تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815374459
توهین، نقد را ذبح می کند
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: باز هم توهین از سوی یک نماینده مجلس؛ این بار بر اساس نقل قولی که رئیس سازمان انرژی اتمی و یک نماینده دیگر مطرح کردند، یک نماینده مردم تهران در سخنانی که به گفته عراقچی با حالتی کاملاً جدی ایراد شده، «صالحی را تهدید به دفن در رآکتور اراک با سیمان کرده است!» همین چندی پیش بود که نماینده بروجرد در واکنش به دست دادن ظریف و اوباما در سازمان ملل تعابیری به کار برد که در رسانه های بین المللی بازتاب عجیبی داشت. جالب این که این رسانه ها کل جریان سیاسی را که این نماینده به آن تعلق دارد، متهم به اتخاذ این مواضع و استفاده از تعابیری اینچنینی می کردند. از همین جا اولین آسیب رفتارهایی از این سبک مشخص می شود؛ نقض غرض گوینده! علی القاعده کسی که از این تعابیر استفاده می کند، مقصودش انتقاد از مواضع و رفتارهای فرد مورد خطابش است، در حالی که سابقه اینگونه رفتارها نشان داده کشیده شدن به وادی توهین، نتیجه ای جز گم شدن انتقادهای منطقی به عملکرد اشتباه فرد مورد نظر نیست. به عنوان نمونه در جریان دست دادن وزیر خارجه با رئیس جمهور آمریکا انتقادهای گوناگونی به ظریف مطرح شد که شاید برای برخی از آنها هیچ جوابی وجود نداشت. اما چند کلمه نماینده توهین کننده موجب شد خواسته یا ناخواسته تمام ظرفیت رسانه ای در سوژه مورد نظر به سمت این عبارات رفته و انتقادهای منطقی دیده نشود. نکته دیگر این که برخوردهای دفعی با مسئولان اجرایی (چه برسد به توهین) همواره از سوی رهبر انقلاب مذموم شمرده شده است. چه این که سابقه این رفتارها در جریان مذاکرات هسته ای به 2 سال قبل برمی گردد؛ جایی که تیم مذاکره کننده در چند مقطع از تریبون مجلس، با عناوینی مانند سازشکار و وطن فروش خطاب شدند که در نهایت با ورود رهبری به این موضوع و تأکید بر این که «هیچکس نباید مذاکره کنندگان ما را سازشکار بداند، اینها بچه های انقلابند» موضع ایشان در قبال اینگونه رفتارها مشخص شد. موضعی که گویا متأسفانه چندان مورد توجه برخی قرار نگرفته است. مع الاسف این رفتار از سوی دولتمردان نیز مسبوق به سابقه بوده است به طوری که شاید بتوان ادعا کرد برخی تعابیر رئیس جمهور همچون «بی سواد»، «بروید به جهنم» و... در قبال منتقدان موجب شد رهبر انقلاب دولت را به سعه صدر و ارتباط بیشتر با منتقدان توصیه کنند.به هر روی نقد و انتقاد لازمه جامعه ای است که تمرین دموکراسی می کند، اما در این میان الزامات نقد نیز لازم الرعایه است. الزاماتی که چه در شعار سال و چه در توصیه های بعدی رهبری مبنی بر پرهیز از دوقطبی سازی مردم در موضوع هسته ای باید رعایت شود. در این شرایط سوال اصلی اینجاست که فارغ از اشتباهات دولت در حوزه اقناع منتقدان و فارغ از برخی انتقاداتی که در حوزه مدیریت مجلس وارد است، آیا برخی رفتارهای منتقدان توافق هسته ای، نقض توصیه های رهبری و شعله ور کردن آتش تنش نیست؟
دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[مشاهده در: www.khorasannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها