تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821161561
دبه درآوردن در مذاکرات
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
دبه درآوردن در مذاکرات از مدت‌ها پیش که صحبت از «میز مذاکرات» هسته‌ای ایران با گروه 1+5 در میان بود؛ دلواپسی و نگرانی نگارنده از خود همین میز به ظاهر تمیز بود. نه از خود میز که ضرورت شکل‌گیری یک میزگرد است، بلکه از زیر میز و سوابق ذهنی خاصی که راجع به آن داریم و اینکه به قول مرحوم میرفندرسکی شاعر: صورتی در زیر دارد، آنچه در بالاستی!
عرض شود که وقتی میز هست، هم امکان لگد زدن برای طرف مقابل و دمر ساختن میز با تمام گزینه های روی آن هست؛ هم خطرات وجود زیرمیزی هایی که ممکن است رقیب در زیر میز نگهداری کند تا در لحظات حساسی که می خواهد دست به زیاده خواهی بزند، از آنها استفاده به عمل آورد. به خاطر همین است که برخی بزرگان جهاندیده و سرد و گرم روزگار چشیده، بشدت از نشستن پشت هر میزی پرهیز داشتند. اسناد موجود: «یکی از بزرگان اهل تمیز» شنیدم که ننشست در پشت میز که جایی که میز است،از زیر آن درآرند دبه، عیان و نهان اگر این طور نبود، پس چرا در آخرین لحظات مذاکرات هسته ای وین، طرف آمریکایی پشت میز، ناگهان اقدام به درآوردن دبه از زیرمیز کرد و به یکباره دبه درآورد؟.... تا نباشد چیزکی، مردم نگویند چیزها. الکی که یکی از بزرگان اهل تمیز، از نشستن پشت میز نمی ترسید البته چاره ای هم نبود و نیست و باید می نشستیم. وگرنه چو می انداختند که اهل گفت وگو نیستیم. حال آن که ما در طول تاریخ آخر گفت وگو و گپ و گعده بوده ایم. قالب «گفتم ــ گفتا» در اشعار ادبی ما گواه صادق این مدعاست. با کمک حافظ: گفتم غم تو دارم، گفتا غمت سرآید گفتم مذاکره کن، گفتا اگر برآید گفتم که ازخیالت کم کن زیاده خواهی گفتا که شبرو است او،از راه دیگر آید/ گفتم که برای صحبت، باشید در وین باز/ گفتا ظریف: هستم، گر جان کری در آید! گمانه زنی سیاسی: در شرایط حساس کنونی و در حالی که سیر مذاکرات هسته ای میان ایران و کشورهای 1+5 در حال رسیدن به جاهای خوب و خوش بود و ملت و دولت هم شایع شده بود که آماده گرفتن جشن هسته ای هستند؛ حال پرسش جهانی این است که پس چرا طرف آمریکایی مذاکرات، به یکباره زیاده خواهی کرد؟... از میان تمامی حدسیات و فرضیات ما، دو گمانه بیشتر مطرح است: 1ـ جاسازی دبه در زیرمیز: آمریکا طبق معمول یک مقداری دبه با خودش آورده و از مدت ها قبل در زیرمیز مذاکرات جاسازی کرده بود که در لحظات آخر مذاکرات، حیفش آمد مورد استفاده قرار نگیرند. پس در آخرین لحظات مذاکرات هسته ای با ایران، دبه درآورد. 2ـ گاو نه من شیری: تندیس گاو در آمریکا و در نیویورک نصب شده است و چیز پوشیده و پنهانی نیست. طوری که به همین اعتبارحتی بعضی ها به شوخی و جدی، کلمه آمریکا را به شکل آمریگاو هم می خوانند. شاید آن گاو تمثیلی نه من شیری معروف زمانی در آمریکا بوده و هنوز هم بر روی رفتارهای سیاسی برخی دولتمردان آن کشور، اثرگذار است. گاو نه من شیر ده، گاوی بود شیری که شیر زیادی می داد، اما در آخرین لحظه، یک لگد بی ربط می زد به سطل شیر و فاتحه شیر خود را می خواند. دیپلماسی شیری! 3ـ تست زدن ایران: آمریکا با زیاده خواهی اش خواسته ایران را تهدید کند که تیرش به سنگ خورد و وزیر امور خارجه شجاع ما بر سرش فریاد کشید که هیچ وقت یک ایرانی را تهدید نکن!... تاریخ چند صد ساله امروز شما اگر فقط مرد عنکبوتی و سیلوستر استالونه و این جور بتمن های کارتونی و فیلم شده دارد؛ تاریخ چند هزار ساله ایران، رستم فرخزاد دارد و پوریای ولی و فهمیده هایی که اگر تهدید شوند، فهمیده تر از رستم دستان هم عمل می کنند. بچه های دبستانی ما هم زمان جنگ فریاد می زدند: طفل دبستانی ما جنگجوست/ می کند از کله صدام پوست. و دیدید که عاقبت هم همین شد که عرض شد. فاعتبرو!... رضا رفیع - جام جم
یکشنبه 21 تیر 1394 ساعت 09:09
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 122]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها