واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از مراسم نکوداشت هفدهمین جشن خانه سینما/3
درویش عاطفه محض است، با عاطفه محض جفا نکنید/ساخت «رستاخیز» با سرداران سینما صورت گرفت
کیومرث پور احمد و سهیل محمودی در سخنانی انتقادی اعلام کردند که فیلم سنیمایی رستاخیز با سرداران سینمای ایران طی 11 سال ساخته شده است بزرگداشت برای درویش حقاش است اما حق اصلی آن را آقای روحانی باید بگیرد که اکران فیلمش است. فیلمی که با سرداران سینما ساخته شد.
به گزارش خبرنگار سینمای خبرگزاری فارس، مراسم نکوداشت هفدهمین جشن خانه سینما با حضور جمعی از هنرمندان و مدیران سینمایی شب گذشته در ایوان شمس برگزار شد. در ادامه مراسم بعد از برگزاری دو نکوداشت برای سعید پورصمیمی بازیگر و فرهاد ورهرام مستندساز نوبت به نکوداشت احمدرضا درویش کارگردان سینمای ایران رسید. در این بخش کیومرث پوراحمد، محمدمهدی عسگرپور و سهیل محمودی به روی صحنه آمدند. پیش از همه کیومرث پوراحمد طی سخنانی انتقادی گفت: ابتدا باید بگویم که یک ساعت تاخیر در برنامه به دلیل حاضر نبودن عکس داوودنژاد بود چراکه در این فاصله تلاش میکردند از وی عکس بگیرند تا بر روی صحنه جایش خالی نباشد. در ضمن صحبتی خصوصی با دکتر ربیعی وزیر کار و رفاه اجتماعی دارم که به دلیل اینکه نمیخواهم تلخی به وجود بیاید در چنین شبی در شرایطی و به صورت خصوصی آن را عنوان خواهم کرد. وی در ادامه افزود: سالها پیش دوستی داشتم که مرا به دیدن یک فیلم سینمایی به نام «آخرین پرواز» دعوت کرد. زمانی که این فیلم را دیدم متوجه شدم که اثر با کیفیتی است و با خودم گفتم فیلم عجیبی بود. آنجا بود که متوجه شدم احمدرضا درویش کارگردان این فیلم است و از همان جا آشنایی ما شروع شد. او همچنین گفت: هر وقت «کیمیا» را میبینم یک دل سیر گریه میکنم. او کارگردانی است که از سینمای جنگ میآید و فیلمهای خوبی را در این عرصه ساخته است که زحمت زیادی داشتند. فیلم سینمایی «دوئل» یکی از آنها بود. متنی را در مورد این فیلم نوشتم که در کتابش چاپ شد. در آن متن اشاره کردم که انرژی و توان احمدرضا درویش در اولین روزی که فیلم را کلید زد با آخرین روزی که فیلمبرداری این فیلم به پایان رسید هیچ تفاوتی نداشت. شاهدان میتوانند گواه این مطلب باشند. *ساخت «رستاخیز» با سرداران سینما پوراحمد در ادامه گفت: تفاوت مهم احمدرضا درویش با دوستانی که بودجه میلیاردی می گیرند تا برای تبلور اسلام فیلم بسازند در این است که او برای فیلمهایش از مردم هزینه نمیکند. کارگردان فیلم سینمایی «50 قدم آخر» با اشاره به اینکه فیلم سینمایی «رستاخیز» بیش از یک دهه ساختش طول کشید گفت: ساخت فیلم سینمایی «رستاخیز» یازده سال از زمان نوشتن فیلمنامه تا پایان تولیدش طول کشید. این فیلم، فیلمی است که با سرداران سینمای ایران ساخته شده است. او در ادامه گفت: احمدرضا درویش، حسین جعفریان، تقی علیقلیزاده و علی قائممقامی بخشی از سردارانی بودند که در ساخت این فیلم حضور داشتند و این غمانگیز است این فیلم با این سرداران ساخته شود و تنها یک روز اکران شود. *انتقاد ادامه دار پوراحمد از حوزه هنری پوراحمد در ادامه انتقادهایش حوزه هنری را نیز بیبهره نگذاشت و باز هم اشاره کرد که حوزه هنری حقش را برای فیلم سینمایی «خواهران غریب» خورده است. او گفت: این افرادی که دلسوز اسلام هستند و در مقابل سینما برای پایین کشیدن فیلم احمدرضا درویش در ماه رمضان جمع شدهاند چرا در مقابل نهادهای دیگری که کارهای غیراسلامی انجام میدهند این کار را انجام نمیدهند. مثلا در مقابل حوزه هنری نمیآیند، جمع نمیشوند. احمدرضا درویش تکلیفش روشن است. محمدمهدی عسگرپور در ادامه مراسم طی سخنانی درباره درویش گفت: احمدرضا درویش بسیار سختکوش است. او ورودش به سینما با نسلهای پیش از خودش متفاوت بوده است. او با فیلمهایی که ساخته است دستاوردهای زیادی را برای سینما به همراه داشته است. وی درادامه افزود: احمدرضا درویش به لحاظ تخصص و فهم چیز جدیدی به سینما اضافه کرد. او باعث پیشرفت بضاعت سینمای ما شد. سهیل محمودی «شاعر» که از دوستان احمدرضا درویش بود به روی صحنه آمد و گفت: درویش دریایی است که همواره مواج بوده است. اگر دوستی در سینما با امثالی چون رسول ملاقلیپور نداشتم دلم خوش بوده که با احمدرضا درویش دوستی دارم. آنهایی که امروز به درویش بیمحلی میکنند اطمینان دارم که اگر روزی درویش خدایی نکرده در میان ما نباشد برایش سینه چاک میدهند و ما همانهایی هستیم که باید آبقند به آنها بدهیم. وی در ادامه گفت: هنوز با دیدن برخی از فیلمهایش وحشت میکنم. زمانی که صحنه ابتدایی جنگ در فیلم سینمایی «کیمیا» را دیدم وحشت میکنم و با خودم میگویم نکند دشمن بیاید و کشور من را بگیرد. روزی خواهد رسید که این مملکت دوباره به احمدرضا درویش نیاز خواهد داشت. البته که همچنان هم این نیاز را دارد اما نسبت به آن بیتوجه است. * درویش عاطفه محض است، با عاطفه محض جفا نکنید او همچنین گفت: افرادی که با درویش ارتباط دارند میدانند که او عاطفه محض است. با عاطفه محض جفا نکنید. آقای ایوبی که بنده اولین بار است که او را میبینم حتما برای توقف اکران فیلم سینمایی رستاخیز جواب خواهند داشت. امثال درویش حافظ ایمان و تاریخ ما بودند. *اقای روحانی حق درویش نباید ضایع شود محمودی با اشاره به اینکه این بزرگداشت برای احمدرضا درویش بسیار خوب است، گفت: این حق درویش است که برایش نکوداشت برگزار شود اما بهتر است که حق طبیعی او را به وی بازگردانیم و آن اکران فیلم سینمایی رستاخیز است. حق احمدرضا درویش باید اعاده شود. او درادامه گفت: آقای حسن روحانی که امثال ما به شما رای دادیم و پای رایمان ایستادهایم تا از پریشانی نجات پیدا کنیم. یک فیلمسازی که برای کارش بیش از یک دهه زمان گذاشته تا ارزشها را به تصویر بکشد نبایدحقش ضایع شود. *در کشوری زندگی میکنیم که تا زانو در خون هستیم بر پایه این گزارش احمدرضا درویش برای دریافت اهدای جوایز و تقدیر به روی صحنه حاضر شد. وی در ابتدا گفت: همه هویت ما به اخلاق است. یک فیلم یا کل سینما در برابر شرافت و منافع ملی و هویت ملت ایران چیزی نیست. آنجایی که باید متاثر شد که پیکره اخلاق صدمه ببیند. هزاران سال باید زیست اجتماعی داشته باشیم که اعتماد فراگیر شود. ما در کشوری زندگی میکنیم که تا زانو در خون بودهایم. خونی که در برابر ریختن شدن آنها مسئولیت داریم. وی در ادامه افزود: تکلیف راستگویی چه میشود؟ عرصه سیاست و فرهنگ بسیار به هم نزدیک هستند. حوزه سیاست جایی برای سیاستبازی است و حوزه فرهنگ حوزهای برای عشق و اندیشهورزی. چه کنیم که این دو با هم همگرایی داشته باشند. واقعا متاسفم که باید وقتمان را برای چیزهایی بگذاریم که میتواند صرف چیزهای بهتری شود. چرا باید این مراسم که یک جشن است غمانگیز شود. *خانه سینما محلی برای بیان دردها است درویش در ادامه گفت: زمانی که قرار شد در اینجا حضور پیدا کنم خیلی فکر کردم که چیزی بگویم یا نه چراکه مدتها سکوت کردم اما از آنجایی که نام این صنف خانه سینما است با خودم گفتم که خانه سینما میتواند محل بیان دردها و رنجها باشد. اگر اینها را در اینجا نگوییم خانه سینما تبدیل به یک باشگاه میشود نه خانه. این کارگردان متنی را که آماده کرده بود به شرح ذیل است: خانمها و آقایان، همکاران محترم در ابتدای سخن بر خود لازم میدانم در این مجلس باشکوه، شکوه شما بزرگواران و بزرگان عرصه سینمای کشور عزیزم را ارج بگذارم. این مراسم نشانهای روشن از روح سخاوت، همدلی و همزبانی است که از دیرباز در فرهنگ ما ایرانیان ریشه دوانیده است. بزرگداشت بزرگان سینمای ایران پاسداشت کسانی است که پیشانی بر آستان فضیلت و اخلاق میسایند و نور حقیقت در پرده تاریکیها میتابانند که من کوچکترین آنانم. گرامی میدارم یاد و نام کسی را که ثبت روز ملی سینما در تقویم تاریخ و برگزاری آیین سالیانه جشن سینمای ایران ابتکار اوست. آن نوزاد فلسطینی در فیلم بازمانده اکنون جوان بیست و چند ساله است و دفاع از شرافت و هویت خود در غزه، لازقیه، دمشق، حلب، موصل و الرمادی را مرهون تلاوت آیتالکرسی از زبان مادربزرگش در واگن قطار میداند. جای سیفالله داد در عرصه سینمای ایران خالی است. کسی که در فیلمسازی پیشتاز و در مدیریت نه به سیاستورزی که به صدق و اندیشهورزی شناخته میشود. این بخشی از صحبتهای درویش بود که از قبل آن را تهیه کرده بود. کیومرث پوراحمد در پایان صحبتهای درویش گفت: همواره از آدمهای بزرگ تقدیر و بزرگداشت به عمل میآید. در دوره دولت پیشین که پاکترین دولت تاریخ ما است از افرادی تقدیر به عمل آمد که خیلی جایز نبودند. انتهای پیام/
94/06/18 - 09:59
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 494]