تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815718284
ارائه مدلی جهت پیش بینی رفتار نانوکامپوزیت ها با درصد خطای کمتر
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری آنا: پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر، به منظور پیش بینی دقیق تر رفتار کامپوزیت های پلیمری در حضور نانوذرات، مدلی عددی ارائه داده اند که تفاوت نتایج حاصل از این مدل نسبت به داده های تجربی کمتر از مدل های پیشین است. نتایج این طرح در حوزه مهندسی مواد، مکانیک و هوافضا جهت کاهش هزینه های آزمایشگاهی تأثیرگذار خواهد بود. به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از روابط عمومی ستاد نانو، در سال های اخیر، پلیمرهای تقویت شده با نانوذرات مورد توجه پژوهشگران بی شماری قرار گرفته است. لذا پیش بینی صحیح مدول الاستیسیته پلیمر تقویت شده با نانوذرات موضوع مهمی است که نیاز به انجام آزمایش ها را کاهش داده و در نتیجه منجر به کم شدن هزینه های آزمایشگاهی مربوطه می شود . به گفته دکتر سعید صابر سمندری، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، مهم ترین هدف این پژوهش پیش بینی صحیح مدول الاستیسیته نانوکامپوزیت های پلیمری با استفاده از روش های المان محدود و با کمترین درصد خطا نسبت به مقادیر آزمایشگاهی بوده است . وی در خصوص اهمیت نتایج این تحقیق عنوان کرد: «در کامپوزیت ها (بدون حضور نانوذرات) پدیده جدایش (debonding) بین فاز تقویت کننده و زمینه پلیمری اهمیت چندانی ندارد و فرض تماس ایده آل در عمده موارد صحیح است. در مدل های تئوری ارائه شده در مطالعات قبل نیز، همواره فرض بر این بوده است که تماس مابین تقویت کننده در مقیاس نانو و ماتریس زمینه، از نوع تماس ایده آل است. در حالی که این فرض در نانوکامپوزیت ها همواره فرض صحیحی نیست. به گونه ای که عموماً مقادیر عددی اختلاف قابل توجهی را با مقادیر تجربی خصوصاً در درصدهای وزنی بالای نانوذرات دارا هستند». به گفته این محقق در این طرح از ایده جدایش مابین نانوذره و ماتریس برای بهبود پیش بینی مقادیر مدول الاستیسیته عددی استفاده شده است . به کمک مدل ارائه شده در این طرح می توان مدول عددی نانوکامپوزیت ها را با درصد خطای پایینی نسبت به مقادیر تجربی تخمین زد. طبق نتایج این پژوهش در نظر گرفتن جدایش، سبب شده تا درصد خطا بین مدول حاصل از نتایج آزمایشگاهی و مدول پیش بینی شده عددی از 27 درصد به 7 درصد کاهش یابد. در نتیجه نیاز به انجام آزمون های آزمایشگاهی به حداقل می رسد . این تحقیقات حاصل تلاش های دکتر سعید صابر سمندری، دکتر مجتبی صدیقی، اعضای هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مهدی حیدری میبدی، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد از این دانشگاه است.
یکشنبه ، ۱۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری آنا]
[مشاهده در: www.ana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها