واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
روایت پیام دهکردی از هنر هما روستا و پشت صحنهی «از کرخه تا راین» فرهنگ > سینما - پیام دهکردی میگوید که بازی هما روستا در فیلم «از کرخه تا راین» یک ترم بازیگری برای هنرجویان و دستداران حرفهی بازیگری است.
مهری سادات صفوی: یکی از فیلمهای ماندگار و خاطره انگیز پس از انقلاب، فیلم «از کرخه تا راین» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیاست. در این فیلم هما روستا و علی دهکردی نقشهای اصلی را ایفا کردند و لحظات عاطفی تاثیر گذاری را به عنوان یک خواهر و برادر خلق کردند. دهکردی برادی بود که در زمان جنگ شیمیایی شده و بود، روستا خواهری که در آلمن زندگی میکرد و پذیرای برادرش شده بود تا او پس از مدتها چشمهایش را عمل کند و بینایی اش را باز یابد. رزمندهی دیروز و جانباز امروز در آلمان بینایی اش را بهدست آورد اما عوارض سلاحهای شیمیایی باعث شد تا در کنار رود راین زندگی را بدرود بگوید. هما روستا سال 1371 و یکسال پس از بازی در فیلم «مسافران» بهرام بیضایی در این فیلم هنرنمایی کرد و حالا علی دهکردی یک روز پس از درگشت این بازیگر از او و هنرش میگوید: آقای دهکردی آشنایی شما با زندهیاد هما روستا به چه زمانی بازمیگشت؟ این آشنایی از فیلم «از کرخه تا راین» آغاز شد یا سابقه طولانی تری داشت؟ زمانی که من وارد دانشکده هنرهای زیبا شدم شاگرد آقای سمندریان بودم و متعاقب شاگردی استاد سمندریان دورادور خانم روستا را هم می شناختم تا این که اواخر دوران دانشجویی و قبل از این که برای بازی در «از کرخه تا راین» دعوت شوم به گروه تئاتر خانم روستا پیوستم و برای اجرای یک نمایشنامه شروع به تمرین کردیم و چند ماه هم مشغول تمرین آن نمایش بودیم. در واقع فیلم از «کرخه تا راین» مدتها بعد از آشنایی من با خانم روستا ساخته شد. وقتی شنیدید که در فیلم «از کرخه تا راین» همبازی خانم روستا هستید چه واکنشی نشان دادید؟ احساستان چه بود؟ آن زمان چون هنرپیشه تازه کاری بودم، از این که مقابل هنرپیشه های حرفهای قرار بگیرم واهمه و اضطراب زیادی داشتم و وقتی شنیدم خانم روستا همبازی من در این فیلم است، خیلی خوشحال شدم. ایشان اطمینان قلبی زیاد و آرامش عجیبی به من دادند و در طول کار هم کاملا بزرگوارانه در مقابل من رفتار میکردند و با من همدلی داشتند و یاری میرساندند. فیلمهم که حسابی محبوب شد. «از کرخه تا راین» محبوبیت و موفقیت خارق العادهای پیدا کرد و حتی برای من هم بعد از گذشت بیش از ۲۰ سال هنوز یک کار دوست داشتنی و دلنشین است. این فیلم واقعا در شرایط سختی ساخته شد چون گروه فیلمسازی در شرایط اقتصادی مناسبی نبودند. خدا زنده یاد سیف الله داد را رحمت کند، ایشان هم تهیه کننده بودند و هم مدیر تولید و اجرایی در کشور آلمان.در مقطعی نتوانستندحمایتهای مالی را انجام بدهند که قرار بود صورت بگیرد. به همین خاطر کار خیلی با فشار و سختی زیادی تولید شد. این سختی برای ماها که جوان بودیم و تازهکار، خیلی دلنشین و پذیرفتنی بود، ولی برای یک بازیگر کاملا حرفهای مثل خانم روستا که در جایگاه بسیار بالایی قرار داشت، شرایط، شرایط مناسبی نبود، اما او واقعا مانند یک دختر تازهکار که تازه وارد سینما شده انرژی میگذاشت و به همه کمک می کرد. آنقدر همدل و همراه بود و آنقدر به همه حس حمایت و آرامش را منتقل میکرد که گاهی فراموش میکردیم ایشان چه هنرپیشه حرفهای هستند و در چه خانواده اصیل و متشخصی پرورش یافتهاند و همسرشان بزرگترین آدم تئاتر یک کشور است. هر کسی غیر از خانم روستا در آن فیلم حضور داشت، فیلم به این موفقیتی دست نمییافت. بعد از آن همکاری رابطه شما ادامه داشت؟ من که همیشه عرض ارادت و عرض احترام نسبت به ایشان و استاد سمندریان داشتم. یکی دو بار دیگر هم تلاشهایی انجام شد که کار مشترک تئاتری با هم انجام دهیم ولی میسر نشد. بعد از «از کرخه تا راین» من همیشه و همواره خانم روستا را خواهر بزرگ خودم دانستم و ایشان هم بزرگوارانه همیشه این افتخار را به من میدادند و می گفتند تو داداش من هستی. درواقع از آن فیلم به بعد با هم خواهر برادر شدیم و هستیم به اضافه این که من به جهت ارادت و جایگاهی که برای آقای سمندریان قائل بودم، خودم را موظف می دانستم که همیشه به ایشان عرض ادب کنم و مرتب با این دو نفر در تماس و ارتباط بودم. ماندگارترین خاطرهتان از همکاری با هما روستا در فیلم «از کرخه تا راین» چیست؟ به هرحال برای کسی در کار فیلم، تئاتر و تلویزیون است هر روز و هر لحظه خاطره است. هیچ غلوی هم در این حرف نیست؛ چون ما هیچ لحظه تکراری نداریم و مثل مشاغلی نیستیم که کار مرتب و تکراری انجام دهیم، اما «از کرخه تا راین» هم در زمان تولید و ساخت و هم در تمام طول اکرانش به دل و جان ما نشست. حتی همین امروز هم که فیلم به مناسبتی از تلویزیون پخش میشود، مرا به عنوان تماشاچی پای تلویزیون میخکوب میکند. فکر میکنم، فقط کافی است کسی حتی همین امروز یک بخشی از بازی خانم روستا را در آن فیلم دوباره ببیند تا عمیقا، هم به لحاظ عاطفی و هم از نظر فنی هنر بازیگری را یاد بگیرد و بفهمد خانم روستا چه اتفاق بزرگی در آن فیلم به وجود آوردهاند. به نظرم بازی ایشان در «از کرخه تا راین» یک دوره آکادمیک و یک ترم بازیگری برای بازیگران جوان است که شکل اجرایی واقعی و عمیق هنرپیشگی را درک کنند. 5757
کلید واژه ها: سینمای ایران - بازیگران سینما و تلویزیون ایران -
یکشنبه 5 مهر 1394 - 19:31:13
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]