محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842015053
دریای شاعری شمال
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
پرونده محافل ادبی دریای شاعری شمال محافل ادبی از دیرباز فرصتی برای ارتباط بین اهالی شعر و ادب و همچنین انتقال تجربه‌های آنان بود. براستی این محافل چه اشتراکاتی با محافل دهه‌های پیشین داشته و در عین حال چه تفاوت‌هایی را می‌شود بین آنها یافت. سهم ارگان‌های دولتی و نهادهای خصوصی در برگزاری محافل ادبی چه میزان است؟
گستره جغرافیایی مورد نظر در این گزارش شمال کشور است؛ استان های گیلان، مازندران و گلستان. گستره ای که در ادب معاصر چهره های بارز و شاخصی را معرفی کرده است و چه نمونه هایی بهتر از نیمای بزرگ یوش اهل مازندران که طریق شعر فارسی را تغییر داد و همچنین دکتر پرویز ناتل خانلری اهل مازندران که به زعم برخی ادبا صفت سعدی زمان برازنده ایشان است. برای آن که بدانم چه محافلی در 3 مرکز استان شمال کشور برگزار می شود، با دوستان شاعر و فعال ادبی ام تماس گرفتم و با ایشان گپی زدم. مزدک پنجه ای اهل رشت، شاعر و روزنامه نگار است. درباره وضعیت محافل ادبی در شهرستان رشت و استان گیلان می گوید: «جلسات شعر این روزها مخاطب ندارد. در عوض جلساتی که به نقد و بررسی و گفت وگوهای ادبی مربوط است مخاطب بیشتری دارد.» او ظهور فضاهای مجازی را باعث دلزدگی از شعر می داند و معتقد است در رشت و استان گیلان نیز این شرایط حاکم است؛ اگرچه به نظر نگارنده این وضع در بیشتر شهرها و محافل ادبی قابل مشاهده است. رشت به عنوان شهری با پیشینه غنی در هنر و ادبیات این روزها چند محفل فعال دارد؛ محافلی چون جلسه شعر حوزه هنری، جلسه شعر فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه فرهنگ گیلان. 2 محفل ابتدایی توسط ارگان های دولتی حمایت می شود و خانه فرهنگ گیلان نیز موسسه ای مردم نهاد است. که فعالیت های گسترده تری دارد، چراکه در خانه فرهنگ گیلان در کنار جلسات شعر ـ که 3 شاعر فعال مزدک پنجه ای، ستار جانعلی پور و عباس گلستانی آن را اداره می کنند ـ و داستان فارسی، به حوزه ادبیات بومی نیز پرداخته می شود و جلساتی مربوط به داستان و شعر گیلکی هم برگزار می شود. علاقه مندی به کافه نشینی نیز نکته دیگری است که نه تنها در گفت وگو با دوستان شاعرم در گیلان، بلکه در مازندران و گلستان هم به آن اشاره شد؛ کافه نشینی هایی که از جنس کافه نشینی های دهه 40 یا 50 نیست، اما شایع شده است و معمولا تعداد محدودی از دوستان که از نظر فکری و سلیقه ادبی به هم نزدیک هستند، به جای شرکت در جلسات بزرگ تر و ایجاد گفت وگوهای منطقی و علمی ترجیح می دهند در کنجی گرد هم جمع شوند و به ارائه اثر و شعرخوانی بپردازند؛ این در بسیاری از موارد به تولید آثار ناکارآمد منجر می شود که تنها بر مبنای سلیقه چند دوست شکل گرفته است. البته اصلا علاقه به صدور حکم آن هم از جنس مطلق ندارم، لذا معتقدم ممکن است خروجی های خوبی نیز در مواردی حاصل شود. احسان مهدیان، شاعر و فعال ادبی از مازندران هم می گوید: «محافل ادبی حالت جدی خود را از دست داده اند و داشته هایشان را از فضای مجازی می گیرند.» نکته ای که مهدیان بیان می کند، البته منحصر به مازندران و شمال کشور نیست و می توان گفت تمام محافل ادبی در سطح کشور متاثر از فضای مجازی فعالیت می کنند. احسان مهدیان فضای محافل ادبی مازندران را متکثر می داند؛ محافل گوناگون با رویکرد های متفاوت که به زعم وی ممکن است آینده روشنی برای ادبیات مازندران رقم بزند. مهدیان درباره کافه نشینی در مازندران می گوید: «کافه نشینی این روزها زیاد شده و بیشتر مواقع به ابتذال هنری کشیده شده است.» او کافه نشینی را دارای آسیب هایی جدی می داند و نبود رویکرد جدی درباره ادبیات را یکی از این موارد بر می شمرد. در مازندران محافلی ادبی وجود دارد که برخی از سوی نهاد های دولتی حمایت می شود و برخی دیگر را بخش خصوصی دایر کرده اند. از محافل ادبی مازندران می توان به جلسات کارگاه شعر آزادسازی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی (با مسئولیت احسان مهدیان)، انجمن شعر ارشاد ( با مسئولیت احسان خلیلی)، کارگاه های ادبی حوزه هنری (با مسئولیت آقای نادعلی زاده) و البته محافلی که از سوی بخش خصوصی حمایت می شود، اشاره کرد؛ انجمن قلم شمال که جلسات ماهانه به همراه سخنرانی و شعرخوانی دارد (با مسئولیت کیوان ملکی)، جلسات ادبی مرکز مطالعات ایرانی (با مسئولیت سیروس مهدوی) و 2 جلسه دیگر که در موسسات فرهنگی- هنری برگزار می شود. البته غیر از محافل مرکز استان در مازندران، محافل شهرستانی نیز بسیار فعال و کارآمد مشغول به کار هستند که تعدادی را نام می برم؛ انجمن شعر فریدونکنار (با مسئولیت محمدرضا براری) که از سوی بخش خصوصی در فریدونکنار و از طریق موسسه هنری خانه دوست حمایت می شود، انجمن شعر شهرستان نوشهر که در اداره ارشاد برگزار می شود، انجمن شعر نور (با مسئولیت حامد رمضانی)، انجمن های شعر بابل که توسط اداره فرهنگ و ارشاد و سازمان تبلیغات حمایت می شوند و انجمن شعر محمودآباد (با مسئولیت عقیل زروک) که در کتابخانه عمومی برگزار می شود. جلسات دیگر نیز در سطح مازندران هستند که در این فرصت اندک نمی توان از آنها نام برد. محافل شعر بومی نیز در مازندران فعال هستند و این حیطه جدی ترین شاخه های کاری تعدادی از شاعران مازندرانی است. برخی انجمن های مربوط به اشعار بومی و محلی و فعالان در این جلسات عبارتند از: پل سفید (حوری کاظمی)، زیرآب (مبین اکبرنژاد)، بابل (میثم رنجبر و محمد روح الهی)، قائمشهر (بهروز رستگار و حجت الله حیدری)، آمل (مسعود شیخ الاسلامی) و نور (حجت الله نائیج). نکته دیگری که باید به آن اشاره شود، ورود کافه ها و فروشگاه های شهر کتاب و دیگر بنگاه های خصوصی در حمایت و برپایی محافل شعر و ادب در استان است که این روزها نقش پررنگی دارند؛ کافه چهار و چهل بابلسر، کافه کامو آمل و شهر کتاب رویان به عنوان نمونه هایی از این بنگاه ها در برپایی همایش های ادبی نقش حمایتی داشته اند. اینجاست که می توان گفت عموما نقش ارگان های دولتی چون وزارت ارشاد تنها در بخش نظارتی باقی می ماند و کمتر توانسته اند از نقش نظارتی فراتر رفته و نقش حمایتی نیز داشته باشند. مهدی جلیلی شاعر و فعال ادبی می گوید: «در گلستان گفت وگوهای نقادانه درباره شعر بیشتر از خود شعر است. همچنین برخی از شاعران گلستانی به واسطه ای خودشان را مرتبط با محافل و نشریات روشنفکری می دانند و زیاد اهل تعامل و چاپ آثارشان نیستند.» در گرگان نیز محافل ادبی گوناگونی مشغول به فعالیت هستند؛ انجمن شعر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی که در تالار فخرالدین اسعد گرگانی برگزار می شود، انجمن های شعر و داستان حوزه هنری گلستان، جلسه پنجشنبه های آخر ماه ویژه ترانه، کانون دوستداران کتاب و کافه خیال که جمعه ها چند ساعت در اختیار اهالی شعر و ادب قرار می گیرد، تعدادی از این محافل هستند که در کنار محافل شهرستانی در این استان مشغول به کار هستند. از محافل موفق شهرستانی می توان به انجمن شعر مینودشت (با مسئولیت مختار رنجیده) و انجمن شعر گنبد ( با مسئولیت محمد حسن زاده) اشاره کرد، اما افرادی نیز هستند که طی این سال ها نقش مهمی در برپایی و حمایت از محافل ادبی داشته اند؛ افرادی نظیر علی مسعود هزار جریبی، نیما صفار، حسین ضمیری، شعبانعلی یازرلو، اسماعیل جاجرمی، حسنعلی بای و گرامیان دیگر. محافل ادبی مرتبط با اشعار بومی محلی نیز در گلستان فعال هستند. محافلی که در آنها به زبان یا گویش ترکی، بلوچی، تبری، کتولی و سیستانی اشعاری سروده و درباره شان گفت وگو می شود. به احتمال قوی محافل دیگری نیز با جدیت مشغول به کار هستند که در این فرصت نگنجیدند و امید است در نوبت دیگری درباره شان سخن بگوییم. میثم متاجی / شاعر و روزنامه نگار
دوشنبه 11 خرداد 1394 ساعت 04:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها