محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829606303
برای رهایی از افسردگی فیلم جدیدم را در بیمارستان آغاز کرده‌ام
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: محمدرضا ایرانمنش در بیمارستان آتیه:
برای رهایی از افسردگی فیلم جدیدم را در بیمارستان آغاز کرده‌ام
شناسهٔ خبر: 2579991 - چهارشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۳:۱۷
هنر > رادیو و تلویزیون
محمدرضا ایرانمنش با گلایه نسبت به وضعیت فعلی‌اش، بیکاری در سه سال اخیر، نامردی روزگار و تنها ماندن او در شرایط دشوار، از آغاز کار روی فیلم تازه‌اش «موقعیت من» در بیمارستان خبر داد. به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری فیلم تازه محمدرضا ایرانمنش بازیگر سینما و تلویزیون ایران که دو هفته است به دلیل شدت گرفتن جراحات ناشی از جنگ تحمیلی در بیمارستان بستری است، امروز چهارشنبه ۲۳ اردیبهشت‌ماه در در بخش صبای بیمارستان آتیه برگزار شد.ایرانمنش در این نشست از بازنویسی فیلمنامه «موقعیت من» در ایامی که در بستر بیماری است، خبر داد و گفت: این فیلمنامه درباره بچه‌های جنگ است و به مقطعی از جنگ می پردازد که برای بسیاری از جوانان سوال برانگیز است. من می خواهم در فیلم تازه ام این مقطع را به تصویر بکشم.وی افزود: همچنین کار طنزی با نام «آلونک» را تهیه می کنم که نویسنده و کارگردان آن محمد رعیت‌پور است و من بازنویسی فیلمنامه را برعهده دارم.ایرانمنش ادامه داد: این پیشنهاد پزشکم بود که برای در آمدن از این حال افسردگی سراغ کار بروم. از همین رو، بازنویسی فیلمنامه را در بیمارستان آغاز کرده ام.این کارگردان و بازیگر با بیان اینکه سال گذشته در مصاحبه ای به صراحت و بدون هرگونه ابهام حرف‌هایش را زده، متذکر شد: متاسفانه این روزها بچه ها به گدایی افتاده اند و همگی غم نان دارند اما کسی از آنها حمایت نمی کند. ما در عرصه بازیگری و کارگردانی دو متولی داریم که یکی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگری تلویزیون است اما این دو پایگاه به ما نمی رسند و اهمیتی به شرایط ما نمی دهند و آثار منفی چنین برخوردی در جامعه به چشم می خورد. آن وقت مسئولان دنبال جمع آوری ماهواره هستند، در حالی که با دست خالی نمی شود با تهاجم فرهنگی برخورد کرد.وی تصریح کرد: برخی به اسم فیلم جنگی پول های کلانی خرج می کنند در حالی که می شود با برنامه ریزی درست هزینه ها را به شکل بهتری تقسیم کرد اما در کشور ما این امور صرفا به حرف زدن مسئولان منحصر می شود و خیلی زود از یاد می رود، در حالی که ضروری است ناگفته های جنگ به فیلم تبدیل شوند. انجمن سینمای دفاع مقدس پول ندارد. هر جا که می رویم می‌گویند پول نداریم این ماجرا به یک معضل تبدیل شده که با احساسات جوانان بازی می کند و آنها را از فضای جبهه و جنگ دور می کند. امیدوارم هر چه زودتر از بیمارستان مرخص شوم تا بتوانم در راستای باری که بر دوش من قرار دارد، انجام وظیفه کنم.بازیگر فیلم «دکل» با اشاره به اینکه از مسئولان انتظار دارد به خودشان بیایند و پیگیر این اتفاقات شوند، افزود: من سه سال است کار نکرده ام و برایم جای سوال است، یعنی مسئولان از خود نمی پرسند من در این چند سال با این تورم و مشکلات چگونه زندگی خود را چرخانده و از پس مشکلات برآمده ام؟ تا سر و صدایی می شود می آیند و چهار تا وعده می دهند اما بعد دیگر خبری از آنها نیست.وی با اشاره به بستری شدنش از دو هفته قبل در بیمارستان، گفت: در این چند وقت پزشکان کار درمان را با شیوه متفاوتی در پیش گرفته اند و الحمدالله نتیجه خوبی دریافت کرده ایم. اینکه سراغ بازنویسی فیلمنامه و به فکر کلید زدن کارم بیفتم، توصیه پزشکم بود تا بتوانم از افسردگی رهایی پیدا کنم. این کار را هم به صورت خودجوش با چند تن از جوانانی که تشنه قصه های دفاع مقدس هستند، آغاز کرده ام. «موقعیت من» یک فیلمنامه جنگی است که به تعبیر من می‌توان از آن به‌عنوان یک درام عشقی نام برد. ما از زاویه دیگری عشق به جنگ را به تصویر می کشیم و دنبال رایزنی با ارشاد و تلویزیون برای ساخت این اثر هستیم. اصلا از اینکه فردا بدهکار عوامل شوم و زیر بار قرض بروم نگران نیستم چون پیرامون مقطعی از جنگ کار می کنم که بسیاری از جوانان درباره آن سوال دارند. بنابراین تا جایی که بتوانم سماجت به خرج می دهم و حتی برنامه ریزی کرده ام این فیلم به جشنواره فیلم فجر برسد.ایرانمنش تاکید کرد: تلاش ما بر این است که این کار دیده شود. من فیلمنامه آن را سال ۸۹ نوشتم و سال ۹۱ پروانه ساختش را دریافت کردم و حالا بعد از سه سال در حالی که آن زمان به دلیل برخی تغییر و تحولات امکان ساخت فیلم ما فراموش شد، تصمیم گرفته ام آن را بسازم و با همراهی جوانانی چون محمد رعیت‌پور، مهرداد اسداللهی و یزدان میرزایی جلو می‌روم. این کار می تواند حرفی برای گفتن داشته باشد و امیدوارم مسئولان تمام تلاششان را بکنند تا بتوانیم به هدفمان نزدیک شویم، به ویژه که رزمندگان هشت سال دفاع مقدس دیگر وارد دوران سرازیری زندگی خود شده اند و به مرور از بین ما می روند، در حالی که هر یک از آنها کوله‌باری از خاطرات دارد که هنوز بیان نشده است.این بازیگر سینما و تلویزیون اضافه کرد: این موضوع روی دوش من سنگینی می کند و به همین خاطر با حال بدم در بیمارستان کار را آغاز کرده‌ام. همچنین کار دیگر ما که یک طنز اجتماعی با نام «آلونک» است، اولین تجربه بازیگری من در عرصه طنز خواهد بود.وی درباره زمان مرخص شدنش از بیمارستان توضیح داد: فکر می کنم بین ۱۵ تا ۲۰ روز دیگر بتوانم مرخص شوم. تا آن موقع بچه های تولید کارهای مقدماتی را انجام داده اند و اگر مسئولان مردانگی به خرج دهند و دست یاری ما را بگیرند تا ۲۰ روز آینده کار را کلید می زنیم تا برای جشنواره فیلم فجر آماده شود اما اگر این اتفاق نیفتد در نشست دیگری ناگفته‌هایی را خواهم گفت و از برخی اشخاص نام خواهم برد تا آنقدر نگویند پول نیست چون برخی جاها پول زیادی دارند.ایرانمنش گفت: برای اینکه خون شهدا پایمال نشود، حاضرم گدایی کنم و از آنجا که در موقعیت بسیار بدی هستیم حتی شده از مردم هم می خواهم که ما را کمک کنند.این بازیگر سینما و تلویزیون در پایان درباره تهیه کنندگانی که با آنها در گذشته کار می کرده و دیگر همکارانش، یادآور شد: هیچکس سراغی از ما نمی گیرد. روزگار بسیار نامردی شده است، در بدترین وضعیت ممکن که شما فکر می کنید دیگران سراغتان می آیند هیچ اتفاقی نمی افتد. دقیقا زمانی که باید به کسی تنفس مصنوعی بدهند، به همان حال رهایش می کنند و حتی شده جلوی دهانش را می گیرند تا صدایش در نیاید. نمی دانم باید با چه زبانی گلایه کنم. متاسفانه حتی خودمان هم از یکدیگر خبر نمی گیریم و جامعه ایرانی به وضعیت بدی افتاده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها