محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832769007
بازخوانی مصاحبه جالب کارگردان متوفی مصری در سال ۲۰۰۶ میلادی یوسف شاهین: اگر حق رأی داشتیم، اسلامیون را انتخاب می‌کردیم/پیشنهاد «مبارک» برای پست وزارت فرهنگ را رد کردم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بازخوانی مصاحبه جالب کارگردان متوفی مصری در سال ۲۰۰۶ میلادی
یوسف شاهین: اگر حق رأی داشتیم، اسلامیون را انتخاب می‌کردیم/پیشنهاد «مبارک» برای پست وزارت فرهنگ را رد کردم
«یوسف شاهین»، کارگردان برجسته مصری، در مصاحبه‌ای دو سال پیش از مرگ خود، درباره ساختار سیاسی کشورش، موضع آمریکایی‌ها نسبت به دولت مبارک، آینده مصر و علاقه مردم این کشور برای داشتن دولتی اسلامی، سخن گفته است.
به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، «یوسف شاهین»، کارگردان مشهور سینمای مصر، 25 ژانویه 1926 در خانواده‌ای مسیحی به دنیا آمد. شاهین در دهه چهل میلادی به آمریکا رفت و دوره آموزش هنرپیشگی را در پلی‌هاوس پاساندا در لس آنجلس گذراند.
یوسف شاهین در کنار پدر و مادر و خواهرش او نخستین فیلم خود را با نام «بابا امین» را در سال 1950 کارگردانی کرد. شاهین در سال 1951 با فیلم پسر نیل در جشنواره فیلم ونیز حضور یافت. وی در سال 1997 جایزه یک عمر دستاورد هنری جشنواره ونیز را از آن خود کرد. شاهین در فیلم‌هایش بیشتر به مسایل سیاسی، مشکلات مردم مصر و بحران‌های اجتماعی این کشور می‌پرداخت. او همواره با سیاست‌های رؤسای جمهور مصر به‌ویژه «حسنی مبارک» به مخالفت می‌پرداخت. «یوسف شاهین» ژانویه سال 2008 میلادی براثر سکته مغزی به کما رفت و پس از چند هفته در 82 سالگی در بیمارستانی در جنوب قاهره درگذشت.
وی طی بیش از نیم قرن فعالیت هنری ده‌ها فیلم را کارگردانی کرد که از جمله آنها می‌توان به «خورشید سوزان»، «ایستگاه مرکزی قاهره»، «زمین»، «مردم و نیل»، «اختیار» و آخرین فیلمش «هرج و مرج» اشاره کرد. «یوسف شاهین» 2 مارس سال 2006 با یک روزنامه آلمانی مصاحبه‌ای جالب انجام داد که مدتی بعد نسخه انگلیسی آن در چند نشریه منتشر شد که در زیر می‌خوانیم: *تو همواره خودت را مردی سیاسی معرفی می‌کنی البته این تنها در فیلم‌هایت نیست. درسته؟ _آنها من را در تلویزیون نمی‌خواهند چون من حاضر نیستم در هیچ مباحثه‌ای شرکت کنم مگر آنکه در یک برنامه زنده باشد. اگر چه آنها تنها آن قسمت‌هایی را دوست دارند پخش می‌کنند. حتی در روزنامه‌ها آنها تمام صحبت‌های من را بازنویسی یا سانسور می‌کنند چون من به وزیر کشور توهین می‌کنم. چون او یک ... است. من با رئیس جمهور هم مشکل دارم. او انسان‌های باهوش و صاحب فکر را دوست ندارد.
*تو به جنبش کفایه پیوسته‌ای... _نه، چون آنها حتی یک برنامه مشخص ندارند. آنها از من خواستند که به تظاهراتشان بپیوندم، ولی من احمق نبودم. آنها 40 معترض بودند که با 3 هزار پلیس شورش که به باتوم و گاز اشک‌آور مسلح‌اند احاطه شده‌اند. این حجم از سرکوب غیر قابل تصور است. مافیایی که کشور ما را اداره می‌کند، تا این حد قدرتمند است. آنها پلیس دارند، ارتش دارند، هوش و تفکر دارند و زمانی‌که احساس نیاز کنند، ارتش آمریکا هم طرف آنهاست.
*آیا به نظر شما این اعتراضات رو به رشد است؟ _تا حدی بله، ولی این کافی نیست. ما 23 سال است که تحت شرایط خیلی خاص و غیر عادی زندگی می‌کنیم. *آیا آمریکا و فرانسه از جنبش‌های معترض حمایت می‌کنند؟ _نه. آمریکا تنها به آقای مبارک کمک می‌کند. آنها همان کسانی هستند که مبارک را به قدرت رساندند. او آنها (آمریکایی‌ها) را تهدید کرد که یا من یا اسلامیون. آنها هم او (حسنی مبارک) را ترجیح دادند. *در ابتدا، تو بیشتر از اینها طرفدار آمریکایی‌ها بودی. _من دیوانه فرهنگ آمریکا بودم. من در پاسادینا (یکی از شهرهای کوچک ایالت کالیفرنیا) تحصیل کردم. ولی یک چیز باعث شد که من علاقه‌ام را از دست بدهم و آن این بود که نتوانستم با کارهایی که آنها می‌کردند کنار بیایم. نه تنها عملکردشان در عراق، بلکه کارهایشان با خود من نیز تأیید کننده این مطلب بود. در آخرین فیلمم، من می‌خواستم از آهنگ‌های سیناترا (فرانک سیناترا، خواننده و بازیگر مشهور آمریکایی) استفاده کنم و آنها به این خاطر از من 2 میلیون دلار خواستند. من به آنها گفتم که با این کارم، در واقع به سینمای آمریکا ادای احترام می‌کنم، ولی آنها باز به این مسئله توجهی نکردند و تنها این پول را مطالبه کردند.
*آیا تصور می‌کنی که مصر در آینده‌ای نزدیک به ملت آزادتری تبدیل خواهد شد؟ _نه در آینده‌ای نزدیک. مردم مصر برای تظاهرات بیش از حد خسته‌اند.
*آیا جوان‌ها به تو امید نمی‌دهند؟ _نه برای اینکه جوان هستند. من آنها را می‌بینم که جلوی سفارت‌های فرانسه و آلمان صف بسته‌اند و همه آنها خواستار مهاجرت هستند. درگذشته عادت داشتم که به آنها بگویم که این کار را نکنید ما به شماها نیاز داریم. من یک آدام دمُده بودم ؛ تنها زیبایی‌های کشورم را می‌دیدم. ولی حالا به آنها می‌گویم که کشور را ترک کنید چون دیگر شانس و فرصتی وجود ندارد. *همه فیلم‌های تو زندگینامه‌ای هستند. گذشته را چگونه می‌بینی؟ _از برخی جهات همراه با فرح و شادی است. من سابقا ناصر (جمال عبدالناصر، دومین رئیس جمهور مصر) را دوست داشتم. او شخصیت صمیمی داشت. من هرگز نشنیدم که فرزندانش وارد معاملات کلان بازرگانی شوند. ولی پسر مبارک در این مورد بسیار بدنام است. فساد همه جا را گرفته است. اگر شما برای مدرکی نیاز به یک مهر داشته باشید، کارمند مربوطه کشوی میزش را باز می‌کند و می‌گوید: اوه، استامپم را یادم رفته است از خانه بیاورم، باید بروی و سه هفته دیگر بیایی. ولی اگر شما در کشویش مقداری پول بگذاری فورا مدرکتان بدون هیچ مشکلی امضاء می‌شود. ما اگر حقیقتا حق رأی آزاد داشتم، اسلامیون برنده می‌شدند. *آنها (اسلامیون) کمتر فاسدند ولی آیا آنها می‌توانند موقعیت را برای متفکران تغییر دهند؟ _من برنامه آنها را نمی‌دانم ولی خوب ممکن است آنها سانسور را افزایش دهند، نمی‌دانم.
* می‌خواهی مصر را ترک کنی؟ _در آمریکا که بودم، مردم به من می‌گفتند که در دانشگاه باقی بمانم . من فقیر بودم و این یک موقعیت شغلی بود. می‌توانستم به هالیوود هم نزدیک باشم. ولی آنجا تو یک عالمه رئیس داری از تهیه‌کننده گرفته تا صاحب کمپانی و مدیران بانکی و ...
*آیا اینجا در مصر علی‌رغم سانسوری که وجود دارد خودت را مستقل‌تر می‌دانی؟ _ اکنون بله، چون برای آنها خیلی سخت است که من را به زندان بیاندازند. کسانی که در رآس قدرتند به شدت از رسانه‌های بین‌المللی می‌ترسند برای همین خیلی با احتیاط با من رفتار می‌کنند. حتی مبارک یک جایزه ملی داد که البته من آن را از ناصر می دانم. آنها حتی به من پشنهاد پست وزیر فرهنگ را دادند و من به آنها گویم که با خودتان چه فکری کرده‌اید، اینکه من یک احمقم؟ نمی‌خواهم با این مافیا هیچ کاری داشته باشم.
*کدام کارگردان‌ها تاکنون الهام‌بخش تو بوده‌اند؟ _همه کارگردانان خوب. من عاشق آثار فاسبیندر هستم به خصوص در دوران موفقیتش. در سینمای آمریکا هم همیشه کارگردانان خوب زیادی بوده است. *پیدا کردن بازیگر سخت است؟ _نه. من همیشه آنها را در پارلمان پیدا می‌کنم، به خصوص وقتی در پارلمان گرد هم می‌آیند و آماج تشویق‌ها سرازیر می‌شود. من اگر برای یک صحنه اپرا نیاز به افراد داشته باشم ، منتظر می‌مانم تا جلسه پارلمان به پایان برسد، آنها تشویق کننده‌های حرفه‌ای هستند. *جهنم چه جور جایی است؟ _جایی کما بیش شبیه به مصر.
انتهای پیام/
94/05/06 - 09:58
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها