تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 8 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):هيچ كس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمى‏شود و جز با معصيت خدا بدبخت نمى‏گردد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1813146205




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

شیرین ترین شکست هایم مقابل برادرم است


واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه شهروند: شهروند| تنها ورزشکار المپیکی تنیس روی میز ایران در چند دوره اخیر بعد از گذشت 3 سال از المپیک لندن همچنان برای پیشرفت تلاش می کند. او حالا در کنار خود نیما، برادرش را به عنوان یک رقیب جدی می بیند که در ماه جاری برای نخستین بار در رنکینگ جهانی او را جا گذاشت. نوشاد که سابقه قرار گرفتن میان بازیکنان برتر دنیا را هم دارد، اخیرا دچار افت شده و خودش هم آن را قبول دارد اما این مسأله را بی ربط با مشکل سربازی اش نمی داند که سال هاست ذهن او را درگیر کرده است. در ادامه گفت وگوی «شهروند» را با نوشاد عالمیان که روز گذشته توانست با شکست برادرش عنوان قهرمانی مسابقات جایزه بزرگ تهران را به دست آورد، می خوانید: از مسابقات جایزه بزرگ تهران شروع کنیم که با قهرمانی ات به پایان رسید. به این مسابقه بیشتر به چشم یک دوره بازی های تدارکاتی نگاه می کردم. فکر می کنم این دوره رقابت ها بیشتر برای نوجوانان، جوانان و امیدها فرصت خوبی بود تا سطح پینگ پنگ خود را بالا ببرند و پیشرفت کنند. البته چند نفر از بهترین های ایران در این مسابقات نبودند که اگر شرکت می کردند، سطح بازی ها بالاتر می رفت. با این حال چند بازیکن از کره شمالی حاضر بودند و درنهایت خدا را شکر می کنم که قهرمان شدم. بار دیگر در فینال این رقابت ها رودرروی نیما، برادرت قرار گرفتی که اخیرا تو را در رنکینگ جهانی هم جا گذاشته است. ظاهرا این تقابل ادامه دار است... دیگر نیما کاملا رقیب من شده و مثل گذشته نیست که فقط نگاه ها به من باشد و همه بگویند نوشاد تک ستاره است. نیما در ماه های اخیر پیشرفت عجیبی کرده و امیدوارم همین روند را ادامه دهد. فکر می کنم سکوی پرتاب نیما حضور در مسابقات طرح توسعه جهانی در سوئد بود که از آن جا استارت پیشرفتش زده شد. الان هم در کنار یکدیگر تمرین می کنیم و مثل همیشه به فکر پیشرفت یکدیگر هستیم. حالا که رقابت نزدیکی دارید، کری خوانی هم می کنید؟ خیر، اخلاق من و نیما طوری نیست که برد و باخت بین خودمان برایمان مهم باشد. وقتی در یک دوره مسابقه هر 2 نفر به فینال می رسیم، دیگر خیال مان راحت می شود و فینال حساسیت آنچنانی برای خودمان ندارد. استرس مان در دیدار با همدیگر بسیار کمتر است چون مطمئن هستیم که بالاخره یکی از ما قهرمان می شود یا صعود می کند. مطمئنا آن شکستی که مقابل برادرم داشته باشم، یکی از شیرین ترین شکست های دنیاست و اصلا از آن ناراحت نمی شوم. تنها نماینده ایران در دوره قبلی المپیک بودی. برای المپیک 2016 چقدر به کسب سهمیه امیدوار هستی؟ هم شانس من و هم شانس نیما بسیار بالاست اما فدراسیون باید برنامه های لازم را برای ما تدارک ببیند. اگر واقعا هوای ما را داشته باشند، می توانیم 2 سهمیه برای ورزش ایران کسب کنیم و راهی برزیل شویم. اوج کار یک ورزشکار در المپیک است و اگر نتوانم سهمیه بگیرم، قطعا ضربه بزرگی به من می خورد، به همین خاطر باید حواسم خیلی جمع باشد. خیلی از کارشناسان معتقدند تو در سال های اخیر افت کردی. این مسأله را قبول داری؟ بله، قبول دارم که نسبت به چند سال قبل افت کردم. به هرحال هر ورزشکاری در طول دوران حرفه ای خود دچار چنین مشکلی می شود اما مهم این است که بتوانم خودم را از این وضع خارج کنم. دلیل خاصی برای آن نمی بینم و تلاش می کنم به زودی همان نوشاد سابق شوم. از زمانی که در ورزش ایران مطرح شدی، بحث سربازی ات هم مطرح بود. بالاخره این مشکل حل می شود؟ فعلا که این اتفاق نیفتاده و این داستان ادامه دارد. امیدوارم به زودی مسئولان با یکدیگر به تفاهم برسند چون تا به حال هیچ راهی جلوی پای من و همچنین نیما نگذاشتند که بگویند چنین کاری را انجام بده تا خدمت سربازی ات را بگذرانی. اگر خودستایی نباشد، شاید مثل من و نیما در پینگ پنگ ایران در سال های اخیر کمتر بوده باشد، پس امیدوارم مساعدتی انجام شود. مشکل اصلی شما اینجاست که نمی خواهید بدون حقوق با باشگاه ها قرارداد ببندید. شاید این طور باشد. به دنبال این هستیم تا راهی پیش پای ما بگذارند که ضرر نکنیم. تنها منبع درآمد ما همین لیگ باشگاه های کشور است و زندگی مان نیز از همین راه می گذرد. اگر این درآمد هم نباشد، زندگی کردن برایمان سخت می شود. مگر ما نهایتا چند سال دیگر می توانیم ورزش کنیم؟ پس باید به فکر زندگی مان باشیم و بعد تمرکزمان را روی ورزش بگذاریم. در ضمن مبلغ قرارداد باشگاهی ما نیز آن قدر چشمگیر نیست که بگویند با یک سال قرارداد می توانید چند سال زندگی کنید. در ماه های اخیر از بلاتکلیفی فدراسیون نیز انتقاد کرده بودی. همچنان بر سر حرف هایت هستی؟ با این که سعادتمند در فدراسیون زحمات زیادی می کشد اما به هرحال اگر فدراسیون رئیس داشته باشد، شرایط بهتر است. دیروز شنیدم که انتخابات فدراسیون اواسط آبان برگزار می شود و امیدوارم رئیس جدید بتواند تدارکات خوبی برای بازیکنان تیم ملی داشته باشد تا بتوانند سهمیه کسب کنند. حرف خاصی باقی نمانده است؟ در آخر باز هم از مسئولان می خواهم که به ما کمک کنند تا خدمت سربازی مان را سپری کنیم. از مسئولان شهرستان بابل گرفته تا مسئولان فدراسیون و ارتش، امیدوارم شرایط ما را درک کنند تا بتوانیم با خیال راحت ورزش کنیم.


چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: روزنامه شهروند]
[مشاهده در: www.shahrvand-newspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن