محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827925025
اشک نبود اون چشمه ی جاری از چشمش
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: اشک نبود اون چشمه ی جاری از چشمش خبرگزاری پانا: پرتو نوری که از سوراخ سایه بان گلزار شهدا ساطع می شد افتاده بود روی کلمه مـحـمّـد!
۱۳۹۴ شنبه ۴ مهر ساعت 10:44
حتما یادت هست ...
من شش سالم بود و تو فقط سه ماه ازم بزرگتر بودی... برای همین هم بهم می گفتی: کوچولو !... و خیلی لجم می گرفت ... حتی اون روزی که اومده بودین خونه ی ما و موقعی که بابام داشت برامون غذا می کشید؛ برای تو نصف کفگیر بیشتر ریخت و بهت گفت:« بخور محمد جون ، بنازم این قامت بالابلندت....پهلوون.. .» ... داشتم آتیش می گرفتم ... گر می گرفتم از فرزی و چابکیت که با قدوقامتت می خوند و هرکسی وراندازت می کرد بهت می گفت：پهلوون! ولی راستش، به قد بلندت حسودیم نمی شد ...قشنگ ، یه کف دست ازم بلند تر بودی ... اون روزی که محسن اون سنگ رو به طرف من وتو پرت کرد ؛ اگه قدم اندازه ی تو بود ... الان ... گوشه ی پیشونی منم جای زخم بود ...
یادته وقتی حاج صادق برنامه ی مکبری مسجد رو داد دستمون و قرار شد روزهای جمعه تو مکبر وایستی، می خواستم بلند گو رو بردارم بندازم تو حوض مسجد …
یادته روزی که فرمانده اومد تو رو واسه خط مقدم انتخاب کرد ولی منو می خواست بفرسته واسه تدارکات ...
حتی این جمله ات هم حسودیم رو برانگیخت که به فرمانده گفتی :« حاجی ، یا حامدم میاد یا منم می رم تدارکات ... »
آره به خوب بودنتم حسودیم شد ...
چشاش شده بود رود کارون.... دیگه راحت می شد بفهمی که اشک نبود اون چشمه ی جاری از چشمش ...
آره اینو حتما یادته روزی که خمپاره ، بغلِ خاکریز منفجر شد و ترکشش درست یک کف دست از روی سرِ من رد شد و خورد به سمت راست پیشونیِ اون بالا بلندی که فقط به بلندیش حسودیم نمی شد ... التماست کردم：محمد ... پاشو ... تو رو خدا ... محمد ...
لبخندت پر بود از حرف های ناگفته ات و شاید هم پر بود از حرف هایی که اگه به زبون می اوردیشون حسادتم رو اونقدر شعله ور می کرد که خاکستر بشم ..
...
پرتو نوری که از سوراخ سایه بان گلزار شهدا ساطع می شد افتاده بود روی کلمه مـحـمّـد ... و جواد با صورت خیسش داشت دنبال عصاش می گشت که وقتی آمده بود آن را همان نزدیکی ها گذاشته بود. مصطفی عابدی
بوشهر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[مشاهده در: www.pana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها