محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854876705
اشک نبود اون چشمه ی جاری از چشمش
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: اشک نبود اون چشمه ی جاری از چشمش خبرگزاری پانا: پرتو نوری که از سوراخ سایه بان گلزار شهدا ساطع می شد افتاده بود روی کلمه مـحـمّـد!
۱۳۹۴ شنبه ۴ مهر ساعت 10:44
حتما یادت هست ...
من شش سالم بود و تو فقط سه ماه ازم بزرگتر بودی... برای همین هم بهم می گفتی: کوچولو !... و خیلی لجم می گرفت ... حتی اون روزی که اومده بودین خونه ی ما و موقعی که بابام داشت برامون غذا می کشید؛ برای تو نصف کفگیر بیشتر ریخت و بهت گفت:« بخور محمد جون ، بنازم این قامت بالابلندت....پهلوون.. .» ... داشتم آتیش می گرفتم ... گر می گرفتم از فرزی و چابکیت که با قدوقامتت می خوند و هرکسی وراندازت می کرد بهت می گفت：پهلوون! ولی راستش، به قد بلندت حسودیم نمی شد ...قشنگ ، یه کف دست ازم بلند تر بودی ... اون روزی که محسن اون سنگ رو به طرف من وتو پرت کرد ؛ اگه قدم اندازه ی تو بود ... الان ... گوشه ی پیشونی منم جای زخم بود ...
یادته وقتی حاج صادق برنامه ی مکبری مسجد رو داد دستمون و قرار شد روزهای جمعه تو مکبر وایستی، می خواستم بلند گو رو بردارم بندازم تو حوض مسجد …
یادته روزی که فرمانده اومد تو رو واسه خط مقدم انتخاب کرد ولی منو می خواست بفرسته واسه تدارکات ...
حتی این جمله ات هم حسودیم رو برانگیخت که به فرمانده گفتی :« حاجی ، یا حامدم میاد یا منم می رم تدارکات ... »
آره به خوب بودنتم حسودیم شد ...
چشاش شده بود رود کارون.... دیگه راحت می شد بفهمی که اشک نبود اون چشمه ی جاری از چشمش ...
آره اینو حتما یادته روزی که خمپاره ، بغلِ خاکریز منفجر شد و ترکشش درست یک کف دست از روی سرِ من رد شد و خورد به سمت راست پیشونیِ اون بالا بلندی که فقط به بلندیش حسودیم نمی شد ... التماست کردم：محمد ... پاشو ... تو رو خدا ... محمد ...
لبخندت پر بود از حرف های ناگفته ات و شاید هم پر بود از حرف هایی که اگه به زبون می اوردیشون حسادتم رو اونقدر شعله ور می کرد که خاکستر بشم ..
...
پرتو نوری که از سوراخ سایه بان گلزار شهدا ساطع می شد افتاده بود روی کلمه مـحـمّـد ... و جواد با صورت خیسش داشت دنبال عصاش می گشت که وقتی آمده بود آن را همان نزدیکی ها گذاشته بود. مصطفی عابدی
بوشهر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[مشاهده در: www.pana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها