واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تابستان هرگز فرا نمی رسد روزنامه گیلان امروز در شماره روز شنبه سوم مردادماه، مطلبی با عنوان تابستان هرگز فرا نمی رسد به قلم مجتبی پورمحسن سردبیر این نشریه در ارتباط با فصل تابستان و جذابیت های این زمان از سال برای کودکان و نوجوانان امروز در مقایسه با نسل های پیشین منتشر کرده است.
تابستان، فقط دومین فصل سال نیست. تابستانِ هر سال و تابستانِ هر کس و تابستانِ هر دوران، فصلی منحصربفرد است و نمی توان هیچ دو تابستانی را یافت که مثل هم باشد همچنان که هیچ دو بهاری مثل هم نیست. اما حکایت تابستان کمی متفاوت است؛ تابستانِ دوران کودکی فصل رهایی است، رهایی از تمام بندهایی که به نام تحصیل و تربیت و تعلیم و از این جور چیزهای خمیازه آور بر پای رویای بچه هایی می شود که تمام طراوت و میل رهایی بکرشان عقیم می ماند.
تابستان، فصلِ موعود است برای چیدن رویاهای دوران مدرسه ... بسیاری از لذت های تجربه نشده به این فصل جادویی حواله می شود. قرار است بچه ها تمام ماجراجویی هایی را که در ذهن دارند در تابستان تجربه کنند، گُل هایی که در رویا با پاهای آن ها وارد دروازه بهترین تیم های جهان می شود؛ هرچقدر هم که در 9 ماه مدرسه گل بزنند، آن گل مخصوص را، با لباس مسی یا رونالدو وارد دروازه حریف می کنند. لذت های گناه آلود تابستانِ رویاها چیز دیگری است. همه می خواهند تمام کارهای «نباید» را در تابستان امسال تجربه کنند..
این ها ذهنی نیست، عین واقعیت است. هر کدام از ما به فراخور دوره زمانی کودکی مان کمابیش چنین رویاهایی داشتیم. اگر امروز بچه ها در رویا یشان با پیراهن مسی گل می زنند، ما با لباس گری لینیکر گل می زدیم. تازه آن وقت ها آنقدر فوتبال خودمان جذابیت داشت که در کوچه های تنگ و باریک مان، مثل کریم باقری می پردیم و جلوتر از بازیکنان تیم ملی قطر گل می زدیم یا در نقش عابدزاده دروازه بانی می کردیم.
همه این ها رویاهایی بودند که فقط در روان مان رنگ واقعیت می گرفتند، وگرنه ما بچه هایی بودیم که دنبال یک توپ پلاستیکی می دویدیم ... تازه فکر می کنم ما نسبت به بچه های این دوره و زمانه، رویاهای تابستانی بزرگ تری داشتیم.
حالا چهره مدرسه مثل زمانِ ما خشک نیست، به لطف پیشرفت ها و فرارفتن علم آموزی از پشت میزهای مدرسه، معلم ها دیگر آن جبروت معلم های دوره محصلی ما را ندارند. حالا بندهای کمتری به پای رویاهای بچه هاست. کامپیوتر و تبلت و گوشی هوشمند و انواع و اقسام کنسول های بازی، نه فقط در تابستان که در تمام روزهای سال در دسترس بچه هاست... خب که چی؟ یعنی مثل خیلی ها می خواهم بگویم کودکی ما «اصیل» بود و کودکی بچه های این روزها نه؟ کدام اصالت؟ تابستانی که در ذهن بچه هاست، فقط یک رویاست، حقیقت ندارد. تابستان رویاهای بچه ها هرگز فرانمی رسد. این وجه مشترک زندگی تمام بچه های دستکم یک قرن اخیر بوده.
تابستان - آن تابستانی که ما در ذهن خود ساختیم و بچه های امروز هم در ذهن خود می سازند و بچه های نسل بعد هم تجربه خواهند کرد - اصلاً آن چیزی نیست که در تعاریف معمول فصل ها می گنجد. تابستان، سه ماه تیر و مرداد و شهریور نیست، تابستان اصلاً نیست، فقط در ذهن بچه هاست. شاید تنها پنج درصد از آنچه ما در ذهن خودمان به تابستان حواله می کردیم و بچه های امروز به روزهای داغ دومین فصل سال می سپارند، تحقق پیدا می کند.
شاید گل کوچیکی، شنایی، گردشی ... اما تابستانِ خیالی ما، مقصد تمام انرژی هایی است که در بند بایدها و نبایدهای دوران کودکی رها نمی شوند و بچه ها با ذهن ساده شان، برای تحمل اندوه رها نشدن، به آن پناه می برند. کافی است به جای اینکه در مهرماه آن موضوع انشای کسالت آور «تابستان خود را چگونه گذراندید» روی دوش بچه ها بگذارید، اردیبهشت ماه از بچه های بخواهید انشایی با این موضوع بنویسند: «تابستان خود را چگونه می خواهید بگذرانید». آن وقت حتماً این دومی انشای جذاب تری خواهد بود.
نه، تابستان فصل دوم سال نیست، تابستان فصل رویاهاست که صدها بار از فصل های واقعی و غیرخیالی دلپذیرتر است، تابستان فصلی است که هرگز فرا نمی رسد و همیشه، همه را تشنه نگه می دارد.
7294/2007
03/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]