واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهی به سه دوره حضور ایران در فدراسیون جهانی تهیه کنندگان خصوصی
عایدی «فیاپف» برای سینمای ایران چه بوده است؟/چرا تهیهکننگان ایرانی باید حق کپی رایت خود را از امریکا یا کشورهای اروپایی بگیرند؟
اینکه سینمای ایران توانسته است در چند سال اخیر یک کرسی ثابت در «فیاپف»(فدراسیون جهانی تهیه کنندگان خصوصی) داشته باشد،نکته حائز اهمیتی است اما سینمای ایران در چند سال گذشته از حضور ثابت در «فیاپف» چه سودی را برده است؟
به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، مجمع عمومی «فیاپف» درطول سال میلادی دوبار برگزارمیشود، یک بار درخلال جشنواره برلین و باردیگر همزمان با جشنواره کن. در چند سال گذشته تمام تلاش (خانه سینما) این بود تا سینمای ایران درفیاپف صاحب کرسی شود بنابراین، در شرایطی که مدیریت عامل خانه سینما برعهده سید ضیاء هاشمی بود اقدامات اولیه انجام شد. در آغاز تقاضای عضویت درفیاپف اولین اقدامی بود که صورت گرفت، تلاش دوستان در خانه سینما بر این بود که در بیشتر مجامع حضور داشته باشند که به دلایل مختلف محقق نمی شد اما در جلسه های مهم حاضر می شدند. اما به تدریج با درخواست های مکرر نتیجه آن انتخاب محمد مهدی عسگرپور به عنوان نایب رئیس فیاپف درحوزه آسیا درسه انتخابات اخیر بود. حال سوال اینجاست که حضور محمدمهدی عسگرپور در این سه دوره چقدر برای سینمای ایران سودمند بوده است؟ از ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که فیاپف فدراسیون جهانی تهیه کنندگان خصوصی در جهان است اما متاسفانه به دلیل اختلافات میان تهیه کنندگان نهادی که باید متولی این امر باشد به درستی انتخاب نشد و شاید یکی از عواملی که باعث قصور در خواسته ها و نیازهای تهیه کنندگان در این فدراسیون مهم جهانی می شود همین مهم باشد. ما تنها بسنده کردیم به این که عضو در فیاپف داشته باشیم و از پنانسیل این انجمن برای ارتقاء سینمای ایران بهره نبردیم و تنها حضورمان در مجمع فدراسیون و کن خلاصه شده است و تاکنون به جزء نگه داشتن کرسی برای نماینده خانه سینما (که به عنوان شخص حقیقی است) عایدی برای ما نداشته است. قانون کپی رایت در کشور ما امر بسیار مهمی است که ما هنوز نتوانستیم از پس این مشکل برآئیم،از مباحث مهم مجامع عمومى فیاپف بحث کپى رایت و مشکلات مربوط به آن است اما ما در فیاپف نماینده داریم همچنان این مشکل را درکشور خود نتوانستیم مرتفع کنیم و بحث کپی رایت به برگزاری یک کنفرانس در تالار وحدت (سالانه) تبدیل شده است که مزایای آن توسط مدیران و حقوق دانان برشمرده می شود که آنگونه که نگارنده به یاد دارد هیچ گاه آقای عسگرپور در آن کنفرانس حاضر نشده است. این درحالی است که گزارشی که نماینده ما (محمد مهدی عسگرپور) در فیاپف ارایه داده است این گونه آمده است: بحث کپی رایت و مشکلات جدیدى که برخى کشورها به خصوص آمریکا و بعضى کشورهاى اروپایى با آن مواجهند در مجمع عمومی بحث شد و عضویت اعضا در مجامع بینالمللى مورد تأکید قرار گرفت. حال سوال اینجاست مگر ایران عضو فیاپف نیست پس چرا ما هنوز نتوانستیم بر این مشکل مهم فائق آییم و فیلمسازان ما که امکان حضور در کشورهای اروپایی و آمریکایی را دارند به ناچار باید حق کپی رایت فیلمها سینمایی خود را از امریکا یا کشورهای اروپایی بگیرند؟ چراکه نمیخواهد فیلمشان دچار مشکل شود و در شبکههای غیرمجاز پخش شود و مورد سوء استفاده قرار بگیرد. طبق آخرین گزارش ارایه شده در اردیبهشت ماه سال جاری توسط نایب رئیس فیاپف :«تصویب انتقال دفتر مرکزى از پاریس به بروکسل بود که با طى مراحل ادارى و حقوقى آن از ژانویه ٢٠١٥ بروکسل به عنوان دفتر مرکزى فیاپف خواهد بود. دلیل عمده این تغییر به شرایط نسبتا سخت فعالیت در پاریس و رویکرد اخیر مراکز مهم بینالمللى در حوزه سمعى و بصرى در انتقال به بروکسل است. پذیرش عضویت اوکراین، تعلیق ثبت جشنواره فیلم بوگوتا و بررسى وضعیت جشنواره تالین از دیگر مصوبات جلسه بود. متاسفانه براى حل اختلاف پیش آمده بین جشنواره فیلم پکن و جشنواره کن (نزدیکى زمان برگزارى این دو رویداد) راه حل قطعى پیدا نشد.» به نظر می رسد ما تنها به فکر نگه داشتن کرسی فیاپف هستیم و برای سینمای ایران این کرسی در سالهای اخیر عایدی نداشته است و تنها کرسی ایران حفظ شده است .با ارایه گزارش محمدمهدی عسگرپور درباره حضورش در فیاپف که در یکی از خبرگزاری ها منتشر شده بود بیراه نیست بگوییم سینمای ایران از حضور در فیاپف هیچ عایدی کسب نکرده است و تنها حضور در فیاپف هزینه بر (وقت و مالی) بوده است. پرسش دیگری که مطرح است، آقای عسگرپور تنها فیلم سینمایی که برای اولین بار تهیه کرده است «متولد 65» به کارگردانی مجید توکلی است که محصول مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است، این فیلم قرار بود به جشنواره فیلم فجر برسد که این امر محقق نشد و فیلم هنوز هم آماده نشده است. با این اوصاف تهیه کنندهای از دل بخش خصوصی باید در فیاپف حضور داشته باشد اما چرا همچنان اصرار برای حضور ایشان در این موقعیت وجود دارد مشخص نیست به نظر می رسد خانه سینما باید فردی که به مسایل تهیه کنندگی در حوزه بخش خصوصی اشراف دارد و مسایل را با گوشت و پوست لمس کرده است را جایگزین ایشان نماید تا بتواند برای سینما و بخش خصوصی عایدی داشته باشد حتی اگر کرسی آسیا را برای این دوره از دست بدهیم. انتهای پیام/
94/03/22 - 12:13
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 125]