تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834843419
تلویزیون حیاط خلوت سینما نیست
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
تلویزیون حیاط خلوت سینما نیست
تاریخ انتشار : دوشنبه 8 تیر 1394 ساعت 05:02 | شماره خبر : 1997830198253248472 تعداد بازدید: 0
پ پ
1- مازیار میری، کارگردان کاربلد و خبره‌ای است؛ اسنادش هم قطعه ناتمام، به‌آهستگی، پاداش سکوت، کتاب قانون، سعادت‌آباد و این آخری حوض نقاشی. غور و دقت در کارنامه هنری و حرفه‌ای این کارگردان به وضوح نشان می‌دهد که او در سال‌های فعالیتش و در سیر فیلمسازی‌اش پیشرفتی گام به گام و آهسته و پیوسته داشته است. میری حالا در جایگاهی است که درز خبری از فیلم ساختن او گوش‌ها را تیز و حواس‌ها را متمرکز می‌کند تا دریابند آقای کارگردان قرار است چه بسازد. میری اما هر چقدر در سینما موفق بوده در تلویزیون راه به جایی نبرده است.
2- سیر فعالیت مازیار میری در تلویزیون از قاعده حرفه‌ای‌اش در سینما متفاوت است؛ او نه تنها روندی صعودی نداشته که حتی سریال به سریال نزول هم کرده و پسرفت داشته است. گاوصندوق به عنوان اولین سریال او یک اثر امیدوار کننده و قابل دفاع بود؛ فرات هم نمره قبولی می‌گرفت؛ اثر آخرش «گاهی به پشت سر نگاه کن» اما یک عقب‌نشینی و واپسگرایی است و به هیچ عنوان در حد و اندازه‌های اسم و رسم سازنده‌اش نیست. این سریال حتی در میان سایر مجموعه‌هایی که برای پخش در ماه مبارک رمضان از شبکه‌های مختلف تلویزیونی در نظر گرفته شده هم یک اثر ضعیف و به تعبیری به وصله‌ای ناجور می‌ماند. گاهی به پشت سر نگاه کن از ضعف‌های مشهود ساختاری و تکنیکی رنج می‌برد و به برخی فیلم‌های سینمایی دهه 60 پهلو می‌زند. 3- فعالیت در حوزه تولید آثار نمایشی در تلویزیون یک تخصص است و آدم خودش را طلب می‌کند. کارگردان یک سریال تلویزیونی در وهله اول باید یک تکنیسین باشد و به کارش وارد و مسلط. اصولا کار در تلویزیون با سینما تفاوت‌های اساسی و بنیادین دارد. تلویزیون با توجه به طیف وسیع مخاطبانش و در مقام رسانه‌ای که با همه مردم از هر سن و سال و با هر خاستگاهی سر و کار دارد، قابل قیاس با هنر هفتم نیست و اتفاقا بر اساس همین اهمیت است که باید فیلترها و دروازه‌های ورود و دخول به این رسانه فراگیر، تنگ و تنگ‌تر و تخصصی و تخصصی‌تر شود. 4- پربیراه نیست اگر کارگردانان و فیلم سازان را به دو طیف سینمایی و تلویزیونی تقسیم و مرز و خطی در میان‌شان ترسیم کنیم . اولین و شاخص‌ترین مثال برای یک کارگردان تلویزیونی صرف بی‌گمان سیروس مقدم خواهد بود، این کارگردان همه هم و غم و انرژی خود را بر فعالیت در تلویزیون متمرکز کرده و به گواهی دوست و دشمن موفق و کامیاب بوده است. کم‌وبیش تمام سریال‌های مقدم در سال‌های اخیر با اقبال مواجه شده و مخاطبان خاص خودش را داشته است؛ از نرگس و ریحانه و پلیس جوان گرفته تا چاردیواری و میکائیل و چهارگانه پایتخت. مقدم حالا آن قدر در تلویزیون رشد کرده و قد کشیده که بعید است دیگر حتی به سینما فکر هم کند. بعضی از کارگردانان اما هم در سینما و هم در تلویزیون موفق هستند و رفت و آمدشان میان این دو رسانه نتایج و برکات خوبی را به همراه داشته است. مثالش می‌شود ابراهیم حاتمی‌کیا که در هر دوبار حضورش در تلویزیون با سریال‌های خاک سرخ و حلقه سبز موفق بوده و دو خاطره خوب را برای دوستدارانش در کنار دیده بان و آژانس شیشه‌ای و ارتفاع پست و ... رقم زده است. مثال دیگرش هم کمال تبریزی که اگر در سینما لیلی با من است و شیدا و طبقه حساس را خلق کرده است به همان نسبت در تلویزیون هم با دوران سرکشی و شهریار و سرزمین کهن موفق و روسفید بوده. داوود میرباقری هم بیش و کم شامل این قاعده می‌شود؛ در سینما آدم برفی و ساحره را دارد در تلویزیون گرگ‌ها و امام علی و مختارنامه را . البته در میان فیلمسازانی که هر دو حوزه سینما و تلویزیون را برای فعالیت خود مناسب تشخیص داده‌اند، پیدا می‌شوند کسانی که رفت و برگشت شان از سینما و آمد و شدشان به تلویزیون نتایج واضح و قطعی نداشته است. سامان مقدم در هر دوی این رسانه‌ها آثار خوب و بد دارد؛ خوب‌هایش کافه ستاره در سینما و شمس‌العماره در تلویزیون و بدهایش سیاوش و پریدخت به همان ترتیب. کارگردانانی هم هستند که اصولا در سینما موفق‌تر بوده‌اند و ترجیحا همان جا بمانند بهتر است. مازیار میری شاید یکی از همین فیلمسازان باشد، این را سریال گاهی به پشت سر نگاه کن هم می‌گوید. 5- تلویزیون یک رسانه ملی است و بسیار پر اهمیت و حضور و فعالیت در آن الزامات، قواعد و حساب و کتاب خودش را دارد. قراری هم بر این نیست که محل بر و بیا باشد و مامنی برای کارگردانان از سینما رانده و مانده. قانون نانوشته‌ای هم نوشته نشده و وجود خارجی ندارد که فیلمسازان در سینما از جان مایه بگذارند؛ برآمده از دغدغه بازگشت سرمایه و به تلویزیون بسان یک حیاط خلوت نگاه کنند که در آن می‌شود کار راحت و سرسری کرد و پول خوب هم گرفت! اتفاقا تلویزیون از بودجه عمومی ارتزاق می‌کند و همین بار و مسئولیت کار را بر دوش فعالان در این رسانه صد چندان می‌کند. مخاطبان تلویزیون حق دارند و باید آثاری خوب و باکیفیت را ببینند؛ این حق اولیه و ابتدایی آنهاست. فیلمسازی که به تلویزیون می‌آید باید حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشد. رادیو‌و‌تلویزیون محسن محمدی
تاریخ انتشار : دوشنبه 8 تیر 1394 ساعت 05:02 | شماره خبر : 1997830198253248472 تعداد بازدید: 0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها