تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868603763
دل نوشته یک همکار قدیمی برای مهران دوستی
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
دل نوشته یک همکار قدیمی برای مهران دوستی
تاریخ انتشار : سه شنبه 5 خرداد 1394 ساعت 12:28 | شماره خبر : 1956957781603618983 تعداد بازدید: 0
پ پ
آن زمان که جراحی 9 ساعته قلب را پشت سر گذاشتی، جانمان به لب رسید و مدام به خود می‌گفتیم مبادا صدای مخملی ایران خاموش شود. 20 سال پیش که برای اولین بار در استودیوی رادیو جوان کنارت نشستم، طنین صدایت مرا لرزاند.
با خود گفتم شنونده بعد از این صدا، چگونه باید مرا تحمل کند؟ مگر بعدازاین صدا، صدایی شنیدنی است؟ سال‌ها از این همکاری گذشت و این استاد بی‌نظیر، شد رفیق شفیق. و من راحت‌تر می‌توانستم لایه‌های درون مهران را ببینم. همیشه او را پشت میکروفن، شاد می‌دیدم و تعجب می‌کردم که چگونه ممکن است آدمی مشکل نداشته باشد. یادت هست مهران؟ یادت هست چه روزهایی را می‌گویم؟ از ته دل می‌خندیدی و وقتی تعجب مرا می‌دیدی می‌گفتی شنونده نباید شریک غمت باشد. مجری باید بشاش باشد. و بعد، کلمه بشاش را تکرار می‌کردی و کلامت را می‌کشیدی و بلند می‌خندیدی. انگار واقعاً هیچ دردی نداری. که اگر نداشتی، این دو عارضه شدید در کمتر از یک سال، چگونه سراغت آمد و تو را از ما گرفت؟ همه اجراهایت را دوست داشتم. همه زیباست؛ اما دکلمه «تو چه می‌دانی»ات معرکه‌تر از بقیه بود. گفتی: «به چشمهایم نگاه کن. رد باران بهار را در آن می‌بینی؟» ...و من از تو می‌خواهم به چشمهایم نگاه کنی تا رد زمستان دلتنگی را بیابی. گفتی: «ای‌کاش به خوابم بیایی. کاش صدایم کنی»...و من از این غمگینم که دیگر صدایمان نمی‌کنی. دیگر صدای شادت را نمی‌شنویم. گفتی: «تو چه می‌دانی خدا چقدر مهربان است؟ به هنگام غروب آفتاب، فانوس ماه را روشن می‌کند»... و من می‌گویم به آغوش همین خدای مهربان می‌سپارمت اگرچه برایم سخت است که صدایت را از رادیو منها کنم. به خدا می‌سپارمت ای صدای ماندگار رادیو. ای صدای دل‌انگیز و خواستنی. مهران عزیز، به خدا می‌سپارمت. (علی جوادی/ خبرآنلاین)
تاریخ انتشار : سه شنبه 5 خرداد 1394 ساعت 12:28 | شماره خبر : 1956957781603618983 تعداد بازدید: 0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها