واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مدیرکل میراث فرهنگی خراسان رضوی: سنت شاهنامه خوانی نیازمند احیا است مشهد - ایرنا - مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی گفت: سنت شاهنامه خوانی در بین نسل جوان در این استان نیازمند بازنگری و احیا است.
محمدحسین زارع صفت روز دوشنبه در آستانه 25 اردیبهشت "روز بزرگداشت فردوسی" در جمع خبرنگاران افزود: اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی برنامه ای ویژه به منظور احیا سنتهایی همچون شانامه خوانی و نقالی در نظر گرفته است.
وی گفت: در این چارچوب آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی به مرکز آموزش نقالی خوانی در کشور تبدیل خواهد شد.
نقالی یا افسانه سرایی کهنترین شیوه بازگویی داستانهای معروف عامیانه، شاهان و پهلوانان با مایه های حماسی در ایران است.
"نقالی ایرانی" به عنوان هنری دراماتیک که طی آن نقال شعر یا نثر را با حرکات و اشارات و گاهی همراه موسیقی و توصیف نقاشیها بازگو می کند طی پرونده ای با همکاری سازمان میراث فرهنگی و بنیاد فردوسی، سال 2011 میلادی در قالب ششمین اجلاس میراث معنوی ناملموس سازمان یونسکو ثبت شده است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی از فردوسی به عنوان احیاگر زبان و ادیبات فارسی یاد و بیان کرد: فردوسی یکی از بزرگترین مفاخر ایران زمین است و رهبر فرزانه انقلاب اسلامی بر این موضوع تاکید داشته اند لذا برنامه های متعددی برای روز گرامیداشت فردوسی تدوین شده است.
وی با اشاره به رایگان بودن بازدید از مقبره فردوسی در روز 25 اردیبهشت افزود: در این روز نمایشگاه بزرگ صنایع دستی با حضور هنرمندان برجسته کشور در آرامگاه فردوسی برپا می شود.
زارع صفت " افتتاح مرحله دوم مجموعه مرکز اسناد فردوسی با 12 هزار نسخه سند، رونمایی از نسخه 32 صفحه ای شاهنامه فلورانس، تقدیر از 15 خادم فعال عرصه فرهنگی و مراسم ویژه شاهنامه خوانی با حضور میهمانانی از کشورهای مختلف دنیا" را دیگر برنامه های روز ملی فردوسی با حضور معاون رییس جمهوری و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برشمرد.
حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی سخن سرای نامی ایران و سراینده شاهنامه حماسه ملی ایران به سال 329 هجری در روستای "پاژ" منطقه توس خراسان دیده به جهان گشود و در سال 411 هجری قمری در همان منطقه درگذشت و در باغ خود به خاک سپرده شد.
وی دهقان زاده بود و دهقان در روزگار فردوسی و در شاهنامه او به معنای ایرانی تبار و نیز به معنی مالک روستا یا رییس شهر بوده است.
فردوسی در دوران پرورش و بالندگی با مطالعه سروده ها و متون پیشینیان دانشی اندوخت که بعدها دستمایه او در سرایش شاهنامه شد. وی با زبان عربی و دیوانهای شاعران عرب و نیز با زبان پهلوی آشنا بوده است.
کودکی و جوانی فردوسی در زمان سامانیان سپری شد که از دوستداران ادب فارسی بودند لذا گفته می شود از 30 سالگی آغاز به نگارش شاهنامه پرآوازه ترین سروده خود و یکی از بزرگترین اسناد ادبیات کهن پارسی نمود و تا 70 سالگی دست اندرکار تدوین و چندبار ویرایش آن بود.
شاهنامه فردوسی شناخته شده ترین کتاب در دنیا به زبان پارسی است که به همه زبانهای زنده جهان ترجمه شده است.
اثر جاودان فردوسی حماسه ای منظوم با حدود 60 هزار بیت شامل اسطوره ها، افسانه ها و تاریخ چهار دودمان پادشاهی پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان ایران از ابتدا تا آغاز دوران اسلامی در سده هفتم است.
این اثر حماسی شامل سه بخش "اسطوره" عهد کیومرث تا پادشاهی فریدون، دوره "پهلوانی" قیام کاوه آهنگر تا مرگ رستم و دوره "تاریخی" از پادشاهی بهمن و ظهور اسکندر تا آغاز دوران اسلامی است.
شاهنامه نفوذی بسیار در ادبیات جهان داشته و شاعران بزرگی همچون گوته و ویکتور هوگو از آن به نیکی یاد کرده اند.
7498/1858
21/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]