واضح آرشیو وب فارسی:نسیم آنلاین: / مشارکت فعال فیلمسازان ایرانی، در کمیته های حقیقت یابی که دولت ایران برای رسیدگی به اتفاقات اخیر مکه تشکیل می دهد،به عنوان مطالبه جدی "خانه سینما" در گردهمایی سینماگران مطرح شدبه گزارش «نسیم» در گردهمایی هنرمندان کشور به همت خانه سینما و با همراهی اعضای خانه موسیقی، خانه تئاتر و دست اندرکاران سایر رشته های هنری برای همدردی با بازماندگان فاجعه منا که عصر روز گذشته دوشنبه ششم مهرماه در محل ساختمان شماره ۲ خانه سینما در خیابان وصال برگزار شد فرشته طائر پوراز تهیه کنندگان و سینماگران کشور و از اعضای خانه سینما متنی را قرائت کرد که در پی می آید: به سوگواری فرهنگ، برای کرامت انسان و حرمت ایمان، خوش آمدید گرد هم آمده ایم، تا با همه غم دیدگان فاجعه منا – در سراسر دنیا – همدردی کنیم ... غم دیدگانی که بی اعتنا به ملیت و جغرافیا، مذاهب و مرزها، و یا نسبت خونی با شهدا، امروز عزادار فاجعه ای هستند که در آن، انسان هایی بی گناه قربانی شده اند ... آنهم حین انجام یک آیین ایمانی ... و در خانه خدا ... میزبان همه ما در این گردهمایی، «فرهنگ» است ... که بی وقفه و با رخ دادن هر حادثه خونباری، از انسان می پرسد: «چرا؟؟؟ » با عبور هر کودک هراسیده، از سیم های خاردار مرزهای بیگانه، می پرسد: «چرا؟؟ » با غرق شدن هر قایقی از مهاجران بی مقصد، در آب های بی ساحل، می پرسد «چرا؟؟ » با قطع سرهای پر آرزوی جوانان، به تیغ های آخته داعش و طالبان، و یا تجاوز به دختران نابالغ، در سوریه و عراق و افغانستان و کردستان و همه خاک های بلاخیز این روزگاران، می پرسد «چرا؟؟ » با شیوع فحشا و اعتیاد، نومیدی و بی بند و باری، می پرسد «چرا؟؟؟ » با فرافکنی منبردارانی که فاجعه های ناشی از خطا و جفای حکومت ها را به حساب قضا و قدر الهی می گذارند، می پرسد «چرا؟؟ » ... و ما انسان های ساده یا پیچیده، هنوز به پاسخ پرسش اول فکر نکرده، به پرسشی دیگر پرتاب می شویم... و فاصله مان با بحران بعدی کمتر و با فرهنگ پرسشگر، بیشتر و بیشتر می شود . آری، «فرهنگ» مدام می پرسد چرا؟ ... و چون پاسخی نمی شنود، قهر می کند ... رخ می پوشاند ... سکوت می کند... تنبیه می کند ... دست از آموختن برمی دارد... همدلی نمی کند... تاثیر نمی گذارد... به حاشیه می رود... زبانش از گفت وگو بسته می شود... لابلای واژه های دستمالی شده و سطحی و بی خاصیت، گم می شود ... ... بی آنکه در نهاد و نهان خود، بی تفاوت شده باشد و یا از ادامه حیاتش به موازات عمر بشر، منصرف شده باشد ... بی پاسخی ما به چراهای فرهنگ، فرهنگ را از طرح و تکرار پرسش هایش، باز نمی دارد ... تنها باعث می شود که فرهنگ با ما قهر کند و ما را به عزای کرامت انسان و حرمت ایمان بنشاند . گاهی سیاست ها، راویان قابل فرهنگ را، برای فهمیدن و فهماندن وقایع، محدود می کنند ... مانع می شوند تا قلم ها بنویسند، دوربین ها ببینند، حنجره ها بخوانند و صحنه ها، روایت کنند ... اما در فاجعه هایی به خفت باری مکه سال گذشته و خونباری مکه امسال، و در حریمی که قدمگاه پیامبر اسلام و حرمی که خانه خداست، این سیاست ها نیستند که روایت می کنند و وقایع را به گونه ای باورپذیر تقریر می کنند ... حضور در صحنه هایی این چنین هولناک، حق متقن مستندسازانِ سرزمین هایی است که کشته داده اند... روایت این گونه حوادث، تکلیف فیلمسازانی است که نام کشورشان در صدر آمار قربانیان قرار دارد... رسم کفایت به گزارش های رسمی و رسانه ای، از نظر جامعه مستقل فرهنگی و هنری کشور، دیگر رسمی منسوخ است ... مشارکت فعال فیلمسازان ایرانی، در کمیته های حقیقت یابی که دولت ایران برای رسیدگی به اتفاقات اخیر مکه تشکیل می دهد، از مطالبات جدی «خانه سینما» در گردهمایی امروز ماست . کرامت انسان و حرمت ایمان، گمشده مشترک همه ماست ... گمشده ای که برای یافتن آن، از معرکه دعواها و آشتی های سیاسی فراتر می رویم... از محدودیت های دولت ها عبور می کنیم ... از محاسبات فردی و مصلحتی می گذریم ... و در محضر خدا، چشم در چشم همه انسان های دغدغه مند، و نخبگان فرهنگ ساز و تاثیرگذار در سراسر دنیا، می ایستیم ... و همه هنرمندان مستقل و سازمان های هدفمند را برای مشارکت در این حرکت، فرا می خوانیم ... و من اله توفیق
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نسیم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]