محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844437505
«ارتباط فرانسوی»؛ 4 دهه در اوج
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: سینما در‌سیما
«ارتباط فرانسوی»؛ 4 دهه در اوج
تاریخ انتشار : دوشنبه 15 تیر 1394 ساعت 08:08 | شماره خبر : 2006502311852504767 تعداد بازدید: 5
پ پ
هالیوود در دهه 60 میلادی برای نخستین بار در تاریخ خود از بقیه جهان عقب افتاد؛ از نظر زیبایی شناسی، تجارت و حتی تکنولوژیکی. سقوط صنعت فیلم هالیوود نتیجه درک‌نکردن یک حقیقت بود: اینکه ترکیب تماشاگران فیلم‌ها به همراه سرعت تغییر فرهنگشان در حال دگرگونی بود. از اواسط دهه 50 تا اواسط دهه 60، تماشاگران آمریکایی از اکثریت میانسال کم سوادِ طبقه متوسط به پایین، جای خود را به تماشاگرانِ جوان‌تر، تحصیلکرده‌تر، مرفه‌تر و غالبا وابسته به طبقه متوسط می‌سپردند.
تماشاگران تازه آمریکایی را همچون سراسر جهان، نسل پس از جنگ تشکیل می‌دادند که اکنون به سن بلوغ رسیده بودند؛ تعدادشان کمتر بود و ارزش‌های متفاوتی داشتند. تا اوایل دهه60 تماشاگران کهنسال ترجیح می‌دادند در خانه بمانند و تلویزیون تماشا کنند و اگر گاهی بیرون می‌رفتند در جستجوی نمایش‌های تئاتری پرزرق وبرق سرگرم‌کننده خانوادگی بودند و معمولا تمایلی به سینما نشان نمی‌دادند. با کاهش تعداد تماشاگر قیمت بلیت سینما بالاتر از نرخ عمومی تورم رفت که خود عامل تازه‌ای بر کاسته شدن از مشتری‌های هالیوودی بود و هالیوود همچنان به سبک دهه‌های 40 و 50 فیلم تولید می‌کرد و مخاطبان خود را از دست می‌داد و به سقوط نزدیک می‌شد. اما از اواخر دهه 50 و اوایل دهه60، تعدادی از کارگردان‌های جوان تلویزیونی به فیلمسازی روی آوردند که از میان آنها می‌توان به جان فرانکنهایمر، سیدنی لومت، آرتور پن، سام پکین پا و... اشاره کرد. آنها دوربین خود را از استودیو به هوای آزاد بردند و برای نخستین بار تکنیک‌های موج نوی فرانسه و ایتالیا را بر پرده‌های آمریکایی به نمایش گذاشتند، تماشاگرانی که به سینما می‌رفتند آنچه را که دیدند، پسندیدند. جان فرانکنهایمر به عنوان یکی از مهم‌ترین نمایندگان این جریان که کار خود را با تلویزیون آغاز کرده بود پیش از روی آوردن به سینما در نیویورک در سمت کارگردان نمایش‌های زنده برای تلویزیون فعالیت می‌کرد و بعدها با کارگردانی فیلم‌‌هایی چون ترن(1965)، هفت روز در ماه می(1964)، کاندیدای منچوری(1962) و دومی‌ها(1966) نوعی «زیبایی‌شناسی تلویزیونی» به سینما آورد که مرکب از نماهای بسته و درشت، دکورهای محدود، فیلمبرداری در عمق و فیلمنامه‌های پرگفت‌وگو بود. او به عنوان یکی از نخستین کسانی که از سینمای هنری و موج نوی اروپا وام گرفته بود، تبدیل به یکی از چهره‌های مهم هالیوود در دهه 60 شد. فیلم «ارتباط فرانسوی2 » که چند روز قبل از شبکه چهار به نمایش درآمد به عنوان یکی از آثار کم و بیش مهجور فرانکنهایمر در ادامه همان سنت فیلمسازی که این کارگردان بنا نهاده بود، ساخته شده است. هرچند فیلم به قصد تکرار موفقیت ارتباط فرانسوی - (ویلیام فریدکین) و همچون دنباله‌ای بر آن فیلم ساخته شده، اما ردپای سبک خاص فیلمسازی فرانکنهایمر بخوبی در آن هویداست و می‌توان آن را همچون اثری مستقل از فیلم فریدکین ارزیابی کرد. شاید تنها مؤلفه‌ای که فیلم را وامدار ارتباط فرانسوی نخست کرده، استفاده فرانکنهایمر از دو شخصیت اصلی آن فیلم - با بازی خوب جین هاکمن در نقش پلیس مبارزه با مواد مخدر و فرناندو ری در نقش سرکرده باند قاچاق هروئین- باشد که تقریبا با همان شخصیت‌پردازی و ویژگی‌هایی که فریدکین برای این دو نقش در نظر گرفته و ساخته و پرداخته بود به کار گرفته شده‌اند. هرچند شخصیت جین هاکمن در فیلم دوم از محوریت بیشتری برخوردار است و تمرکز روایت بر این شخصیت بسیار بیش از آن چیزی است که مدنظر فریدکین در فیلم نخست بود. در ادامه ارتباط فرانسوی که داستانش در نیویورک جریان داشت و پایان کم و بیش بازش با ناپدید شدن فرناندو ری و دسترسی نداشتن جین هاکمن به او شکل می‌گرفت، فیلم دوم داستان تعقیب شخصیت ری توسط هاکمن، این بار در پاریس است. فرانکنهایمر با تمرکز بیشتر بر تنهایی و خصوصیات و ویژگی‌های فردی و اخلاقی شخصیت جین هاکمن و نمایش عدم امکان برقراری رابطه که به شیوه‌های گوناگون و از جمله با آشنا‌نبودن او با زبان فرانسه در شهر مارسی نمادپردازی می‌شوند، بیش از فریدکین موفق به تعمیق شخصیت‌پردازی و ترسیم ویژگی‌ها و خصوصیات مختلف این شخصیت شده است. هرچند فیلمِ دوم در مقایسه با ساخته فریدکین از صحنه‌های اکشن کمتری برخوردار است و سکانسی چون فصل معروف تعقیب و گریزِ فیلم نخست در آن دیده نمی‌شود، اما کارگردان توانسته با کاستن از جنبه‌های اکشن و درونی‌کردن رخدادها و وقایع، درامی عمیق‌تر و سنگین‌تر از فیلم نخست ارائه دهد. شاید مهم‌ترین و بارزترین ویژگی ارتباط فرانسوی2 که در عین حال مهم‌ترین حادثه‌ای است که شخصیت جین هاکمن از سر می‌گذراند، اسارت او توسط افراد باند قاچاق، ابتلای اجباری و ناخواسته‌اش به مواد مخدر و در نهایت آزادی‌اش به عنوان یک آدم معتاد به هروئین باشد. بازی چشمگیر جین هاکمن در روزهای ترک مواد مخدر و نمایش درخشان او از درد و رنج ناشی از ترک هروئین، از فصول درخشان کارنامه این بازیگر است و همین پرداختن به مؤلفه‌های درونی و شخصیتی آدم‌هاست که فیلمِ فرانکنهایمر را به لحاظ شخصیت‌پردازی در مرتبه والاتری از فیلم فریدکین قرار داده است. جـــام جــم مسعود ثابتی
تاریخ انتشار : دوشنبه 15 تیر 1394 ساعت 08:08 | شماره خبر : 2006502311852504767 تعداد بازدید: 5
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها