محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842120399
دوره گذار فرهنگی نیاز به قربانی دارد/ خسته نمی‌شویم
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نشست فیلم «فردا» در مهر
دوره گذار فرهنگی نیاز به قربانی دارد/ خسته نمی‌شویم
شناسهٔ خبر: 2886061 - سه‌شنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۵
هنر > سینمای ایران
کارگردانان و بازیگران فیلم «فردا» در نشستی درباره فیلمشان و شرایط اکران چنین آثاری سخن گفتند. خبرگزاری مهر - گروه هنر: فیلم سینمایی «فردا» به کارگردانی ایمان افشاریان و مهدی پاکدل از جمله فیلم هایی بود که به سی و دومین جشنواره فیلم فجر سال ۹۲ در بخش «نگاه نو» راه یافت و پس از ۲ سال رنگ پرده نقره ای را دید و این روزها در گروه «هنر و تجربه» اکران شده است.«فردا» فیلمی سه اپیزودی با برداشتی آزاد از سه حکایت مولانا است و مرگ تم مشترک این سه اپیزود است. داستان مردی که از مرگ فرار می کند، مارگیری که اژدهای یخ زده را به شهر می آورد و قصه مردی که بچه هایش را از دست داده است ولی گریه نمی کند در این اقتباس سینمایی از حکایات مولانا مورد استفاده قرار گرفته است.اکران این فیلم که تجربه اول کارگردانان آن در حوزه سینمای بلند داستانی محسوب می شود، فرصت خوبی بود تا گفتگویی با عوامل آن داشته باشیم. از آنجا که در زمان حضور فیلم در جشنواره فیلم فجر سی و دوم نیز گفتگویی با کارگردانان اثر داشتیم این بار از آنها خواستیم که بازیگران فیلم را هم در میزگردی با ما همراه کنند و بخش مهمی از صحبت های خود را به شرایط اکران فیلم در ایران و به ویژه آثاری از جنس سینمایی «فردا» اختصاص دادیم.البته روزی که این نشست برگزار شد مصادف با تولد ایمان افشاریان بود و به ابتکار روابط عمومی فیلم جشن تولدی نیز برای وی در خبرگزاری مهر گرفته شد.
در این نشست مهدی پاکدل و ایمان افشاریان کارگردانان و ستاره اسکندری و مجید آقاکریمی بازیگران فیلم حضور داشتند که با هم بخش نخست از این نشست را می خوانیم.* با توجه به اینکه فیلم شما پس از دو سال در گروه «هنر و تجربه» روی پرده رفته است، جا دارد بحث را از اینجا شروع کنیم که آیا اساسا «فردا» مناسب این گروه بود و نگاه شما به وضعیت فعلی اکران در سینمای ایران چیست؟ایمان افشاریان: ای کاش آقای احسان دلاویز تهیه‌کننده اثر حضور داشت و او درباره مساله اکران صحبت می‌کرد.* اتفاقا می‌خواهم به عنوان کارگردان و نویسنده فیلمنامه که از چند سال پیش درگیر این پروژه بودید و برای آن وقت و انرژی گذاشته اید، بگویید که آیا این الگوی اکران در سینمای ایران برای فیلم شما مناسب است؟افشاریان: اولین چیزی که برای ما مهم بود این بود که فیلم دیده شود و البته خوب دیده شود و مخاطب بیشتری داشته باشد و اما درباره آنچه در «هنر و تجربه» اتفاق می افتد باید بگویم هم خوب است هم بد؛ قسمت خوب ماجرا این است که تعدادی از فیلم‌ها بالاخره فرصت اکران پیدا می کنند، مثل فیلم «فردا» که پس از ۲ سال که از ساخت آن می‌گذرد امکان اکران پیدا کرد.ای کاش بعضی مسایل و دغدغه ها در سینما هم مثل فوتبال قانون داشت مثلا می‌دانستیم از این خط به این سو اوت یا پنالتی و... است. این را گفتم که بپرسم چرا فیلم‌هایی که سال گذشته در جشنواره فجر بودند الان اکران می شوند ولی فیلم ما پس از ۲ سال اکران شد. چرا زمان اکران اینقدر طول کشید؟همچنین تعداد سانس ها برای «هنر و تجربه» نه فقط برای فیلم ما بلکه برای همه فیلم ها کم، پراکنده و جابجا است. وقتی می خواهیم به کسی بگوییم فیلم را ببیند باید برای او کروکی بکشیم که چه زمانی و کجا فیلم را تماشا کند. البته این هم گویی بر اساس شانس است که سانس های خوبِ گروه «هنر و تجربه» به یکسری فیلم ها می افتد و باز عادلانه تقسیم نمی شود که اگر فیلمی در یک ماه در سانس ساعت ۳ یا ۵ اکران شده در ماه بعد به سانس ۹ و ۱۰ شب برسد.وقتی اوضاع اینگونه است شما به عنوان فیلمساز برای ساخت فیلم بعدی خود دچار تعلل می‌شوید و با خود می‌گویید اگر قرار است باز با چنین شرایطی مواجه شوم باید چه کنم؟ چه تضمینی برای برگشت سرمایه وجود دارد؟ فیلم ما کم هزینه بود و عوامل و بازیگران بر اساس رفاقت آمدند و ما دستمزدی برای بچه‌ها خرج نکردیم ولی با این شرایط هم هزینه ساخت بازنمی‌گردد که بگوییم هزینه و درآمد سر به سر شد و حالا برویم آرام آرام کار مشابهی را شروع کنیم. اکنون وضعیت اکران اینگونه است و فکر می‌کنم هیچ کدام از بچه های «هنر و تجربه» نیز از این وضعیت راضی نباشند، ولی همین که هست شرایطی ایجاد می کند تا فیلم هایی که در سطح حرکت نمی کنند و صرفا با شوخی و مسخره کردن مخاطب را به سینما نمی کشانند اکران شوند و این به نوعی غنیمت است. به هر حال این گروه فرصتی شد که فیلم های معنادار و عمیق تر و خاص‌تر که اعتبار سینما هستند نیز روی پرده بروند.* من از ابتدای راه اندازی گروه «هنر و تجربه» با تعداد زیادی از عوامل فیلم های اکران شده در این گروه گفتگو کرده‌ام و از حامیان این گروه بودم ولی به مرور به این نقطه رسیدم که گروه «هنر و تجربه» از اهداف اولیه فاصله گرفته و نیاز به نقد درون‌سازمانی و آسیب‌شناسی دارد. همچنین معتقدم به دلیل شرایط بیمار اکران در سینمای ایران به مرور این فرصت حداقلی برای دیده شدن آثار هنری و تجربی به گونه‌ای در اختیار سینماگران قرار می‌گیرد که گویی لطفی در حقشان است که گویی اگر این گروه و اکران‌های محدودش نبود اصلا فیلمشان اکران نمی‌شد. افشاریان: در راستای همین نکته شما با مهدی (پاکدل) صحبت می کردیم که وضعیت کلی سینمای ایران نسبت به دهه ۶۰ و ۷۰ تغییر کرده است و همین الان اگر فیلم «هامون» آقای مهرجویی که زمانی برای دیدن آن صف می کشیدند، اکران شود باید به گروه «هنر و تجربه» بیاید زیرا نگاه و سلیقه مردم را عوض کرده اند. امروز اگر قرار باشد فیلم‌هایی مانند «باشو غریبه کوچک» هم اکران شوند همین وضعیت برایشان پیش می آید. در حال حاضر مافیایی در اکران پیش آمده که فقط آن فیلم‌هایی که بالاتر از یک و نیم میلیارد می فروشند به چرخه اصلی اکران وارد می شوند.درباره فیلم‌هایی که در «هنر و تجربه» روی پرده می‌روند هم این نگاه پیش آمده که فقط آثار معناگرا که مخاطب خاص دارد و مربوط به جریان روشنفکری است به این گروه می‌آیند ولی درباره فیلم ما اینگونه نیست زیرا کاملا قصه دارد، شخصیت هایش مشخص هستند، پایان باز ندارد. ولی باز همان خط کشی که گفتم در فوتبال وجود دارد در اینجا نیست تا بدانیم چه فیلم هایی برای «هنر و تجربه» و چه فیلم هایی برای گروه های دیگر انتخاب می شوند.
* همچنان معتقدم فیلمسازان باید مطالبه و پرسش کنند که چرا و چگونه به این گروه می‌آیند و چرا باید این اتمسفر وجود داشته باشد که به نظر بیاید اگر این تیپ فیلم‌ها در این گروه اکران نشوند اصلا رنگ پرده را نمی‌بینند.افشاریان: قاعدتا درست است.ستاره اسکندری: بازیگری از جنس من اتفاقا به دلیل نوع سینمایی که در این سال‌ها وجود داشته است، امکان کار نداشته و به همین دلیل می‌گویم وجود گروه «هنر و تجربه» یک اتفاق خوب است زیرا به تعدادی از کارگردان ها و بازیگران اجازه کار می‌دهد. نقد شما کاملا وارد است ولی در شرایط جامعه ما بودن به از نبود شدن است. از بین بردن گروه «هنر و تجربه» فقط با استدلال اینکه می تواند مافیای خاص خودش را داشته باشد یا اینکه در آنجا رفتارهای درستی با سینماگران نمی‌شود، درست نیست. اتفاقا حضور سینمای «هنر و تجربه» و هر چه پررنگ تر شدنش با همه بالا و پایین هایی که دارد، یک ضرورت است و باید پر و پر تر بشود و من به نوبه خودم دلم می خواست به مهدی پاکدل و ایمان افشاریان که رفقای قدیمی من هستند پیشنهاد بدهم که از الان هر کدام سالی یک مقدار پول کنار بگذاریم و خودمان را در سینما جا بدهیم و کارهایی را بسازیم و بازی کنیم که به اعتقاد ما همان بخش جدی سینما است.اشکالی که در سینما هست بیش از آنکه متوجه سینماگران باشد متوجه سیاستگذاران است. من مشکلم این است که به این ترتیب سینماگران به جان هم می افتند و در محیطی هنری مقابل هم قرار می‌گیرند در حالی که ما باید دست به دست هم بدهیم و مسئولان را زیر سوال ببریم. آنچه سیاستگذاران سینما بر سر ما آورده اند مهم است. اگر شما به عنوان رسانه به سینمای «هنر و تجربه» بتازید به زعم من یک امکان و ظرفیت از دست می رود. درحالیکه من به اصلاحات معتقدم و به حدف اعتقادی ندارم.من و افشاریان از دوران سینما «عصر جدید» با هم آشنا هستیم؛ روزگاری که در جشنواره فجر ساعت ها در صف می ایستادیم تا یک فیلم را ببینیم اما باید بپذیریم زمانه عوض شده و مخاطب با یک کلیک به خیلی از چیزهایی که می خواهد، دست می یابد.* خانم اسکندری بحث آسیب شناسی گروه «هنر و تجربه» است و نه حذف آن. این گروه، اتفاق خوبی بود که به مرور در حال فاصله گرفتن از اهداف اولیه‌اش است اگر این آسیب شناسی و نقد انجام نگیرد اتفاقا منتقدانی که اساسا وجود این گروه و فیلم های هنری و تجربی را اضافه می دانند راحت‌تر برای حذف «هنر و تجربه» اقدام می‌کنند. زمانی همین فیلم‌های به اصطلاح هنری و تجاری جریان اصلی اکران را داشتند ولی به دلیل سیاست‌های غلط مدیران سینمایی به مرور گیشه در اختیار کمدی‌های سبک و عاشقانه‌های بی‌مایه قرار گرفت و فیلم‌های جدی‌تر به حاشیه رفتند. اسکندری: اصلا سینمای ما زمانی همان فیلم‌های جدی و هنری بود.
* حالا چند سانس چرخشی در چند شهر محدود را به این بخش سینما می دهند. این بدنه جدی حقش همه سینما بوده است. دادن حداقل ها به کسی که حداکثرها حقش بوده نباید دیگر با منت باشد.اسکندری: صد در صد با شما موافقم. حال می گویم در نقد تیز از جانب مطبوعات نسبت به گروه «هنر و تجربه» باید حواسمان باشد که آن را حذف نکنیم. تجربه ما ثابت کرده هم در سینما هم تئاتر خیلی از نقدها منجر به حذف می شود و حذف یعنی از دست دادن.پاکدل: خیلی از فیلم ها همان سال با ما در فجر بودند که هنوز اکران نشده‌اند و این شرایط بسیار بدی است. این ها سرمایه مردم است. یک تهیه کننده که تا ۲ سال پیش اصرار داشت با ما کار کند حالا با خودش می گوید فیلم اینها اینگونه اکران می‌شود چرا دوباره پول بدهم فیلم بسازد و بعد هم سرنوشتش معلوم نباشد. اینها به این دلیل پیش می‌آید که هیچ قانونی وجود ندارد. قانونی وجود ندارد که من بگویم ماشینم را می فروشم و فیلم می‌سازم ولی فیلمم درست و به موقع اکران می‌شود، که اتفاقا همین کار را هم کردیم تا این فیلم را بسازیم.اسکندری: برای من که ۲۱ سال است کار بازیگری می کنم و کم‌تجربه نیستم و با استادانی کار کردم که قابل قبول هستند، فیلم شما به دلیل تفکری که ارائه می کند یک نقطه عطف بود.من می‌خواهم بگویم در یک جامعه در حال گذار نیازمند قربانی هستیم و اگر اعتقادی به تفکری وجود دارد امثال ما باید بپذیریم که در بخشی فدا شویم؛ شماها به عنوان کارگردان و من به عنوان بازیگر. می خواهم به شما بگویم خسته نشوید.
پاکدل: خسته که نمی شویم.اسکندری: شما با فیلمتان و فرصتی که برای بازی در آن داشتم، افتخاری را برای من به وجود آوردید که فعلا از آن تغذیه می شوم. فیلم «فردا» به لحاظ اتفاقی که در آن جاری شد، رجوعی که به ادبیات کهن ایران داشت و تعامل بچه ها با هم یک اتفاق کمیاب بود و من به حضور در آن افتخار می‌کنم. مبادا که خسته شوید. ما باید در این دوره گذار تحمل این مسایل را داشته باشیم.پاکدل: من از شما ممنونم.اسکندری: یکی از همکاران ما امروز مصاحبه ای کرده بود که سینما یعنی فقط سرگرمی! خیلی دلم می‌خواست به او زنگ بزنم و بگویم برادر من، سینما فقط سرگرمی نیست. سینما و تئاتر در ارتقای فرهنگی کشور موثر است و لزوما فقط برای سرگرمی نیست. حتی تلویزیون هم همینطور است.مجید آقاکریمی: اتفاقا من فکر می کنم هر کاری در حوزه هنر انجام می دهیم برای سرگرمی است ولی تحلیل ما از سرگرمی فرق دارد. یک نفر موسیقی آقای مشایخی را گوش می دهد و می گوید من با این سرگرم می شوم یکی دیگر می پرسد چگونه با این سرگرم می شوی. کشف و شهودی که وی آن را انجام می دهد سرگرمش می کند. سرگرمی فقط یک مفهوم و یک سطح ندارد و می‌توان با سطوح مختلف هنری سرگرم شد.
مساله این است که سرگرمی ما در طول زمان سطحش در حال پایین آمدن است. فیلم «هامون» که بدان اشاره کردید زمانی مردم را سرگرم می کرد و در کنار آن فکر هم می کردند، یک مقدار هم کتاب می خواندند.پاکدل: آن زمان کتاب هایی که در «هامون» نشان داده می‌شد برای مردم غریبه نبود. ولی الان در اینستاگرام یک مطلب مثلا درباره مارگریت دوراس می‌نویسم و خیلی ها از من می پرسند این کیست. چند وقت پیش برای شروع تمرین نمایش جدید نوشته بودم من «رودیا راسکولنیکف» هستم خیلی ها اصلا نمی دانستند که این کیست. تقصیر خودمان است که ترجیح دادیم جور دیگری مردم را سرگرم کنیم.برمی‌گردم به بحث گروه «هنر و تجربه»؛ به هر حال ما قبول کردیم فیلم‌مان در اینجا اکران شود. نه اینکه مجبور باشیم بلکه فکر کردیم در این شرایط فیلم مان اکران شود بهتر از این است که ۴- ۵ سال دیگر بماند و بعد هم به ورطه فراموشی سپرده شود. ترجیح دادیم اکران شود و ما ممنویم که این گروه نوپا وجود دارد و معتقدیم باید با آزمون و خطا پیش برود تا به بهترین شکلش برسد. اگر وسط راه، هم ما خسته شویم هم آنها خسته شوند، این گروه نابود می شود و دوباره چند سال بعد گروه دیگری می آید و باز شکست می خورد. باید همین تجربه را درست کنیم. خانم اسکندری گفت ما قربانی می شویم ولی عده ای هم هستند که قربانی نمی‌شوند!افشاریان: نمی دانم چرا همیشه ما باید قربانی شویم.* این روحیه شما را تحسین می کنم و باید مدیران فرهنگی کشور قدر چنین هنرمندانی را بدانند. ولی من به عنوان یک روزنامه نگار فکر می کنم وقتش رسیده که مدیران را درباره عملکرد گروه «هنر و تجربه» به چالش کشید.اسکندری: اصلا بحثی درباره به چالش کشیدن مدیران نیست بلکه می گویم جریان نباید متوقف شود. ضمن اینکه نباید هنرمندان را مقابل همدیگر قرار داد.پاکدل: در تئاتر بلایی سر هنرمندان می آورند که واقعا جالب است. تا یک دوره ای وقتی تئاتر کار می کردیم بودجه می دادند ولی حالا برایت شرط مالی می گذارند و در اصل سالن را به هنرمند اجاره می دهند و شما برای درآوردن خرج اجاره و هزینه های دیگر باید بازیگرانی را بیاورید که چهار نفر مخاطب بیشتر داشته باشید.اسکندری: قبلا بودجه می دادند حالا بودجه می گیرند.افشاریان: چندی پیش نزد مدیری در تئاتر رفتم که گفت باید برای این سالن شبی یک میلیون و دویست تومان بدهید. گفتم اگر تئاتر شبی آنقدر درآمد داشت که اوضاع این نبود. او تعریف و تعبیرش از کار تئاتر مثل یک چلوکبابی بود که هر پرسی چقدر درمی آید. به او گفتم مگر تئاتر چلوکبابی است! اینجا کار فرهنگی می کنیم و مشکلت همین جا است که تئاتر را اینگونه می بینی.آقاکریمی: هیچ جای دنیا قرار نبوده تئاتر پول دربیاورد و کار تجاری باشد و آنها به مساله تئاتر به شکل یک کار فرهنگی نگاه می‌کنند.اسکندری: من فکر می کنم باید از مسئولان و سیاستگذاران بپرسیم که آیا اصلا معتقدند سینما و تئاتر کار فرهنگی است و برای جامعه لازم است؟ اگر تکلیف این پرسش مشخص شود تکلیف ما هم مشخص می شود.پاکدل: راه های بی شماری برای پول درآوردن است و آخرینش سینما است. در این سینما ما همیشه پول خرج کرده ایم تا اینکه پول دربیاوریم.ادامه دارد...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها