محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832382825
به مناسبت سالروز در گذشت محمدرضا آقاسی شاعری «حیدر آهنگ» با دغدغه انقلاب اسلامی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به مناسبت سالروز در گذشت محمدرضا آقاسی
شاعری «حیدر آهنگ» با دغدغه انقلاب اسلامی
آقاسی، شاعر حیدر آهنگی است که همیشه دغدغه انقلاب اسلامی را داشته و از بی توجهی به ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب به خروش می‌آمد.
خبرگزاری فارس - حسین قرایی: شعر ابزاری برای انتقال مفاهیم بوده و شاعران تلاشگر در انتقال این مفاهیم کوشیده‌اند و تعدادی نیز موفق جلوه کرده‌اند. به زعم نگارنده یکی از این خیل شاعران «محمدرضا آقاسی» است که در سوم خرداد سال 84 دعوت حق را لبیک گفت. محمدرضا آقاسی، مثل برخی هنرمندان مورد طعن و حسادت بود؛ یادم نمی‌رود سرکلاس ادبیات عرب بودیم و استاد وارد شد و فحش و ناسزا و بی ادبی نثار آقاسی کرد. نمی‌دانم آقاسی کجا جای او را تنگ کرده بود. همین بس که از کتاب 200 صفحه‌ای آن درس، 15 صفحه به ما تعلیم داد و شاید از یاد برده بود که به قول آقاسی: «تربیت یعنی که خود را ساختن بعد از آن بر دیگران پرداختن» از بسط و گسترش این موضوع می‌پرهیزم ولی به همین اکتفا می‌کنم که آن استاد، با بدگویی‌هایش نسبت به مرحوم آقاسی، توجه‌ام را به این شاعر مظلوم بیشتر کرد! * نمی‌دانم چه رازی است که شعرهای اجتماعی آقاسی، کمتر مطرح می‌شود مثلا شما شعرهای آیینی و مذهبی او را زیاد شنیده‌اید به خصوص پس از فوتش که تلویزیون در پخش «با همه لحن خوش آوایی‌ام / در به در کوچه تنهایی‌ام» سنگ تمام گذاشت! و باز هم دست تلویزیون درد نکند. وقتی دیوان 374 صفحه‌ای آقاسی که با عنوان «برمدار عشق» منتشر شده را ورق می‌زدم چشمم به اشعار برنده و حماسی او که در حال و هوای اجتماع و سیاست و فرهنگ سروده بود خورد. و دریغم می‌آید که به این نوع اشعارش توجهی نکنم. آقاسی، شاعر حیدر آهنگی است که همیشه دغدغه انقلاب اسلامی را داشته و از بی توجهی به ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب به خروش می‌آمد و تنها چیزی که آرامش می‌کرد «مثنوی گدازه‌ها»یی بود که از آتشفشان دلش بیرون می‌تراوید؛ این گدازه‌ها را بنگرید؛ «می سزد کز نفس روح خدا یاد آرم و ز ایثار تمام شهدا یاد آرم ای، جهان پر شده از نعره‌ی گلگون شما برج‌ها سر به فلک می‌کشد از خون شما برج‌هایی که به سر مطبخ گردون دارند و به غارت شدگان قصد شبیخون دارند چیست این تندر وحشت که به راه افتاده است؟ شعله حرص گروهی به رفاه افتاده است ناله شب زدگان را چه کسی مسئول است؟ گزمه آیا به پرستاری شب مشغول است؟ اسب این قوم مرفه به کجا می‌تازد؟ جز شکم بارگی ای دل! به چه می‌پردازد؟ از کجا آمده این قوم که غرب آیین است؟ این عروسی که به شب بردر صد کابین است «نقدها را اگر امروز عیاری گیرند» همه فلسفه بافان پی کاری گیرند غرب در فلسفه سر به گریبانی ماست توسعه، توسعه بی سرو سامانی ماست گرنه این است چرا تکیه به گندم دادند؟ از تنور، آتش پرهیز به مردم دادند؟ ذات آبادی این شهر خراب است ای دل! شهر در قبضه فرهنگسراب است ای دل!» (برمدار عشق صص 177-176) زبان تیز و برنده این شاعر انقلابی باعث شده تا پس از مرگش کمتر به او پرداخته شود. هر چند که شاید مثل خیلی از شاعران بیت‌های متوسط در دیوانش وجود داشته باشد ولی واژه سازی‌ها و نکته پردازی هایی که در برخی بیت‌های درخشانش خیمه زده، مخاطب را به فکر وا می دارد؛ مثلا همین کلمه «فرهنگسراب» که به جای «فرهنگسرا» جا خوش کرده از بر ساخته‌های اوست. آقاسی شاعر آیینی است که همیشه درد دین یکی از ویژگی‌های شعری‌اش قلمداد می‌شود؛ «ساز انصاف در این پرده زکوک افتاده است که به پیشانی دین چین و چروک افتاده است» (همان ص 177) نگاه آقاسی به دین نگاهی از سر بیداری است و به همین دلیل است که اینگونه شعر را از غلاف بیرون می‌کشد؛ «اسلام ناب احمدی دین اساسی است لعّن نماز و روزه فریادی سیاسی است هنگام جنگ آمد چرا در اعتکافید؟ آیا زدین مصطفی در انصرافید؟ قرآن سراسر آیه‌های آتشین است اما کنون چون مرده قبرستان نشین است بی بو و خاصیت شود گر ذکر تکبیر اسلام عالم‌گیر می‌گردد زمین گیر» (همان ص 209) و در همین مواقع است که شعر آقاسی همسایه دیوار به دیوار شعار می‌شود. در طی تاریخ شاعران زیادی داشتیم و داریم که شعار می‌دهند ولی در این بین شاعرانی که خوب شعار می‌دهند هم کم نیستند. به نظر من «خوب شعار دادن» هم هنر است. هنری که از هر کسی بر نمی‌آید. ولی اگر در واژه واژه‌های شعر آقاسی ریز شویم به این نکته پی خواهیم برد که در مصراع‌های شعر او اندیشه و عاطفه و تخیل یافت می‌شود. مثلا در این ابیات که در «تب غدیر» می‌سوزد؛ «بنگر و رحماءُ بینَهُم را تکرار تب غدیر خم را امروز علی، غریب و تنهاست آماج هجوم اهرمن هاست» (همان ص 245) جز حماسه، غم و عشق و... در آن یافت می‌شود؟ به هر روی آقاسی شاعری است که از چشم رسانه‌ها از نظرگاه اینکه شاعری اجتماعی - انقلابی است سانسور می‌شود ولی مولایش صله‌اش را داده و شکرّ از شعرش می ریزد؛ «به هر بیت شعرم، بلافاصله بگیرم ز لبخند مولا، صله به هر بیت مولا دو بیتم دهد به هنگام لنگی، کمیتم دهد به انگشت مشکل گشای علی گره خورده‌ام بر ولای علی» انتهای پیام/و
94/03/04 - 10:38
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها