تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820454360
شور انقلابي جوانان ايراني رؤياهاي دشمن را نقش برآب كرد
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: شور انقلابي جوانان ايراني رؤياهاي دشمن را نقش برآب كرد
31 شهريورماه سالروز شروع تقويمي جنگ و آغاز هفته دفاع مقدس است.
نویسنده : عليرضا محمدي
در اين روز دشمن بعثي با بمباران 10 فرودگاه و پايگاه هوايي كشورمان، آن دسته از سياسيوني كه چشم روي چندين ماه تجاوز محدود دشمن به طول مرزهاي كشورمان بسته بودند را نيز از خواب غلفت بيدار كرد. همزمان با حمله هوايي، واحدهاي زرهي و پياده دشمن نيز از خط مرزي عبور كرده و در همان اولين روزهاي جنگ، پيشروي قابل توجهي داشتند. مقايسه شرايط دو طرف جنگ در آن روزها، كفه ترازو را تا حد زيادي به سمت عراق سنگين مي‌كند. ديپلماسي اين كشور همگام با تجاوز نيروهاي نظامي‌اش، آنقدر فعال بود كه توانست حمايت گسترده‌اي از كشورهاي منطقه را جلب كرده و حتي در مجامع بين‌المللي اين طور وانمود كند كه ايران مسبب آغاز جنگ است. در اين سو اما هنوز دستگاه ديپلماسي خارجي كشورمان از سكانداري به نام وزير خارجه محروم بود. مجلس شوراي اسلامي به وزراي پيشنهادي بني‌صدر رأي لازم را نداده و با لجبازي‌هايي كه رئيس‌جمهور وقت از خود نشان مي‌داد، وزارت خارجه تا مدتي پس از حمله دشمن نيز خالي از سكاندار بود و نمي‌توانست آنطور كه بايد از حقوق ملت ايران دفاع كند. در صحنه نبرد نيز كاستي‌هاي بسياري در خطوط دفاعي كشورمان ديده مي‌شد. تنها در يك مورد، لشكر92 زرهي اهواز به عنوان بزرگ‌ترين يگان نظامي كشورمان در جبهه‌هاي جنوب اعلام كرده بود كه از كمبود حدود 10 هزار نفر نيروهاي كادر و وظيفه رنج مي‌برد. كمي بالاتر، در كردستانات نيز از ماه‌هاي قبل، جنگي فرسايشي توسط ضدانقلاب آغاز شده بود كه واحدهايي از ارتش چون لشكر 28 پياده كردستان، 64 اروميه و تا حدي 81 زرهي كرمانشاه را درگير خود كرده و گردان‌هاي سپاه نيز عمده توجه خود را معطوف اين خطه كرده بودند. همه وقايع و رويدادها حاكي از آن بود كه ايران اسلامي آنطور كه بايد نمي‌تواند مقابل دشمن متجاوز ايستادگي كند و كارشناسي چون هنري كسينجر پيش‌بيني كرده بود: «جنگ حداكثر ظرف 9 روز با پيروزي عراق پايان خواهد يافت. » اما در كنار تمامي كاستي‌ها، در اين سو مؤلفه‌هاي قدرتي وجود داشت كه حتي برترين تحليلگران سياسي و نظامي جهان فكر آن را نكرده بودند. رهبري قدرتمند امام خميني(ره) كه در جايگاه شاخص ولايت فقيه، از نفوذ معنوي و احساسي بالايي نيز در قلوب ايرانيان برخوردار بود، مديريت بحران بي‌نظيري از خود نشان داد و در يكي از اولين سخنراني‌هايش در خصوص جنگ گفت: «يك دزدي آمده است يك سنگي انداخته و فرار كرده، رفته است سرجايش. ديگر قدرت اينكه تكرار بكند ان شاء‌الله ندارد. من به ملت ايران سفارش مي‌كنم كه چند جهت را ملاحظه كنند: يك جهت اينكه خونسردي خودشان را حفظ كنند و ابداً توجه به اين معنا كه يك قضيه‌اي واقع شده است و واقعاً واقع نشده قضيه‌اي نداشته باشند. » به تعبير حضرت امام، دزدي آمده و سنگي زده بود. حالا نوبت به مؤلفه ديگر قدرت ملت ايران، يعني جواناني رسيده بود كه در طول قرن‌ها هر متجاوزي را پشيمان كرده بودند. اين جوانان كه اكنون شور انقلابي، توان و جسارتشان را چند برابر كرده بود، چنان مقاومتي در برابر دشمن نشان دادند كه تنها در خرمشهر، 34 روز مقابل ورزيده‌ترين يگان‌هاي كماندويي و زرهي دشمن ايستادگي كردند. بنابراين غرور مقدس ملت ايران كه كنت دومارانش اين ملت را به عنوان مردان سرسخت خاورميانه ياد مي‌كند، با رهبري تيزهوشانه حضرت امام و شور انقلابي كه در آحاد مردم موج مي‌زد، چنان سدي را در برابر دشمن ايجاد كرد كه صدام را برآن داشت تنها شش بعد از شروع جنگ، با اولين قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل تحت عنوان قبول آتش‌بس موافقت كند. اما با وجود پيشروي حدود 120 كيلومتري دشمن در برخي از محورها، حضرت امام و ملت ايران چنين آتش‌بسي را قبول نكردند و باتلاقي براي رژيم بعث عراق ايجاد شد كه شمارش معكوس براي اين رژيم را از همان زمان آغاز كرد. سال‌ها بعد، وقتي كه صدام به كويت حمله كرد و اولين جنگ خليج فارس با شكست او از قواي متحد امريكا رقم خورد، صدام در يك اعتراف تاريخي عنوان كرد: «من دو اشتباه بزرگ در طول عمرم انجام دادم؛ اولين آنها حمله به ايران بود و ديگري حمله به كويت.» كشور كويت از حمايت همه ابرقدرت‌هاي جهان برخوردار بود و شروع جنگ در آنجا لاجرم صدام را با انبوه ادوات نظامي قدرت‌هاي بزرگ روبه‌رو و پشيمان ساخت. اما ملت ايران كه به تازگي انقلابي در كشورشان كرده و ارتش و قواي نظامي‌شان در نابساماني به سر مي‌برد، چگونه توانستند ياوه‌گوي متكبري چون صدام را وادار به اعتراف بكنند؟ پاسخ اين سؤال در مؤلفه‌هاي قدرتي است كه اكنون نيز دشمنان سعي در تضعيف آنها دارند؛ ولايت فقيه و تفكر عاشورايي.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۳۰ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۰:۱۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها