محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845668561
جوانان انقلابی؛ پاسداران بی‌ادعای کشور
واضح آرشیو وب فارسی:الف: جوانان انقلابی؛ پاسداران بی‌ادعای کشور
مرتضی رضائیان؛ 21 شهریور 94
تاریخ انتشار : شنبه ۲۱ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۳۵
«یکی از مهم‌ترین راه‌های تقویت درونی، حفظ روحیّه انقلابیگری است در مردم؛ بخصوص در جوان‌ها. سعی دشمنان این است که جوان ما را لاابالی بار بیاورند، نسبت به انقلاب بی‌تفاوت بار بیاورند، روحیّه حماسه و انقلابیگری را در او بکُشند و از بین ببرند؛ جلوی این باید ایستاد. جوان، روحیّه انقلابیگری را باید حفظ کند. و مسؤولین کشور جوان‌های انقلابی را گرامی بدارند؛ این‌همه جوان‌های حزب‌اللّهی و انقلابی را برخی از گویندگان و نویسندگان نکوبند به اسم افراطی و امثال این‌ها. جوان انقلابی را باید گرامی داشت، باید به روحیّه انقلابیگری تشویق کرد؛ این روحیّه است که کشور را حفظ می‌کند، از کشور دفاع می‌کند؛ این روحیّه است که در هنگام خطر به داد کشور می‌رسد.»این‌ها بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر قشرهای گوناگون مردم با ایشان بود؛ سخنانی که تامل در آن‌ها می‌تواند درس‌‌هایی راهگشا را فراروی مسئولان و صاحاب قلم و تریبون قرار دهد؛۱ . داشتن روحیه انقلابی، در زمره مؤلفه‌های اصلی پیروزی و قوام هر انقلاب است؛ انقلاب ملت ایران نیز از این واقعیت مستثنا نیست. نمی‌توان از به بار نشستن نهضت اسلامی مردم در سال ۵۷ و حرکت رو به جلوی انقلاب در سال‌های پس از استقرار گفت اما از نقش بی‌همتای جوانان انقلابی در قبل و بعد از پیروزی انقلاب سخن به میان نیاورد. نمی‌توان از تجزیه‌طلبی در سال‌های اول انقلاب سخن گفت؛ اما از رشادت‌های جوانان مؤمن و انقلابی یاد نکرد؛ همان جوانان رشیدی که در دفاع از انقلاب و وطن، سر از پا نمی‌شناختند و به دست جنایتکاران کومله ودموکرات، ذبح می‌گردیدند، زنده‌زنده در آب جوش انداخته می‌شدند و ... .نمی‌توان از انقلاب اسلامی گفت؛ اما حماسه‌آفرینی‌های جوانان رشید انقلابی در دوران هشت‌سال دفاع مقدس را بازگو نکرد؛ حماسه‌آفرینی‌هایی از جنس شهید «حسین فهمیده» که با چشمانی باز در زیر تانک دشمن قرار گرفت، تا به سهم خود گامی در راه دفاع از انقلاب ملت ایران برداشته باشد؛ حماسه‌آفرینی‌هایی از جنس ایثارگری‌های شب‌های عملیات و خودفداکردن‌ها در میادین مین، و حماسه‌آفرینی‌های بی‌شمار از این دست.۲ . دوام انقلاب، نیازمند حفظ و تقویت روحیه انقلابی در میان جامعه به ویژه نسل جوان است؛ نسل جوانی از جنس «فرزاد فروزش» و «علی خلیلی» ها که برای دفاع از ناموس این ملت، سینه سپر می‌کنند؛ یکی چشمش را و دیگری جانش را می‌دهد؛ و جلوه‌هایی افتخارآمیز می‌شوند از «جوان انقلابی». همین منش انقلابی است که چراغ امید را در جامعه روشن نگه می‌دارد و تیغ توطئه‌های بدخواهان و دشمنان را کُند می‌سازد.۳ . جوان انقلابی، به ادای تکلیف دینی و ملی می‌اندیشد و در دشوارترین عرصه‌ها حضور می‌یابد؛ از همین روست که حتی پس از بازنشستگی اداری نیز تکلیف خود را پایان‌یافته نمی‌داند و با همان روحیه تکلیف‌مدارانه در معرکه نبرد با دشمنان تکفیری حضور می‌یابد؛ در این راستاست که «عبدالله اسکندری» مظلومانه در سوریه ذبح می‌شود، «محمدعلی الله‌دادی» به دست صهیونیست‌ها به شهادت می‌رسد، «سیدحمید تقوی» در عراق بال در بال ملائک می‌گشاید؛ و .... این قصه سر دراز دارد. جوان انقلابی، عافیت‌طلب نیست؛ از این رو برای دفاع از دین و انقلاب و ناموس مردمانش باکی از فداکاری و اهدای جان ندارد. او محاسبه‌گر است؛ اما محاسباتش را با معیارهایی فراتر از معیارهای مادی انجام می‌دهد و تنها به تکلیف خود در برابر ملت و انقلاب می‌اندیشد.۴ . جوان انقلابی در مسیر انقلابیگری مصون از خطا و اشتباه نیست؛ همچنان که مسئولان و تصمیم‌گیران در رده‌های گوناگون نیز مصون از خطا و اشتباه نیستند. مهم این است که جوان انقلابی، اولا؛ بکوشد تا قبل از هر اقدام انقلابی، همه جوانب را با دقت فراوان بسنجد و مراقب باشد تا با اقدامات خود، ناخواسته آبی به آسیاب دشمن نریزد، بهانه به دست بدخواهان داخلی ندهد و قلم مغرضان را تیز نسازد. و ثانیا؛ هر زمان به خطای خود در تشخیص و نوع مواجهه و حضور پی برد، بدون فوق وقت، به جبران مافات بپردازد و در وادی اشتباه باقی نماند. نگاهی به برخی رفتارها در سال‌های گذشته نشان می‌دهد که جوانان انقلابی در مواردی، در تشخیص مصادیق تکلیف انقلابی خود ره به خطا پیموده‌اند و از این بابت، ناخواسته آسیب‌هایی تحمیل شده است. این اقدامات که بعضا واکنش رهبر معظم انقلاب را هم به دنبال داشته، ضرورت دقت مضاعف در برخی اقدامات عملی را یادآور می‌شود. ماجرای ورود به سفارت انگلستان درآذرماه ۱۳۹۰، نمونه‌ای از این اقدامات به شمار می‌آيد؛ اقدامی که رهبر معظم انقلاب چندی بعد با اشاره به آن فرمودند: « حضور تشکل‌های دانشجویی در ۲-۳ سال اخیر در مسائل مختلف اجتماعی – سیاسی فعالانه و قابل تقدیر بوده است اما در همین سال‌ها مواردی وجود دارد که براساس احساسات پاک و مقدس دانشجویان، تشکل‌ها تصمیماتی گرفته و اقداماتی انجام داده اند که صحیح نبوده است چرا که تصمیم باید بر مطالعه موشکافانه و دقیق متکی باشد نه بر احساسات…. در قضیه اخیر اشغال آن سفارت خبیث، احساسات جوانان درست بود. ولی رفتنشان درست نبود».(۱۷/۵/۱۳۹۱) ۵ . با این همه دور از انصاف است که برخی متصدیان و تریبون‌داران، درمواردی می‌کوشند تا جوانان انقلابی را با استناد به خطاهایی نادر و با برچسب‌هایی چون «افراط» و «تندروی» به حاشیه برانند و مانع حضور قوی آنان در عرصه‌های گوناگون شوند؛ غافل از این‌که در وقت خطر و نیاز به حضور حماسی، همین «جوانان انقلابی»اند که زودتر از دیگران، برای دفاع از نظام و انقلاب، سینه سپر می‌کنند و در میدان پاسداری از حقوق و آرمان‌های دینی و ملی حاضر می‌شوند. مسؤولان و صاحبان متعهد قلم و اندیشه می‌توانند – و باید- انتقادهای خود را دلسوزانه مطرح کنند و در عین حال از تضعیف «جریان انقلابی» بپرهیزند؛ همان‌گونه که در میدان جنگ نیز خطای یک مجاهد، توجیهی برای زیر سؤال بردن جریان مقاومت نمی‌شود. در این میان، البته از برخی متصدیان و رسانه‌های خاص انتظار چندانی نیست و طبیعی است که آنان برای صید ماهی مقصود از آب گل‌آلود، سر از پا نشناسند.۶ . جوان انقلابی، در عین حال که برای رفع کاستی‌های خود و حرکت رو به جلوی جریان انقلابیگری تلاش می‌کند، در اثر ناملایمات و زخم‌زبان‌‌ها میدان را رها نمی‌کند؛ همان‌گونه که رهبری تصریح کرد« [نباید] با عناوین گوناگونی بخواهیم این جوان‌های مؤمن را طَرد کنیم و منزوی کنیم؛ که البته منزوی هم نمی‌شوند؛ آن جوان‌های مؤمنِ پرانگیزه، با این حرف‌ها منزوی نمی‌شوند.»(۱۵/۱۲/۹۲)جوان انقلابی سرمایه‌ای است برای کسانی که دین و وطن و ناموسشان را مهم می‌شمارند؛ سرمایه‌ای است حتی برای کسانی که فقط کشورشان را محترم می‌شمارند؛ حتی برای کسانی که فقط ناموس و شرافتشان را محترم می‌خواهند. جوانان انقلابی را قدر بدانیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
سیاسی
پربازدیدترینها