تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815162226
«میراثی ماندگار برای سینما خواهد بود اگر ...»
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۰:۵۳
مدیر مدرسه ملی سینما تاکید کرد که این مدرسه قرار نیست رقیب دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های هنری باشد. روح‌الله حسینی در گفتگو با خبرنگار سینمایی ایسنا در آستانه 21 شهریور ماه روز سینما به بیان مهمترین دغدغه‌های مدرسه ملی سینما پرداخت و توضیحاتی درباره شیوه فعالیت این مدرسه ارایه کرد. وی در آغاز به تعریف مدرسه ملی سینمای ایران پرداخت و گفت: این مدرسه در حقیقت یک پژوهشکده و آموزشکده عالی سینما است و من بر هر دو بعد پژوهش و آموزش تاکید دارم. تاکیدمان در مدرسه بر پژوهش است حسینی با اشاره به ایده راه‌اندازی این موسسه افزود: زمانی که ایده تاسیس این مدرسه مطرح شد، صرفا یک مدرسه کارگاهی در نظر بود که در آن مهارت‌های سینماگران ایرانی را افزایش می‌داد اما به مرور متوجه شدیم، آنچه را مهارت و تکنیک در سینما می‌نامیم، حتما باید مبتنی بر فرهنگ و تکنیک در یک پژوهشگاه باشد یعنی اگر پژوهش درستی صورت نگیرد و اولویت‌ها و مسایل روز سینمای ایران بررسی نشود، آموزش‌ها هم کاربردی نخواهد بود. وی ادامه داد: بنابراین در مدرسه ملی بیش از تکنیک و مهارت، تاکیدمان بر پژوهش است و این سیاست خیلی محکم با نام مدرسه گره می‌خورد چرا که نام «مدرسه ملی سینما» نشان می‌دهد می‌خواهیم سینمای ملی داشته باشیم. حسینی به تعریف کلید واژگان مدرسه ملی سینما پرداخت و اضافه کرد: یکی از کلید واژگان مدرسه ملی سینمای ایران، همین نگاه ملی است و دیگری کشف و ساختن صدای ایرانی و ارائه آن به خارج مرزها است. سومی هم انتقال تجربه است؛ تجربه‌ای که قرار است هم از بیرون به ما منتقل شود و هم از داخل کشور به بیرون مرزها به ویژه منطقه خودمان منتقل شود چرا که بسیاری کشورهای منطقه برای سینمای ایران ارزش و اعتبار بالایی قایلند. وی در عین حال یادآور شد: البته کلاس‌هایی به شکل پراکنده در مکان‌های مختلف در حال برگزاری است، اما هرگز با نگاه و راهبرد کلان و به شکل مستمر پیگیری نمی‌شود به همین دلیل مدرسه ملی سینما مرکز تجمیع توان سینمای ایران و بعد انتقال آن به دنیاست. همین تعریف، تعریف برای ما بزرگ و قابل احترام است که اگر اجرا شود، دستاوردهای بسیاری خواهد داشت. حسینی در پاسخ به این پرسش که آیا نمی‌ترسید این تعریف فقط در حد کلام باقی بماند چرا که در بسیاری از مواقع تعاریف کلی و کلان هرگز به اجرا نمی‌رسند و فقط روی کاغذ می‌مانند،توضیح داد: قبول دارم اگر راهبردهای کلان، تقطیع و ریز نشود و برایش برنامه‌ای نوشته نشود، قطعا به نتیجه نمی‌رسد اما مدرسه ملی موظف است این همین سیاستگذاری‌های کلان را ریز و آرام آرام اجرایی کند. این کارها در حال انجام است چون ما یک شورای علمی داریم که در کنار آن شوراها و کمیته‌های تخصصی دیگری درباره موضوعات اساسی سینمای ایران برنامه‌ها را تدوین می‌کنند. اجازه بدهید آنها را معرفی نکنم این مدیر هنری درباره ترکیب اعضای شوراهای تخصصی گفت: از آنجا که یک هسته است و بعد مدام مشاورانی اضافه می‌شوند،اجازه دهید آنان را معرفی نکنم چون اساسا یکی از کلید واژگان مدرسه ملی بازنگری است یعنی مدام نه تنها سینما را بازنگری و پایش می‌کند که در مورد خودش هم چنین می‌کند به همین دلیل ممکن است افراد تغییر کنند اما سیاستگذاری‌ها کماکان ثابت خواهند بود. حسینی درباره تعامل این مدرسه با هنرمندان و تدوین برنامه‌ها با مشورت آنان توضیح داد: اساسا تعریف مدرسه این است که بدون مشورت و رایزنی با عوامل اصلی سینما راهکار ندهد. بنابراین برای ما مسیر حرکت، بینش و ... مهم است و بدون مشارکت هنرمندان برنامه‌ای طراحی نمی‌کنیم. او با اشاره به مشورت با روسای صنوف سینمایی افزود: از آغاز امسال تاکنون مدام از آنها راهکار خواسته‌ام. اوایل مرداد هم سه نشست داشتیم که در آنها از تمام اصناف فرهنگی دعوت کردیم تا دیدگاه‌هایشان را درباره اولویت‌های مدرسه ملی ارایه کنند. از کارشناسان موسیقی، جامعه شناسی و ... نیز خواسته‌ایم تا نظراتشان را بگویند. آنچه در این نشست‌ها برایم جالب بود این بود که کاش سینمای ایران محلی برای گفت‌وگو داشته باشد، یعنی جایی که بتوان درباره مسایل جدی و علمی سینما و نه مسایل صنفی حرف زده شود. حسینی با اشاره به برخی از مباحث کلان سینما ادامه داد: خوب است در این جلسات به این موارد پرداخته شود که سینما کجا می‌رود، باید برای آن چه کرد، منتها به شکل مباحث بین رشته‌ای با حوزه‌های مختلف. به همین دلیل مشورت‌ها را می‌گیریم و کار را شروع کرده‌ایم. هرچند گاهی می‌شنوم که می‌گویند مدرسه ملی بلاتکلیف است، از نظر ما شروع کار فقط به معنای برگزاری کارگاه نیست چون اساسا در حوزه دانش و مهارت کار کردن خیلی دشوار نیست و می‌توان کارگاه‌های کوتاه مدت برگزار کرد اما حوزه فعالیت ما بینش است یعنی تعاریف کلی ما از سینما چیست بنابراین ما نخواستیم که از انتها شروع کنیم بلکه خواستیم از آغاز شروع کنیم. او یادآور شد: با این حال بحث آموزش‌ها که قرار است از دل پژوهش‌ها بیرون بیاید، از پاییز شروع می‌شود منتها با توجه به اولویت‌ها و ضرورت‌ها و به شکل پایش شده. مدیر مدرسه ملی در پاسخ به این پرسش که مباحث بینشی را چگونه به مصادیق عینی تبدیل می‌کنید، خاطرنشان کرد: آموزش در تمام دنیا شکل استانداردی دارد یا در قالب کارگاه دوره‌های کوتاه مدت یا بلند مدت است. مسلما مدرسه ملی مثل نظام دانشگاهی ترمی و واحدی نیست و این برای ما و یک تمایز جدی است، زیرا برای ما هدف‌های کلان و ماموریت‌های‌مان مهم است. حسینی همچنین خاطرنشان کرد: قطعا براساس نیازهای سینما کارگاه هم می‌گذاریم اما نه کارگاه‌هایی که در آن هنرمند تربیت شود بلکه کارگاهی که به مسایل و آسیب‌های بخش‌های مختلف سینما مثل فیلمنامه بپردازد و راهکار ارائه دهد. بنابراین هر آنچه در بیرون اتفاق می‌افتد، در مدرسه ملی جایی ندارد و اگر هم داشته باشد، به شکل متفاوت و با نگاه تقویت کننده خواهد بود. وی تاکید کرد: مدرسه ملی حتی قرار است پیشنهاداتی را برای مراکز آموزش بیرون ارایه کند، پس اساسا این مدرسه نه رقیب آموزش عالی است و نه آموزشگاه‌های خصوصی بلکه می‌خواهد حتی این دو نهاد را تقویت کند. حسینی در بخش دیگری از گفت‌وگویش با ایسنا درباره تعریف بودجه‌ای خاص برای حمایت از پژوهشگران گفت: اگر آن نگاه‌ها و دغدغه‌ها با اولویت‌های روز سینمای ایران پیوند بخورند، حتما حمایت خواهند شد. مدرسه ملی حتما از پژوهش‌های کاربردی و بنیادین که سینمای ایران را به پیش ببرد و به استاندارد شدن نزدیک کند، حمایت خواهد کرد. ما امیدواریم عمده حمایت‌های‌مان از چنین پژوهش‌هایی باشد. وی در پاسخ به این پرسش که آیا برای این حمایت‌ها ردیف بودجه سالانه و مشخصی دارید؟ یا با دیگر نهادها وارد گفت‌وگو می‌شوید، تاکید کرد: حتما. در حال حاضر این رایزنی‌ها را آغاز کرده‌ایم و امیدواریم بتوانیم بودجه‌ای را از نهادهای مختلف جذب کنیم ولی امیدوارم خود سازمان هم بتواند به ما کمک کند. آموزش‌های ما باید از دل پژوهش باشد مدیر مدرسه ملی سینما افزود: آنچه در مرحله اجرایی درک کرده‌ام این است که عمدتا وقتی بودجه‌ای باشد، سیاستگذار ما بیشتر راغب است که با آن مصادیق عینی بینند. به همین دلیل معمولا پژوهش فراموش می‌شود. برعکس من معتقدم اگر بودجه‌ای هست، باید بیشتر صرف پژوهش شود، اول یک مقدار حرکت کنیم و بعد بتدریج نمودهای عینی را خواهیم دید. به همین دلیل می‌گویم آموزش‌های ما باید از دل پژوهش باشد و در صورت تخصیص بودجه، حتما آن را صرف پژوهش می‌کنیم تا آموزش. حسینی در پاسخ به این پرسش که چه ضمانتی برای اجرایی کردن این پژوهش‌ها وجود دارد، خاطرنشان کرد: اینجاست که مدرسه ملی معنا پیدا می‌کند. به‌همین دلیل است که مدرسه نه کاملا دولتی است و نه کاملا خصوصی تا بتواند فاصله بین بازار و صنعت و حوزه دانش و نظریه را پُر کند. یعنی اگر نظریه‌ای تولید می‌شود که ما از آن حمایت می‌کنیم، مدرسه ملی به اعتبار پیوندی که با سازمان سینمایی و دولت دارد، باید کمک کند که نتیجه آن نظریه در صنعت و تولیدات ما نمود داشته باشد. این هم یکی از تفاوت‌ها و تمایزات مدرسه ملی است که کمتر به آن توجه می‌شود. وی ادامه داد: مثلا گاهی می‌بینم که می‌گویند چرا این نهاد دولتی است؟! در حالیکه اگر بخواهد به این شکل عمل کند و از دولت ضمانت اجرایی بگیرد،نمی‌تواند کاملا از دولت منفک باشد در عین حال برای اینکه بتواند آزادانه و با فراغ بال عمل کند، نمی‌تواند کاملا دولتی باشد بلکه حتما باید اصناف و حرفه‌ای‌های ما در آن مشارکت داشته باشند و این چنین است که تکنیک منجر به بینش می‌شود. وی در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه بحث بینش اولویت شما است آیا این مطلب به معنای دیکته کردن یکسری نظریات به فیلمسازان تلقی نمی‌شود،توضیح داد: یکی از بزرگان همین حوزه روزی گفت سینمای ایران برغم تمام موفقیت‌هایش هنوز پیشنهاد تازه‌ای به سینمای دنیا ارائه نکرده است. منظورم از ارائه بینش و پیشنهاد فقط محدود به سینمای ایران نیست بلکه بیرون از ایران است. قطعا میراثی ماندگار خواهد بود اگر.... این مدیر هنری تصریح کرد: تاریخ تحلیلی سینمای ایران هنوز تدوین نشده است.اگر در مدرسه ملی با کمک متخصصان و پژوهشگران این تاریخ را تدوین کنیم،قطعا میراثی ماندگار برای سینما خواهد بود. ضمن اینکه از واژه پیشنهاد استفاده می‌کنم نه «دیکته». ما حتی نمی‌گوییم استاندارد سازی سینمای ایران بلکه می‌گوییم استاندارد‌یابی. یعنی براساس مطالعات تطبیقی استانداردها را پیدا می‌کنیم و پیشنهاد می‌دهیم طبیعتا اگر کسی بخواهد به سمت تولید استاندارد برود،بهتر است از نتایج اینها استفاده کند. حسینی در ادامه یکی از مشکلات حوزه فرهنگ را نبود تعاریف روشن دانست و افزود: ما همچنان سینمای فاخر، ملی، دینی و ... را تعریف نکرده‌ایم یا پراکنده تعریف کرده‌ایم مدرسه ملی می‌کوشد در قامت یک مرجع عمل کند. مثلا الان در مجلس مرکز پژوهش داریم و وقتی این مرکز وارد یک مقوله پژوهشی می‌شود، تقریبا نتایج آن قابل اعتماد و استناد است اما وقتی در سینما به عنوان مثال آمار فروش یا اکران اعلام می‌شود، صرفا در رسانه‌ها می‌چرخد و در نهایت هر کسی آن را غیر قابل اتکا یا دروغ می‌نامد. این مدرس دانشگاه متذکر شد: اگر مرجعی بود که با استفاده از روش‌های علمی این آمار را تهیه می‌کرد، قطعا خیلی به نفع سینما بود. پس مدرسه ملی می‌خواهد مرجعی علمی برای حل این معضلات باشد. مثلا آینده سینمای دیجیتال موضوعی است که نه مورد علاقه آموزشگاه‌ها است و نه در دانشگاه‌ها امکان پرداختن به آن وجود دارد اما مدرسه علمی به آن می‌پردازد. حسینی با اشاره به شیوه پذیرش دانشجوی هنر در ایران یادآورشد: دانشکده‌های ما کنکوری دانشجو می‌پذیرند که خیلی‌ها ممکن است براساس علاقه اصلی‌شان در آن پذیرفته نشوند و این شروع مشکل است و مدرسه ملی می‌تواند برای اصلاح آن کمک کننده باشد. بنابراین بینش را به این معنا نگیرید که به معنای دیکته کردن سیاست به فیلمسازان باشد، بلکه به معنای این است که اشتباه‌های گذشته را تکرار نکنیم. مدیر مدرسه ملی سینما در پایان درباره دعوت از چهره‌هایی مانند بهرام بیضایی برای تدریس در مدرسه ملی گفت: قاعدتا وقتی از نگاه ملی به سینما می‌گوییم، نمی‌توانیم چهره‌های بی‌بدیل سینما را حذف کنیم و هنر مدرسه ملی باید این باشد که از بهرام بیضایی هم دعوت به همکاری کند و از دانش و تجربه او بهره بگیرد چرا که ایشان از بزرگان ما در سینما و ادبیات و از معدود چهره‌هایی است که با تسلط بر اسطوره‌ها و ادبیات کهن ایرانی به سینما پاگذاشته و این یک سرمایه است و هنر ما باید جذب این سرمایه‌ها باشد. البته در کنار ایشان چهره‌های بسیار دیگری در داخل کشور هستند که هنوز از تجربه‌شان استفاده نشده است. مثل تجربه آقای مجیدی در فیلم «محمد رسول‌الله» که استفاده نشده است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها