واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
داریوش مهرجویی تعارضهای یک خانواده آمریکایی را از امروز به نمایش میگذارد زوال رویای آمریکایی هابیل و قابیل برادر بودند؛ برادرهایی که اختلافات میانشان نخستین برادرکشی تاریخ را رقم زد. برادر کشیها و پدرکشیها همواره در تاریخ بشر بوده و دستمایه و سوژه خلق آثار متعدد شدهاند.
سام شپارد، نمایشنامه نویس مشهور آمریکایی ازجمله چهره هایی است که این ماجرا را دستمایه خلق نمایشنامه ای با نام غرب واقعی کرده است؛ نمایشنامه ای که در آن، چگونگی زوال یک خانواده آمریکایی را نشان می دهد. هرچند 8 پرده از 9 پرده نمایش، اختصاص به حضور دو برادر روی صحنه دارد و جای خالی پدر و مادر که یکی در بیابان روزگار سپری می کند و دیگری به کشور آلاسکا سفر کرده است، در این نمایشنامه کاملا محسوس است. در سراسر این متن، مادر فقط در یک صحنه حاضر می شود و از پدر هم یک نام بیشتر وجود ندارد، فقدان حضور و نقش حمایتی که آنها می توانند برای فرزندان داشته باشند، موضوعی است که نمی توان از کنارش بی تفاوت گذشت. در غرب واقعی برادرها هم مانند پدر و مادر، شخصیت های کاملا متفاوتی با هم دارند. یکی تازه از بیابان بازگشته (لی) و دیگری (استین) یک فیلمنامه نویس تقریبا موفق است. تمام تضادها در کنار هم نشان از آن دارد که خانواده در شرایط خوبی قرار ندارد و دچار تعارض جدی است. در نبود پدر و مادر، دو برادر با هم به مشکل برمی خورند و تعارض هایی پیش می آید که روایت اصلی داستان را پیش می برد. تعارض هایی که نویسنده با بیان آنها قصد دارد معضلات جامعه اش را مطرح کند و بسیاری از منتقدان را بر آن می دارد تا این اثر را نشان دهنده زوال رویای آمریکایی بدانند. این سطور را می توان خلاصه ای کوتاه از نمایشنامه غرب واقعی دانست؛ نمایشنامه ای که داریوش مهرجویی آن را ترجمه کرده و از امروز در سالن البرز سینما کورش در قالب یک تئاتر روی صحنه می برد تا مخاطبان از دریچه نگاه سام شپرد، ماجرای تلخ خانواده در آمریکا را مشاهده کنند. غرب واقعی، تئاتری است که رگه هایی از سینما را با خود دارد، البته طبیعی است، هر جا داریوش مهرجویی باشد، سینما هم هست. البته نام این کارگردان به همین اندازه با کتاب هم گره خورده است، او علاوه بر این که اقتباس موفقی از ادبیات داستانی در نگارش فیلمنامه هایش داشته، همیشه با کتاب همراه بوده و به ترجمه کتاب های متعدد دست زده است. سختگیری آقای کارگردان ماجرای این گزارش، روایت حضور ما در تمرین غرب واقعی است؛ تمرینی که ما را بیش از هر چیز با یک کارگردان سختگیر روبه رو کرد که برای هر حرکت و دیالوگ، بارها به بازیگران تذکر و توضیح می دهد. مهرجویی روی یکی از صندلی های سالن نشسته و با دقت، نور، صدا، دیالوگ ها و حرکات بازیگران را کنترل می کند. هر چند فرصت طولانی برای گفت وگو ندارد و خیلی درگیر کارش است، اما موفق می شویم با او گفت وگویی انجام دهیم که وعده می دهیم بزودی منتشر خواهد شد. مهرجویی درباره فعالیتش در عرصه تئاتر و فاصله گرفتنش از سینما حرف های جالبی زده است. در غرب واقعی، امین حیایی نقش استین و محمد خلج زاده نقش لی را بازی کرده و تعارض های پیش آمده میان این دو برادر را به تصویر می کشند. امین حیایی به عادت معمول ستارگان سینما، روزی که در تمرینشان حضور پیدا کرده ایم، حالش خوش نیست و صحبت نمی کند! خلج زاده که نقش مقابل حیایی را بازی می کند، برای دقایقی درباره بازی اش در این نمایش با ما صحبت می کند و می گوید: من در این نمایش نقش لی را بازی می کنم. ماجرا از این قرار است که پس از شش ماه زندگی در بیابان و در شرایطی که مادرم به مسافرت رفته، به خانه برمی گردم و با برادرم استین که امین حیایی نقشش را بازی می کند دچار تعارض هایی می شوم. با خنده به او می گویم پس شما زیرآب برادرت را می زنی؟ خلج زاده هم می خندد و می گوید بله، خودم هستم. شما داستان نمایش را می دانید؟ پاسخ می دهم بله، اما قرار می شود در گزارش خیلی به این موضوع نپردازیم تا مخاطبان روی صحنه با این موضوع روبه رو شوند. خلج زاده درباره بازی در غرب واقعی می گوید: دوستم امین آبان به من پیشنهاد داد برای بازی در این نمایش تست بدهم. مدت دو هفته آقای مهرجویی مرا تست کردند و در نهایت فرصت بازی در این نمایش را به من دادند. کار کردن با آقای مهرجویی آنقدر برایم اتفاق خوبی بود که به هیچ چیز حتی این که متن را نخوانده ام، فکر نمی کردم و فقط دلم می خواست این فرصت را به دست بیاورم. خلج زاده برای تمرین روی صحنه می رود. او و حیایی روی صحنه نشسته اند و یکی از صحنه های پایانی نمایش را بازی می کنند. هر چند از زمان حضورم در سالن، این صحنه بارها اجرا شده و بازیگران هم بازی خوبی ارائه کرده اند، اما مهرجویی اشکالاتی را پیدا کرده و با گروه درمیان می گذارد تا برطرف شود. مشکلاتی که همه جا هست سراغ یکی دیگر از بازیگران نمایش می رویم، بازیگری که احتمالا با حضورش در این گزارش شما هم می توانید بخش هایی از اتفاقات نمایش و تعارضات میان دو برادر را حدس بزنید. جمال مرتضوی در این نمایش نقش سول کیمر، تهیه کننده برنامه های تلویزیونی را بازی می کند و به گفته مهرجویی بازیگر بسیار توانایی است. او درباره بازی در این نمایش می گوید: کار کردن با آقای مهرجویی فرصت لذتبخشی است که در اختیار هر کسی قرار نمی گیرد، بسیار خوشحالم که این فرصت را دارم تا در این نمایش با ایشان همکاری کنم. از او می پرسم ماجرای بازی اش به عنوان تهیه کننده غرب واقعی چقدر به حواشی فضای هنری کشورمان و مسائل مربوط به تهیه کننده ها شباهت دارد؟ او در این باره پاسخ می دهد: فکر می کنم تضادهای موجود در نمایشنامه تا حدی در جامعه ما نیز صادق است. زمانی کشورهای مختلف و مردمانش از یکدیگر تاثیر چندانی نمی گرفتند، اما حالا و با تحولات زندگی، فرهنگ ها خیلی به هم نزدیک شده و کم و بیش برخی مشکلات به طور مشترک در جهان شکل می گیرد. مرتضوی اظهار می کند: مشکلات عرصه تهیه کنندگی، تجاری شدن نگاه ها به سینما و برخی موضوعات دیگر که در نمایش با آنها روبه رو می شویم، همه از مواردی است که در سینمای ایران هم با آن درگیر هستیم. تور «غرب واقعی» در راه شهرستان ها همان طور که در ابتدای گزارش هم بیان شد، این کار در خود تلفیقی از سینما هم دارد. به گفته هادی خوانساری، مدیر روابط عمومی این نمایش، بخش هایی از نمایش توسط تورج اصلانی فیلمبردار موفق کشورمان تصویربرداری شده و در میان پرده های مختلف نمایش پخش خواهد شد. قطعا این اتفاق می تواند به جذابیت کار آقای کارگردان شناخته شده سینمای کشورمان، داریوش مهرجویی بیفزاید و غرب واقعی، این تراژدی تلخ را آرام آرام در جانمان ته نشین کند. خوانساری خبر خوبی هم برای شهرستانی ها داشت و گفت: قرار است غرب واقعی در قالب یک تور کنسرت در دیگر شهرهای کشورمان هم روی صحنه برود. امین آبان، هنرمند تئاتری است که قرار بوده گروه را با بازی در جایگاه نقش اول و دستیار اول کارگردان همراهی کند، اما به دلیل مشغله کاری اش این کار به امین حیایی سپرده شده است. گروه تئاتر غرب واقعی از تلاش های آبان برای این نمایش هم تشکر کرد و خواست از طریق این گزارش، یادی از زحمات این هنرمند کرده باشد. سینما ـ تئاتر روی صحنه دکور نمایش غرب واقعی، فضای یک آشپزخانه و محوطه پذیرایی یک خانه را نشان می دهد؛ دکوری که به نظر کاملا واقعی می آید و شبیه اغلب نمایش ها نیست که فضایی روی دیوار نقاشی شده باشد. همین موضوع به مخاطبی که روبه روی صحنه می نشیند، این امکان را می دهد تا خود را در فضای یک خانه احساس کرده و بتواند ارتباط بهتری با مخاطب برقرار کند. طراحی صحنه و لباس این نمایش را وحیده محمدی فر، همسر مهرجویی انجام داده است. می توان گفت طراحی صحنه خوب از آب درآمده، اما برای قضاوت درباره طراحی لباس بهتر است پس از اجرای رسمی نمایش نظرمان را بیان کنیم. زینب مرتضایی فرد فرهنگ و هنر
 
یکشنبه 22 شهریور 1394 ساعت 01:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]