تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835631291
آینده ی تلفن های هوشمند؛ قسمت دوم: تکنولوژی نمایشگر
واضح آرشیو وب فارسی:فراخوان نامه: صفحه کلید، ماوس، ترک پد، مانیتور، چاپگر و… راه های ارتباط ما با کامپیوترهایمان هستند، اما در تلفن های هوشمند خبری از این قبیل اجزای جانبی نیست. نمایشگر یک تلفن هوشمند اصلی ترین ورودی و خروجی دستگاه است. نمایشگر همچنین قابل رویت ترین است و پرمصرف ترین جزء تلفن های هوشمند و تبلت ها به شمار می رود. در سال های اخیر شاهد افزایش ابعاد و رزولوشن نمایشگرها بوده ایم. زمانی رسیدن به رزولوشن فول اچ دی (۱۰۸۰p) در یک دستگاه قابل حمل بیشتر از یک رویا بود، در حالی که امروزه این رزولوشن به حداقل تفکیک پذیری قابل قبول برای پرچمداران تبدیل شده است و پرچمداری با رزولوشن کمتر از این مقدار نمی بینیم. اما آینده ی نمایشگر های دستگاه های موبایل تنها به پیشرفت مقدار رزولوشن و اندازه ی صفحه خلاصه نمی شود. نمایشگر QHD بدون حاشیه ساخت Japan Display تنها ۵ سال پیش، پرچمدار گوشی های اندرویدی صفحه نمایشی ۳.۲ اینچی با رزولوشن ۳۲۰ در ۴۸۰ پیکسل و تراکم ۱۸۰ پیکسل بر اینچ داشت. هنگام معرفی آیفون ۴ با نمایشگر رتینا در سال ۲۰۱۰، استیو جابز مدعی شد “عدد جادویی چیزی حدود ۳۰۰ پیکسل بر اینچ است”. حالا اما در سال ۲۰۱۵ اکسپریا Z5 سونی صفحه نمایشی ۵.۵ اینچی با رزولوشن ۴K دارد و این به معنای تراکم پیکسل بسیار بالای ۸۰۶ پیکسل بر اینچ است. اگر دستگاه را در فاصله ی ۲۰ سانتی متری چشم نگه دارید، این مقدار بسیار زیادتر از آستانه ی تمایز دادن پیکسل ها توسط چشم انسان است. هرچند با وجود هدست های واقعیت مجازی مانند کاردبورد گوگل و Gear VR سامسونگ که از تلفن هوشمند به عنوان نمایشگر خود استفاده می کنند، تولیدکنندگان به این میزان هم اکتفا نکرده و به دنبال رزولوشن های بالاتری برای پرچمدارانشان می گردند. (البته جنبه ی بازاریابی و قدرت تبلیغاتی اعداد بالاتر را نیز نباید از یاد برد!) در حال حاضر سه نوع از معروف ترین انواع صفحه های نمایش موجود در بازار LCD ، AMOLED ، و E-ink هستند. قبل از بحث راجع به بهبودها و پیشرفت های پیش روی هر کدام از این تکنولوژی ها، توضیح کوتاهی درباره ی اینکه هرکدام از این تکنولوژی ها چه هستند و چگونه کار می کنند لازم است. LCD (نمایشگر کریستال مایع :Liquid-crystal display) نمایشگر LCD زیر میکروسکوپ چندین دهه است که LCDها را پیرامونمان می بینیم. تکنولوژی ای که امروزه صفحه ی نمایش لپ تاپ و اسمارت فون ما را روشن می کند، اولین بار در دهه ۹۰ میلادی صفحه ی ماشین حساب های جیبی را روشن می کرد. کریستال مایع ، همانطور که از نامش پیدا است، ترکیبی است که در دمای اتاق در فاز مایع است و خواص کریستالی از خود نشان می دهد. این ماده قادر به تولید نور از خود نیست، اما قابلیت ویژه ای دارد که به آن اجازه می دهد نور پولاریزه شده را تغییر دهد. همانطور که می دانید نور به صورت موج حرکت می کند و وقتی نوری از منبع نور منتشر می شود، امواج آن هر نوع جهت گیری ای دارند. یک فیلتر پولاریزه کننده، قادر به فیلتر کردن تمامی امواجی است که با آن در یک جهت قرار نگرفته اند و به این ترتیب نور پولاریزه تولید می کند. متداول ترین فاز کریستال مایع فاز نماتیک (nematic) نام دارد که در آن مولکول ها به شکل سیلندر های بلندی هستند که خودشان به یک جهت خاص سمت گیری می کنند، درست همانند آهنرباهای میله ای. این ساختار باعث می شود نور پولاریزه که از درون کریستال می گذرد بچرخد و همین قابلیت است که به LCD ها توانایی نمایش اطلاعات را می دهد. وقتی نور پولاریزه می شود، تنها قادر به عبور کردن از فیلتر پولاریزه کننده ای است که جهت صفحه اش با آن یکی باشد. یک قرن پیش پدیده ای به نام “ گذار فردریکز ” کشف شد. این کشف اجازه می داد با اعمال یک میدان الکتریکی یا مغناطیسی بر روی کریستال مایع، بدون تاثیر بر روی ترتیب کریستالی، جهت گیری آن ها را عوض کنیم. تغییر جهت گیری موجب تغییر زاویه ای می شود که کریستال مایع، نور پولاریزه شده را می چرخاند و این اساس کار LCDها است. در دیاگرام بالا، نور پس زمینه پولاریزه شده و از آرایه ای از کریستال های مایع می گذرد. هر ساب پیکسل (پیکسل فرعی) کریستال مایع توسط ترانزیستور خودش کنترل می شود که چرخش نور پولاریزه را کنترل می کند. این نور از یک فیلتر رنگی و یک پولاریزه کننده ی دوم هم می گذرد. زاویه ی پولاریزه کردن نور خروجی از ساب پیکسل مشخص می کند که چه مقدار از آن می تواند از پولاریزه کننده ی دوم عبور کند که خود این فرآیند تعیین کننده ی میزان روشنی (Brightness) ساب پیکسل است. هر سه ساب پیکسل قرمز، سبز و آبی یک پیکسل را تشکیل می دهند. به دلیل پیچیدگی، مجموعه ای از عوامل متفاوت بر روی کیفیت نمایشگر تاثیر گذار هستند؛ از جمله طیف رنگ ها ، کنتراست ، نرخ فریم و زاویه ی دید . امولد (AMOLED) AMOLED ها رنگ سیاه به مراتب عمیق تری نسبت به LCD به نمایش می گذارند. امولد مخفف Active-Matrix Organic Light-Emitting Diode و به معنای “دیود گسیل نور ارگانیک با ماتریس فعال” است. شرکت سامسونگ موبایل یکی از نوآوران اصلی ای بود که صفحه های AMOLED را به صنعت موبایل آورد. تمام صفحات امولد سامسونگ توسط شرکت وابسته “ سامسونگ الکترونیکس ” ساخته می شوند. نمایشگر های امولد به دلیل داشتن “رنگ سیاه واقعی” و غنای رنگی مورد ستایش قرار می گیرند. هرچند از مشکل اشباع رنج می برند. بر خلاف LCDها، نمایشگرهای امولد از نور پس زمینه استفاده نمی کنند. هر پیکسل یک LED است که نور رنگی مخصوص به خودش را تولید می کند. این رنگ توسط لایه ای به نام لایه ی انتشار که بین الکترود ها قرار دارد تعیین می شود. دلیل وجود رنگ سیاه عمیق و خالص در نمایشگر های امولد، عدم وجود نور پس زمینه است. این ویژگی همچنین موجب صرفه جویی در مصرف انرژی هنگام نمایش تصاویر تیره تر می شود. وقتی یک ساب پیکسل فعال است، جریانی متناسب با شدت نور مورد نیاز از لایه ی انتشار بین الکترودها عبور می کند و لایه ی انتشار انرژی الکتریکی را به نور تبدیل می کند. مانند LCDها، هر پیکسل [معمولاً] از سه ساب پیکسل قرمز، سبز و آبی تشکیل می شود. (نمایشگرهای PenTile در این مورد استثناء هستند، چرا که از الگوهای ماتریسی نامنظمی برای چینش ساب پیکسل ها استفاده می کنند). چون هر ساب پیکسل نور خودش را تولید می کند، انرژی زیاد، ممکن است موجب صدمه زدن به ساب پیکسل شود که تاثیر آن را به صورت باقی ماندن شبحی از تصویر بر روی صفحه می بینیم. LEDهای آبی بالاترین انرژی را دارند و از طرفی چشم ما کمترین حساسیت را به رنگ آبی دارد. به همین دلیل انرژی بیشتری به LEDهای آبی داده می شود که خود موجب بالا بردن هر چه بیشتر سرعت خرابی این LEDها می شود. ای-اینک (E-ink) تبلت کیندل آمازون از تکنولوژی E-ink در نمایشگر خود بهره می برد. بر خلاف باور رایج E-ink مخفف Electronic Ink نیست، بلکه مخفف Electrophoretic Ink یا جوهر الکتروفورتیکی است. جوهر الکتروفورتیکی با ورود به بازار به سرعت به پدیده ای در صنعت کتاب خوان های الکترونیکی تبدیل شد. مشهور ترین نمونه ی آن تبلت کیندل آمازون است. شرکت روسی یوتا با معرفی یوتافون نشان داد که از نمایشگرهای E-ink حتی در تلفن های هوشمند هم می توان استفاده کرد. یوتافون ۲ تلفن هوشمند نسبتاً ارزان قیمتی است که از یک نمایشگر معمولی به همراه یک نمایشگر E-ink در قسمت پشتی خود بهره می برد. تلفن هوشمند یوتافون با نمایشگر E-ink در قسمت پشتی خود E-ink دو مزیت عمده نسبت به LCD و AMOLED دارد. مزیت اول صرفاً جنبه ی زیبایی دارد؛ ظاهر نمایشگرهای E-ink و عدم وجود تابش خیره کننده ی نور، آن ها را شبیه کاغذ چاپی می کند. مزیت دوم مصرف انرژی این نوع صفحات است که به طرز شگفت انگیزی پایین است. در نمایشگرهای E-ink نیازی به نور پس زمینه نیست و وضعیت هر پیکسل برای ماندگاری [بر خلاف LCD و AMOLEDها] نیازی به مصرف انرژی ندارد. E-ink ها قادر به نمایش یک صفحه بر روی نمایشگر، برای بازه های زمانی بسیار طولانی هستند، بدون اینکه اطلاعات ناخوانا شود. الکتروفورز پدیده ای است که در آن ذرات باردار تحت میدان الکتریکی اعمال شده به آن ها جابجا می شوند. نحوه ی کار نمایشگرهای E-ink به این صورت است: رنگ دانه های سیاه و سفید به ترتیب با بار منفی و مثبت باردار می شوند. درست همانند آهنرباها، بارهای همنام یکدیگر را دفع و بارهای ناهمنام یکدیگر را جذب می کنند. ذرات رنگ دانه ها درون کپسول های بسیار کوچکی قرار می گیرند که ضخامت هر کدام از آن ها برابر با نیمی از قطر موی انسان است و برای سهولت در جابجایی با سیالی روغنی پر می شوند. در نهایت الکترود پشتی بار مثبت یا منفی به کپسول القا می کند که این عمل تعیین کننده ی رنگ قابل مشاهده است. آینده با درک ابتدایی از کارکرد هرکدام از این سه نوع صفحه، می توانیم به پیشرفت های آتی بپردازیم. LCD آبشاری (Cascaded LCD) انویدیا چندی پیش با انتشار مقاله ای از جزئیات آزمایش بر روی چهاربرابر کردن رزولوشن صفحه به وسیله ی نمایشگرهای آبشاری پرده برداشت. نمایشگر آبشاری تکنیکی است که در آن یک جفت نمایشگر LCD با مقداری انحراف (آف ست) بر روی هم قرار داده می شوند. با اندکی جادوی نرم افزاری، بر مبنای الگوریتم های پیچیده ی ریاضی، می توان هر پیکسل را به چهار قسمت تبدیل کرد و به این وسیله رزولوشن را چهار برابر افزایش داد. این روش با ادغام دو پنل LCD با رزولوشن ۱۰۸۰p پتانسیل تولید صفحه های ۴K ارزان قیمت را دارد که برای صنعت واقعیت مجازی بسیار مفید است. گروه تحقیقاتی انویدیا یک هدست واقعیت مجازی را به وسیله ی پرینت سه بعدی درست کردند تا نمونه ی نمایشگر آبشاری خود را در آن آزمایش کنند. با مسابقه ای که بین تولید کنندگان موبایل برای نازک کردن هرچه بیشتر دستگاه های خود به راه افتاده است، ممکن است هرگز شاهد نمایشگرهای آبشاری در اسمارت فون ها نباشیم، اما نتایج امیدوار کننده ی آزمایش ها حاکی از تولید مانیتورهای ۴K بسیار ارزان قیمت هستند. توصیه می شود مقاله ی جذاب انویدیا (که سرشار از تصاویر جالب مقایسه ای است) را مطالعه کنید. نقاط کوانتومی نقاط کوانتومی تحت تابش پرتو فرابنفش (UV) بنا به اندازه ای که دارند، نورهای رنگی متفاوتی از خود گسیل می کنند. نقاط کوانتومی مواد کروی شکل و کریستالی، با خواص نیمه رسانا و ابعادی نانومتری هستند. هنگام تابش پرتو به نقاط کوانتومی، بسته به اندازه ای که هر نقطه دارد نور رنگی متفاوتی از خود گسیل می کند. بیشتر LCDهای موجود در بازار برای نور زمینه از CCFL ( لامپ فلوئورسنت با کاتد سرد ) و یا از LED استفاده می کنند. LED-LCD اصطلاحی است که به نمایشگرهای LCD که برای نور پس زمینه از LED بهره می گیرند اطلاق می شود. این نمایشگرها به دلیل داشتن طیف رنگی کامل و کنتراست بهتر نسبت به CCFL به انتخاب اول تولیدکنندگان تبدیل شده اند. به تازگی نمایشگرهای LED-LCD با تکنولوژی نقاط کوانتومی به عنوان جایگزینی برای نمایشگرهای با نور زمینه LED روانه ی بازار شده اند. کمپانی TCL به تازگی تلوزیون ۵۵ اینچی ۴K خود را که از تکنولوژی نقاط کوتنتومی بهره می گیرد معرفی کرد. بر اساس مقاله ای که توسط QD Vision منتشر شده، طیف رنگ های نمایشگر LCD با نور پس زمینه ی نقاط کوانتومی از OLED هم بیشتر است. در واقع همین حالا هم می توان نمایشگرهای نقاط کوانتومی را در بازار تبلت ها یافت. معروف ترین نمونه کیندل فایر HDX آمازون است. مزیت نقاط کوانتومی، قابلیت تنظیم آن ها برای تولیددقیق رنگ هایی است که سازنده می خواهد. بعد از اینکه شرکت های زیادی در CES 2015 تلوزیون های نقاط کوانتومی خود را به نمایش گذاشتند، شاید در سال آتی شاهد تولید انبوه این نوع نمایشگر ها و ورودشان به بازار تلفن ها، تبلت ها و مانیتور ها باشیم. مکمل های کریستال مایع محققان در سرتاسر دنیا به دنبال اضافه کردن مواد جدید به کریستال مایع هستند تا موجب ثبات هرچه بیشتر آن شوند. یکی از این مکمل ها نانولوله های کربن است. اضافه کردن تنها مقدار کمی از نانولوله های کربن قادر به کاهش گذار فردریکز است که منجر به مصرف کمتر انرژی و عمل سوئیچینگ سریع تر (فریم دهی بالاتر) در نمایشگر می شود. هر روزه کشفیات بیش تری در زمینه ی مکمل ها انجام می شود. شاید روزی به درجه ای از ثبات در کریستال های مایع برسیم که دیگر نیازی به برقراری ولتاژ برای حفظ حالت پیکسل ها نباشیم (چیزی شبیه E-ink)؛ چیزی که باعث مصرف به شدت پایین نمایشگر می شود. شارپ از تکنولوژی مشابهی در LCDهای کم مصرف خود با نام Memory استفاده می کند که منجر به پایداری پیکسل ها شده است. جدای از بحث تعداد کم رنگ در این نوع نمایشگرها، حذف نور پس زمینه آن ها را به رقیب جدی برای نمایشگرهای E-ink تبدیل می کند. LCDهای ترنسفلکتیو (Transflective LCDs) عبارت Transflective ترکیبی از دو واژه ی Transmissive و Reflective است. پس شاید بتوان آن را “انتقالی-انعکاسی” ترجمه کرد. LCD انتقالی-انعکاسی نمایشگری است که نور را هم عبور می دهد و هم آن را بازتاب می کند. این نوع نمایشگر در شرایط نور زیاد و یا در زیر نور خورشید احتیاج به نور پس زمینه را منتفی می کند که منجر به کاهش چشمگیر مصرف انرژی می شود. نور پس زمینه به جز شرایط بسیار تاریک، همواره کم است و در نتیجه نمایشگر بسیار کم مصرفی خواهیم داشت. طرح مفهومی این نمایشگرها چند سالی است که معرفی شده است و امروزه شاهد ظهور آن ها در ساعت هایی با نمایشگر LCD، ساعت های رومیزی و حتی نت بوک های کوچک هستیم. دلیل اصلی اینکه ممکن است هنوز درباره ی آن ها نشنیده باشید، هزینه ی بسیار بالای آن ها برای سازندگان در مقایسه با LCDهای TFT است، که به عنوان عاملی بازدارنده عمل می کند. هنوز راه زیادی تا ورود نمایشگرهای ترنسفلکتیو به بازار تلفن های هوشمند وجود دارد که شاید یکی از دلایل آن سختی متقاعد کردن خریداران برای خرید محصولاتی با این نوع نمایشگر است. یکی از بهترین راه های تبلیغات یک گوشی تلفن همراه و یا یک نمایشگر، دموی محصول در فروشگاه ها و نمایندگی هاست؛ جایی که مشتری خودش محصول را در دست گرفته و با آن کار می کند. در چنین شرایطی معمولاً فروشندگان روشنایی صفحه ی نمایش دستگاه را تا حد امکان زیاد می کنند تا باعث جلب توجه خریداران شوند. اینجا است که نور پس زمینه ی ضعیف نمایشگرهای ترنسفلکتیو توانایی رقابت با دیگر انواع نمایشگر را ندارد. با بهینه شدن هر چه بیشتر نور پس زمینه ی LCDهای معمولی و ورود صفحات E-ink رنگی، نمایشگرهای ترنسفلکتیو شانس کمتری برای رقابت و ورود به بازار تجاری خواهند داشت. نمایشگرهای اصلاح بینایی احتمالاً افراد با مشکل “دور بینی” را دیده اید که هنگام استفاده از تلفن خود مجبورند با دراز کردن حداکثری دست هایشان، دستگاه را از چشم خود فاصله دهند و یا فونت تلفن خود را بسیار بزرگ تنظیم کرده اند (و یا حتی ترکیبی از این دو روش!). گروه ی از محققان از دانشگاه برکلی، MIT و مایکروسافت با همکاری یکدیگر در صدد تولید نمایشگرهای اصلاح کننده ی بینایی با استفاده از تکنولوژی فیلد نوری هستند. فیلد نوری تکنولوژی ای است که در دوربین های Lytro به کار می رود. فیلد نوری یک تابع ریاضی است که مقدار نور عبور کرده از هر جهت فضا را توصیف می کند. دوربین های لایترو دقیقاً بر همین اساس کار می کنند. تمام چیزی که نمایشگر های اصلاح بینایی نیاز دارند وضعیت بینایی چشم شما است، تا بر اساس آن و انجام یک سری محاسبات، نحوه ی ورود نور نمایشگر به چشم را تغییر داده و به این وسیله تصویری با وضوح کامل را شاهد باشید. چیزی که این تکنولوژی را فوق العاده می کند این است که نمایشگرهای معمولی هم امکان اصلاح برای پیاده سازی این تکنولوژی را دارند. در آزمایش های گروه تحقیقاتی از آی پاد تاچ نسل ۴ (با تراکم ۳۲۶ پیکسل بر اینچ) استفاده شد که بر روی صفحه ی آن یک لایه فیلتر پلاستیکی شفاف کشیده شده بود. در سرتاسر این فیلتر آرایه ای از سوراخ ها وجود دارد که از آرایه ی پیکسل های نمایشگر اندکی انحراف (آفست) دارد. این انحراف باعث می شود نور عبور کرده از سوراخ های کوچک دچار انکسار شود و فیلد نوری ای به وجود می آید که برای ورود به چشم کاربر به اندازه ی کافی عریض است. نرم افزار محاسباتی می تواند نور خروجی از هر یک از سوراخ ها را تغییر دهد. این تکنولوژی نقاط ضعفی هم دارد. برای مثال، روشنایی صفحه اندکی کمتر می شود و زاویه ی دید هم بسیار پایین می آید (درست مانند نمایشگرهای سه بعدی بدون نیاز به عینک). همچنین نرم افزار تنها می تواند نمایشگر را برای یک نوع مشکل بینایی تنظیم کند، پس تنها یک کاربر با یک ضعف مشخص بینایی می تواند از دستگاه مورد نظر استفاده کند. از طرفی نرم افزار فعلی که در مقاله به آن اشاره شده است سرعت پایینی دارد و در نمی تواند در لحظه تصاویر را پردازش کند، ولی تیم تحقیقاتی ثابت کرده اند که این تکنولوژی برای نمایش تصاویر ثابت کار می کند. این تکنولوژی قابل استفاده در تلفن های همراه، مانیتورهای پی سی، لپ تاپ و تلوزیون است. ترانزیستورهای کریستال ایگزو ایگزو یا “اکسید ایندیم گالیم روی” (IGZO: indium gallium zinc oxide) نیمه رسانایی که تنها یک دهه از کشف آن می گذرد. استفاده از آن در نمایشگرها اولین بار در سال ۲۰۰۶ پیشنهاد شد و به تازگی از آن در فیلم های نازک ترانزیستوری برای کنترل کردن پنل های LCD استفاده می شود. ایگزو که در موسسه ی فناوری توکیو توسعه داده شده است، ۵۰ برابر سریع تر از سیلیکون معمولی الکترون ها را انتقال می دهد. در نتیجه این فیلم های نازک ترانزیستوری می توانند منجر به نرخ فریم بالاتر و رزولوشن بیشتر شوند. تلفن هوشمند Aquos crystal شارپ صرفاً برای به رخ کشیدن توانایی فنی این شرکت در تولید نمایشگر ساخته شد. تکنولوژی ایگزو پتنت شده است و شارپ اخیراً مجوز آن را برای ساخت پنل ۶.۱ اینچی با رزولوشن ۲K (تراکم ۴۹۸PPI) کسب کرده است. شارپ با نمایشگرهای IPS LCD رزولوشن بالای خود همواره یکی از بزرگترین تامین کنندگان نمایشگر در صنعت تلفن های همراه بوده است و پنل های کریستال ایگزوی آن موجب افزایش بیش از پیش سهم شارپ از بازار نمایشگرها خواهد شد. به ویژه با توجه به مشتریان قدیمی از جمله اپل که از نمایشگرهای شارپ در دستگاه های مبتنی بر iOS خود استفاده می کند. چندی پیش شارپ از تلفن Aquos Crystal رونمایی کرد تا نمایشگرهای با رزولوشن بالا و حاشیه ی اندک ایگزوی خود را به رخ بکشد. تا پایان سال ۲۰۱۵ و اوایل ۲۰۱۶ شاهد فتح بازار نمایشگر تلفن های پرچمدار توسط تکنولوژی ایگزو خواهیم بود. نانوپیکسل ها دانشمندان دانشگاه آکسفورد و اکستر جدیداً مقاله ای را پتنت و منتشر کرده اند که در آن با استفاده از مواد تغییر فاز دهنده (PCM: phase-change material) برای نمایشگرها به رزولوشنی ۱۵۰ برابر رزولوشن LCDهای فعلی رسیده اند. مواد تغییر فاز دهنده موادی هستند که فاز آن ها به راحتی قابل دستکاری است، که در این مورد، فاز ماده بین حالت یک کریستال شفاف و یک آمورف کدر تغییر داده می شود. همانند تکنولوژی LCD، یک ولتاژ اعمالی تعیین می کند که یک ساب پیکسل شفاف است یا کدر. با این تفاوت که نیازی به دو لایه ی پولاریزه کننده وجود ندارد. این عدم نیاز به لایه های پولاریزه کننده در تکنولوژی نانوپیکسل به ما اجازه می دهد نمایشگرهایی به نازکی کاغذ بسازیم. لایه ی تغییر فاز دهنده از ژرمانیوم-آنتیموان-تلوریوم (GTS) ساخته می شود؛ همان ماده ی انقلابی که در DVDهای با قابلیت چندین بار بازنویسی (Rewritable) استفاده می شد. نحوه ی ساخت لایه ی نازک تغییر فاز دهنده به این صورت است که ذرات GTS به سمت یک الکترود پرتاب می شوند. لایه ی تولید شده انعطاف پذیر هم هست که به ما اجازه ی تولید نمایشگرهای انعطاف پذیر را می دهد. از آنجایی که GTS بسته به ضخامتش رنگ ویژه ای خواهد داشت، تولیدکنندگان همچنین قادر خواهند بود تا رنگ هر نانوپیکسل را تنظیم کنند. (شبیه تکنولوژی نمایشگرهای اینترفرومتریک مدولار که با نام تجاری میراسول مشهورند.) نمایشگرهای PCM راندمان بسیار بالایی دارند. مشابه E-ink در این نمایشگرها هم پیکسل ها ثابت و پایدار هستند، بنابراین تنها زمانی نیاز به الکتریسیته است که بخواهیم وضعیت هر پیکسل را تغییر دهیم. شاید هرگز نیازی به نمایشگری با تراکم ۷۰۰۰PPI بر روی تلفن مان نداشته باشیم، اما تیم تحقیقاتی این نمایشگرهای با رزولوشن فوق العاده بالا را برای کاربردهایی که در آن نیاز به بزرگنمایی است (مانند هدست های واقعیت مجازی) مفید می داند. مواد تغییر فاز دهنده همچنین می توانند رسانایی الکتریکی را تغییر دهند که در صنعت حافظه های NAND به شدت در این مورد تحقیق می شود و در مقاله ی بعدی در این سری به آن خواهیم پرداخت. نمایشگرهای IMOD/Mirasol نمایشگرهای تداخلی مدولار (IMOD: Interferometric modulator displays) برای نمایش تصاویر از پدیده ای فیزیکی با همین نام استفاده می کنند؛ پدیده ای که هنگام برهمکنش یک فوتون با ساختارهای کوچکی از ماده رخ داده و موجب تداخل نور می شود. طریقه ی کارکرد این نمایشگرها با الهام از نحوه ی رنگ آمیزی بال پروانه است. مشابه دیگر انواع نمایشگرها، هر ساب پیکسل رنگ مخصوص خودش را دارد که توسط عرض شکاف هوا بین لایه ی نازک و غشاء بازتاب تعیین می شود. بدون هیچگونه توان الکتریکی، ساب پیکسل ها حالت رنگی خود را حفظ خواهند کرد. وقتی ولتاژی اعمال شود، نیروی الکترواستاتیکی به وجود می آید که فاصله ی هوایی را فرو ریخته و باعث می شود ساب پیکسل نور را جذب کند. هر یک پیکسل از چندین ساب پیکسل تشکیل شده است که هر کدام از آن ها برای هر یک از رنگ های قرمز، سبز و آبی روشنایی متفاوتی دارند. بنابراین در این تکنولوژی، ساب پیکسل ها نمی توانند روشنایی خود را مانند ساب پیکسل های LCD تغییر دهند. نمایشگرهای میراسول فرآیند تولید کندی دارند و بازار کتاب خوان های الکترونیکی و ابزارهای پوشیدنی را هدف قرار داده اند. کوالکام به تازگی یک ساعت هوشمند عرضه کرده است که از این نوع نمایشگرها بهره می گیرد. پیکسل های پایدار و کم مصرف و نبود نور پس زمینه، میراسول را به یک رقیب جدی در صنعت کتاب خوان های الکترونیکی تبدیل کرده است. هزینه ی تولید سیستم های میکروالکترومکانیکی (MEMS: microelectromechanical systems) هنوز هم مقداری بالا است، هرچند به سرعت در حال کاهش است. مشابه نمایشگرهای ترنسفلکتیو، عدم وجود نور پس زمینه در نمایشگرهای میراسول بازاریابی و فروش آن به خریداران عمومی را بسیار دشوار می کند. تکنولوژی مورد بحث که در محصولاتی مانند ساعت هوشمند کوالکام به کار رفته است، هرچند هنوز چندان موفق عمل نکرده است، اما می توان به آینده ی آن امیدوار بود. OLEDهای انعطاف پذیر سامسونگ و الجی به صورت فعال در حال مسابقه برای پیشبرد تکنولوژی OLED هستند؛ به طوری که هر دو شرکت به شدت بر روی این تکنولوژی سرمایه گذاری می کنند. تا به حال شاهد OLEDهای منحنی هر دو شرکت بر روی تلوزیون ها و حتی تلفن هایشان بوده ایم. (تلفن های جی فلکس ۱ و ۲ از الجی، گلکسی نوت اج از سامسونگ و …). هر دو شرکت نمایشگرهای شفاف انعطاف پذیر خود را به نمایش گذاشته اند. الجی از یک نمایشگر OLED انعطاف پذیر ۱۸ اینچی که قابلیت رول کردن (به شکل لوله ای با قطری کمی بیش از ۱ اینچ) را دارد رونمایی کرد. با وجود اینکه این نمایشگر تنها رزولوشنی برابر با ۱۲۰۰x۸۱۰ پیکسل دارد، الجی با اطمینان باور دارد که می تواند نمایشگرهای منعطف ۶۰ اینچی ۴K را تا سال ۲۰۱۷ توسعه دهد. ستون فقرات این نوع نمایشگرهای منعطف از جنس فیلم منعطف پلی یِماید است؛ ماده ی منعطف اما مستحکمی که در برابر گرما و مواد شیمیایی مقاوم است. پلی یماید به صورت گسترده در تجهیزات الکتریکی و برای عایق کردن کابل های برق کاربرد دارد. انتظار نمایش هر چه بیشتر نمایشگرهای منعطف را در طی سال های آتی توسط شرکت های مختلف در نمایشگاه ها داشته باشید، اما باید صبر کنیم تا ببینیم آیا هزینه های تولید این نوع نمایشگرها آنقدر پایین می آید تا شاهد عملی شدن آن ها در بازار تلفن های همراه باشیم یا نه. سخن پایانی تا پایان سال ۲۰۱۵ و اوایل سال ۲۰۱۶ شاهد حضور پنل های LCD ایگزو در برخی پرچمداران اندرویدی خواهیم بود، که به احتمال زیاد با تکنولوژی نقاط کوانتومی برای نور پس زمینه بهینه شده اند. همچنین شاید شاهد استفاده ی گسترده تر از نمایشگرهای میراسول در ابزارهای پوشیدنی باشیم که عمر باتری بیشتری را که به دنبال آن هستیم برایمان به ارمغان می آورند (هرچند کسانی که طیف گسترده ی رنگ های LCD و یا OLED را ترجیح می دهند، شاید به خرید ابزارهایی با چنین نمایشگری قانع نشوند). قطعاً تنوع زیادی در بازار نمایشگرها وجود دارد: نمایشگرهای روشن، با طیف وسیع رنگ و رزولوشن بالا در یک سمت و نمایشگرهای کم مصرف، با پیکسل های ثابت و تعداد رنگ کمتر در سمت دیگر. صنعت نمایشگرهای محصولات قابل حمل با سرعت فوق العاده زیادی در حال پیشرفت است و افزایش سایز صفحه و تراکم پیکسل تنها یک قسمت از معادله است. دیگر مقالات مجموعه ی “آینده ی تلفن های هوشمند”: آینده ی تلفن های هوشمند؛ قسمت اول: تکنولوژی باتری
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فراخوان نامه]
[مشاهده در: www.farakhan.solasi.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها