تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820662870
می خواستم ایستادگی زن را تحسین کنم
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: اعتماد| نمایشگاه آخرین آثار نقاشی تارا بهبهانی در گالری گلستان گشایش یافت. در این نمایشگاه 20 اثر رنگ روغن از این هنرمند با عنوان «خاطرات دور» در معرض دید علاقه مندان قرار می گیرد. صمیمیت و پس زمینه سنتی موجود در یکایک تابلوهای بهبهانی این فرصت را به مخاطب می دهد تا با دیدن تابلوهایی که حس زندگی را می توان از درون شان دید، احساس کند در یک فضای پرانرژی قرار گرفته است. حضور در گالری گلستان خاطرات دور را در ذهن بیننده تابلوها تداعی می کند. به نظر می رسد ارتباط برقرار کردن با تابلوهای او کار چندان سختی نیست. کارهای او صمیمی است و مخاطب را با خود همراه می کند. این هنرمند در گفت وگو با «اعتماد» درباره شباهت آثارش با پدرش – تاها بهبهانی- می گوید: «البته کارهای پدرم بسیار سوررئالیستی تر است و تخیل قوی تری نسبت به آثار من در آنها جریان دارد. جنبه رئالیستی و سوررئالیستی در آثار من در یک توازن خاصی کنار هم قرار دارند. البته من هیچ وقت احساس نمی کنم که بین کارهای من و پدرم شباهت وجود دارد چون فاصله خیلی زیاد است. این درست است. به هر حال من در همان فرهنگ خانواده بزرگ شدم. من تحت تربیت خاصی قرار گرفتم که یک نکات خاصی برای ما دغدغه بوده است. این دغدغه ها توجه به سنت، هویت فرهنگی و فرهنگ سازی در راستای رشد و اعتلای آگاهی عمومی در جهت هنر را شامل می شده است. حالا اگر واقعا شباهتی که شما به آن اشاره کردید بین کارهای من و پدرم وجود دارد پس معلوم می شود تربیت درستی در خانواده ما حاکم بوده است. به طور مثال ما همیشه در خانواده راجع به مولانا، حافظ و اشعار ایرانی صحبت کردیم و طبق یک برنامه مشخص به تمام ایران سفر کردیم تا من به عنوان فرزند خانواده با آن ریزه کاری هایی که در معماری ایرانی وجود داشته، آشنا شوم. این ها داشته های مغزی من هستند که وقتی می خواهم یک اثر هنری خلق کنم، از همین داشته ها استفاده می کنم. اگر این موضوع قابل توجه بوده پس نتیجه مطلوبی داده است.» او در این باره می گوید که دوست دارد مخاطبی که در مقابل کارش قرار می گیرد، تاثیر مثبت دریافت کند و خوشحال از نمایشگاهش خارج شود: «بعضی از نمایشگاه ها سرشار از غم و فضای خاکستری هستند که انسان با یک دنیا اندوه وارد و با یک جهان غم از آنها خارج می شود. من ترجیح می دهم مخاطبی که مقابل اثرم می ایستد، فضای دلنشینی را ببیند که من در ذهنم می خواستم به تصویر بکشم، با آن همذات پنداری کند و شاید اگر آن قطعه ای از کاشی را که من کشیدم و او قبلا در جایی دیده برایش تداعی شود و به دنبالش برود تا ببیند این کاشی را کجا دیده است. آن حس مطلوبی که از دیدن تابلوی من در مخاطب ایجاد می شود برایم ارزشمند است. در طول این سال ها، حس ها و جملاتی که از مخاطبان به من منتقل شده خیلی شیرین است. شاید یک خاطره دور مانند خانه پدربزرگ یا سفری را که در کودکی داشتند، برای شان تداعی کرده است. همه این ها چیزهایی است که من دوست داشتم مخاطبم ببیند.» او درباره تاکیدش بر نقش «زن» می گوید: «در کارهای من حضور زنان و مادران در واقع تداعی کننده سرزمین مادری است. زن همیشه موید مهربانی، زیبایی، لطافت و عطوفت است. وقتی در کنار نقش ها و فرم های من قرار می گیرد، تداعی کننده صفات انسانی و عواطف است. زن ها در نقاشی های من در کاشی ها حل شده اند، چون لطافت را در کنار کاشی، در شخصیت زن می بینم. زنان در کارهای من برایم بیان کننده سرزمینی هستند که در جای جای آن هنر و مهربانی با هم پیوند خورده اند. سال هاست ایستاده و محکم تاریخ را همراهی کرده اند. زنان من با کودکان و سازهای شان خاطراتی را در فرم های کاشی ها بازگو می کنند.» نواختن ساز توسط یک زن در شرایطی که در این زمانه عموما مردها ساز می زنند، کار را سوررئالیستی تر هم کرده است؛ به همین خاطر می گوید: «دیدن نواختن یک ساز توسط یک خانم همیشه دور از دسترس است و پس زمینه ذهنی را ایجاد می کند که مجالی پیدا شود تا آن به تصویر کشیده شود. کاشی ها همه مقاوم هستند و سرما و گرما را تحمل می کنند. لعاب شان حفظ می شود و ممکن است جنگی را داشته باشند که در واقع ساختمانی ایستاده و کاشی های آن باقی مانده است. تلألو و لعاب کاشی در واقع مهارت کاشی کار را نشان می دهد که در زمان ساخت، طوری کار کرده که نه سرما، نه گرما، نه جنگ و نه آتش سوزی به آن آسیب نرسانده است. این در واقع ویژگی های یک زن است که در مقابل تمام ناملایمات، مقاوم است و ایستادگی می کند و خودش در عین حال که در سختی ها حل شده ولی باز هم ایستادگی او قابل تحسین است. این همان چیزی است که می خواستم در تابلوهای خود به آن بپردازم. این زن ممکن است در نقش یک مادر، یک دختر یا نوازنده باشد که در حال نواختن ساز است.» ایران درودی، حسین محجوبی، سعید امیرسلیمانی، کمند امیرسلیمانی، مهندس مرتضی کاظمی، بزرگمهر حسین پور، اکبر عالمی، دکتر احمد کامیابی مسک و... از جمله هنرمندانی بودند که در روز افتتاحیه نمایشگاه «خاطرات دور» در گالری گلستان حضور داشتند.
دوشنبه ، ۱۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها