واضح آرشیو وب فارسی:فارس: کنسرت گروه «فروزان» برگزار شد
شب همنوایی هفتاد دف و بیژن کامکار
گروه سازهای کوبهای «فروزان» متشکل از بیش از هفتاد نوازنده دف، با حجم عظیم صدادهی کوبهای، تمام بخش پایانی به خوانندگی بیژن کامکار را همراهی کردند.
به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس، دیشب کنسرت گروه موسیقی فروزان به خوانندگی بیژن کامکار در تالار وحدت به اجرا درآمد.
بخش اول برنامه به خوانندگی امیر اثنی عشری به روی صحنه رفت. نوازندگان این اجرا، مینو اصحابی کمانچه، مریم شهریاری دهل و بندیر، مرجان سروریان ویلنسل، سجاد سقایی عود، پیام امیر باهنر و فرخ حقیقی تار، مهدی مرتضایی سنتور، شهباز رضایی بمتار، سیاوش عبدی تمبک، فرشاد چمنی دف و سیاوش حیدری کاخن، را تشکیل میدادند. در این بخش قطعاتی با عنوان پیش درآمد، تصنیف هستی، تصنیف بی وفا، تصنیف دلگیر، تصنیف چین خواهش و تصنیف ایران به اجرا درآمد. اجرای این بخش از تنظیمی متوسط با اجرایی مناسب برخوردار بود هرچند ناهماهنگیهایی بین نوازندههای ارکستر حس میشد و خواننده با وجود احساس زیبا و درک و قرائت صحیح اشعار، گاهی از کوک خارج میشد و به اصطلاح فالش میشد. از جنبه صدابرداری نیز صدای سازها به درستی تنظیم و ولوم گیری شده بود و تنها ایراد، میزان پایین صدای ویلنسل و تمبک نسبت به دیگر سازها بود که این ایراد میبایست در سوند چک (تنظیم صطح صدا) مرتفع میشد. حضور ویلنسل اصلا در این ارکستر و این تنظیم ضرورتی نداشت و در صورت لزوم میشد از کمانچه باس به جای آن استفاده شود. همچنین حضور ساز بندیر با نوازندگی مریم شهریاری نیز بسیار کم رنگ و غیر ضروری به نظر میرسید. بخش دوم برنامه با هنرمندی نوازنده پیشکسوت مهمان، میلاد کیایی آغاز شد که با تک نوازی سنتور و همراهی تمبک آغاز شد. این بخش از برنامه نیز از کیفیت مطلوبی برخوردار بود که جای تقدیر از این پیشکسوت موسیقی دارد.
بخش پایانی این کنسرت به اجرای سازهای کوبهای به همراه گروه فروزان و به خوانندگی بیژن کامکار اختصاص یافت. در این بخش قطعات محلی کردی مگری (گریه مکن) در ریتمهای 7/8، 2/4 و 10/8، قطعه واران (باران) به یاد نوازنده تمبک مرحوم ارسلان قانع زاده، قطعه هی (حیالله-دائم-فریال با ریتم 4/4 و دلبر من با ریتم 5/8)، قطعه مرشدانی (اجرای قطعات خاطره انگیز کردی)، قطعه گل ونوشه (گل بنفشه) و قطعه بارهنگ(ساخته پیام امیر مهربان) و قطعه بوتورای(قهرکرده) با ریتم 2/4 به اجرا درآمد. گروه سازهای کوبهای متشکل از بیش از هفتاد نوازنده دف، صحنه اجرا را دف پوش کرده و با حجم عظیم صدادهی کوبهای، تمام قطعات بخش پایانی به خوانندگی بیژن کامکار را همراهی کردند.
این بخش از همه نظر از دیگر بخشهای این کنسرت مطلوبتر بود. از یکپارچگی ریتمیک چند ده دف و سوال و جوابهای دودستهای دفها تا ایجاد جلوههای صوتی با انگشتان دست هیجانی مضاعف به کنسرت تزریق کرد. تنظیم ارکستر فروزان و ترکیب با گروه کوبهای نیز ستودنی بود و در این قطعات موتیفها و اورتورهای جذابتری به اجرا درآمد. موسیقی کلام نیز که به زیبایی و استادانه توسط بیژن کامکار به اجرا درآمد به خاصیت زیبایی سحرانگیز موسیقی فولکلور و گیرایی این ژانر موسیقایی صحه گذاشت و از واکنش احساسی عاطفی تماشاچیان این اوج داستان، دیدنی بود. تنها ایراد وارده بر ترکیب ارکستر آخر، استفاده از ساز کوبهای کاخن که سازی نوپا از اسپانیاست میتوان اشاره کرد چراکه با وجود آنهمه ساز کوبهای ایرانی که هرکدام بسیار قابلیتهای مختلف و متنوع دارند و در این اجرا از آن قابلیتها به نحو احسن نیز بهره برده شد، جایی برای این ساز لااقل در این اجرا و زیر سیل خروشان دفافان نمیماند.
انتهای پیام/
94/02/30 - 14:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]