تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1813226062
تناقض های جامعه ایرانی د ر حفظ حریم شخصی
واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا-هجد ه ساله بود م که تصمیم گرفتم وبلاگ نویس شوم! نه این که قبل از آن نمی نوشتم، نه! اما این بار قضیه کمی متفاوت بود . هر چه باشد آن موقع ها تازه شد ه بود م د انشجوی کارشناسی و تب د انشگاه و رشته مورد علاقه برای خود م د اغ د اغ بود . می خواستم وبلاگ نویس شوم و نظریاتی را که برای نخستین بار می شنید م با تحلیل های د ست وپا شکسته ای بنویسم (بماند که د ر این حرکت ارزشمند به باور خود م، تا چه اند ازه خود بزرگ پند اری، نهفته بود ) و برای نخستین تجربه رفتم سراغ نظریه نمایشی گافمن. نظریه نمایشی گافمن از معد ود نظریات جامعه شناسی است که راحت فهم می شود و برای یک د انشجوی صفر کیلومتر رشته جامعه شناسی پیچید گی های نفس بر ند ارد . اسما روانخواه؛ پژوهشگر اجتماعی در روزنامه شهروند نوشت: براساس مبانی اصلی این نظریه، تمامی افراد د ر جریان زند گی-آنچنان که د ر صحنه های تئاتر شاهد آن هستیم- د ارای پشت صحنه و جلوی صحنه هستند . پشت صحنه مکانی است که بازیگران (یا همان کنشگران اجتماعی) د ر آنجا خود شان را برای حضور روی صحنه تئاتر (یا زند گی) آماد ه می کنند . اتاق گریم، خوانش نقش ها، انتخاب لباس و تمرین برای نوع برقراری ارتباط و بیان د یالوگ ها، همگی د ر پشت صحنه قرار گرفته اند . پشت صحنه مکانی است که تماشاگران (یا د یگران د ر فضای اجتماعی) از جزییات آن بی خبرند ؛ مکانی است برای خود مان. برای خلوت خود مان و برای تنهایی های خود مان و جلوی صحنه نمایشی است از خود ؛ خود با د غد غه ها و فعالیت های جور و واجورش. جلوی صحنه مکانی است که به د یگران اجازه می د هیم تا ما را تماشا کنند ، تنبیه کنند ، خرد ه بگیرند یا آخر نمایش تمام قد بایستند و برای اجرای یک پرفورمنس بد ون عیب ونقص تشویق مان کنند . آن روزها سر کلاس مبانی مرد م شناسی بود که استاد عزیز به ما گوشزد کرد که آد م ها د ارای پشت صحنه ها و جلوی صحنه های متعد د ی هستند . ممکن است یک موقعیت از طرف من، برای یکی جلوی صحنه باشد (یعنی قابل مشاهد ه) و برای د یگری پشت صحنه! ما قرار نیست برای همگان پشت صحنه های متعد د مان را رو کنیم و لابد آنکس که بتواند پشت صحنه های متعد د ی از ما را نظاره کند و آن پشت صحنه ها برای او تبد یل به جلوی صحنه شود ، رفیق تر است از د یگران! رفیق تر… صمیمی تر! راستش قرار است د ر ارتباط با حریم شخصی بنویسم. فکرکرد ن به این موضوع ناخود آگاه مرا برد به هجد ه سالگی و کلاس مبانی مرد م شناسی و نظریه نمایشی گافمن و ارتباط د اد ن حریم شخصی با پشت صحنه و جایی که مال من است و نه د یگری. آن روزها استاد عزیز تأکید می کرد که د رست است برخی ها خیلی رفیق اند و خیلی صمیمی اما د رنهایت همه ما پشت صحنه ای د اریم که برای هیچ کس جلوی صحنه نخواهد بود ؛ و این روزها تا حرف از حریم خصوصی می شود ، می گویند حریم خصوصی د ر پیچ وتاب شبکه های اجتماعی از بین رفته است و د یگران بد ون اجازه، شد ه اند میهمان ناخواند ه و رفیق تنهایی ما. راستش نمی د انم آیا واقعا حریم شخصی از بین رفته است؟ یا به تعبیر استاد عزیز، ما د ر هر شرایطی یک پشت صحنه مختص به خود د اریم، اگر این طور است که د یگر نباید د ل نگران نابود ی آن بود . مگر حضور د ر شبکه های اجتماعی انتخابی نیست؟ مگر خود ما تصمیم ند اریم د ر فضای مجازی زند گی مان را به نمایش بگذاریم، پس چرا این فعل انتخابی را این قد ر بزرگ کرد ه ایم؟ اگر نمایش برشی از زند گی من د ر فضای مجازی برایم ناخوشایند است؛ می توانم این فضا را آرام و بی صد ا ترک کنم، پس چرا این روزها همه کارشناسان نگران حریم شخصی و خصوصی من شد ه اند ؟ راستی د ارم به یک چیز د یگر هم فکر می کنم، این که ما د ر برابر چه کسانی بخشی از حریم شخصی مان را د ر معرض نمایش قرار می د هیم؟ آیا واقعا این تغییر وضع پشت صحنه، به جلوی صحنه برای آنکس که د ر ارتباط با ما رفیق تر است، اتفاق می افتد ؟ من که فکر نمی کنم شبکه های مجازی حریم شخصی را به خطر اند اخته، بلکه باعث شد ه است تا ما آد م ها نقاب های رنگ و وارنگ بیشتری را برای گرفتن تشویق از د یگران به صورتمان بزنیم! و انگار بالماسکه ای همیشگی د ر جریان است اما یک چیز را خوب می د انم، این که همه ما نیازمند پشت صحنه ایم و شاید حریم شخصی. نیازمند مکانی برای خود مان، مکانی که ما را آماد ه می کند تا نمایشی مناسب از خود به جا بگذاریم. نمایشی با هد ف گذاری مناسب و واقعی نه سراسر د روغ و نقاب گونه! حریم شخصی د ر مقابل همکارانمان، د وستانمان و حتی اعضای خانواد ه امری ضروری است اما برای هر کد ام از این گروه ها تا کجا باید حریم شخصی مان حفظ شود ؟ اخم هایش را د ر هم کرد و گفت: آفت است. شبکه های اجتماعی آفت است. د ستم را از زیر چانه ام برد اشتم و با تعجب گفتم شبکه های اجتماعی چیست؟ بد خلق تر از قبل تکرار کرد : شبکه های اجتماعی حریم شخصی افراد را نشانه گرفته اند ، هر کسی از هر جای ناپید ا پید ایش می شود و د ر رابطه با تو و افکارات نظر می د هد و خود ش را ناجی تو می د اند ! گفتم ای بابا، سخت نگیر… د ر ضمن، بهتر است د ست برد ارید از این خرد ه گرفتن های گاه و بیگاه تان از د یوار کوتاه شبکه های اجتماعی که هر چه بد اخلاقی و طلاق و پرخاشگری است می اند ازیم پای آن فلک زد ه که خود ش هم نمی د اند چگونه شد ه است گره کور آسیب های اجتماعی این جامعه! گفتم اگر نمی خواهی قضاوت شوی، یا اگر احساس می کنی حریم شخصی ات به خطر افتاد ه، چپ و راست از خود ت و کتاب های خواند ه و نخواند ه ات و کافه گرد ی هایت عکس نگذار تا مورد تایید د یگران قرار بگیری و آنها مد ام برایت کامنت بگذارند که عجب آد م روشنفکری. هر که را طاووس خواهد جور هند وستان کشد ! حالا د ر میان این همه تعریف و تمجید د و تا نقد و نظر هم گوش کن… این قد ر هم نگران حریم شخصی ات نباش … فکر کرد م د ارم تند می روم. هرچه باشد ، او هم حق د اشت. آخر هنوز هم هستند افراد ی که د ر فضای مجازی به زور به حریم شخصی ما سرک می کشند . انگشتانش را حلقه کرد ه بود د ور لیوان چای یخ کرد ه اش و خیره خیره نگاهم می کرد و لابد به رسم رفاقت حرفی نزد تا د لخور نشوم… بقیه حرف هایم ماسید د ر گلویم و اد امه ند اد م. می خواستم بگویم من از تو د ر تعجبم که چگونه عکس ها و علایق شخصی ات را د ر فضای مجازی به اشتراک می گذاری د رحالی که ماد رت نمی د اند علایق د ختر یکی یکد انه اش چیست و پد رت نمی د اند تو و د وستانت د وست د ارید د رباره چه چیزهایی با هم حرف بزنید و براد رت نمی د اند خواهر عزیزتر از جانش د ر ذهنش چه می گذرد . می خواستم بگویم تو د ر محیط خانه یک گچ سفید رنگ برد اشته ای و به اسم حفظ حریم خصوصی د ایره ای بزرگ به د ور تنهایی سیاه رنگ خود ت کشید ه ای و نمی گذاری عزیزانت تو را مرور کنند اما به راحتی خود ت را د ر فضایی که می د انی امنیت کافی ند ارد عرضه می کنی! حالا تقصیر کیست؟ فضای مجازی حریم شخصی ات را به خطر اند اخته است؟ یا خود ت خواستی ضخامت این حریم را نازک کنی؟ راستی، چرا ضخامت حریم شخصی ات د ر خانه آن قد ر ضخیم است و د ر شبکه های اجتماعی این قد ر نازک؟ ما چرا نمی د انیم مفهوم حریم شخصی چیست و گاهی از این ور بام می افتیم و گاهی از آن ور بام؟ هنوز د اشتم حرف هایم را د ر ذهنم مرور می کرد م که گفت بلند شو برویم بیرون، حال وحوصله شنید ن نصیحت هایت را ند ارم! کیفم را اند اختم روی شانه هایم و هنوز هم با خود م می گفتم این تناقض از کجاست؟ یعنی واقعا اعضای خانواد ه آن قد ر غریبه شد ه اند که ما هزاران راز مگو را هنگام ارتباط با آنها برملا نمی کنیم و هزاران حرف شخصی را برای د وستان مجازی می ریزیم روی د ایره؟ اصلا حریم شخصی د ر خانواد ه ها به چه معناست؟ چه چیزهایی حریم شخصی من را تشکیل می د هد ؟ تا کجا با اعضای خانواد ه باید حرف زد و تا کجا باید د ر خلوت خود فرو رفت؟! همیشه پاپیچش می شود . تا آن بند ه خد ا تلفن را قطع می کند ، می پرسد که بود ؟ چه می گفت؟ امروز فلان همکارت را د ید ی؟ چرا امروز بیشتر از د یروز خسته ای؟ چیزی شد ه؟ چرا همه چیز را به من نمی گویی؟ تو با من صاد ق هستی؟ پس بگو چرا امروز رفته ای د ر لاک خود ت! رفتی خانه ماد رت؟ د رباره چه حرف زد ید ؟ گوشی ات را بد ه ببینم، چرا رمز عبور ایمیلت را به من نمی د هی! و اگر د ر ارتباط با هر کد ام از این سوالات پاسخی د ریافت نکند مقد مه یک د عوای د رست و حسابی فراهم می شود ! می گویم خود ت را بگذار جای همسرت. تو خوشت می آید یکی مد ام سرک بکشد د ر زند گی ات؟ می گوید د یوانه ای. وقتی د و نفر با هم ازد واج می کنند مانند یک روح هستند د ر د و بد ن، نباید هیچ چیز را از هم مخفی نگه د ارند . این چیزها هم که می گویی، نمی د انم، حریم شخصی و این چیزها، د یگر معنایی ند ارد ! می گویم فرض کن رفته ای به خانه ماد ری، با اعضای خانواد ه ات نشسته ای و د رباره فلان برنامه صحبت می کنی، نمی خواهی همسرت د ر این رابطه چیزی بد اند ، یا فرض کن د ر محل کار مشکلی برایت پیش آمد ه که آزرد ه خاطرت می کند و نمی خواهی با حرف زد ن د ر رابطه با آن، همسرت را آزرد ه خاطر کنی… می گوید د و نفر که می روند زیر یک سقف همه چیزشان یکی می شود . خند ه های شان، د غد غه های شان و حتی علایق شان… ما حتی بد ون هم سینما هم نمی رویم! این بار فقط د ستش را محکم فشار می د هم و می گویم عشق تان پاید ار! اما ته د لم شک د ارم که اسم این مثال یک روح د ر د و بد ن بود ن و احترام قایل نبود ن برای حریم شخصی طرف مقابل را بشود گذاشت عشق. وقتی هرکد ام از د و طرف مجالی برای خلوت گزید ن به د یگری نمی د هند و هرگونه تنهایی و قرارد اد ن مرز حد اقلی د ر مقابل د یگری و حفظ حوزه خصوصی را بگذارند به پای صاد ق نبود ن شریک زند گی، چگونه می خواهیم عشق مان را حفظ کنیم؟! نمی د انم. شاید هم ازد واج به معنای بود ن یک روح است د ر د و بد ن، د و بد ن که با ازد واج، استقلال و ماهیت خود را فراموش می کنند و آماد ه می شوند برای یکی شد ن! پس تکلیف پشت صحنه چه می شود ؟ جایی که قرار بود برای خود مان باشد و لاغیر؟ جایی که ما را آماد ه می کرد برای ایفای نقش های گوناگون؟! راستی ما چقد ر به حریم شخصی هم احترام می گذاریم؟ اعضای خانواد ه چقد ر به یکد یگر برای د اشتن خلوت حق می د هند ؟! www.fa.shafaqna.com
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[مشاهده در: www.fa.shafaqna.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
گوناگون
پربازدیدترینها