محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844570289
این کار ماندگار در تاریخ تئاتر ایران
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۴۳
آروند دشت آرای گفت: بررسی طرح‌های ارائه شده برای اجرا در سالن «قشقایی» مجموعه تئاترشهر، قابل تأمل بوده و این نشان از وجود پتانسیل‌های کمتر دیده شده در تئاتر ایران است، پتانسیل‌هایی که تاکنون در برنامه‌ریزی‌های فرهنگی به آنها توجه نشده است. این عضو شورای هنری سالن قشقایی «تئاترشهر» در گفت‌وگویی با خبرنگار تئاتر ایسنا درباره بررسی طرح‌های دریافت شده این سالن بیان کرد: تا تاریخی که طبق فراخوان اعلام شده بود، حدود 50 اثر به این شورا رسید و اکنون اعضاء در مرحله پایانی بررسی این آثار هستند. او با تأکید بر اینکه بررسی همه این آثار زمان زیادی می‌برد، چرا که ایده و برنامه گروه‌ها باید بررسی و مقایسه شود،ادامه داد: تمام کارها براساس معیارهای مشخصی مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند و نظرات درباره هر کدام از آنها مکتوب می‌شود تا در صورت لزوم به متقاضیان ارائه شود. همه پروپازال‌های ارائه شده با جزئیات کامل و موشکافانه بررسی شده و به نتیجه‌گیری می‌رسند. این کارگردان تئاتر اضافه کرد: از آنجا که ایده جدیدی را در سالن قشقایی دنبال می‌کنیم قطعا گروهی ازتئاتری‌ها عکس‌العمل نشان می‌دهند. به نظر من کاملا طبیعی ست که عده‌ای این طرح را نپسندند و ایده آن مناسب احوال کاری آنان نباشد انتظار ما هم به این شکل نبود که همه متقاضی مرکز قشقایی باشند، اما با توجه به استقبالی که صورت گرفته و طرح‌های خوب و قابل تأملی که دریافت کرده‌ایم جای خوشحالی است که گروه‌هایی در کشور این چنین خلاقانه به دنبال اجرای تئاتر هستند. من این را خوب می‌دانم که نهادینه کردن هر طرح و ایده جدیدی مقاومت‌های اولیه زیادی دارد و برهم زدن رفتارهای عادت شده ،همیشه کار راحتی برای یک جامعه نیست. اما کار ما تئاتر است و ما اتفاقا با خلاقیت و حمله به عادت‌های رفتاری سر و کار داریم. اکنون زمانی ست که در تئاتر ایران بطور قطعی نیاز به تجدید نظر ساختاری و همچنین کار اصولی روی زیرساخت ها و آینده نگری داریم والا اینهمه استعداد وتنوع که با سرعت در حال رشد و بزرگ تر شدن است را به بن بست فرهنگی و اختگی می رسانیم. وی تأکید کرد: اگر فرصت فراهم شود و حمایت های لازم صورت گیرد و طرح قشقایی و طرح هایی مثل آن عملیاتی شود و شورا هم بتواند بر کیفیت اجرای طرح نظارت نماید، اتفاق مهمی می تواند درمنظر سیاست گذاری و برنامه ریزی در راستای تنوع و خلاقیت علمی و عملی در تئاتر ایران رخ دهد. او درباره ارزیابی خود از بررسی طرح‌ها گفت: آثار دقیقی دریافت کرده‌ایم که نشان می‌دهد این نیاز- به نگاه برنامه محور- همیشه در تئاتر ایران وجود داشته و گروه‌هایی منتظر چنین فرصتی بوده‌اند. در واقع فکر نمی‌کنم روند تئاتر کار کردن فقط با اجرا رفتن کارش تمام شود و یک گروه فعال فرهنگی می بایست بتواند برای یک سالش برنامه ریزی کند و افرادش را کنارش نگه دارد تا بتواند به فرآیند تولید مستمر دست یابد .آنوقت است که می تواند تاثیر فرهنگی مستمر برجامعه بگذارد . کلمه «دقیق»را انتخاب کردم به دلیل اینکه اکثر گرو هایی که پروپوزال به مرکز قشقایی ارائه داده اند ، کاملا اهداف مرکز را درک نموده و با رعایت جزئیات لازم ، طرح های خود دا ارائه داده اند . این نشان دهنده رشد و ارتقای سطح گرو ه های حرفه ای تئاتر ایران است که از خلاقیت و بدعت استقبال می کنند و هنوز امیدوارند. امیدوارند که این جریان های تازه تئاتر ایران با حمایت مرکز هنرهای نمایشی ، معاونت هنری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برقرار شده و استمرار یابد. دشت‌آرای با اشاره به اینکه تئاتر ما این روزها دوران گذار سختی را طی می‌کند و اکنون فقط گیشه محوری و فروش مبنا و جریان اصلی تولید تئاتر است، ادامه داد: در این شرایط خوب است یک یا چند آلترناتیو و جریان فکری دیگر هم داشته باشیم و مرکزی را ایجاد کنیم که صرفا روی اقتصاد تئاتر متمرکز نباشد. شکل های دیگر تولید تئاتر هم می بایست تقویت شوند تا تئاتر رشد کند. وی درباره واکنش‌هایی که به اجرای طرح‌های ویژه در سالن‌های تئاترشهر از جمله قشقایی نشان داده شد، اظهار کرد:بسیار طبیعی‌ست. باز هم تکرار می‌کنم چنین اعتراضاتی طبیعی است چون کاری انجام بدهید عده‌ای همیشه معترضند،چه رسد به وقتی که کلا طرحی نو در اندازید و افراد را با یک مکانیزمی مواجه سازید که اصلا بدان عادت ندارند، پس کمی طول می‌کشد تا دوستش داشته باشند. ما طبق نیازهای واقعی و ملموس تئاتر کشور طرحی را جمع بندی و اجرایی کرده‌ایم که قطعا خارج از تئاتر و دغدغه‌هایش نیست. او یادآور شد: در هر دوره تئاترشهر، هر شیوه‌ای از مدیریت که وجود داشته چه به صورت فردی، چه گروهی و چه شورایی همیشه ساز مخالف وجود داشته است. انگار عده‌ای موجودیتشان را بر مبنای موضع‌گیری انتقادی - استراتژیک پیدا می‌کنند. البته ما از خیلی از هنرمندان فعال و صاحب نظر تئاتر که ایده‌های تکمیلی داشته‌اند دعوت کرده‌ایم،حرف‌هایشان را شنیده‌ایم و نقطه نظرات آنان را هم اعمال کرده‌ایم هنوز هم نقد علمی و پیش برنده را بصورات مکتوب دریافت، بررسی و اعمال می‌کنیم و البته ما حتما به هیچ وجه انتظار نداشتیم که همه به‌به بگویند. دشت‌آرای در این‌باره اضافه کرد: به نظر می‌رسد در شرایط کنونی این مدل شورایی که به هنرمند فرصت فکر کردن برای حرفه ی خودش را می‌دهد مدل مناسبی ست. مخصوصا اینکه بدون دخالت مدیران بالادستی این حق به هنرمندان تئاتر داده شده که خودشان برای سرنوشت خود تصمیم بگیرند، بنابراین چنین روندی اصلا به معنی به جان هم انداختن هنرمندان نیست. بلکه به معنی احترام و اهمیت دادن به تجربه هنرمند و نخبگان جامعه است. مطمئن هستم که این احترام ، به نفع تئاتر است و الا هرگز حضور در آن را نمی پذیرفتم. معتقد هستم تمرین گفتگو بینا تئاتری به دور از منافع شخصی و من محوری و صرفا برای ارتقای تئاتر ، مهمترین ورزشی ست که ما بدان نیازمند هستیم. ما نیازمند رفع سوء تفاهم از همدیگر با گفتگوی برای منافع تئاتری کلان هستیم. او گفت: نکته دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که تئاترشهر یک فضای دولتی است که باید برای صداهای مختلف کشور فضا و امکانات ایجاد کند، چون ویترین تئاتر محسوب می‌شود. دولت باید سوبسید در اختیار گروه‌های نمایشی بگذارد که اجرا داشته باشند،تئاتر جدی بدون حمایت دولتی اتفاق نمی‌افتد اما در عین حال باید شفاف باشد که این حمایت با چه معیارهایی و بر چه اساسی و با چه میزان حساسیتی صورت می گیرد.باید مشخص شود امکانات به چه نوع اجراهایی و چرا و چگونه اختصاص داده می‌شود. تئاتر شهر برای اولین بار به این سمت حرکت کرده است. وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو به مدت زمان اجرای نمایش‌ها اشاره و اظهار کرد: نمی‌دانم این قانون ۳۰ شب اجرا در ایران از کجا آمده است. اما انگار به یک کلیشه تکراری غیر قابل تغییر تبدیل شده است که همه برنامه‌ها را تحت الشعاع خود قرار داده است. در حالی که این مدل برای زمانی بود که تعداد محدودی کارگردان با تعداد مشخصی سالن داشتیم و آنها می‌توانستند در سال هر کدام ۳۰ اجرا داشته باشند . اما الان شرایط تغییر کرده و جمعیت گروه‌ها و تماشاچیان هم بیشتر شده، نباید یک تئاتر با مشقت تولید شود و فقط ۳۰ شب در یک سالن اجرا کند، تعداد محدودی آنرا تماشا کنند و تمام شود. این کارگردان اضافه کرد: مدل جهانی اجرای نمایش‌ها این گونه است که یک گروهی نمایشی را چند شب در یک سالن اجرا می‌کنند و بعد چند شب دیگر در سالنی دیگر، اما در ایران این‌طور نیست و حتی تئاترها در تهران هم نمی‌چرخند چه برسد به شهرستان‌ها؛ به همین دلیل است که اقتصاد گروه‌ها تأمین نمی‌شود در حالی که ممکن است یک نمایش برای رسیدن به شرایط اقتصادی مناسب حداقل به یک سال اجرا و چرخش در سالن‌های مختلف نیاز داشته باشد. دشت‌آرای خاطر نشان کرد: در این شرایط ما مجبوریم شیوه کار خود را تغییر دهیم و مجبوریم کمپانی تئاتر داشته باشیم و به سمت اجرا در سالن‌های متعدد برویم که البته سعی شده این روش تا حدودی در سالن قشقایی تمرین شود و گروه‌ها از شش ماه قبل می‌توانند برنامه‌ریزی کنند و تبلیغات خود را شروع کرده و تماشاچیانشان را به تماشای آثار خود دعوت نمایند. او همچنین بیان کرد: ما در سالن قشقایی تلاش کردیم علاوه بر امکان اجرای عمومی گروه‌های ایرانی و خارجی از فضایی که به صورت بیهوده در ساعاتی از روز وجود داشت بهره‌برداری کنیم و اکنون امکان اجرا در تمام مدت روز نیز در سالن قشقایی فراهم شده است و مهم اینست که همه چیز از قوانین گرفته تا پرداخت‌های مالی به صورت شفاف مشخص است. وی تأکید کرد: در تئاترشهر آزمون و خطایی انجام نمی‌شود که البته اگر هم باشد نسبت به کارهایی که فکر می‌کنیم جواب پس داده‌اند پسندیده‌تر است.کارهای جواب پس داده که من یارم نمی آید کدامند ،همیشه بهترین راه نیستند، ضمن اینکه تئاترشهر یکی از مهمترین دوران‌های خود را می‌گذارند ، امیدوارم تئاتر پیشرفت کند تا همه درون آن جای بیشتری داشته باشیم. دشت‌آرای در بخش پایانی صحبت‌های خود با اشاره به تقسیم‌بندی‌های سالن‌های تئاترشهر گفت: تئاترشهر با تنوعی از گروه‌های برنامه محور(قشقایی)،کارگردان‌های جریان‌ساز(چارسو)، پیشرو(سایه) واقتصاد محور(سالن اصلی)برنامه‌ریزی شده است.فکر می‌کنم بخش زیادی از تئاتری‌ها در همین دسته قرار می‌گیرند و نمی‌دانم اگر آن‌هایی که جزو این گروه‌ها قرار نمی‌گیرند، پس جزو کدام دسته هستند که باید در تئاتر حرفه‌ای ایران حضور داشته باشند؟امیدوار هستم کارگاه نمایش هم بزودی بازسازی شده و محلی برای ماجراجوهای تازه نفس گردد. این کارگردان در پایان همچنین خاطرنشان کرد: من وظیفه خود می‌دانم از تلاش های خانم پریسا مقتدی قدردانی کنم که با فرهنگ خاص، توانایی مدیریت ، بدون دخالت دادن نظر شخصی توانستند این همه هرمندان پر مشغله را کنار هم گردآورند و شوراها را به نتیجه رساندند . همانطور که قبل تر هم گفتم کمی اختلاف نظر و مخالفت برای تئاتر ما طبیعی ست . اما اصل کاری که در تئاتر شهر در همه شوراها انجام شده مهم و مورد ماندگار در تاریخ تئاتر ایران است . ما همیشه نیاز داریم با هم حرف بزنیم، ما نیاز داریم دور هم حلقه بزنیم و از هم با هر سلیقه و شکلی در زمان لازم حمایت کنیم. ما تئاتری‌ها در مقابل هم نیستیم و حالا که تلاش‌هایی صورت گرفته بهتر است به اعتلاء فکر کنیم،کمک کنیم بهتر شود. قطعا ما زبان همدیگر را بهتر می‌فهمیم چرا که همه در یک جا باهم کار کرده‌ایم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 148]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها