واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: اینکه چرا به این ماده کروکودیل گفته میشود به این موضوع مرتبط است که این ماده بعد از تزریق بهصورت ذرات نامحلول درمیآید و در عروق پوست گیر میکند و ضایعات پوستی ایجاد میکند که پوست را نکروز میکند و آن را از بین میبرد.
دکتر جمال شمس، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، روانپزشک، نوشت: کیست که نداند مصرف موادمخدر چه تاثیرات مخربی بر جسم و روان فرد میگذارد؟ بدون شک با آگاهسازیهای رسانههای مختلف دیگر همه تا حدود زیادی میدانند نباید به سمت این قبیل مواد رفت اما چه میشود که برخی جوانان با علم به این موضوع هنوز حاضرند خودشان را در مقابل یک ماده شیمیایی بازنده کنند؟ حتما میدانید که اعتیاد نوعی بیماری است اما این بیماری ذهنی که هم عملکرد مغز و هم رفتار فرد را تحتتاثیر قرار میدهد، در حال حاضر به قیمت جان افراد تمام میشود. درست است که هنوز نمیتوان با قطعیت گفت که چرا افراد معتاد میشوند اما میتوان همچنان امیدوار بود که آگاهیبخشی تا حدود زیادی میتواند تعداد بیشتری از جوانان را از افتادن در این دام نجات دهد. این روزها کلمه «کروکودیل» به جز آن حیوانی که در آبها زندگی میکند و دندانهای تیزی دارد، به ماده مخدری هم گفته میشود که حتی شاید بتوان گفت خطرناکتر از این حیوان عمل میکند. این ماده مخدر مصرفکننده را کمکم از درون متلاشی میکند و شاید بهترین تعبیر برای نام نهادن این ماده مخدر همین حیوان عظیمالجثه و خطرناک باشد .
کروکودیل چیست؟ ماده مخدر کروکودیل در واقع یکی از ترکیبات شیمیایی مورفین است که دزومورفین نام دارد. دزومورفین Desomorphine، از مشتقات ماده مخدر هروئین است که تاثیر آرامبخشی بسیار سریع و قدرتمندی دارد. این ماده مخدر در سال 1932 کشف شد و قدرت آن 8 تا 10 برابر قدرت مورفین است. در آن سالها این ماده مخدر در اروپا بهدلیل واکنش سریع در مواردی مثل تهوع با مقاصد درمانی مورد استفاده قرار میگرفت. دزومورفین نسبت به مورفین مسکن قویتری است و خیلی سریع جذب میشود و نیمه عمر کوتاهتری دارد و بهعنوان یک مسکن داروی خوبی محسوب میشود. به همین دلیل بود که بهعنوان مسکن ساخته شد و در اروپا بهطور محدود مورد استفاده قرار گرفت. این دارو جزو داروهای توهمزا نیست و بیشتر نشئگی ایجاد میکند و با شیشه و متامفتامین متفاوت است.
کار روسها بود این ماده که از مشتقات مورفین است در دهه 90 میلادی در روسیه و اوکراین بهطور غیرقانونی ساخته شد و مورد مصرف قرار گرفت. واقعیت این است که دزومورفین از نظر شیمیایی بسیار ساده است. این ماده با ترکیب کدئین، ید و برخی داروها و مواد شیمیایی دیگر قابلتولید است و به همین دلیل افرادی که در کار قاچاق موادمخدر هستند این ماده را تهیه میکنند و در اختیار افراد معتاد قرار میدهند.
نشئهکننده قوی این ماده از نظر خواص شیمیایی و اعتیادآوری شبیه هروئین است اما تفاوت مهم آن با هروئین این است که از هروئین بسیار قویتر است و خواص نشئهکنندگی و ضددردی قویتری دارد. هروئین بهطور معمول هنگام استفاده 6 تا 8 ساعت فرد را در حالت نشئه نگه میدارد اما نشئگی کروکودیل یا دزومورفین بسیار کوتاه و در حد یک ساعت و نیم است. همین خاصیت نشئگی کوتاهتر و نیمهعمر کوتاهی که این ماده دارد، درصد اعتیادآوری آن را بالاتر میبرد و یکی از دلایلی که بیشتر مورد سوءمصرف قرار میگیرد، همین است. بهطور ساده میتوان گفت کروکودیل ماده مخدر سخت و اعتیادآورتری محسوب میشود.
مغز را تخریب میکند تقریبا هیچ ماده مخدری وجود ندارد که بر مغز تاثیر منفی و مخرب نگذارد. در مورد کروکودیل هم همین اتفاق میافتد. کروکودیل از نظر تخریبی که در مغز ایجاد میکند با توجه به قدرت و تاثیری که دارد بدتر از هروئین و مورفین است و به همین دلیل آسیبی که وارد میکند بسیار بیشتر و خطرناکتر است.
چرا کروکودیل؟ نکته مهم درباره این ماده مخدر اسمی است که برای آن انتخاب شده است. اینکه چرا به این ماده کروکودیل گفته میشود به این موضوع مرتبط است که این ماده بعد از تزریق بهصورت ذرات نامحلول درمیآید و در عروق پوست گیر میکند و ضایعات پوستی ایجاد میکند که پوست را نکروز میکند و آن را از بین میبرد. این مخدر عفونتهای پوستی ایجاد میکند که در نهایت به قانقاریا منجر میشود. همین عامل باعث میشود پوست فرد مصرفکننده مانند پوست کروکودیل زبر و سبزرنگ شود. در اصل این وجه تسمیه به این دلیل است که پوست فرد مصرفکننده شبیه کروکودیل میشود.
چه تفاوتی با کراک دارد؟ کراک هم هروئینی است که بسیار خالص و قویتر از هروئین معمولی است. کروکودیل نسبت به کراکی که در ایران موجود است قویتر است و نیمهعمر کوتاهتری دارد و آسیب بیشتری هم میرساند. بهدلیل عفونتهایی که این ماده ایجاد میکند گفته میشود کروکودیل از درون بدن را میخورد. نکته مهم اینجاست که همراه کراک مواد دیگری مانند کافئین هم موجود است اما کروکودیل بهصورت خالص دزومورفین است.
بازگشتی نیست عفونتها معمولا ظرف یکی- دو سال مصرفکننده را از بین میبرد چون عفونتهای پوستی و خونی شدیدی ایجاد میکند. گفته میشود با هر دوز مصرف، یک سال از عمر فرد مبتلا به کروکودیل کاسته میشود. از آنجا که درمان کروکودیل سخت و کشنده است افراد نباید خطر و از این مواد استفاده کنند چون خودشان را به دردسر بزرگی میاندازند. از سوی دیگر استفاده از این ماده بین افرادی که فشارخون بالا دارند یا به بیماریهای قلبی مبتلا هستند بهطور حتم و در فاصلهای نهچندان دور آنها را به مرگ نزدیکتر میکند. مسئله اصلی این است که حتی افراد سالم هم با استفاده از این ماده خیلی زود دچار مشکل میشوند.
ترک ندارد با توجه به خواصی که این ماده دارد و شبیه مورفین است از نظر درمانی شبیه هروئین است ولی جدیت بیشتر و اراده قویتری در درمان نیاز دارد و همکاری بیمار در درمان بسیار تعیینکننده است. افراد معتاد به هروئین این شانس را دارند که بتوانند اعتیاد خود را ترک کنند اما درباره کروکودیل موضوع متفاوت است. کروکودیل تقریبا هیچکس را زنده رها نمیکند اما بهطور کلی میتوان از متادون و درمانهای جایگزین استفاده کرد. البته باید توجه داشته باشید عوارض پوستی این بیماری قابلدرمان نیست و درمان بسیار سختی دارد چون اگر این عفونتها رگهای پوست را از بین ببرد دارو به راحتی به این ضایعات نمیرسد به این ترتیب فردی که آن را استفاده میکند با خودش فکر میکند اگر عفونتی هم ایجاد شد میتواند درمانش کند غافل از اینکه نابودی شریانها مانع از رسیدن دارو به محل عفونت میشود.
چرا محبوب شد؟ یک علت اینکه این ماده در روسیه و اوکراین خیلی زود پخش شد این بود که تولید آن ارزان بود و قیمت پایینی نسبت به بسیاری از موادمخدر داشت. به همین دلیل بسیاری از افراد به جای اینکه دنبال موادی مانند کراک یا شیشه بروند دنبال کروکودیل رفتند چون حس نشئگی آن نسبت به سایر مواد زیاد است. گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع : هفته نامه زندگی مثبت
16 خرداد 1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]