آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1870826750
زندگی نامه شاعران پارسی گوی (این قسمت: میرزا محمد علی صائب تبریزی)
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
ادبیات و هنر؛
زندگی نامه شاعران پارسی گوی (این قسمت: میرزا محمد علی صائب تبریزی)
میرزا محمد علی صائب تبریزی از شاعران عهد صفویه است که در حدود سال ۱۰۰۰ هجری قمری در اصفهان (و به روایتی در تبریز) زاده شد.
به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، میرزا محمد علی صائب تبریزی از شاعران عهد صفویه است که در حدود سال ۱۰۰۰ هجری قمری در اصفهان (و به روایتی در تبریز) زاده شد. در جوانی مانند اکثر شعرای آن زمان به هندوستان رفت و از مقربین دربار شاه جهان شد. در سال ۱۰۴۲ هجری قمری به کشمیر رفت و از آنجا به ایران بازگشت و به منصب ملک‌الشعرایی شاه عباس ثانی درآمد.
در زمان پیری در باغ تکیه در اصفهان اقامت کرد و همواره عده‌ای از ارباب هنر گرد او جمع می‌شدند. وی در سال ۱۰۸۰ هجری قمری وفات یافت و در همین محل (باغ تکیه) در کنار زاینده‌رود به خاک سپرده شد. از ما حدیث زلف و رخ دلستان مپرس طوفان رسیده را ز کنار و میان مپرس حیران عشق راخبراز هجر و وصل نیست از خار خشک حال بهار و خزان مپرس ناخن مزن به سینه ماتم رسیدگان از بیدلان حدیث دل خونچکان مپرس پیش خدنگ او سخن از نیشکر مگو تا مغز هست، یکقلم ار استخوان مپرس چون گل نظر به سینه صدچاک من فکن از تیغ بازی مژه دلستان مپرس؟ از دشمنان خود نتوان بود بی خبر آخر ترا که گفت که از دوستان مپرس؟ دوری نیازموده چه داند هجر چیست از موج آب، حال جگر تشنگان مپرس؟ تیر کج ازنشان خبر راست چون دهد؟ از طالب نشان، خبر بی نشان مپرس آن را که هست باتو زبان و دلش یکی دل رابه خامه تانکنی یکزبان مپرس در زیر کوه قاف پر مور راببین از بار عشق، حال دل ناتوان مپرس تا می توان شنید ز موران تلخکام وصف شکر ز طوطی شیرین زبان مپرس در خاک و خون تپیدن خورشید راببین دیگر ز بی نیازی آن آستان مپرس بنگر چه رغبت است به ساحل غریق را صائب عیار شوق من و اصفهان مپرس *** مرد صحبت نیستی، از دیده ها مستور باش
از بلا دوری طمع داری، ز مردم دور باش
نیستی چون می حریف صحبت تردامنان
در حجاب پرده زنبوری انگورباش
پیش شاهان قرب درویشان به ترک حاجت است
دست از دنیا بشو همکاسه فغفور باش
گر ترا بخشند از دست سلیمان پایتخت
در تلاش گوشه ویران خود چون مور باش
مور بی آزار دایم خون خود را می خورد
خانه پر شهد می خواهی، برو زنبور باش
بدر ازبیماری منت هلالی گشته است
از فروغ عاریت تا می توانی دور باش
تا نسازندت کباب از چشم شور اهل حسد
همچو عنقا صائب از چشم خلایق دور باش ***
۰۸/۰۲/۱۳۹۴ - ۱۱:۰۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-