واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>تغذیه>کمبود نیروی کار در بیمارستان ها حالا علاوه بر پرستاران و پزشکان، گریبان کارشناسان تغذیه را هم گرفته است.به گزارش شفا آنلاین ،کارشناسان تغذیه که ارائه خدمات مشاوره به بیماران هم به وظایفشان افزوده شد. جایگاهی که گویا هنوز پزشکان و متخصصان به آن عادت نکرده اند و شاید مسئولان اجرایی بیمارستان ها و دانشگاه ها هنوز به تأثیر نقش آن در کاهش بیماری ها پی نبرده باشند. این تنها بخشی از مشکلاتی است که کارشناسان تغذیه مطرح کردند. تعداد کارشناسان تغذیه بیمارستانی نیمی از سطح استاندارد است لطف اله کریمی، کارشناس تغذیه معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی تبریز، کمبود نیرو را یکی از چالش های مشاوران تغذیه بیمارستان ها می داند و می گوید: «علی رغم اینکه بیمارستان ها به کارشناسان تغذیه نیاز دارند، ازنظر قانونی مجوزهای لازم برای قرارداد با کارشناسان تغذیه را ندارند. کارشناسانی که هم اکنون در بیمارستان های تبریز فعالیت می کنند، استخدام شده اند اما تعداد آن ها 50 درصد سطح استاندارد است.» وی کمبود نیرو را یک چالش گسترده این روز های بیمارستان ها می داند و می گوید: «در حال حاضر تعدادی از بخش های بیمارستان ها به دلیل کمبود نیرو تعطیل مانده است. این مسئله در مورد کارشناسان تغذیه که حالا باید خدمات مشاوره ای هم به بیماران ارائه کنند، صدق می کند. درحالی که تعداد زیادی از فارغ التحصیلان رشته تغذیه، جویای کار هستند و وجود کارشناسان تغذیه برای بیمارستان بسیار مفید است، بیمارستان مجوز جذب نیرو به صورت نیروی استخدامی و قراردادی را ندارد.» کریمی ادامه می دهد: «در 42 بیمارستان تبریز، 60 کارشناس تغذیه مشغول به کار هستند اما باید 60 نفر دیگر جذب کنیم تا به سطح استاندارد برسیم. ازاین رو معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نظر دارد از طریق شرکت های خدماتی کارشناس تغذیه جذب کند.» مشاوره باهدف بهبود بیمار، وظیفه اصلی کارشناسان تغذیه بیمارستانی جایگاه کنونی کارشناسان تغذیه هنوز همان جایگاهی نیست که در شأن آن ها باشد و با دیدگاه علمی و رژیمی به آن ها نگاه نمی شود. کریمی در ادامه می گوید: «البته در حال حاضر جایگاه کارشناسان تغذیه به جایگاه واقعی خود نزدیک تر شده چون خدمات مشاوره ای که ارائه می کنند افزایش یافته اما بااین حال آن چنان که باید، جایگاه یک کارشناس تغذیه از سوی دیگر کارکنان بیمارستان و پزشکان شناخته نمی شود.» وی ادامه می دهد: «در مواردی دیده می شود که پزشکان و متخصصان خودشان با ارائه دستورالعمل هایی در مورد مصرف مواد غذایی به بیماران علاوه بر نقش درمانی، نقش کارشناسان تغذیه را نیز بازی می کنند. من فکر می کنم بهبود ارتباط با متخصصان از سوی کارشناسان تغذیه؛ شاید بتواند جایگاه واقعی خود را که همان مشاوره علمی در خصوص تغذیه مناسب حال هر بیمار باهدف بهبودی است را به آن ها بازگرداند.» کارشناس تغذیه معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در خصوص درآمد کارشناسان تغذیه نیز اظهار می کند: «مجموعه درآمد هر بخش بیمارستان یکی از شاخص هایی است که در محاسبه کارانه کارشناسان تغذیه تأثیرگذار است. کارشناسان تغذیه در عمل منافع زیادی برای بیمارستان ها دارند. برای مثال بخشی از این درآمد مربوط به تغذیه و هتلینگ بیمارستان است؛ درحالی که بر اساس روال اداری محاسبه درآمد هر بخش این موارد جزء درآمدهای کارشناسان تغذیه به حساب نمی آید. در همین حال کارانه کارشناسان تغذیه هم با ضریب کمی محاسبه می شود که با میزان فعالیتی که آن ها می کنند، متناسب نیست و نسبت به دیگر کارکنان بیمارستانی کم است.» به گفته کریمی از محل ویزیت هر بیمار از سوی کارشناسان تغذیه برای بیمارستان درآمدهایی ایجاد می شود و اگر هر کارشناس تغذیه به خوبی مشاوره دهد، چند برابر درآمد ماهیانه خود مشاوره ارائه می کند اما به این دلیل که کارشناسان تغذیه قرارداد ضریب K ندارند از خدمات مشاوره ای که ارائه می دهند؛ سودی نصیبشان نمی شود. اجرایی نشدن تعرفه های در نظر گرفته شده در کتاب ارزش گذاری خدمات نسبی، یکی دیگر از مواردی است که لیلا اسدپور کارشناس تغذیه به آن اشاره می کند. وی می گوید: «براساس دستورالعمل صادرشده مبلغی که به عنوان هزینه ویزیت برای کارشناسان تغذیه مشخص شده با مبلغ تعیین شده در کتاب ارزش گذاری نسبی متفاوت است که امیدواریم مسئولان وزارت بهداشت به این مشکل رسیدگی کنند.» وی یکی دیگر از مشکلات مربوط به تعرفه ها را ناهمخوان بودن تعرفه مشاوره می داند و می گوید: «حق مشاوره کارشناسان تغذیه که در مطب فعالیت می کنند، هم سطح با دیگر کارشناسان نظیر کارشناسان فیزیوتراپی است. درحالی که یک کارشناس فیزیوتراپی علاوه بر مشاوره بابت انجام فیزیوتراپی هم ویزیت جداگانه دریافت می کند. ازاین رو یکی از مطالبات کارشناسان دریافت حق مشاوره بر اساس کتاب ارزش گذاری نسبی خدمات است.» اسدپور ناامید شدن از تحصیل در رشته تغذیه را هم به عنوان یک پیامد شرایط نامناسب بازار کار و کم بودن حق مشاوره مطرح می کند و می گوید: «فضای کاری امروز کارشناسان تغذیه در شرایطی که بیمارستان ها نیرو جذب نمی کنند و راه اندازی مطب مشاوره هم دردسرهای خودش را دارد باعث شده دانشجویان رشته تغذیه نسبت به آینده این رشته ناامید شوند.»سپید
چهارشنبه ، ۲۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]