محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803953633
یک استاد اقتصاد عنوان کرد لزوم استفاده از تجربه دوره شکوفایی تمدن اسلامی در الگوی اسلامی پیشرفت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یک استاد اقتصاد عنوان کرد
لزوم استفاده از تجربه دوره شکوفایی تمدن اسلامی در الگوی اسلامی پیشرفت
عضو هیأت علمی دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) در مورد تاریخ اقتصادی مسلمین و تاریخ تمدن اسلامی اظهار داشت: مسلمین در قرونی که شکوفایی تمدنی داشتند (یعنی قرن سوم تا پنجم هجری)، الگویی اقتصادی-اجتماعی بنا کرده بودند که از نظر ما مطلوب است و ما می توانیم از آن درس بگیریم.
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد دانشگاه امام صادق (ع)، محمد جواد شریف زاده در سومین جلسه از سلسله نشست‌های تخصصی طراحی نقشه راه در تدوین الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت ضمن اشاره به اهمیت و جایگاه تاریخ اقتصادی در تدوین الگو اظهار نمود: زمانی فهم ما از الگو بیشتر خواهد شد که به تاریخ اقتصادی توجه نمائیم.
وی در مورد تاریخچه موضوع پیشرفت در ایران گفت: اولین بار در عصر مشروطه بحث شد که ما به پیشرفت نیاز داریم البته نه با ادبیات امروزی. روشنفکرانِ آن روز که به اروپا و فرنگ رفته بودند گفتند ما نسبت به اروپایی‌ها عقب هستیم. لذا باید بروقره کنیم که معادل آن progress است و بعدها به پیشرفت ترجمه شد. آن موقع هم، بحث الگو مطرح بود و اینکه از شرایط فعلی خود می‌خواهیم به چه چیزی برسیم؟ چه الگویی داریم؟ آرمان ما کجاست؟ متفکران عصر مشروطه، اروپای آن روزگار را الگوی خود می دانستند. لذا الگوی آنها اروپا بود. به همین خاطر بعضی می‌گفتند نهایت وغایت ما این است که سرتاپا اروپایی شویم. به همان ترتیب الان در روزگار فعلی تصور می‌کنیم که عقب هستیم، الگوی ماچیست؟ و به چه چیزی می‌خواهیم تبدیل شویم؟ و در این نشست‌ها نیز به دنبال این هستیم که الگویی مطلوب طراحی کنیم. ادعایی که دراین جلسه مطرح است این است که برای تدوین این الگو به تاریخ نیاز داریم. به ویژه تاریخ اقتصاد و بطور اخصّ تاریخ اقتصادی مسلمین و تاریخ تمدن اسلامی.
عضو هیأت علمی دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) در مورد تاریخ اقتصادی مسلمین و تاریخ تمدن اسلامی اظهار داشت: مسلمین در قرونی که شکوفایی تمدنی داشتند (یعنی قرن سوم تا پنجم هجری)، الگویی اقتصادی-اجتماعی بنا کرده بودند که از نظر ما مطلوب است و ما می توانیم از آن درسهایی بگیریم.
وی ضمن بیان لزوم مطالعه تاریخ اقتصادی، به دو روش‌شناسی شکل گرفته در تاریخ اقتصادی اشاره کرد و ابراز داشت: بخشی مهمی از علم اقتصاد در قرن 19، برای پاسخ به این سؤال گذشت که روش مطلوب شناخت پدیده‌های اقتصادی چیست؟ اگر بخواهیم تفکیک کنیم به طور کلی دو روش مطرح بوده است. رویکرد اول: قیاسی- انتزاعی: که می خواهد با استفاده از مفاهیم انتزاعی مثل مفهوم انسان اقتصادی و انتخاب عقلائی و با استفاده از روش ریاضی به دانش «جهان مشمول» و فارغ از زمان و مکان برای تبیین رفتار انسانی برسد. این روش شناسی متأثر از علوم طبیعی است. چون اروپائیها در قرن 17 و 18 دستاوردهای شگرفی در علوم طبیعی داشتند، لذا عالمان اجتماعی می خواستند در اجتماع هم، همچون فیزیک به قوانین جهان مشمول برسند. لذا از فیزیک اجتماعی بحث شد. رویکرد دومی که در آن زمان مطرح بود، توجه به استقراء و تاریخ به جای قیاس و انتزاع بود. این رویکرد، روش اول را برای واقعیت دلالت آمیز نمی دانست و مطالبش را خیلی کلی، انتزاعی و دور از واقعیت می پنداشت. لذا طرفداران این رویکرد دنبال روشهایی بودند که بیشتر با واقعیت و مشاهده سروکار داشته باشد. البته هم مشاهده کنونی و هم مشاهده گذشته اجتماع. چون اینها معتقد بودند، وضعیت کنونی جامعه، در حد بسیار زیادی متأثر از تاریخ است و اگر بخواهیم امروز را بشناسیم باید گذشته تاریخی را مطالعه کنیم.
شریف زاده، پس از پرداختن به تفاوتهای عمیق‌تر این دو رویکرد تاریخی، افزود: اوج مجادلات این دو رویکرد در بحثهایی است که در قرن 19، اشمولر( پیشگام مکتب تاریخی آلمان) و مِنگِرد از اقتصاددانان برجسته مارجینالیست در مورد این دو روش داشتند.
وی در ادامه گفت: البته بحث روش شناختی این دو نحله فقط جنبه‌ی آکادمیک نداشت بلکه جنبه های جدی ایدئولوژیک و ارزشی نیز داشت، عموماً از همان زمان تا الان کسانی که طرفدار سرمایه داری غرب بودند طرفدار روش شناسی اول بودند، که امروز در اقتصاد نئوکلاسیک دیده می شود. در این روش شناسی استدلال می شود که اگر افراد آزاد گذاشته شوند، انگیزه های موجود در یک اقتصاد آزاد، فعال اقتصادی را به سمت اقتصاد کارا سوق می‌دهد و باعث می شود ملتی ثروتمند شود و این ثروت زیاد به اقشار پایین جامعه هم برسد. در مقابل، منتقدان این روش، از روش دوم استفاده کردند، چون ناکامی ها، مشکلات و تضادهای سرمایه داری را دیده بودند.
معاون آموزشی دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) در مورد دلالتهای این بحث روش شناختی در الگوی توسعه و پیشرفت ابراز نمود: جریان اول، در الگوهای توسعه هم یک روش قائل است، روش مبتنی بر بازارهای آزاد به طور اساسی؛ یعنی همان طور که مفهوم بیکاری طبیعی داریم، بهره طبیعی داریم، همانطور فرض می شود که یک راه طبیعی برای توسعه وجود دارد. به عکس روش شناسی دوم، معتقد است یک راه برای توسعه وجود ندارد. چون اولاً تجربه تاریخی نشان می دهد که کشورهای مختلف، راههای متفاوتی را در پیش گرفتند. دوم اینکه اقتضائات زمانی و مکانی و ضرورتهایی که کشورهای مختلف دارند با هم متفاوت است. سوم اینکه، اساساً توسعه یک مسئله صرفاً اقتصادی نیست، بلکه تحت تأثیر ویژگیهای فرهنگی، تاریخی، زبان و سایر ویژگیهاست. لذا یک راه واحدی برای توسعه نمی تواند وجود داشته باشد.
شریف زاده ضمن نتیجه گیری از بحث پیشین مجددا از اهمیت توجه به تاریخ سخن گفت و تصریح کرد: ما باید تلاش کنیم که یک الگوی بومی تولید کنیم و معتقدیم که یک الگوی واحد برای بشر وجود ندارد. پس به لحاظ فکری به روش شناسی دوم قرابت داریم. و نیازمندیم که تاریخ بشر را به صورت عام و تاریخ خود را به صورت خاص مطالعه کنیم. چون 1- اساساً ممکن است تمدن بومی بنا کنیم چون در تاریخ خود آن را داشته ایم .2- تجربه گذشته مملو از درسهایی برای آینده ماست.
وی در مورد تاریخ تمدن ایرانی اسلامی گفت: ما ادعا داریم که تاریخ تمدن ایرانی اسلامی داریم. چون اگرچه مهد اسلام عربی بود، اما تبدیل اسلام به تمدن و زاده شدن تمدن اسلامی بیش از هر چیزی مدیون ایرانی ها بوده است. نکته دیگر این است که الگوی تمدنی جهان اسلام، در آن دوره قابل تفکیک است و در شرق و غرب اسلامی متفاوت است و یک الگوی خاصی در حوزه تمدنی ایران وجود داشته که با آنچه در شامات و مغرب اسلامی بوده متفاوت است. و همه اینها نشان می دهد به لحاظ تاریخی یک الگوی تمدنی اسلامی ایرانی داشته ایم. پس در مطالعه تاریخ اسلام، بخش ایرانیِ تمدن اسلامی به لحاظ مطالعه برای ما با اهمیت است.
شریف زاده ضمن اشاره به چگونگی استفاده از تاریخ در تدوین الگو خاطر نشان کرد: طرفداران روش شناسی دوم متهم به فاقد توانایی تعمیم و نظریه پردازی بودند. مثلاً مکتب تاریخی آلمان و نهادگرایان قدیم متهم بودند که نظریه ای نداشتند لذا افول کردند. پس باید به شکلی از تاریخ استفاده کرد که در تدوین الگو به کار آید. پیشنهاد ما این است که از الگویی استفاده شود که در مکتب تحلیل نهادی تاریخ به کار گرفته شده. این رویکرد در مطالعه تاریخ از مفهوم نهاد استفاده می کند، که به معنای قاعده بازی و قاعده حیات اجتماعی است. این رهیافت، دو مسئله‌ی مهم را مطرح می کند. یکی اینکه تلاش می کند تاریخ را با توجه به این نهادها توضیح دهد که چرا بعضی کشورها توسعه یافتند و بعضی رشد نکردند. و دیگر این که چرا نهادها متحول می شوند و چرا نهادهای ناکارا به حیات خود ادامه می دهند.
وی در ادامه در مورد چگونگی استفاده از تحلیل نهادی تاریخ در تدوین الگو گفت: بسیاری از مسائل مثل تأمین اجتماعی، تأمین مالی، قراردادهای کار، توزیع درآمد، اخلاق ، مسائل جدیدی نیستند و به گستره تاریخ وجود داشتند. باید ببینیم در گذشته هر ملتی چگونه به اینها جواب داده و برای نهادینه کردن اموری مثل اخلاق چه ابزارهایی را طراحی کرده و چه قواعدی اتخاذ نموده، البته نهادها مختص زمان و مکانند و از زمانی به زمان دیگر متفاوتند، لذا باید نهادها را شناخت.
شریف زاده همچنین جهت عملیاتی ساختن پیشنهاد خود در زمینه تدوین الگو به توضیح بیشتر پرداخت و افزود: عناصری در گذشته تاریخی ما وجود دارد که می توانیم با توجه به زمان خود نهادهایی را بازسازی کنیم و از خیلی از مشکلات جلوگیری کنیم. لذا براساس آنچه بیان شد، یک ماتریس پیشنهاد میدهیم که در تدوین الگو می تواند راهگشا باشد. سطرهای ماتریس کشورها و جوامع مختلفند و ستونهایش، نشان دهنده مهمترین نهادهای مؤثر در توسعه ی آن کشورها هستند. ما کشورهایی را انتخاب کردیم که به گمان ما الگوی تمدن موفقی داشتند. مثل انگلستان، آمریکا، سوئد ، نروژ، شوروی، ژاپن، کره جنوبی ، تایوان، چین، سنگاپور و هند، لذا باید توجه کرد که اینها چه الگوهایی داشتند. علاوه بر این ما حتماً باید تمدن اسلامی در قرن سوم تا پنجم و همچنین دوران صفوی را مطالعه کنیم و نهادها را استخراج کنیم. مثلا اینکه مالکیت ابراز تولید چگونه بوده، قرار دادهای کار، به چه صورتی بوده، توزیع درآمد و تأمین اجتماعی با چه مکانیزمی بوده است، تقسیم کار دولت و بازار به چه صورتی بوده، وضعیت فناوری به چه صورتی بوده، ساز و کار تأمین مالی چه بوده، چه نهادهایی برای مدیریت منابع طبیعی، سیاستهای تجاری و اخلاق طراحی کرده بودند، آیا با بحرانی مواجه شده بودند. در صورت استخراج این الگوها و مقایسه آنها و با تکیه بر جوامع موفق می توانیم برای خود نهادهایی را طراحی کنیم.
وی در پایان ضمن اشاره به نهادسازی، به عنوان یکی از الزامات تدوین الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت گفت: ما امروز به یک الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت نیاز داریم، و این هم، بدون نهادسازی برای پیشرفت و نهاد سازی برای عدالت امکان پذیر نیست. لذا ما باید قواعد حرکت جامعه را تعریف کنیم. نهادهای درستی را ایجاد کنیم و جامعه بر این بستر درست حرکت کند تا بتوانیم به اهداف سند چشم انداز و اهدف عالی اسلامی برسیم. دفتر الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) انتهای پیام/ب
94/04/17 - 17:18
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها