محبوبترینها
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1810502801
نقد یک مستندساز بر جشن خانه سینما
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: این مستندساز در این نوشتار؛ نقطه نظراتش را اینگونه مطرح کرده است:«پس از اعلام اسامی هیات انتخاب و داوری بخش مستند هفدهمین جشن خانه سینما، پرسشی در ذهنم شکل گرفت و این پرسش بهانه ای شد برای کندوکاوی درباره نحوه برگزاری این جشن. ترکیب هفده نفره داوران که هفت تن از آنان از طرف شورای برگزاری جشن و پنج نفر از طرف انجمن تهیه کنندگان مستند و پنج نفر نهایی از سوی انجمن مستندسازان معرفی می شوند ، ترکیب غریب و ناموزونی را پدید می آورد که از همان ابتدا، خشت کج در بنا نهادن پیکره این جشن را سبب می شود. جالب اینجاست، جشنهای مستند و فیلم کوتاه و انیمیشن با انگیزه استقلال در برگزاری آنها از جشن سینمایی جدا شدند تا بتوانند با داوری تخصصی آثار، برای دیگر جشنواره ها نیز الگو باشند. حال با معرفی بخش تعیین کننده ای از داوران از سوی شورای برگزاری جشن که عملا دست بالا در تعیین آراء را دارند این پرسش مطرح است که اساسا چرا این تفکیک و جداسازی انجام شده است؟ آیا استقلال رای و نظر مستندسازان در نحوه برگزاری این جشن تامین گردیده است؟ همچنین مشارکت انجمن مستندسازان با انجمن تهیه کنندگان مستند که هریک نظرگاه خاص خود را به مقوله مستند دارند آیا ثمره ای جز اغتشاش و سرگردانی در آراء را خواهد داشت؟ واقعیت اینست که ترکیب کلی اعضای انجمن تهیه کنندگان مستند را برنامه سازان سیما تشکیل می دهند و این تشکل، علایق و سلایقش با انجمن مستندسازان که عمده آنان از کارگردان و تهیه کنندگان مستقل اند، بکلی متفاوت است. بدیهی است ترکیبی از این دو صنف نیز به دامنه سرگردانی و اغتشاش در آراء می افزاید و نتیجه آن نیز غیر تخصصی خواهد بود. همچنین تفکیک فیلمها بر اساس زمان در قالب فیلم کوتاه، نیمه بلند و بلند و اهدای تندیس های یکسان در هر بخش بی توجه به سهم و کیفیت آثار راه یافته به مسابقه، از اشکالات دیگر این جشن است. فی المثل در دوره ای به دلیل تراکم آثار نابی که در بخش کوتاه تولید شده، رقابت سختی در آن بخش بوجود می آید و داوران برای برگزیدن فیلمسازی که تندیس را به وی اهداء کنند با دشواری مواجه می شوند حال آنکه در بخشهای دیگر(نیمه بلند و بلند) به دلیل نبود اثری درخور، تندیسهایی که اهداء می شوند هم ارزش با آن بخش(کوتاه) نیستند. ریشه این نابرابری به آئین نامه جشن برمی گردد و دست داوران در اصلاح آن بسته است. معضل دیگر این جشن، امتیازدهی داوران بدون برپایی جسات مستمر بحث و گفتگو است که باعث تشدید اشکالات فوق می گردد و عملا داوری را از مدار انصاف دور می کند. شاید با اعلام امتیازها و گفتگوی شفاف داوران باهم، امکان لاپوشانی و پارتی بازی کاهش یابد و داوران نسبت به رایی که اعلام می کنند احساس مسئولیت بیشتری کنند. در این صورت تعداد داوران بایستی کاهش یابد تا عملا امکان گفتگو پدید آید. شیوه فعلی نه امتیازات هیئت داوری(ژوری) را داراست و نه آکادمی است. به واقع روشی سرگردان در میان ایندوست. طریقه انتخاب اعضاء و برخورد سلیقه ای آنها با آثار نیز عارضه ایست که همواره داوری جشن از آن لطمات فراوانی دیده است. انتخاب افرادی احساساتگرا آنهم در حالیکه حتی چند فیلم درخور در سابقه شان یافت نمی شود، نا عادلانه ترین نوع داوری را رقم خواهد زد. کافیست چنین افرادی را برای انتخاب آثار برگزید تا نتیجه اش بشود آش درهم جوشی از سلایق مبهم و غیر قابل هضم. چنانچه به این معجون کمی حسادت و چشم به هم چشمی درون صنفی را نیز بیفزائیم حاصلش هرچه باشد یقینا داوری منصفانه بلکه نیم بند منصفانه هم نخواهد بود. شاید دعوت از تعدادی از منتقدین فعال و پیگیر در زمینه مستند بتواند این آسیب را کاهش دهد ولی چاره نهایی در تفکیک جشن مستندسازان از پیکره فعلی این جشن است. تبعیت از انتخاب فرمایشی خانه سینما و مشارکت با انجمن تهیه کنندگان مستند، نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. انجمن مستندسازان در چنبره چنین آئین نامه ای، به جشنی درخور نامش نخواهد رسید و چاره کار «جدایی» است. جدایی از هر سلطه ای که این صنف تولید کننده واقعی مستند ناب و خلاق را به حاشیه براند. با نگاهی به آثار ماندگار و افتخارات کسب شده در محافل گوناگون، به راحتی می توان دریافت که سهم واقعی این صنف با هیچ تشکل دیگری هم ارز و برابر نیست. به همین دلیل بهتر است مستندسازان با برپایی جشن مستقل خود، جایزه ای را اهداء کنند که برگزیدگان آن جشن بدانند این جایزه را از دست چه کسانی دریافت کرده اند. در شکل فعلی به دلیل ساز و کار معیوبی که بر این جشن حاکم است نتایج حاصله، سرگردان در میان تعاریف گوناگون است. هر دوره ای به سویی گرایش دارد و فاقد هویتی مستقل است. استقلالی که همواره مستندسازان در پی آنند و با انگیزه نیل به آن صنفی با عنوان «انجمن مستندسازان» را تشکیل داده اند.» محسن رمضان زاده مستندهایی چون «پنجره شرقی»، «این خانه روشن است» و... را دارد.
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها