محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827101021
پیش بینی سازمان همکاری اقتصادی و توسعه از ظرفیت های تولید و تقاضای فولاد
واضح آرشیو وب فارسی:ماین نیوز: گروه صنایع معدنی > فولاد - ظرفیت تولید فولاد جهانی پس از دو دهه نرخ رشد پایین تر از سال 2000 میلادی به بعد با شتاب چشمگیری افزایش یافته است. رشد سرمایه گذاری در بخش زیرساخت ها و صنایع مختلف به ویژه در اقتصادهای نوظهور سبب شد تا ظرفیت تولید فولاد جهانی در سال 2014 میلادی به 2 میلیارد و 241 میلیون تن در سال برسد که این میزان بیش از دو برابر ظرفیت یک میلیارد و 60 میلیون تن در ابتدای سال 2000 میلادی است.به گزارش ماین نیوز، با توجه به حجم سرمایه گذاری های صورت گرفته در پروژه های فولادی در نقاط مختلف جهان، انتظار می رود ظرفیت فعلی تا سال 2017 میلادی به میزان 120 میلیون تن افزایش یافته و به عدد 2 میلیارد و 361 میلیون تن برسد. با وجود خروج اقتصاد جهانی از رکود ناشی از بحران اقتصادی 2009-2008 میلادی، رشد تقاضای فولاد در سال های اخیر روند کندتری نسبت به افزایش ظرفیت های تولید داشته به طوری که میزان تقاضای فولادخام در سال 2013 میلادی یک میلیارد و 648 میلیون تن یعنی حدود 516 میلیون تن کمتر از ظرفیت اسمی تولید بوده است. این میزان یکی از بالاترین مقادیر اختلاف میان تقاضا و تولید در تاریخ صنعت فولاد جهانی خواهد بود. به این ترتیب با توجه به حجم سرمایه گذاری های صورت گرفته در پروژه های فولادی و پیش بینی رشد ملایم مصرف جهانی، تولیدکنندگان فولاد وضعیت پرریسکی را پیش رو خواهند داشت. البته میزان ظرفیت مازاد را نمی توان دقیقا نتیجه اختلاف ظرفیت اسمی و تقاضا دانست چرا که عملاحتی در زمان جذابیت قیمت، تولیدکنندگان به دلیل برخی ملاحظات اقتصادی، عوامل فصلی، بازسازی، پیاده سازی تجهیزات جدید و... از ظرفیت کامل تولید استفاده نمی کنند. چراکه در بهترین شرایط هیچگاه ظرفیت بهره برداری شده ماهیانه جهانی بیش از 91درصد نبوده است. یکی از عوامل اصلی ایجاد ظرفیت مازاد، شرایط بازار، کاهش تقاضا و افت قیمت ها است که تولیدکنندگان به جهت جلوگیری از خواب سرمایه و حداکثرسازی سود ناچار به خالی گذاشتن بخشی از ظرفیت تولید می شوند. البته با ادامه روند مذکور، بازار به طور طبیعی به کمبود عرضه واکنش داده و تولیدکنندگان نیز به جهت کاهش هزینه ها و سرمایه گذاری روی دارایی های ثابت خود مجددا تلاش می نمایند به ظرفیت های اسمی نزدیک شوند. البته کاهش ظرفیت تولید مستلزم تحمل هزینه های سنگینی برای تولیدکنندگان است و کارخانجات نیز همواره تلاش می کنند تا کاهش ظرفیت را تا حد ممکن به تعویق بیندازند. علاوه بر موارد فوق برخی کشورهای واردکننده فولاد، به منظور خودکفایی و کاهش وابستگی به واردات، سیاست های توسعه ظرفیت های فولادی را در دستور کار خود قرار داده اند و باوجود غیراقتصادی بودن برخی پروژه ها، به جهت تحقق این امر فعالیت های گسترده ای را در دست اجرا دارند. طبق برآوردها این اقدامات ظرفیت تولید فولاد خام جهانی را به شکل معناداری در سال های پیش رو افزایش خواهد داد. با توجه به پروژه های توسعه فولادی در نقاط مختلف جهان، ظرفیت تولید فولاد جهانی طی سال های آینده کماکان روند رو به رشدی را دنبال خواهد کرد که پیش بینی این افزایش تا سال 2017 در مناطق مختلف در جدول بالاتوضیح داده شده است. پیشتازی ترکیه و شرایط cis بررسی ها نشان می دهد کشورهای عضو اتحادیه اروپا هیچ برنامه ای برای افزایش ظرفیت ندارند و حتی شاهد کاهش ظرفیت های فعال طی سال های آینده نیز خواهیم بود. این در حالی است که پیش بینی ها حکایت از رشد مصرف در این منطقه دارد؛ بر این اساس مصرف ظاهری محصولات فولادی این منطقه در سال جاری میلادی با رشد 1/ 2 درصدی به حدود 9/ 149 میلیون تن و در سال 2016 نیز با رشد 8/ 2 درصدی نسبت به 2015 به 1/ 154 میلیون تن خواهد رسید. در مورد کشورهای اروپایی خارج از اتحادیه اروپا پیش بینی می شود ظرفیت های تولید فولاد خام تا پیش از سال 2017 به 4/ 64 میلیون تن برسد. تمام این افزایش ظرفیت ها در ترکیه اتفاق خواهد افتاد. ترکیه یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان فولاد جهانی از طریق کوره قوس است. در سال های اخیر تولید از طریق کوره بلند نیز در ترکیه اهمیت پیدا کرده است و دولت ترکیه برنامه ریزی برای کاهش وابستگی صنایع داخلی به قراضه را از طریق اعمال مشوق هایی برای تولید سنگ آهن و فروآلیاژها در داخل اجرا کرده است که این امر می تواند در تغییر ساختار تولید فولاد به نفع روش کوره بلند موثر باشد، اما کماکان توسعه ها عمدتا بر اساس تکنولوژی کوره قوس است. بنابراین انتظار می رود واردات قراضه و سنگ آهن به این منطقه همچنان افزایش یابد. صنعت فولاد ترکیه روی ایجاد ظرفیت 85 میلیون تن و تولید 70 میلیون تن سالیانه تا سال 2023 هدف گذاری کرده است. کارخانه Kardemir در ترکیه یکی از پروژه های در دست احداث ترکیه است. این کارخانه با کوره بلند شماره 5 خود با حجم داخلی 1280 مترمکعب راه اندازی شده است، همچنین با توجه به بازسازی کنورتور آن انتظار می رود ظرفیت تولید آن به 4/ 3 میلیون تن در سال برسد. Habas با کارخانه جدید نوردگرم به ظرفیت 5/ 2 میلیون تن در سال فقط در بازار محصولات تخت ورود کرده و در حال حاضر در حال ساخت یک مجتمع فولادسازی کوره قوس با ظرفیت سالیانه 3 میلیون تن است. طبق برآوردها مصرف ظاهری محصولات فولادی در کشورهای خارج از اتحادیه اروپا در سال جاری با 8/ 2 درصد رشد به 38 میلیون تن می رسد. رشد مصرف در سال 2016، با نرخ پایین تری نسبت به 2015 ادامه خواهد داشت و با 4/ 1 درصد افزایش به عدد 5/ 38 میلیون تن خواهد رسید. حدود 83 درصد مصرف در این منطقه مربوط به کشور ترکیه است. در منطقه CIS نیز تعداد زیادی پروژه کارخانه های کوچک فولادی برنامه ریزی شده است (البته بیش از بحران سیاسی اخیر) که تامین کننده نیاز رو به رشد بخش ساخت و ساز در این منطقه خواهد بود. کارخانه های فولادی این منطقه با تکنولوژی قدیمی OHF (که منجر به هدر رفت انرژی در فرآیند تولید می شد) در حال جایگزینی با تکنولوژی کوره های EAF وBOF (تولید بر پایه کوره های اکسیژنی) هستند و عمده پروژه های جدید EAF (کوره های قوس الکتریکی) هستند. بین سال های 2003 تا 2013، سهم تولید فولاد خام در این منطقه از طریق کوره قوس از 5/ 13 درصد به 4/ 24 درصد افزایش یافته است. رشد کوره قوس (به خصوص در روسیه) تاثیر معناداری روی تقاضای قراضه در این منطقه داشته است. حتی ممکن است تقاضای قراضه از میزان ظرفیت های تامین داخلی بالاتر باشدکه به این منظور برخی کارخانه ها مجهز به هر دو روش کوره قوس و کوره بلند شده اند تا امکان استفاده از چدن در کوره قوس به منظور کاهش وابستگی به قراضه را داشته باشند. بین سال های 2013 تا 2014 کارخانه های کوچک متعدد تولید محصولات طویل نیز راه اندازی شده اند. برای مثال توسعه کارخانجات کوره قوس در روسیه به طور جدی دنبال می شود و دولت روسیه تولید تا 39 درصد از این طریق را تا سال 2020 هدف گذاری کرده است. با توجه به پروژه های توسعه، پیش بینی می شود ظرفیت تولید فولاد این منطقه تا سال 2017 به 9/ 152 میلیون تن برسد. پروژه های جدید کوره قوس شرکت های NMLK Kaluga و Abinsk Electro Metallurgical و Severstal نمونه هایی از این توسعه ها در روسیه هستند. منطقه CIS طی سال های آینده شاهد تداوم کاهش مصرف و افزایش عرضه مازاد خواهد بود و طبق برآوردها در سال جاری میلادی با کاهش 3/ 7 درصدی میزان مصرف محصولات نهایی فولادی در این منطقه به 4/ 52 میلیون تن خواهد رسید. البته پیش بینی نرخ کاهش برای سال 2016 بسیار پایین تر است (3/ 0 درصد) که بر این اساس مصرف در این منطقه 2/ 52 میلیون تن خواهد بود. خاورمیانه؛ انباری بزرگ برای فولاد؟ کشورهای صادرکننده نفت در این منطقه در حال گسترش فعالیت های اقتصادی و صنعتی خود هستند که این امر افزایش تقاضای فولاد در صنایع پایین دستی را به همراه خواهد داشت. پروژه های زیادی در منطقه خاورمیانه با هدف کاهش وابستگی به واردات گزارش شده است، حجم این پروژه ها به گونه ای است که این نگرانی وجود دارد که در آینده شاهد مازاد عرضه فولاد در این منطقه باشیم. با توجه به دسترسی آسان به گاز ارزان، پروژه ها عمدتا کوره قوس و خوراک آن DRI (آهن اسفنجی) است. توسعه های اصلی در این منطقه عمدتا در کشورهای ایران، عمان و عربستان در حال انجام است و پیش بینی می شود ظرفیت سالانه تولید فولاد در این منطقه تا سال 2017 به 5/ 69 میلیون تن برسد. در میان کشورهای خاورمیانه ایران با عنایت به 8 طرح توسعه فولادی ظرفیت سالانه 55 میلیون تن را تا سال 2025 هدفگذاری کرده است. عمان نیز با گسترش فعالیت های ساخت و ساز و رشد تقاضای فولاد، مشوق تولیدکنندگان این کشور در جهت توسعه ظرفیت ها و سرمایه گذاری های جدید شده است. انتظار می رود مصرف قراضه با توجه به پروژه های توسعه در این منطقه افزایش یابد و تامین آن با مشکل مواجه شود، البته برخی شرکت ها به این منظور نصب مدول های DRI (تولید آهن اسفنجی) را در دستورکار خود قرار داده اند. عربستان سعودی تعداد زیادی پروژه های فولادی خصوصا به منظور بالانس واردات بیلت را در حال انجام دارد. هرچند رشد جمعیت و توسعه صنایع در اینکشور تقاضای برق را به سرعت افزایش داده و کمبود تخصیص گاز طبیعی و ظرفیت های تولید برق به صنایع، باعث تاخیر راه اندازی تعدادی از پروژه های قوس الکتریکی شده است با این حال برنامه ریزی جهت راه اندازی پروژه های متعدد فولادی صورت گرفته است. به عنوان نمونه شرکت آهن و فولاد عربستان (Saudi Iron & Steel) بهره برداری آزمایشی ششمین کوره قوس خود به ظرفیت 3 میلیون تن در سال را از فوریه 2014 آغاز کرده است و همچنینAl Atoun Steel و Arkam Steel در حال ساخت کارخانه های فولادسازی با تکنولوژی کوره قوس الکتریکی هستند. طبق برآوردها روند افزایشی مصرف فولاد در منطقه خاورمیانه ادامه خواهد داشت و در سال جاری میلادی با 8/ 2 درصد رشد به 3/ 53 میلیون تن و در سال 2016 با 2/ 4 درصد رشد به 6/ 55 میلیون تن خواهد رسید. تلاش چین برای حل مشکل اضافه ظرفیت در حال حاضر دولت چین در حال تلاش برای بازسازی صنعت فولاد و افزایش کارآیی و حذف برخی ظرفیت های اضافی است. در اکتبر 2013، انجمن ایالتی چین با انتشار طرحی تحت عنوان «خطوط راهنمای حل مشکل جدی اضافه ظرفیت»، توقف 80 میلیون تن در سال ظرفیت تولید فولاد تا سال 2017 را هدف گذاری کرد. این طرح که حل مشکل اضافه ظرفیت در صنایع سیمان، آلومینیوم، شیشه و کشتی سازی را نیز در بر می گیرد، اهداف مختلفی دارد. از جمله اهداف این طرح دستیابی به ظرفیت بهره برداری شده منطقی، اصلاح ساختار و تمرکز صنایع، کیفیت بالاتر توسعه، حفاظت موثر محیط زیست، یک سطح نرمال از حاشیه سود و نسبت دارایی- بدهی و همچنین یک مکانیزم بلندمدت موثر خودتنظیم ظرفیت است. این خطوط راهنما برای حل مشکل مازاد ظرفیت، ابزارهایی را هم سمت عرضه و هم سمت تقاضا مورد توجه قرار داده است. در سمت عرضه ممنوعیت پروژه های جدید فولادی، نقل مکان یا تعطیلی ظرفیت های غیرقانونی فعلی، افزایش هزینه های ورود به صنعت و تجدید ظرفیت ها از طریق افزایش قیمت برق و آب دیده شده است. البته در طرح مذکور پشتیبانی های مالی در صورت بروز مشکلات ناشی از بسته شدن ظرفیت ها و افزایش بیکاری نیز مورد توجه قرار گرفته است. در سمت تقاضا ابزارهای گسترده فنی و مدیریتی نظام مند جهت تعدیل ظرفیت ها دیده شده است، برخی از این موارد عبارتند از اصلاح استانداردها و چگونگی مصرف فولاد در بخش ساختمان، همچنین سیاست های تشویقی در زمینه M&A (ادغام و تملک) شرکت ها به منظور افزایش تمرکز و کارآیی و کاهش رقابت فزاینده در محیط کسب و کار فولادسازها. باوجود کاهش نرخ رشد ظرفیت های فولادی نسبت به سال های گذشته در چین، کارخانه های فولادی زیادی در حوزه محصولات فولادی تخت در حال ساخت هستند. تولید به روش کوره بلند در این کشور نقش اصلی را ایفا می کند هر چند سهم تکنولوژی EAF (روش کوره قوس الکتریکی) به تدریج با توجه به افزایش دسترسی به قراضه در حال افزایش است. انتظار می رود ظرفیت تولید این کشور تا 2017 به 1/ 1 میلیارد تن برسد. پیش بینی ها از بازار فولاد چین حکایت از روند ادامه دارکاهش مصرف و افزایش عرضه مازاد دارد. بر این اساس مصرف محصولات فولادی این کشور از 8/ 710 میلیون تن در سال 2014 به 2/ 707 میلیون تن در سال جاری میلادی و 7/ 703 میلیون تن در سال آتی میلادی کاهش خواهد یافت. هند و آفریقا بازیگران تازه نفس فولادی با توجه به پیش بینی ها به منظور پوشش تقاضا، دولت هند انتظار دارد ظرفیت تولید فولاد تا سال 26-2025 به 300 میلیون تن در سال افزایش یابد. برای تحقق این هدف هند به سرمایه گذاری 12 تریلیون روپیه ای نیاز خواهد داشت که عمدتا در مناطق معدنی متمرکز خواهد بود. باوجود افول روش تولید با کوره قوس در 10 سال گذشته، با توجه به پروژه های در دست اقدام سهم کوره قوس رشد معناداری در این کشور خواهد داشت. برآوردها از مصرف فولاد هند نشان دهنده تحقق یکی از بالاترین نرخ های رشد جهانی است. بر این اساس مصرف محصولات نهایی تا پایان سال جاری میلادی با 2/ 6 درصد رشد نسبت به سال قبل به 80 میلیون تن و در سال آتی با 3/ 7 درصد رشد نسبت به 2015 به 8/ 85 میلیون تن خواهد رسید. هرچند در حال حاضر تامین تقاضای فولاد در این منطقه عمدتا بر پایه واردات صورت می گیرد اما با توجه به پروژه های متعدد کوچک فولادی در دست اقدام انتظار می رود از سهم واردات کاسته شده و تولید آن منطقه در تامین نیاز خود به تدریج افزایش یابد. مصر و آفریقای جنوبی نقش کلیدی در تامین محصولات فولادی در آفریقا را ایفا می کنند و تکنولوژی کوره قوس، فرآیند اصلی تولید فولاد در این منطقه خواهد بود. پیش بینی می شود ظرفیت تولید فولاد این کشور از 2/ 33 میلیون تن در سال 2013 به 2/ 40 میلیون تن در سال 2017 برسد. آفریقا جزو مناطقی است که انتظار می رود رشد مصرف فولادی آن طی سال های آینده تداوم داشته باشد. طبق برآوردها در سال جاری میلادی آفریقا بالاترین رشد مصرف محصولات فولادی را به خود اختصاص خواهد داد و با رشد 4/ 7 درصدی این عدد به 6/ 39 میلیون تن می رسد و سال آتی نیز با 9/ 4 درصد افزایش به 5/ 41 میلیون تن خواهد رسید. در منطقه نفتا نیز (قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی با عضویت کشورهای آمریکا، کانادا و مکزیک) با توجه به پروژه های زیاد فولادی که به سبب توسعه گاز شیل و قیمت پایین گاز و با تکنولوژی EAF در دست اقدام است انتظار می رود سهم کوره قوس و مصرف DRI رشد قابل توجهی در این منطقه داشته باشد و ظرفیت تولید فولاد از 158 میلیون تن در سال 2013 میلادی به 5/ 163 میلیون تن در سال 2017 برسد. منطقه نفتا در سال 2014 رشد چشمگیر 3/ 11 درصدی مصرف محصولات فولادی را تجربه کرده است اما با توجه به شرایط این منطقه، کاهش 9/ 0 درصدی مصرف در سال جاری میلادی برای آن پیش بینی شده است. بر این اساس مصرف محصولات فولادی این منطقه در سال جاری به 3/ 143 میلیون تن خواهد رسید؛ اما برآوردها برای سال 2016 افزایش 3/ 1 درصدی و رسیدن به عدد 1/ 145 میلیون تن است. در منطقه آمریکای لاتین نیز تکنولوژی قالب کوره بلند است. هر چند برخی از پروژه های فولادی در این منطقه به سبب شرایط زیست محیطی با تاخیر مواجه شده است اما تعدادی پروژه تولید محصولات طویل در دست اقدام است و پیش بینی می شود تا سال 2017 ظرفیت تولید به 4/ 77 میلیون تن برسد. بر اساس بررسی ها مصرف محصولات فولادی در منطقه آمریکای مرکزی و جنوبی روند کاهشی داشته و در سال جاری میلادی نیز پیش بینی می شود با کاهش 4/ 3 درصدی، مصرف به 5/ 46 میلیون تن برسد اما انتظار می رود از سال 2016 بار دیگر شاهد روند افزایشی مصرف در این منطقه باشیم. بر این اساس پیش بینی ها حکایت از رشد 4/ 3 درصدی مصرف محصولات فولادی و رسیدن به عدد 1/ 48 میلیون تن دارد. با توجه به نگاهی که به شرایط تولید و مصرف فولاد در نقاط مختلف دنیا انداختیم، به نظر می رسد ظرفیت مازاد یکی از چالش های جدی تولیدکنندگان فولاد در دنیا باشد؛ چالشی که آنها را با مشکلات مازاد عرضه، کاهش قیمت و سودآوری پایین و حتی ورشکستگی و بیکاری بخشی مواجه خواهد کرد. براساس مطالعات صورت گرفته در شرایط فعلی وضعیت مالی کارخانه های فولادی به سبب مازاد عرضه شاید بدتر از بحران جهانی فولاد در اواخر دهه 90 میلادی است. افزایش تقابل تجاری میان تولیدکنندگان که امروزه شاهد آن هستیم نتیجه همین امر است. سوبسید ها و حمایت هایی که حتی در شرایط رکود بازار توسط دولت ها برای حفظ ظرفیت های تولید و پیشرفت پروژه های توسعه صورت می گیرد، نتیجه ای جز دامپینگ و رقابت ناسالم تجاری نخواهد داشت. در شرایط فعلی اتخاذ سیاست گذاری های مناسب برای توسعه ظرفیت های فولادی از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنان که در اقتصادهای رقابتی، تولیدکنندگان خود را با شرایط مختلف تجاری تطبیق می دهند و این شرایط و فضای کسب و کار است که بر سرمایه گذاری روی ظرفیت های جدید یا حجم بهره برداری از ظرفیت های موجود تاثیرگذار است؛ بهتر است دولت ها نیز با اجتناب از حمایت ها و پشتیبانی غیرکارشناسی اجازه دهند مکانیزم بازار کار خود را انجام دهد. در چنین شرایطی دولت می تواند جهت دهی ها را مشخص کند تا تصمیم گیری ها برای توسعه به صورت صحیح و متوازن و با توجه به شرایط بازار و با رعایت استانداردهای زیست محیطی صورت پذیرد.
شنبه ، ۱۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ماین نیوز]
[مشاهده در: www.minews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها