تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860752533
اجرا کنید تا تکرار نشود!
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
اجرا کنید تا تکرار نشود!
نمایش «چشم در برابر چشم» به کارگردانی نازنین سهامی زاده، تئاتر مستندی درباره حادثه اسیدپاشی بر چهره آمنه بهرامی است که این شب ها در فرهنگسرای نیاوران اجرا می شود.
روزنامه هفت صبح - احمدرضا حجارزاده: نمایش «چشم در برابر چشم» به کارگردانی نازنین سهامی زاده، تئاتر مستندی درباره حادثه اسیدپاشی بر چهره آمنه بهرامی است که این شب ها در فرهنگسرای نیاوران اجرا می شود.
نویسنده: سیاوش حیدریکارگردان: نازنین سهامی زادهبازیگران: نرگس نیک سیرت، شیما بختیاری، سارا رسول زادهعکاس: جواد آتشباریمکان و زمان اجرا: فرهنگسرای نیاوران/ سالن گوشه. ساعت 21دوره اجرا: چهارم تیر تا دوم مرداد ماه رزرو اینترنتی: www.tiwall.comداستان: خاطرات آمنه بهرامی نوا، قربانی حادثه اسیدپاشی
نکته های ویژه
1- نمایش برگزیده سومین جشنواره تئاتر شهر، برنده جایزه بهترین کارگردانی، بهترین بازیگری برای هر سه بازیگز زن و نامزد طراحی صحنه و بهترین نمایشنامه از سومین جشنواره تئاتر شهر.
2- این نمایش براساس کتاب «چشم در برابر چشم» نوشته مهدی سجودی و به روایت آمنه بهرامی نوا شکل گرفته است.
3- تاکنون هنرمندان و نامدارانی مانند رخشان بنی اعتماد، نازنین فراهانی، مژده لواسانی، سحر دولت شاهی، مهدی پاکدل، احسان کرمی، امیر غفارمنش و آیدین الفت به تحسین و تماشای این نمایش نشسته اند.
ارزیابی هنری
1- نمایش های مستند اگر در جهان قدمتی دیرینه دارند، در کشور ما تازه چندسالی است پا گرفته اند و شاید هنوز هم نتوانسته اند جای خود را میان عموم مخاطبان تئاتر باز کنند. تولید چنین آثاری شاید به نوعی با نمایش «ویران» (یوسف باپیری- 91) آغاز شد. با این حال، از آنجا که هنوز نمایش مستند به پختگی کامل و چفت و بست محکم و مشخصی نرسیده، هنوز نمی توان آن را به عنوان یک ژانر نو میان گونه های نمایشی پذیرفت.
نمایش «چشم در برابر چشم» نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ نمایشی که عنوان مستند را با خود یدک می کشد اما بیش از آن که تئاتر مستند جلوه کند، به نوزاد ناقصی می ماند که تعیین جنسیت برای او دشوار است. نازنین سهامی زاده در نخستین تجربه کارگردانی اش کوشیده تصویری نمایشی از آنچه بر آمنه بهرامی گذشته عرضه کند، ولی وابستگی به نوشتار کتاب مهدی سجودی و پررنگ شدن وجه مستندگرایی اثر، او را تاحدودی از هدفش دور کرده. با این همه، نمی توان- و نباید- از کنار نمایشی بدین اندازه مهم و تاثیرگذار ساده گذشت.
از زمانی که آمنه بهرامی در سال 83 ناخواسته قربانی اسیدپاشی شد تا امروز غیر از رسانه های دیداری، شنیداری و نوشتاری داخلی و خارجی که تنها برای تامین خوراک خبری خود روی این سوژه داغ زوم کرده بودند، در عالم هنر کسی سراغ این موضوع حساس و جذاب نرفته بود. «چشم...» بر مبنای روایت قربانی ماجرا، بازتابی هشداردهنده، دردناک و تلخ است از آنچه بر دختران و زنان این سرزمین می گذرد؛ اشخاصی که همیشه در معرض تهدیدها و خطرهای احتمالی فراوان بوده اند و هرگز کسی برای امنیت آنها چاره اندیشی نکرده است.
کارگردان سه برش از زندگی آمنه را دست مایه روایت خود قرار داده؛ روزگار پیش از حادثه، زمان وقوع حادثه و مراحل درمان، دوره پیگیری برای قصاص، این سه روایت که به موازت یکدیگر بازگو می شوند، بیش و پیش از هرچیز، مخاطب جدید و آشنای تئاتر را به یاد نمایش مستند و موفق «هم هوایی» (افسانه ماهیان- 93) درباره سرگذشت سه زن از سه نسل می اندازد. مشابهت هایی می توان میان این دو اثر مستند یافت؛ روایت های موازی و پینگ پنگی سه مقطع از زندگی آمنه، تلفیق صدای بازیگران و صداسازی و راحتی لباس و دکور، نمونه هایی از تشابه های دیداری و اجرایی دو نمایش هستند.
بازی ها گرچه ضعیف نیستند اما چندان هم ویژه و چشمگیر نمی نمایند. درحقیقت می توان گفت نقش آفرینان بیش از آن که به بازی در نقش و قالب آمنه بهرامی تن دهند، مشغول روایتی احساسی از «آنچه گذشت» با بیان و صدای خویش اند؛ کاری که خود آمنه پس از وقوع جرم خواستگار سمجش کرده بود و از قضا، آنچه توجه تماشاگر را به نمایش جلب می کند، روایت سرشت و سرنوشت یک زندگی فناشده است. انگار مخاطب «چشم...» شاهد و شنیدار سه برخوانی تاثیرگذار از مهم ترین و خبرسازترین حادثه اسیدپاشی کشور است، و طی زمان یک ساعته اجرا، کمتر تصویری برای تماشا می یابد. درعوض بسیار خواهدشنید، همچون یک نمایش رادیویی خوب و موفق.
2- از مهم ترین نقاط وقت «چشم..»، نمایشنامه سیاوش حیدری است. او با تکیه بر عنصر مستندگرایی، ضمن پرداختن به موضوع اصلی- اسیدپاشی بر چهره آمنه- از نقد اجتماعی، اخلاقی و سیاسی جامعه نیز غافل نمانده است. نویسنده در جا به جایی متن خود ارجاعات مستند و درستی به روند وقوع حادثه، حضور و دخالت و حمایت یا عدم حمایت امکان و شاخص در تامین هزینه های مالی درمان و رسیدگی به موقع، نقش و تاثیر پلیس کشور در بررسی جرم و اجرای حکم می دهد.
نویسنده برمبنای تجربه های تلخ و تکان دهنده آمنه بهرامی، اشاره می کند به وضعیت نابسامان نظام پزشکی در رسیدگی به موارد حاد مثل اسیدپاشی، یا نمونه می آورد از تقسیم ناعادلانه پست ها مهم دولتی و خدماتی. به یاد بیاورید دیالوگ آمنه را خطاب به مسئول پرونده پزشکی اش، «چرا پشت این میز نشستی؟» پاشو بگذار کسی بنشینه که می خواد به مردم خدمت بکنه» و پاسخ عجیب و غیرمنصفانه مسئول مربوطه که «بیچاره که هستی، خدا بیچاره ترت هم بکنه».
گزینش دیالوگ ها و چیدمان آنها در ریتم و روند نمایش نیز با هوشمندی و دقت بسیار صورت گرفته است و برخی جمله ها به خاطر مسئله ای که مطرح می کنند و نحوه بیان بازیگر، تا ابد در دل و ذهن تماشاگر می مانند. بهترین نمونه از چنین دیالوگ هایی، جایی است که آمنه با یادکردن از تکرار حادثه اسیدپاشی این بار برای معصومه عطایی، به تعویق اجرای حکم اعتراض می کند: «حکم را اجرا نمی کنید که تکرار می شود»، یا در صحنه ای که آمنه نسبت به تقاضای دیگران برای پیگیری بی سروصدای پرونده، تاکید می کند: «می خوام جار و جنجال بشه تا درس عبرت بشه»، یا پاسخ مامور در نخستین شکایت آمنه به تهدید مجید موحدی- مجرم اسیدپاش- نکته جالب و مهمی است: «از این آدم های مریض پیدا می شن. هیچ کاری نمی تونه بکنه».
همین یادآوری ها و تاکیدهای کلیدی و مستند است که نمایش «چشم در برابر چشم» را دارای اهمیت دوچندان می کند. اجرای چنین نمایشی در شرایط فعلی، به مثابه آلارمی برای جامعه و شهروندان آن است تا بدانند اگرچه آمنه عامل اسیدپاشی خود را در واپسین دقایق بخشید، ولی این ماجرا و حتی بازتاب های گسترده آن در رسانه ها باعث توقف وقوع چنین جرم دلخراشی نشد. با این همه صدای غم بار و معترض آمنه به مدد تلاش های هنرمندانه یک گروه جوان بر صحنه تئاتر تجلی یافت و شنیده شد، شاید این صدا به گوش عاملان اسیدپاشی و مسئولان کشوری نیز برسد تا برای این معضل ناتمام و تاسف بار اجتماع امروز سرزمین ما چاره اندیشی کنند.
تاریخ انتشار: ۲۵ تير ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها