محبوبترینها
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1809834519
از فراموشی کی روش تا نیمکت نشینی بزرگان
واضح آرشیو وب فارسی:افکار نیوز: به گزارش افکارخبر ، تیم ملی فوتبال ایران شب گذشته در دیداری نه چندان دوستانه و البته در یک رقابت جذاب در تهران مقابل دیدگان هوادارانش مقابل تیم ملی ژاپن متوقف شد. شاگردان کی روش در نیمه اول این دیدار نمایش خوب و تهاجمی را از خود ارائه کردند، اما در نیمه دوم تقریباً ورق برگشت و سرمربی بوسنیایی ژاپن با خواندن دست کی روش، توانست با برنامه هایش کنترل میانه میدان را در دست گرفته و این ژاپن بود که در نیمه دوم توانست نمایش بهتری را نسبت به تیم ملی ایران ارائه دهد. در هر صورت برگزاری دیدار با ژاپن پس از ۱۰ سال به قول سرمربی پرتغالی تیم ملی فرصت نادر و مناسبی بود تا به تجربیات جوانان تیم ملی در دیدار مقابل تیمی که بازیکنان زیادی در تیم های معتبر و مطرح اروپا دارد، اضافه شود. در زیر طی گزارشی قصد داریم نکات و سایه روشن های این دیدار را بررسی کرده و به دلایل کسب نتیجه ای که به دست آمد بپردازیم: **کی روش هواداران پرتعداد را یادش نیست؟! کارلوس کی روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران قبل از دیدار با ژاپن از رسانه ها درخواست کرده بود تا با تهییج هواداران، کاری کنند تا حداقل ۵۰ هزار نفر برای این دیدار به ورزشگاه بیایند. این اتفاق در هر صورت محقق نشد و هواداران به دعوت کی روش لبیک نگفته و طبق روال دیدارهای گذشته تیم ملی طی چند سال اخیر از این دیدار نیز استقبال مناسبی به عمل نیامد. هر چند که این روزها ویروس کم تماشاگر بودن به مسابقات لیگ نیز سرایت کرده و به خصوص از بازی هایی که در تهران برگزار می شود، استقبال مناسبی به عمل نمی آید اما حسرت کی روش برای تماشای ورزشگاه آزادی که مملو از تماشاگر است هم بسی جای تعجب دارد. سرمربی تیم ملی چنان از رسانه ها می خواهد تا مردم را برای حضور در ورزشگاه ترغیب کنند که تا همین چند سال پیش برای دیدارهای نه چندان حساس تیم ملی چه دوستانه و چه رسمی، حداقل ۵۰ هزار نفر به ورزشگاه می رفتند و حتی در زمان کی روش نیز و در جریان رقابت های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل همین ورزشگاه آزادی بارها در جریان دیدارهای تیم ملی پُر شده و تماشاگران زیادی برای تماشای مسابقات شاگردان کی روش راهی ورزشگاه شدند. با این حال همچنان عوامل زیادی در عدم پرتماشاگر شدن مسابقات تیم ملی نقش ایفا می کند که شاید یکی از آنها نمایش های نه چندان دلپذیر تیم ملی در یکی دو سال اخیر و ارائه یک سیستم دفاعی از سوی این تیم باشد. **نیمکت نشینی بزرگان و ادامه مسیر جوانگرایی به مسابقه دیشب برگردیم؛ شاید نخستین نکته ای که قبل از آغاز دیدار توجه هر فوتبالدوستی را به خود جلب می کرد، ترکیبی بود که برای دیدار با ژاپن از سوی کی روش اعلام شد. کادرفنی تیم ملی در اقدامی عجیب تصمیم گرفت تا برای دیدار با تیم پرتجربه ژاپن، باتجربه های تیم ملی را نیمکت نشین کرده و به ادامه راه جوانگرایی بپردازد. نیمکت نشینی بازیکنان با تجربه ای مثل شجاعی و حیدری از مدت ها قبل در ترکیب تیم ملی آغاز شده است، اما اینکه تیموریان، کاپیتان تیم ملی در چنین دیداری نیمکت نشین شود کمی عجیب به نظر می رسید. هرچند که تیموریان در دقایق پایانی مسابقه به میدان آمد اما شاید از دلایل این نیمکت نشینی بتوان به عملکرد نه چندان مطلوب آندو در دیدار با عمان اشاره کرد که در نهایت کادرفنی تیم ملی را ترغیب کرد تا سعید عزت اللهی را به کاپیتان تیم ملی برای چنین میدان بزرگی ترجیح دهد. با تصمیمات کی روش در دیدار حساس شب گذشته مشخص شد که برخی بازیکنان باتجربه تیم ملی به پایان راه خود در تیم ملی نزدیک شده اند و امروز جوانانی مثل مهدی ترابی، مهدی طارمی، سعید عزت اللهی، مهدی طارمی، سردار آزمون و ... هستند که آرام آرام جای خود را در ترکیب ثابت تیم ملی باز می کنند. همانطور که بازیکنی مانند ترابی با ورود به میدان همه کار کرد و تأثیر زیادی نیز در گلی که تیم ملی به ثمر رساند، داشت. البته این جوانگرایی شاید هزینه های جبران ناپذیری مانند عدم کسب نتیجه لازم در دیدارهایی که نتایج آن حائز اهمیت است هم به همراه داشته باشد، اما کی روش به این نتیجه رسیده است که به هر قیمتی که شده به مسیری که از جام ملت های آسیا ۲۰۱۵ آغاز کرده است همچنان ادامه دهد تا پشتوانه سازی خوبی برای تیم ملی در دیدارهای پیش رو شکل بگیرد. **جوانگرایی در خط دفاعی ممنوع کی روش هرچقدر هم اصرار به جوان کردن ترکیب تیمش داشته باشد، اما حواسش هم به برخی نقاط زمین حسابی جمع است. سرمربی باتجربه تیم ملی که سعی کرده است با استفاده از زوج سازی در ترکیب ۱۱ نفره تیمش، اهداف تاکتیکی اش را پیش ببرد به خوبی می داند که در پست دفاعی باید از بازیکنانی استفاده کرد که تجربه در نزد آنها حرف اول و آخر را می زند. خط دفاعی و به خصوص دو دفاع میانی یکی از پست های کلیدی در هر تیمی به شمار می روند و کادرفنی تیم ملی با توجه به این موضوع، سعی کرده اند با استفاده از زوج باتجربه منتظری و حسینی، ثبات و انسجام خوبی را در این منطقه از زمین برای تیم ملی به وجود بیاورد. در واقع امروز در ترکیب تیم ملی جوانگرایی در این پست برای تیم ملی به نوعی ممنوع بوده چرا که جابجا کردن مهره های دفاعی و تغییر مداوم آنها، شاید باعث رقم خوردن نتایج عجیبی مانند دیدار با ترکمنستان شود. **دلیل افت دژاگه و حقیقی به قول کی روش در دیدار شب گذشته پیروزی از دست ایران فرار کرد. شاید کی روش با این اظهار نظر خود کنایه ای هم به حقیقی زد که با اشتباه مرگبار خود، پیروزی را از تیم ملی در دیدار با سامورایی ها گرفت. حقیقی این روزها یک نیمکت نشین مطلق در روبین کازان است و امسال به جز تک دیدار جام حذفی، در سایر دیدارهای لیگ برتر با وجود کسب نتایج نامناسب تیمش همچنان یک نیمکت نشین محسوب می شود. چنین شرایطی سال گذشته هم برای حقیقی وجود داشت اما گلر اول کشورمان نیم فصل به پنافیل پرتغال رفته و با بازی برای تیمش، خودش را در شرایط مسابقه نگه داشت با این حال داستان سال گذشته برای حقیقی یک بار دیگر در حال تکرار است. حقیقی به جز تیم ملی، این روزها در هیچ میدان دیگری در درون دروازه قرار نمی گیرد و همین موضوع افت فنی او را به همراه داشته است تا جایی که شاهد عدم اعتماد به نفس لازم در درون دروازه تیم ملی هستیم و یک توپ ارسالی ساده، برای حریف تبدیل به گل می شود. از سوی دیگر بازیکنی مانند اشکان دژاگه که در بدو ورودش به تیم، خود را تا حد یک سوپر استار نشان داده بود، این روزها به یک بازیکن معمولی در ترکیب تیم ملی تبدیل شده است. آن زمان که دژاگه از لیگ های معتبر اروپایی به لیگ قطر آمد، شاید پیش بینی چنین عملکردی از وی در چنین روزهایی خیلی سخت نبود. در هر صورت تأثیر حضور در لیگ درجه چندم قطر و افت کیفی بازیکنی مانند دژاگه، به خوبی در ترکیب تیم ملی آشکار و نمایان است و امروز دیگر اثری از سوپر اشکان در تیم ملی نیست. **با مقایسه لژیونرها باید حق را به کی روش داد اینترمیلان و میلان ایتالیا، فرانکفورت، دورتموند و هامبورگ آلمان و ساوتهامپتون و لستر انگلیس را با تیم هایی مانند روستوف و روبین کازان روسیه، اف اس وی فرانکفورت آلمان، تیانجن تدای چین، الاهلی، الغرافه، العربی و ام صلال قطر مقایسه کنید تا حداقل پس از پایان دیشب، حق را به کی روش بدهید. گروه اول تیم ها مختص به ژاپنی ها و گروه دوم، تیم هایی هستند که امروز لژیونرهای ایرانی در آن بازی می کنند. با نگاهی به گذشته های نه چندان دور و حضور بازیکنانی از بایرن مونیخ، هامبورگ، بولتون و ... در ترکیب تأثیرگذار آنها در تیم ملی به خوبی نشان می دهد که امروز تیم ملی در ترکیب خود به واقع هیچ لژیونر تأثیرگذاری ندارد و همین عدم حضور در تیم های معتبر دنیا به یکی از معضلات تیم ملی ایران تبدیل شده است چراکه عدم کسب تجربه لازم در میادین بین المللی در رقابت با تیم هایی مثل کره یا ژاپن در دیدارهای رسمی، می تواند عامل اصلی ضعف فوتبال ایران باشد. با این حال تیم ملی در تیم هایی مانند چارلتون انگلیس و آلکمار هلند نیز نمایندگانی دارد، اما مصدومیت طولانی مدت قوچان نژاد و جهانبخش باعث شده است تا تیم ملی حداقل در ۲ اردوی اخیر از وجود این دو بازیکن محروم باشد و شاید هم جای خالی این دو بازیکن در چنین شرایطی بیش از پیش به چشم بیاید. **چرا کی روش صدرنشینی ایران در آسیا را قبول ندارد؟ صحبت های کی روش طی یکی دو سال اخیر به خوبی نشان می دهد که این مربی به هیچ وجه صدرنشینی فوتبال ایران در رده بندی فیفا را قبول ندارد و آن را بیشتر یک صدرنشینی مجازی می داند. سرمربی تیم ملی همواره قدرت هایی مانند کره جنوبی و ژاپن و حتی استرالیا را سرتر از تیم ملی ایران می داند و حتی شب گذشته نیز به صراحت اعلام کرد که فوتبال ژاپن ۲۴ سال از فوتبال ایران جلوتر است. اینکه سرمربی تیم ملی، فوتبال ایران را به عنوان قدرت اول قاره قبول ندارد می تواند دلایل خاص خود را داشته باشد اما ای کاش تیم ملی روزی به گونه ای بازی کند که رده بندی اول آسیا در رده بندی فیفا به طور واقعی استحقاق این تیم را داشته باشد. **داستان تکراری پایان مسابقه تیم ملی در دیدارهای بزرگ در زمان پایانی مسابقه رو به یک بازی خشن آورده تا جایی که باید در ده دقیقه پایانی دیدارهای تیم ملی به دنبال یک داستان تکراری باشیم؛ درگیری لفظی و گاهاً فیزیکی کی روش و شاگردانش با بازیکنان حریف. به خوبی به یاد داریم که دژاگه چگونه زمان پایانی دیدار دوستانه با کره جنوبی را به چالش کشید و شب گذشته هم سردار در متن ماجرای درگیری با ژاپنی ها بود که یک بار دیگر کی روش در حمایت از بازیکنش به سمت بازیکنان حریف رفته و با آنها به چنگ لفظی پرداخت. شاید این هم یک سیستم جدید در اردوی تیم ملی برای حفظ نتیجه باشد و شاید هم نوعی وقت کشی مدرن در فوتبال ملی به حساب می آید.
چهارشنبه ، ۲۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افکار نیوز]
[مشاهده در: www.afkarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها