محبوبترینها
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1809595984
حذف غیرممکن است
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: تصور کنید صبح از خواب بیدار می شوید و با اشاره انگشت روی پنجره، تمام خبرها و وقایع روی پنجره خانه شما می نشیند. تصورش سخت است. درست مثل سی سال پیش که تصور چنین روزهایی سخت بود. تصور اینکه وسیله ای مثل لپ تاپ را در دست بگیریم و همزمان که می توانیم خبرها و مطالب رسیده را بخوانیم، با آشناهای دور در نقاط مختلف جهان حرف بزنیم. آن روزها اگر به ما می گفتند که وسیله ای مثل گوشی همراه و لپ تاپ و... می آید یا تلگرام و وایبر در زندگی روزمره ما نقش مهمی بازی می کند، حتما به آن شبیه یک فیلم تخیلی علمی نگاه می کردیم و به سختی هم باور. اما این روزها داشتن این وسایل و استفاده از آنها، آنقدر در زندگی روزمره ما نشسته که دیگر نمی توانیم آن را فانتزی علمی و تخیلی در نظر بگیریم. اما این روزها، روزهای هجوم به سمت تلگرام و وایبر است. ایرانی ها در محدودیت فضای تبادل اطلاعات، کانال های خبری تلگرام را پر کرده اند و هر مطلب و خبری را برای یکدیگر فوروارد می کنند و می خوانند. خبرهای درست و نادرست، شایعات و هرآن چیزی که عطش دانستن آنها را تامین کند، همخوان می شود آنقدر که گاهی حتی شایعات هم به حقیقت می پیوندد و گاهی هم نوشته های جواهر لعل نهرو به جای حرف های کوروش دست به دست می شود. عطش دانستن در فضای محدود اطلاعاتی، چنین فضا و رفتاری را از ایرانی ها در گروه های تلگرام، وایبر و. . . به وجود آورده و این اتفاقی نیست که ادامه داشته باشد. با همین دلایل است که می گویند روزنامه نگاری کلاسیک در ایران از بین رفته است. می گویند روزنامه ها دیگر تیراژ سابق خود را ندارند و یکی از دلایل مهم اصلی این اتفاق را همین ورود اینترنت و استفاده از شبکه های مجازی می دانند. استقبال مردم از روزنامه ها را دلیل اصلی می آورند و از تیراژ روزنامه ها مثال می آورند. تیراژی که روزبه روز کمتر می شود، اما دلایل دیگری دارد. دلایلی که می گوید وقتی مردم صبح به صبح پای دکه ها می ایستند، در تمام روزنامه های صبح، همان خبرهایی را می بینند که دیروز در خبرگزاری ها دیده اند. فرقی نمی کند کدام روزنامه را بخرند، محتوا چندان باهم فرقی ندارد و خبرها و مطالب در روزنامه ها در محدودیت اطلاع رسانی و باقی مشکلات حرفه روزنامه نگاری، تقریبا یکی شده. اما مخاطب می خواهد مطالب دیگری را بداند، مثلا می خواهد بداند که سرنوشت ب. ز چه شد یا مثلا دکل گمشده کجاست و... اینها در روزنامه ها نمی آید و اطلاعاتش با این روزنامه ها تکمیل نمی شود. در نتیجه برای رسیدن به اطلاعات تکمیلی به سمت همان شبکه های خبری مجازی می رود و میان ملغمه ای از خبرها و شایعه ها، دنبال آنچه می خواهد، می گردد و اتفاقا پیدا هم می کند. اما من هم از همان نسل دایناسورهای در حال منقرضی هستم که دوست عزیزم، علی اکبر قاضی زاده می گوید. نسلی که وابستگی و علاقه مندی اش به روزنامه نگاری خیلی بیشتر از این است که باور کند روزنامه نگاری از بین می رود. نه، من باور نمی کنم که با ورود تکنولوژی و همه آنچه حتی در تصور امروزی ما نمی گنجد، روزنامه نگاری از بین نمی رود. ممکن است شکل روزنامه نگاری عوض شود و روزنامه نگاری به سمت روزنامه نگاری تحلیلی برود، اما حذف و مرگ آن غیرممکن است. در آینده نزدیک، حتی اگر انتشار نشریات چاپی حذف شود، نشریات دیجیتال همچنان به روزنامه نگارانی که این حرفه را آموخته اند، نیازمند است. به روزنامه نگارانی که اصول کلاسیک روزنامه نگاری را می دانند و می دانند چطور باید یک روزنامه دیجیتالی یا یک مجله دیجیتالی را به سرانجام برسانند. روزنامه نگاری از بین نمی رود، انتقال تجربیات از عصر چاپی به عصر اینترنتی منتقل می شود. عصری که احتمالا آنقدر جای خالی نشریات چاپی در آن به چشم می آید که درک و ارزش روزنامه نگاری بیشتر از این روزها می شود و احتمالا همان حسرت و حس نوستالژی به نشریات چاپی، باعث می شود تا روزنامه نگاری دوباره از نو، جانی تازه بگیرد، دیده شود و حتی دوباره به مرحله چاپ کاغذی برسد. ٭روزنامه نگار
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها