واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از مراسم بزرگداشت زندهیاد «جواد حمیدی»:
نقاشهای غربزده درباره استاد حمیدی چه میگفتند/استادی که با رنگ خاکستری نقاشی میکرد
استاد حبیب آیتاللهی گفت: خیلی از نقاشهای غربزده به استاد حمیدی انتقاد میکردند، در حالی که وی در کاروان هنر پیشگام بود و تقلید نمیکرد.

به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری فارس، مراسم بزرگداشت زنده یاد «جواد حمیدی» عصر روز گذشته با حضور حبیب آیت اللهی، سیدمهدی حسینی، محمدعلی رجبی و جمعی از هنرمندان در فرهنگستان هنر برگزار شد. استاد حبیب آیتاللهی در این مراسم اظهار داشت: استاد حمیدی همیشه سعی میکرد با یک قلم کار کنند و میگفت قلمی که برای اولین بار روی بوم میزنم، حجره احساس هنری من است و نمیخواهم با عوض کردن قلم، از این احساس بیرون بیایم، او به احساسش در هنر خیلی بها میداد و تمام احساس خود را در کارهایش پیاده میکرد، به یاد دارم یک بار به منزلش رفتم، دیدم دست از کار کشیده، به او گفتم «چرا کار را رها کردی؟» گفت: «احساسم ته کشیده است». وی ادامه داد: در هنر ایرانی و مکاتب مختلف، هنرمندان فقط نیامدهاند که موضوع را تسهیل کنند بلکه جهان اطراف را نگریستند، آنچه را توانستند درک کردند، در درون خودشان تحلیل کرده و در نتیجه آن را روی بوم و صفحه ترسیم نمودند. استاد حمیدی هنر ایرانی را عمیقاً از لحاظ طراحی، ترکیببندی و فضای فرم شناخته بود و ترسیم میکرد. استاد آیتاللهی خاطرنشان کرد: خیلی از نقاشهای غربزده که ادای غربیها را در میآورند و الان هم آثارشان را در گالریهای تهران میبینیم، به استاد حمیدی انتقاد میکردند و میگفتند او عقبافتاده است، در حالی که استاد حمیدی در کاروان هنر پیشگام بود، مقلد نبود و خودش بود، روش حمیدی، حمیدی بود و من به شاگردیاش افتخار میکنم. وی با اشاره به یکی از صفات بارز استاد حمیدی گفت: یکی از صفات بارز استاد، تواضعش بود، هیچ وقت «منم» نمیگفت. * استاد حمیدی به اخلاق در هنر خیلی اهمیت میداد سیدمهدی حسینی در ادامه این مراسم اظهار داشت: اواخر دهه 30 از طریق یکی از دوستان اطلاع پیدا کردم که استاد حمیدی از سفر فرانسه به ایران بازگشته است، در همان دوران استاد با «زری خانم» ازدواج کرده بود، تابستان بود میخواستم کار را با استاد حمیدی شروع کنم، به همراه چند نفر از شاگردان صبحها به منزلشان میرفتیم و کار میکردیم خیلی جالب بود که این زوج جوان، ما نوجوانان را به خانهشان راه میدادند و مهربانانه سالن پذیراییشان را در اختیار ما میگذاشتند. وی افزود: همسر استاد حمیدی (زری خانم) همیشه با روی خوش از ما استقبال میکرد، در طول این سالها که به محضر استاد میرسیدیم، فقط یک بار زری خانم به ما گفت که استاد تب دارد و ما به منزلشان نرفتیم، وگرنه همیشه ما را به منزلشان راه دادند. حسینی افزود: بنده بعد از ادامه تحصیل در دانشگاه هنرهای زیبا، سفری هم به همراه استاد به نیویورک داشتیم که در بازدید از موزه آنجا، به همراه استاد حمیدی آثار را میدیدیم و بحث میکردیم، این جریان ادامه داشت و بعد از مراجعت به ایران روابط ما صمیمیتر از قبل بود، این صمیمت در حدی بود که حتی من دست پخت آقای حمیدی را هم خوردم. استاد حسینی یادآور شد: زندهیاد حمیدی به اخلاق در هنر خیلی اهمیت میداد، معتقد بود که ذهن پاک در کارها دیده میشود، اگر ذهن مصفا نباشد، کار هم پاک نخواهد بود. وی افزود: استاد حمیدی هنر مدرن را تا عمیقترین لایههایش دریافت کرده بود و در کارهایش استفاده میکرد. * چرا نقاشیهای استاد حمیدی در اواخر عمر خاکستری بود استاد محمدعلی رجبی دوانی در این مراسم گفت: استاد حمیدی استادی بود که از همه جا هنر را میگرفت، نهایت آنچه را که جمع کرده بود را ارائه میداد، در آثار او همه آنچه گرفته بود را میدیدیم، اما هیچ کدام نبود. وی ادامه داد: مرحوم حمیدی فهمید و از این فهمیدن به فهمیدن ثانی رسید، او از این نگرش نگارگری ایرانی را دید و نشان داد که تا چه اندازه رنگ را در نگارگری ایرانی خوب درک کرده است. استاد رجبیدوانی بیان داشت: چشم استاد در اواخر عمر دچار ناراحتی شده بود و نمیتوانست رنگها را تشخیص بدهد؛ از این جهت به رنگ خاکستری روی آورد، با این حال هر کدام از خاکستریها در کار وی، یک رنگ را نشان میداد. وی افزود: بنده به صورت مستقیم شاگردی استاد حمیدی را درک نکردم؛ اما شاگرد استاد آیتاللهی بودم که تجربه استاد حیدریان و حمیدی به وی منتقل شده بود. از وی شنیده بودم که استاد حمیدی به اخلاق در آموزش خیلی توجه میکرد؛ به شاگردان میگفت نه تنها به روح بلکه به جسم هنرمند هم باید توجه کنید، حواستان باشد که گاهی اوقات شاگردان وضعیت جسمی خودشان را در آثارشان نشان میدهند. استاد رجبیدوانی گفت: مرحوم حمیدی با طبیعت عشقبازی میکرد، بین اثر همان یگانگی و وحدت وجود داشت که او با طبیعت انس گرفته بود، در جایی دیگر دیده میشد که با سایه کار میکرد و از سایه اصل را در میآورد که این کار، کار عظیمی است. وی خاطرنشان کرد: استاد حمیدی شاید اغلب آیات الهی و سورهها را تبدیل به شعرهای حکیمانه و عاشقانه کرده بود، من یک بیت شعر از وی حفظ هستم که گفته بود «کجا ز فتنه چشمان آبیات بروم/ به هر کجا بروم آسمان همین رنگ». به گزارش فارس، «جواد حمیدی» نقاش و پژوهشگر معاصر در سال 1297 در همدان متولد شد، در رشته نقاشی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران مدرک لیسانس را اخذ کرد، برای تحصیلات تکمیلی به فرانسه رفت، در مدرسه هنرهای زیبای پاریس (BEAU.X-Arts ) آموزش دید و پس از چهار سال با مدرک معادل دکترا، فارغالتحصیل شد و به ایران بازگشت و با شغل استادی به مدت 40 سال در دانشگاه الزهرا(س)، دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه تربیت مدرس به آموزش هنرجویان پرداخت.
حمیدی عضو پیوسته (جاوید) فرهنگستان هنر و عضو کمیته تخصصی هنرهای تجسمی فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران نیز بود، وی در ردیف نسل اول پیشگامان نقاشی معاصر ایران در کنار جلیل ضیاپور، شکوه ریاضی، حسین کاظمی، محمود جوادی پور، احمد اسفندیاری، عبدالله عامریالحسینی، مهدی ویشکایی، منوچهر یکتایی و لیلی تقیپور قرار میگیرد. انتهای پیام/
94/02/23 - 10:38
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]