تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805308089
همبرگر با سُس اورانیوم، نوشابه با طعم آب سنگین/سعید ملکی
واضح آرشیو وب فارسی:هجرت نیوز: به رغم آشکار بودن اهداف و اغراض آمریکایی ها در زمینه هایی چون مک دونالدیسم و واکنش های بین المللی به آن، برخی ذوق زده از حضور «عالیجناب(!) مک دونالد» در ایران، آن را نشانه پیشرفت در عرصه ارتباطات بین المللی و توسعه می دانند!! هجرت نیوز: چند روز پس از توافق ۲۳ تیرماه نمایندگان دولت یازدهم و کشورهای عضو گروه ۱+۵ در وین روی متن برنامه جامع اقدام مشترک یا همان برجام، در رسانه ها خبری درباره اعلام آمادگی شرکت غذایی آمریکایی «مک دونالد» برای حضور در ایران منتشر شد. چندی پیش نیز برخی رسانه ها از ورود بی سر و صدای این شرکت به ایران خبر دادند و آشکار ساختند شرکتی تحت عنوان «مک فلری»- که نام یکی از محصولات شرکت مک دونالد است- توانسته از ۲ سال پیش مجوز فعالیت در ایران را دریافت کند. این خبر در فضایی پراکنده شده است که پس از رفت و آمدهای مکرر هیات های اقتصادی و بازرگانی غربی به تهران، هنوز قراردادی برای سرمایه گذاری یا حضور شرکت های بزرگ خارجی در اقتصاد ایران منعقد نشده و این اهداف اعلانی و مطلوب دولت با گذشت ماه ها از توافق محقق نشده است بنابراین می توان گفت دولتی ها پس از مدت ها به آب و آتش زدن، تنها توانسته اند مسیر ورود مک دونالد را آب و جارو کنند و برای ورودش شبانه تاق نصرت ببندند. با توجه به این دستاورد بزرگ مذاکرات هسته ای(!) بد نیست بدانیم مک دونالد دارنده بزرگ ترین فروشگاه های زنجیره ای فست فود یا غذای آماده در جهان است؛ غذاهایی که سالانه میلیون ها تن را در سراسر جهان به کام مرگ می فرستد. سازمان بهداشت جهانی از آمار ۷ میلیون نفری قربانیان سرطان در جهان در سال ۲۰۱۳ خبر داده که دومین عامل مرگ و میر آنها فست فود است. با توجه به سهم بزرگ «مک دونالد» در بازار جهانی می توان گفت «ساندویچ آمریکایی» [ششمین برند تجاری شناخته شده دنیا] کم از کمپانی های اسلحه سازی یانکی ها قربانی نمی گیرد. آسیب هایی که مک دونالد برای سلامت جهانیان به دنبال داشته، در کنار چالش های زیست محیطی و حتی اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و اخلاقی که بحث مفصلی را می طلبد تا به آن حد رسید که ۱۶ اکتبر از سوی معترضان در سراسر جهان به عنوان «روز جهانی ضدمک دونالد» نامیده شد. مک دونالد که در نزدیک به ۱۲۰ کشور، روزانه معده حدود ۷۰ میلیون نفر – به اندازه جمعیت یک کشور – را از چیزی شبیه به بمب ساعتی انباشته می کند اکنون در راه ایران است تا رسما فعالیت خود را آغاز کند. این البته همه ماجرا نیست. مدت هاست محصولات برندهای آمریکایی چون مک دونالد و «کوکاکولا» نماد ترویج سبک زندگی آمریکایی و به دنبال آن زمینه نفوذ و استیلای همه جانبه آمریکایی در اقصی نقاط جهان شناخته می شود. از این رو تلاش برای ایجاد محدودیت در برابر این شرکت ها در برخی کشورها نیز جنبه ای نمادین در مقابله با استیلای آمریکا پیدا کرده است. در کشورهایی نظیر چین و روسیه به رغم تعهدات مربوط به تجارت جهانی نگاه های سختگیرانه ای به گسترش و فعالیت شرکت های اینچنینی و روندهایی با عنوان «مک دونالدیسم» یا «کوکاکولازیشن» اعمال می شود. چنین روندهایی را می توان به نوعی تاییدکننده نظریه ای دانست که «آنتونیو گرامشی»* اندیشمند ایتالیایی ضدسرمایه داری معاصر برای تشریح فرآیند استیلای کاپیتالیسم بر کشورها و جهان مطرح کرده است. گرامشی با رهیافتی فرهنگی و نگرشی ایدئولوژیک به این فرآیند، نگاه مارکسیست های اولیه در زمینه نقش زیربنایی اقتصاد در مولفه های سیاسی، فرهنگی و امنیتی را رد کرده و به عناصر نفوذ فرهنگی در شکل گیری هژمونی یا همان استیلا، برجستگی داده است. آمریکایی ها خود معتقدند در کنار «سیاست ورزی»، «نظامی گری» و «توسعه طلبی اقتصادی»، به مقوله «فرهنگ» به عنوان اهرمی قوی برای برتری جویی و جهانخواری می نگرند و از این رو پدیده ای نظیر مک دونالدیسم و گسترش آن فقط از منظر منافع اقتصادی آن برای آمریکایی ها اهمیت ندارد بلکه ابزاری برای کنار زدن فرهنگ بومی کشورهای هدف و نهادینه سازی «سبک زندگی آمریکایی» به شمار می رود. به رغم آشکار بودن اهداف و اغراض آمریکایی ها در زمینه هایی چون مک دونالدیسم و واکنش های بین المللی به آن، برخی ذوق زده از حضور «عالیجناب(!) مک دونالد» در ایران، آن را نشانه پیشرفت در عرصه ارتباطات بین المللی و توسعه می دانند!! گویی طی این سال ها مشکل اصلی کشور بی بهرگی مردم از ساندویچ های آمریکایی بوده است! اینان در پی ماه ها مذاکرات ملال آور هسته ای و انکار یک دهه دستاوردهای علمی کشور که زیر بار تحریم های سنگین اقتصادی و حتی سایه تهدیدهای نظامی به دست آمده راه اندازی شعبه های مک دونالد را جشن می گیرند؛ جشنی که پذیرایی در آن با همبرگرهایی با سس اورانیوم و نوشابه هایی با طعم آب سنگین صورت خواهد گرفت. ———————————- پی نوشت * آنتونیو گرامشی (۱۹۳۷-۱۸۹۱م) فیلسوف سیاسی و نظریه پرداز بزرگ مارکسیست و از رهبران و بنیانگذاران حزب کمونیست ایتالیا بود. گرامشی از تئوریسین ها و مبارزان ضدسرمایه داری و مفهوم پرداز نظریه و اصطلاح مشهور «هژمونی» است. برداشت از وطن امروز
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هجرت نیوز]
[مشاهده در: www.hejratnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها