واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
حرمت زن بودن مادر را حفظ کنید حدیث «الجنه تحت اقدام الامهات» یا همان بهشت زیرپای مادران است، نشان از جایگاه رفیع و مقام شامخ مادر دارد.
مرتبه بلند مادرانگی چنان است که هنرمندان و ادیبان بسیاری در طول فعالیت حرفه ای خود، از آن گفته و نوشته اند و آثار ماندگاری درباره مادر خلق کرده اند اما پرسش اینجاست که باوجود اذعان بی تردید به جایگاه و مقام والای مادر، برگزاری جشنواره ای مستقل با این موضوع چقدر ضرورت دارد؟ آن هم در شرایطی که در این سال ها شاهد انواع و اقسام جشنواره هایی بوده و هستیم که خروجی مناسبی نداشته و حتی نتوانستند دوام بیاورند و به دوره های دوم و سوم برسند. اگرچه نیت برگزارکنندگان نخستین جشنواره ملی فیلم و عکس مادر که هفته آینده و همزمان با ولادت حضرت معصومه(س) در پردیس چارسو تهران آغاز می شود، خیر و مثبت است و آنها قصد ادای دین به مقام مادر را دارند، اما آیا تمجید از این موجود نازنین بهشتی فقط با برگزاری جشنواره ای مستقل ـ هرچند خصوصی و بدون حمایتی دولتی ـ امکان پذیر است؟ بهتر نیست سینمای ایران احترام به مادر را در قالب تولید فیلم هایی جذاب و درست نشان دهد و از خرج های غیرضروری اجتناب کند؟ اگر به گفته فاطمه گودرزی دبیر جشنواره، هدف از این رویداد صرفا نمایش فیلم هایی کوتاه درباره مادر و کشف استعدادهای جوان فیلمسازی باشد که این موارد مهم در فرصت های دیگر هم مقدور است؛ می توان در جشنواره های موجود و باقدمتی چون فیلم کوتاه تهران، فیلم فجر، حقیقت (مستند) و دیگر جشنواره های تثبیت شده، بخشی رقابتی ویژه مقام مادر تعبیه کرد و در آنجا به دنبال استعدادهای جوان بود. رویا تیموریان، یکی از داوران بخش مسابقه و یکی از اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره ملی فیلم و عکس مادر، روز گذشته و در نشست رسانه ای این رویداد به طور ضمنی از امکانات ناچیز و ابتدایی این جشنواره سخن گفت، بنابراین آیا اصراری بر برگزاری جشنواره ای وجود دارد که ممکن است به دلیل عدم حمایت حتی به دوره دوم نرسد؟ در این صورت ممکن است خدای ناکرده مقام بالای مادران را با برگزاری جشنواره ای دور از شأن و منزلت و شکوه آنها، خدشه دار کنیم و ذهنیت بدی را درباره موضوعی به این اهمیت برجا بگذاریم. دیگر این که یکی از بخش های جشنواره به نمایش چهار فیلم شاخص با موضوع مادر اختصاص دارد و قرار است فیلم های مادر، گیلانه، من ترانه 15 سال دارم و به همین سادگی، به نمایش درآید. جدا از بحث سلیقه ای انتخاب این فیلم ها و انتقادهایی درباره نبود فیلم های شاخص دیگری در این زمینه همچون «شیار 143»، حتی ضرورت همین مرور هم جای پرسش دارد و می توان فیلم هایی از این دست را در طول سال و در رویدادهای دیگری که ذکر آن رفت، برای علاقه مندان پخش کرد. پس بهتر است واقع بین باشیم و به جای ادای دین ها و اقداماتی مقطعی اما هزینه بر، در هر زمینه و با هر موضوعی کارشناسانه تر رفتار کنیم و به جای برگزاری جشنواره هایی بی حساب و کتاب، کارهای ریشه ای تری انجام دهیم. عجالتا و با الهام از دیالوگ فیلم «مادر»، حرمت زنیت مادر رو حفظ کنین. علی رستگار - فرهنگ و هنر
 
یکشنبه 18 مرداد 1394 ساعت 08:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]