تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806357057
تجليل رهبر انقلاب از پيشرفت قاريان ايراني
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تجليل رهبر انقلاب از پيشرفت قاريان ايراني
در اولين روز از ماه مبارك رمضان، ماه نزول قرآن، عصر روز پنجشنبه به مدت بيش از سه ساعت محفل انس با قرآن در حضور حضرت آيت‌الله خامنه‌اي، رهبر معظم انقلاب اسلامي برگزار شد.
در اولين روز از ماه مبارك رمضان، ماه نزول قرآن، عصر روز پنجشنبه به مدت بيش از سه ساعت محفل انس با قرآن در حضور حضرت آيت‌الله خامنه‌اي، رهبر معظم انقلاب اسلامي برگزار شد. در اين محفل نوراني كه آكنده از عطر و معنويت قرآن بود، 15 نفر از حافظان، قاريان و اساتيد قرآني از سراسر كشور آياتي از كلام‌الله مجيد را تلاوت كردند و گروه‌هاي جمع‌خواني نيز به مدح و ثناي پروردگار پرداختند. حضرت آيت‌الله خامنه‌اي در اين مراسم با تجليل از پيشرفت روزافزون و كاملاً مشهود قراء ايراني، صوت خوش را مقدمه القاي مفاهيم قرآني در دل مخاطبان دانستند و تأكيد كردند: هنوز زمينه براي اثربخشي بيشتر قرآن در جامعه زياد است و لازمه اثربخشي قرائت قرآن نيز اين است كه خود قاري به مفاهيم آياتي كه قرائت ميكند، از عمق جان باور داشته باشد. متن كامل بيانات رهبري به شرح زير است: بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم خيلى متشكريم از برادران عزيز و حقيقتاً امروز استفاده كرديم؛ جلسه جلسه بسيار خوب، متنوع، شيوا، زيبا، پرمغز [است]؛ الحمدلله. اينكه مي‌بينم بحمدالله هر سالى، نشانه‌هاى پيشرفت در امر تلاوت قرآن، در بين جوان‌هاى ما، در بين مردم ما مشهود است بنده را عميقاً خرسند ميكند؛ خدا را سپاسگزاريم. امروز هم بحمدالله به بركت اين تلاوت‌هاى بسيار خوب، جلسه پرمغز و پرمعنا و با حالى بود به خصوص با تذكرى كه اين مجرى خوش‌ذوقِ خوش سخن ما دادند در مورد اهداي ثواب اين تلاوت‌ها و آنچه امروز در اين جلسه گذشت به ارواح طيبه شهداى اخيرى كه در تهران تشييع شدند. تلاوت قرآن با صوت خوش و با لحن خوب و با آداب و رسوم تلاوت، مقدمه‌اى است براى نفوذ مفاهيم قرآن در دل‌ها. اگر اين فايده را [از آن] بگيريم و به تلاوت قرآن به‌عنوان يك خوش صدايى و يك آوازه‌خوانى فقط نگاه كنيم، مطمئناً از اين رتبه والا سقوط خواهد كرد. اين‌همه تأكيد بر اينكه قرآن را با صوت خوش بخوانند و با آداب بخوانند و با الحان مطلوب بخوانند، براى اين است كه مفاهيم قرآن در دل‌ها اثر كند، با قرآن انس بگيريم، به رنگ قرآن و به خُلق قرآن و به شكل قرآن در بياييم. اگر اين مقصود است، پس يك شرايطى دارد، يك آدابى دارد. اولين ادب، اين است كه خواننده قرآن و تلاوتگر قرآن، با اذعان به قرآن، با باور مفاهيم قرآن، باورِ آن مفاهيمى كه دارد تلاوت ميكند، تلاوت كند. اگر ندانيم چه داريم مي‌خوانيم، مفهوم را درك نكنيم، در عمق جانمان اثر نداشته باشد، [آن وقت] تأثير تلاوتمان بر روى ديگران و بر روى خودمان كم خواهد بود؛ اين شرط اول است. من خواهشم از قراء محترم و اساتيد و خوانندگان قرآن، اين است كه به اين نكته توجه كنند؛ آن آياتى را كه مي‌خواهند تلاوت بكنند، اين آيات را در ذهن‌شان مرور كنند، در آنها تدبر كنند، اعماق اين مفاهيم را به درستى در دل خود و در باور خود ثبت كنند؛ با اين روحيه، با اين زمينه، با اين آمادگى تلاوت كنند؛ اين تلاوت تا اعماق جان مخاطب اثر خواهد كرد. البته تا امروز، شما خيلى پيش رفتيد؛ بنده سال‌هاى متمادى است كه سِير حركت قرآن را در كشور دارم مشاهده مي‌كنم؛ امروز جوان‌هاى ما خيلى خوب پيش رفتند؛ قراء ما، اساتيد ما، حقاً و انصافاً خيلى خوبند؛ لكن جا براى تأثيرگذارىِ بيشتر هنوز زياد است. من دو سه نكته را يادداشت كردم. يكى اين است كه شما مي‌خواهيد با تلاوت‌تان، مفاهيم قرآنى را به مستمع القا كنيد. درست است كه غالب مستمعين شما عربى و زبان قرآن را نمي‌دانند، اما معجزه قرآن اين است كه اگر با همين وضعيت هم - درحالى‌كه آنها نمي‌دانند - اين آيات را با عمق جان و با شرايط القا كنيد، مفاهيم ولو به‌نحو اجمال به ذهن‌ها منتقل خواهد شد. خب، اين طبعاً شرايطى دارد. بنده مى‌شنوم تلاوت‌هايى را كه پخش مي‌كنند در راديوى تلاوت - كه فرصت خوبى است، امكان خوبى است براى شنيدن تلاوت‌ها - و مى‌شنوم آنچه را اساتيد ما، قراء خوب ما مي‌خوانند. خب، انصافاً از لحاظ صوت خوش، قراء ما خيلى خوبند، برجسته‌اند. اين را قراء بيگانه تصديق كرده‌اند و تصديق مي‌كنند؛ شنفته‌ايم از آنها كه اصوات ايرانى را تمجيد مي‌كنند. بعضى از اصوات شما انصافاً اصوات خوش‌ذات، خوش‌جنس و داراى شرايط خوبِ يك صداى برجسته است كه اين را بايد همراه كرد با شرايط تلاوت. يكى از شرايط تلاوت اين است كه اين آيه قرآن را كه تلاوت مي‌كنيد، بر روى نكاتى كه در حال عادى اگر بخواهيد آن را تفهيم كنيد، روى آن تكيه مي‌كنيد، بر روى اين نقاط حتماً تكيه كنيد. اگر بخواهم تشبيهى بكنم، به اين آقايان مداحى كه شعر فارسى را مي‌خوانند، مى‌بينيد هر كلمه‌اى را، هر مقصودى را كه از يك جمله‌اى يا از يك كلمه‌اى يا از يك فقره‌اى مطلوب است، جورى ادا مي‌كنند كه آن مفهوم در ذهن مخاطب بنشيند. در حرف زدن عادى هم همينجور است. به شكل عادى هم كه شما صحبت مي‌كنيد، آن كلماتى را كه مفاهيم آنها از نظر شما يك برجستگى دارد - كلمات حامل آن مفاهيم را - با تكيه خاص ادا مي‌كنيد؛ قرآن را اين‌جورى بايد بخوانيد؛ بر روى كلمات خاص تكيه كنيد؛ جملات و فقرات را آن‌چنان‌كه مضمون و معناى آن در ذهن مخاطب بنشيند ادا كنيد؛ تعبير خوب، اداى خوب. گاهى لازم است براى اينكه مطلب در ذهن مخاطب مستقر بشود، آن جمله تكرار بشود؛ اين تكرار را بكنيد. بنده شايد چند سال قبل از اين در همين جلسه انتقاد كردم از كسانى كه زيادى آيات را تكرار مي‌كنند. مي‌خواهم عرض بكنم يك جاهايى تكرار لازم است، حتمى است. با يك بار خواندن، معنا منعكس نمي‌شود و بايد آن را تكرار كرد؛ دو بار، سه بار، گاهى آيه را بايد تكرار كرد، گاهى دو آيه و سه آيه را بايد تكرار كرد. مقصودم اين نيست كه در اين زمينه افراط انجام بگيرد. بعضى از خواننده‌هاى قراء مصرى را ديديم در اين زمينه افراط مي‌كنند؛ تأثير منفى دارد. افراط منظورم نيست؛ اينكه ما ده بار يا هشت بار يك چيزى را تكرار كنيم، اين مطلوب نيست. حالا شايد در آوازه‌خوانى‌هاى عربى اين كار معمول است اما در قرآن‌خوانى اين كار مطلوب نيست. اما تكرار به قدرى كه اين مفهوم در ذهن مخاطب بنشيند، لازم است. گاهى اوقات انسان احساس ميكند كه قارى مثل اينكه همين‌طور يك كتابى را گرفته و دارد مي‌خواند، عبارت را مي‌خواند و دنبال ميكند؛ اين خوب نيست؛ مطلوب نيست. شما بايد مفهوم را منتقل كنيد و منعكس كنيد به ذهن مخاطب؛ اين گاهى با تكرار است، گاهى با تكيه است، گاهى با تكيه بر روى يك جمله است، گاهى تكيه يك كلمه است؛ اين كار بايد انجام بگيرد. يك نكته ديگرى كه مورد توجه بايد قرار بگيرد، رعايت موازين لحن است. البته اين الحان عربى، الحان قرآنى براى مردم ما و خوانندگان ما بيگانه است، اينها الحان مأنوسى نيست. لذا شما مى‌بينيد شعر فارسى را كه مي‌خواند، با آهنگ متناسب خودش مي‌خواند؛ اگر همين آدم بخواهد يك شعر عربى را يا يك جمله عربى را بخواند، ممكن است نتواند آهنگ مناسب را انتخاب بكند؛ [چون] اين الحان بيگانه است براى ما؛ الحان آشنا و مأنوسى نيست؛ مثل الحان فارسى و آهنگ‌هاى فارسى نيست. لكن الحان قرآنى به خاطر تكرار در بين اهل قرآن و اهل تلاوت يواش يواش مأنوس شده و [مردم] آشنا شدند؛ اين الحان را درست بايد ادا كرد. بنده گاهى مي‌شنوم خواننده‌اى تلاوت‌هايى را با صداى خوش، با صداى بسيار خوب، صدايى كه هم جنس خوبى دارد، هم قوت خوبى دارد، هم كشش و قدرت تحرير خوبى دارد، يك آيه‌اى را مي‌خواند منتها لحن را رعايت نمي‌كند؛ رعايت لحن كلام، يعنى آن نظم آهنگ، آن چيزى كه تلاوت شما بر اساس آن است، [لازم است]؛ قرآن را به طور معمولى نمي‌خوانيد، با آهنگ مي‌خوانيد. شايد در همه اديان - حالا تا آنجايى كه بنده در بعضى اديان توحيدى و حتى اديان غيرتوحيدى ديدم - متون مقدس را با آهنگ مي‌خوانند؛ اين را ما از نزديك مشاهده كرديم. پس تلاوت را با آهنگ مي‌خوانيد، اين آهنگ بايستى درست ادا بشود. لحن بايستى با موازين خودش ادا بشود، والا اگر رعايت نشد، مطمئناً آن اثر مطلوب را نخواهد بخشيد؛ گاهى اثر عكس مي‌بخشد. يك نكته‌اى را من عرض بكنم؛ شما همه تقريباً قراء هستيد كه اينجا تشريف داريد؛ يكى از چيزهايى كه رايج شده است در بين قراء عرب - اين مصرى‌ها و ديگران - و از آنجا به داخل كشور ما منعكس شده است، اهميت دادن به نفَس بلند است. من نمي‌فهمم وجه اين كار چيست؛ هيچ لزومى ندارد كه ما كلمات قرآن را، گاهى آيات را به همديگر وصل كنيم به‌خاطر اينكه نفَس مي‌خواهيم بدهيم؛ به نظر من هيچ لزومى ندارد. يك وقتى لازم است و اداى مفهوم آيه متوقف به اين است كه با يك نفَس خوانده بشود، خب بله، اين كار را بكنند والا زيبايى تلاوت و تأثيرگذارى تلاوت به‌هيچ وجه وابسته به نفَس بلند نيست؛ كه حالا بعضى از قراء معروف مصرى هنرشان در اين است كه با نفَس بلند [بخوانند]؛ مستمعين هم عوامانه وقتى با نفَس بلند مي‌خوانند، بيشتر تشويق مي‌كنند و الله، الله مي‌گويند. به نظر من، هم كار اين [قارى] غلط است، هم كار آن مستمع غلط است. ما در بين قراء خوب مصرى، قراء برجسته مصرى كسى يا كسانى را داريم كه نفَسشان كوتاه است، هم خواندنشان خيلى خوب است، هم تأثيرگذارى‌شان خوب است؛ از جمله عبدالفتاح شعشاعى. شما مي‌دانيد نفسش كوتاه است اما درعين‌حال يكى از بهترين و اثرگذارترين تلاوت‌ها - كه ان‌شاءالله خداى متعال ايشان و همه قراء قرآن را مشمول رحمت و مغفرت كند - از اين مرد شنيده مي‌شود. بنابراين من خواهش مي‌كنم كه آقايان در مسئله نفَس، خودشان را اذيت نكنند. افزودن همين‌طور، تكرار كلمات و آيات پشت سرِ هم هيچ لزومى ندارد. حالا چون وقت هم ديگر تمام شد و ظاهراً مي‌خواهند اذان بگويند، اين كلمه را هم عرض بكنم: خواهش مي‌كنم در تشويق كردن و «الله الله» گفتن - كه اين هم تقليدى است از عرب‌ها - حد را مراعات كنند. بعضى‌ها به مجرد اينكه خواننده شروع كرد به خواندن، شروع مي‌كنند پشت سرِ او ترنم «الله» كه مثل اينكه يكى از دنباله‌هاى لازمِ خواندن او اين است كه اين طرف بگويد «الله»! هيچ لزومى ندارد. يك‌وقت شما تحت تأثير قرار مي‌گيريد يا شديداً زيبا مي‌خواند يا شديداً مؤثر مي‌خواند، بى‌اختيار حالا مي‌خواهيد تشويق كنيد - تشويق قرآن هم طبق آنچه معمول عرب‌ها است، «الله الله» گفتن است؛ البته آنها مخصوص قرآن [هم] نيست؛ آهنگ معمولى را هم كه مي‌خوانند الله الله مي‌گويند - اين حالا اشكالى ندارد اما اينكه به مجرد اينكه قارى شروع كرد به خواندن و ما از اينجا بنا كنيم «الله الله»، هيچ لزومى ندارد. من خواهش مي‌كنم خود شماها و در جلساتى كه شماها استاد آن جلسات هستيد و شركت مي‌كنيد، سفارش كنيد كه در گفتنِ «الله الله» افراط نكنند؛ آنجايى كه واقعاً طرف، خيلى خوب مي‌خواند، خيلى زيبا مي‌خواند، آنجا خب اشكالى ندارد تشويق كنند اما اينكه از اول [طورى كه] گاهى انسان فقط انتظار دارد كه تا گفت «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم»، بگويند «الله اكبر» [صحيح نيست]. اميدواريم كه خداوند ان‌شاءالله همه شما را با قرآن محشور كند و دنيا و آخرتتان را به بركت قرآن آباد كند. والسلام عليكم و رحمه‌الله و بركاته
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۳۹۴ - ۲۳:۴۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]
-
گوناگون
پربازدیدترینها