تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 28 شهریور 1403    احادیث و روایات:  انبر مناسب دستگاه تسمه کش اگر نگاهی به یک یخچال یا اجاق گازی که در کارتن است بیندازید، تسمه هایی د...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816387798




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

خداحافظ گاري


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
خداحافظ گاري
خداحافظ گاري   نويسنده : محمد حقيقت   نويسنده و كارگردان : نسيم آمائوش . مدير فيلم برداري : ساموئل كولاردي . تدوين : ژولين لاشره . بازيگران : ژان پير بكري(فرانسيس) ،‌دومينيك رمون(ماريا) ، ياسمين بلمادي(سمير) ، محمد ارزكي(ايشام) ، سابرينا اوازاني(نجمه) . محصول 2009 فرانسه ، 75 دقيقه . در شهرك نيمه مرده و بي روحي در جنوب فرانسه كه جمعيت كم شماري دارد ، زندگي آدم ها به بطاعت تمام مي گذرد . خيلي از اهالي شهر ، آن جا را ترك كرده اند . از وقتي كارخانه قديمي واقع در اين شهرك كارگري از كار افتاده ،‌جريان زندگي نيز در آن متوقف شده است . هر چند كه گروهي از مردم بيهوده همچنان به كارخانه مي روند و مي كوشند دستگاه ها را تعمير كنند . رخوت و دل مردگي بر همه جا حاكم است و همه فقط گذر زمان را نظاره مي كنند . به تدريج با برخي از اهالي شهرك آشنا مي شويم : پدر و پسري به نام فرانسيس و سمير و آدم ها ي ديگر ... طي سال هاي اخير بسياري از سينماگران كشورهاي عربي ( كه رابطه فرهنگي و زباني با فرانسه دارند ) براي يافتن بودجه فيلم هاي خود ، از سازمان هاي دولتي و همچنين سرمايه گذاران سينمايي اين كشور كمك مي گيرند . تعدادي از آن ها حتي محل سكونت دوم خود را در فرانسه قرار داده اند . اما به تازگي نسل ديگري كه پدران و مادرانشان مغربي هستند و در فرانسه به زندگي و كار پرداخته اند وارد سينماي جديد اين كشور شده اند و در به دست آوردن موقعيت خوب ، به عنوان سينماگران فرانسوي در صحنه ظهور كرده اند كه آخرين آن ها نسيم آمائوش ، كارگردان جوان فيلم خداحافظ گاري است . از كارگردانان عرب كه قبلاً توانسته بودند حمايت مالي و پشتيباني فرهنگي فرانسه را جلب كنند مي توان از مرزوق علواش ، علي عقيقه ، محمد الاخضر حمينه ، احمد مانوني ، ناصر خمير ، رشيد بوشارب و كريم دريدي نام برد . بايد به بازيگران سرزمين هاي عرب هم كه در فرانسه مشهور شده اند و به كار مشغول اند و امروزه جايگاه قابل اعتنايي هم به دست آورده اند اشاره كرد ؛ از جمله رشدي زم ، جمال دوبوز ، سعيد تقوايي و ... در جشنواره كن 2009 و در بخش « منتقدان بين المللي» كه ويژه فيلم هاي اول و دوم است ، فيلم فرانسوي خداحافظ گاري بسيار خوش درخشيد و توانست جايزه اول همين بخش را به دست آورد . اين فيلم از 22 ژوييه در سينماهاي فرانسه به نمايش عمومي درآمد و با استقبال بسيار خوب منتقدان فرانسوي هم روبه رو شد . در هفته اول نمايش تعداد 33/700 تماشاگر در پنجاه سالن سينماي پاريس و شهرستان ها به تماشاي آن رفتند و در رده چهاردهم جدول فروش هفته قرار گرفت كه از ديد كارشناسان سينمايي به ويژه پخش كنندگان ، بسيار قابل توجه است و در مجموع مي توان موفقيت خوبي برايش پيش بيني كرد . بايد توجه داشت كه هر هفته بين ده تا پانزده فيلم جديد به پرده سينماهاي پاريس مي آيند كه بيش تر آن ها آمريكايي هستند و در رده بعد ، فرانسه و سپس فيلم هاي اروپايي و آسيايي قرار دارند . نسيم آمائوش ، چند فيلم كوتاه ساخته ، از جمله خرده نان براي پرندگان (2005) كه در جشنواره ونيز ، لوكارنو و سينماي واقع گراي پاريس به نمايش درآمده و جوايزي نيز گرفت . او در 32 سالگي با نخستين فيلم بلندش ، بي شك از خوش شانس ترين سينماگران هم نسل خود در فرانسه است ، زيرا يافتن پخش كننده و اكران سينما روزبه روز براي سينماگران فرانسوي مشكل و مشكل تر مي شود و از دويست فيلمي كه سالانه ساخته مي شوند در عالي ترين شكلش صد فيلم فرانسوي شانس به صحنه آمدن را دارند و بقيه در آرشيوها مي مانند ، مگر اين كه تعدادي از آن ها در يكي دو جشنواره يا جلسه به نمايش درآيند . در ابتداي فيلم ، در يك تونل دور و دراز يك مرسدس بنز روي ريل قطاري حركت مي كند تا سرانجام به شهر كوچكي برسد . در اين شهر ، پسري هست به نام سمير كه به ديدار پدرش مي رود . در اين شهر كارگري كه حالا از رونق افتاده ، ساكنان در رخوت به سر مي برند . پدر درتلاش است كه موتور كارخانه كوچكي را دوباره به كار اندازد . زندگي مي گذرد بدون اين كه در گرماي طاقت فرسا كسي را ياراي كاري باشد . جوان افليجي كه روي صندلي چرخ دار در كنار خيابان نشسته كارش به خرده فروشي مواد مخدر مي گذرد . در كنارش جوان ديگري كه پدرش مدت هاست خانواده را ترك كرده و هيچ خبري از او ندارد ،‌ به انتظار پدر نشسته ، پدري كه مي گويند بسيار شبيه بازيگر مشهور آمريكايي گري كوپر است . حال و هواي اين شهر فرانسوي شبيه فيلم هاي وسترن است . پدر سمير ، تنها زندگي مي كند و از آمدن فرزندش خوش حال است . رابطه آدم هاي تنهاي شهر كمي آن ها را به هم نزديك مي كند و خانواده پسري كه منتظر پدرش (گاري) است با خانواده سمير به هم بيش تر نزديك مي شوند . فرانسيس ، پدر سمير ، اصرار بر ماندن در همين شهر دارد و به راه انداختن كارخانه مخروبه دل بسته . سمير در همين جا كاري مي يابد اما به زودي از آن دست مي كشد و سرانجام به كمك پدر مي رود . رابطه اين دو گاه سخت و پيچيده است ولي سرانجام به آشتي و تفاهم مي رسد و موتور كارخانه را با كمك همديگر تعمير مي كنند . جواني كه با مادرش (ماريا) تنهاست و همواره منتظر بازگشت پدرش (گاري / گري كوپر) است ، شبي خواب پدر را مي بيند كه زير باران ، به شهر بازگشته و با او رابطه عاطفي برقرار مي كند . آدم هاي كم حرف اين شهر ، به فضاي كلي خود شهر مي مانند كه ساكت است . شهري كارگري كه زماني چرخ اقتصادي بخشي از جامعه را مي چرخانده است . برخي از اهالي اين شهر از مغرب هستند كه قبلاً مستعمره فرانسه بوده و حالا - كم وبيش - در جامعه فرانسه حل شده اند . مسجد آن ها به خانه تشكيلات كارگري هم تبديل شده است . فيلم ساز اصرار خاصي بر مذهبي بودن اين جامعه عرب كه حالا در فرانسه به كار مشغول اند ندارد ، اما گاه در پس زمينه ، به سنت ها و آداب آن ها اشاره هايي دارد . كارگردان ، تركيب جالب بازگشت به اصل و از سوي ديگر پذيرفتن جامعه جديدي كه صاحب خانه است ، را مينياتوروار تصوير كرده است . كارگردان مي گويد :« مي خواستم فيلمي بسازم كه مستقيم با واقعيت اجتماعي رابطه داشته باشد بدون اين كه به سوي ناتوراليسم رفته باشم ؛ چون پرسوناژهايم از دنياي كارگري مي آيند . اين را هم مي فهمم كه برخي از فيلم سازان علاقه اي به زيباسازي تصوير بيچارگي و بدبختي ها ندارند اما هيچ اشكالي ندارد خود اين مردم را زيبا نشان دهيم .» اين شهركي كه آن ها در آن زندگي مي كنند اتمسفر رئاليسم شاعرانه دارد . نشان دادن عطوفت بين آدم هاي اين قشر ، بسيار عادي و انساني است . اين فيلم درباره زندگي جوامعي است كه از فرهنگ هاي مختلف تشكيل و تركيب شده اند . هر چه تاريخ رو به جلو مي رود ، اين تركيب و پيوند ملت ها با همديگر بيش تر مي شود . اين جابه جايي آدم ها از كشورهاي مختلف بيش تر مي شود و جهان آينده ، جهان تركيب ملت هاست كه از نژادها ، فرهنگ ها و تمدن هاي مختلف مجبورند در كنار هم باشند و بيش تر همديگر را درك كنند . منبع:نشريه ماهنامه سينمايي فيلم شماره398 /س  
#فرهنگ و هنر#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 374]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن