محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844776959
دغدغه‌اي که ۲۴ سال پيش رهبر انقلاب درباره آن سخن گفته‌اند
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۳۱ خرداد ۱۳۹۴ (۱۰:۱۳ق.ظ)
دغدغه‌اي که ۲۴ سال پيش رهبر انقلاب درباره آن سخن گفته‌اند موج- پايگاه اطلاع رساني مقام معظم رهبري پيرامون موضوع افطاري ساده مطلبي را منتشر کرده است.
تصور کنيد وارد شهر جديدي شده‌ايد، چه نمادها و نشانه‌ها يا موضوعاتي در ابتدا توجه شما را به خود جلب مي‌کند؟ معماري شهر؟ سازه‌ها و ساختمان‌ها؟ بزرگراه‌ها و خيابان‌ها؟ يا...؟
حالا تصور کنيد که وارد شهري شده‌ايد که از قبل شنيده‌ايد آن شهر جزو شهرهاي مذهبي محسوب مي‌شود، مثلا جزو يکي از شهرهاي اسلامي است، حال براي اينکه پي به اثبات گزاره‌ي فوق ببريد، به چه چيزهايي توجه مي‌کنيد؟ از نظر شما «شهر اسلامي»داراي چه ويژگي‌هايي است؟ آيا شهري است که صرفا «معماري» آن اسلامي است؟ آيا شهري است که في‌المثل در آن گنبد و مناره و اماکن مذهبي زياد وجود داشته باشد؟ آيا به صرف وجود اين موارد مي‌توان گفت که اين شهر، اسلامي است؟
ارکان اصلي شهرها
در جواب اين سوالات بايد گفت که اگرچه معماري يا «کالبد شهر»، يکي از ارکان اصلي در شناخت تفاوت بين شهر اسلامي با ساير شهرها است، اما همه‌ي تفاوت در اين رکن نيست. در حقيقت معماري شهر، «شرط لازم» براي تحقق شهر اسلامي است نه «شرط کافي». در کنار معماري، شهرها داراي دو رکن مهم ديگر هم هستند: اول، انسان‌ها به‌مثابه مهم‌ترين بازيگران اين اجتماع، و دوم روابط و ارتباطات فيمابين اين بازيگران. بنابراين هر شهري از دو جزء سخت‌افزاري و نرم‌افزاري تشکيل شده است، معماري شهر بعد سخت‌افزاري آن را تشکيل مي‌دهد و روابط اجتماعي انسان‌ها بعد نرم‌افزاري آن را. اتفاقا بعد نرم‌افزاري شهر نيز مهم‌تر از بعد سخت‌افزاري آن است. به سخن ديگر، اگر بپذيريم که «هر شهري را اهالي آن شهر مي‌سازند»، پس شهر اسلامي يعني شهري که اولا مردمانش مسلمان‌اند و ثانيا روابط اجتماعي بين آن‌ها نيز مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي است.
حال، براي ساخت روابط اجتماعي اسلام‌محور، بايد در ابتدا «سبک زندگي» يا به تعبير رهبر انقلاب «شيوه‌ي زيستن» مردم را اصلاح کرد. ماه مبارک رمضان يکي از آن ايام خاص سال است که مي‌تواند موجب اصلاح سبک زندگي مردم در دو ساحت «فردي» و «اجتماعي» شود. از نظر فردي، ماه رمضان صرفا بهانه‌اي است براي آن که فرد بتواند از سبک زندگي عادي و مرسوم خود مقداري دور شود و خود را هر چه بيشتر به سبک زندگي خدايي نزديک سازد؛ سبک زندگي‌اي که در آن قرار است از «دلبستگي» ها و «وابستگي» هاي متداولِ دنياييِ خود، دل بکند. کمااينکه امام خميني رحمه‌الله‌عليه نيز مي‌فرمايند اگر با تمام شدن ماه رمضان، تغييري در فرد به وجود نيامد، بداند آن‌گونه که بايد، روزه نگرفته است:
«شما اقلاً به آداب اوليه‌ي روزه عمل نماييد و همان‌طوري که شکم خود را از خوردن و آشاميدن نگه مي‌داريد، چشم و گوش و زبان را هم از معاصي باز داريد! از هم‌اکنون بنا بگذاريد که زبان را از غيبت، تهمت، بدگويي و دروغ نگه داشته، کينه، حسد و ديگر صفات زشت شيطاني را از دل بيرون کنيد... اگر با پايان يافتن ماه مبارک رمضان، در اعمال و کردار شما هيچ گونه تغييري پديد نيامد و راه و روش شما با قبل از ماه صيام فرقي نکرد، معلوم مي‌شود روزه‌اي که از شما خواسته‌اند، محقق نشده است.»۱
از نقطه‌نظر اجتماعي نيز واضح است که تغيير رفتار و سبک زندگي افراد، بازتاب و نمود عيني در جامعه خواهد داشت و حال که سبک زندگي شخصي افراد در ماه رمضان تغيير پيدا کرده، در جامعه نيز شاهد تغييراتي خواهيم بود. به همين علت است که بنا بر آمار و پژوهش‌هاي انجام‌شده توسط آسيب‌شناسان اجتماعي، مي‌توان گفت که آمار جرم و بزهکاري در جامعه، به ميزان قابل توجهي در ماه رمضان کاهش مي‌يابد.
حرکت‌هاي اجتماعي، به‌وجودآورنده تغيير در سبک زندگي
اگرچه رابطه‌ي بين فرد و اجتماع، رابطه‌اي «ديالکتيک» و متقابل است که از هم متأثر هستند اما گاهي اوقات «حرکت‌هاي اجتماعي» مي‌توانند هم تأثيرات اجتماعي به دنبال داشته باشد و هم به تبع آن تأثيرات فردي. به‌عنوان نمونه، يکي از دغدغه‌هايي که رهبر انقلاب در طول اين سال‌ها در ماه مبارک رمضان دنبال کرده‌اند، ترويج «افطاري ساده» و عمومي بوده است. افطاري ساده و همگاني در سطح شهر، اگرچه در ظاهر، موضوعي ساده به نظر مي‌رسد اما يکي از مسائلي است که هم جلوه‌ي اسلامي بودن يک «شهر اسلامي» را پر رنگ مي‌کند و هم به‌مرور موجب تغيير در سبک زندگي فردي و اجتماعي مردم مي شود.
نخستين بار که رهبر انقلاب به موضوع افطاري ساده اشاره کردند، ۲۴ سال پيش بود. آن ايام ايشان در ديدار مسوولان کميته امداد امام خميني رحمه‌الله‌عليه چنين گفتند: «الان در بعضي از کشورهاي اسلامي سنت خوبي وجود دارد که در تمام ماه رمضان، اغلب مساجد افطاري مي‌دهند؛ يعني هرکس برود و وارد مسجد بشود، پذيرايي مي‌شود. البته خانواده‌ها محروم مي‌مانند؛ فقط مردان افطاري مي‌خورند و برمي‌گردند! اگر بشود در اين‌جا هم همين سنت درخصوص افراد تحت پوشش شما رواج پيدا کند-البته با حضور تمام افراد خانواده-خوب است. در زمان رژيم گذشته، اين ارتباطات معنوي، کم و يا منجمد شده بود؛ که البته متأسفانه بقايايش همچنان باقي است. ما بايستي در دوران اسلامي، اين ارتباطات را زنده کنيم.»
بعدتر، در سال‌هاي ۸۶ در خطبههاي نماز عيد سعيد فطر، و سال ۸۷ در خطبههاي نماز جمعه نيز ايشان به اين موضوع اشاره کردند اما هنوز آنچنان که بايد اين مسئله فراگير نشده بود. سال ۹۲ اما در خطبههاي نماز عيد فطر، بار ديگر رهبر انقلاب به موضوع افطاري ساده اشاره کرده و گفتند: «يک سنت خوب هم امسال بيش از سال‌هاي ديگر ديده شد، که خوب است مورد توجه قرار بگيرد و آن، افطاري دادن‌هاي ساده و بي‌پيرايه در مساجد و در خيابان‌ها بود در بيشتر شهرهاي کشور - که بسيار کار شايسته‌اي است - در مقابل افطاري‌هاي مسرفانه‌اي که شنيده شد، دانسته شد که بعضي‌ها به بهانه‌ي افطار، حرکات و عمل مسرفانه انجام مي‌دهند و به جاي اينکه در ماه رمضان وسيله‌اي بشوند براي نزديکي روحي به فقرا و مستمندان، با اين عمل، با اين حرکت، خود را در لذات جسماني غرق مي‌کنند. نمي‌خواهيم بگوئيم که اگر در افطار، کسي غذاي مطبوعي مصرف کرد، اين کار ممنوع است؛ نه، در شرع اينها ممنوع نيست؛ اسراف ممنوع است، زياده‌روي ممنوع است، ريخت‌وپاش فراواني که گاهي در اينجور مجالس انجام مي‌گيرد، ممنوع است. چه بهتر که کساني که مي‌خواهند افطاري بدهند، با همين سنتي که رائج شده است، افطاري بدهند؛ که مردم را، رهگذران را و کساني را که مايلند از افطاري استفاده کنند، در اين سفره‌هاي رايگان و با بذل و بخشش و گشاده‌دستي، در کوچه‌ها، در خيابان‌ها، در حسينيه‌ها، افطاري مي‌دهند.»
آغاز موج اجتماعي افطاري ساده
بررسي تأکيدات رهبر انقلاب بر موضوع افطاري ساده نشان مي‌دهد که در حقيقت ايشان به دنبال بسط فرهنگ افطاري ساده و فرهنگ‌سازي در اين مقوله‌اند؛ چراکه از طرفي افطاري ساده، در نقطه‌ي مقابل «افطاري مسرفانه» قرار دارد که ناشي از سبک زندگي مصرف‌گراي افراد است، و از طرفي ديگر باعث فراگيري فرهنگ «انفاق»، يعني انتقال توجه از «خود» به «ديگران»، و در نتيجه تغيير فضاي شهري مي‌شود.
از همين روي، پايگاه اطلاع‌رساني KHAMENEI.IR در سال ۹۳، اقدام به فراخوان ارسال عکس از برگزاري مراسم افطاري ساده در سطح شهرها کرد. چند روز بعد از اين فراخوان، موج اجتماعي گسترده‌اي در فضاي مجازي و واقعي راه افتاد و تنها بيش از ۱۰۰۰ عکس به سايت KHAMENEI.IR ارسال شد. البته بيش از اين تعداد نيز عکس‌هاي مختلفي از مکان‌هاي توزيع افطاري ساده در سراسر کشور در شبکه‌هاي اجتماعي منتشر شد و چند برنامه و گزارش رسانه‌ي ملي نيز به اين موضوع اختصاص پيدا کرد. دامنه‌ي افطاري ساده البته فراتر از شهر تهران و ساير شهرهاي کشور رفت و حتي در برخي از روستاهاي کشور عزيزمان نيز اين سنت حسنه انجام شد.
شايد مجموع اين اقدامات بود که موجب شد تا رهبر انقلاب در خطبه‌هاى نماز عيد سعيد فطر سال گذشته (۱۳۹۳)، از فراگيري بيشتر اين موضوع احساس رضايت کرده و چنين اشاره کنند که: «آنچه انسان در اين ماه رمضان، در ميان اين اعمالِ شخصى و عمومى و مردمى و اجتماعى مشاهده مي‌کرد، اطعام مردم به‌صورت عمومى و به‌صورت افطارىِ ساده و همگانى در بين مردم ما بود که بحمدالله رايج شده است. سال گذشته از مردم عزيزمان خواهش شد که تشريفات افطار را کم کنند، کميت ضيافت‌شوندگان در افطار را افزايش بدهند؛ امسال در مراکز عمومى، در مراکز مقدس، در خيابان‌ها، در
حسينيه‌ها، در جاى جاى کشور، خبرهايى که به ما رسيد، نشاندهنده‌ى اين بود که مردم همت کرده‌اند و اين کار را توسعه داده‌اند. توصيه‌ى اين حقير اين است که اين جور چيزها را - که در شکل دادن به سبک زندگى اسلامى تأثير مي‌گذارد - هرچه بيشتر توسعه بدهيد.»
باري، افطاري ساده اگرچه ساده است و ساده برگزار مي‌شود اما داراي تأثيرات شگرف فردي و اجتماعي است که کمترين آن ايجاد روحيه‌ي گذشت و ايثار و توجه به ديگران، و به مرور ساخت شهري بر مبناي شاخص‌هاي يک شهر اسلامي است. شهري که در آن، روابط اجتماعي افراد بيش از هر چيز ديگري بر مبناي «دين» و آموزه‌هاي ديني است.
پي‌نوشت:
۱. امام خميني (۱۳۷۸) جهاد اکبر يا مبارزه با نفس، قم: مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني (ره)، ص ۳۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 93]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها