واضح آرشیو وب فارسی:مهر: هویتبخشی تئاتر شهر-۱
هویتبخشی بر اساس واقعیت تئاتر خودمان باشد/ مخاطب را ندید نگیریم
شناسهٔ خبر: 2538232 دوشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۳:۴۳
هنر > تئاتر
کوروش نریمانی نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر معتقد است هویتبخشی سالنهای تئاتر باید بر اساس داشتهها و واقعیت تئاتر ایران باشد. کوروش نریمانی نویسنده و کارگردان نمایشهای «شبهای آوینیون» و «والس مردهشوران» درباره طرح «هویتبخشی سالنهای مجموعه تئاتر شهر» و ارزیابی خود از این طرح به خبرنگار مهر گفت: سالهای سال است که استادان و هنرمندان با سابقه تئاتر و همچنین همنسلان ما گفتهاند که سالنهای تئاتر باید هویت خاص خود را داشته باشند اما با حجم بالای متقاضی و کمبود سالنهای تئاتری، اجرا کردن این طرح خیلی سخت است.هویتبخشی مقطعی مفید نیستنریمانی هویتبخشی سالنهای تئاتری را در صورتی اقدامی مفید دانست که به صورت دائمی باشد نه اینکه در دورههای مختلف به صورت مقطعی تغییر کند و هویتبخشی مخدوش شود.
وی متذکر شد: تا زمانی که تئاتر ما سر تا به پا زیر نظر دولت است، برنامههایی نظیر هویتبخشی و همچنین تصمیمگیری برای اجرای آثار نمایشی، ناقص خواهند بود زیرا با تغییر هر دولت، مدیر فرهنگی یا هنری سلایق مختلف بر تئاتر ما حاکم میشود. حتی تغییر یا کمبود بودجه و برگزاری جشنوارهها هم تصمیمگیری مدیران هنری را تغییر میدهد.
دولت خود را از زیر بار مسئولیت مستقیم تئاتر بیرون کشیده است
کارگردان نمایش «دن کامیلو» با اشاره به اینکه زمانی معیار اجرای عمومی یک اثر اجرای آن در جشنواره تئاتر فجر بود، توضیح داد: این معیار درست نبود زیرا گروهی که در جشنواره شرکت نکرده باشد هم باید از فرصت اجرای عمومی برخوردار باشد. متأسفانه دولت آرام آرام خود را از زیر بار مسئولیت مستقیم تئاتر بیرون کشیده است و بخش مالی تئاتر ما خصوصی شده اما بخشی که مربوط به تصمیمگیری درباره ایده و اجرای هنرمند و تئاتر است، همچنان زیر نظر دولت مدیریت میشود.
نبود مدیریت متمرکز مانع هویتبخشی سالنها میشود
نریمانی با بیان اینکه ما در تئاتر با کمبود سالن مواجهیم و سالنها زیر نظر یک مدیریت متمرکز اداره نمیشوند، افزود: به همین دلیل وقتی درباره هویتبخشی صحبت میشود این صحبت تنها درباره مجموعه تئاتر شهر یا تماشاخانه ایرانشهر است زیرا سالنهای دیگر زیر نظر نهادهای دیگر یا بخش خصوصی هستند. وقتی مدیریت متمرکز نباشد هویتبخشی شکل نمیگیرد و متأسفانه مدام شاهد موازیکاری مدیران با سلایق و نگاههای خاص خودشان هستیم. در این میان هنرمندان تئاتر سرگردان میمانند زیرا برایشان مشخص نیست که باید با کدامیک از نهادهایی که سالنها را در اختیار دارند برای اجرا رایزنی کنند.
مخاطب به عنوان حلقه گمشده هویتبخشی سالنها
نویسنده و کارگردان نمایش «شوآیک» با اشاره به اینکه لابیرنت ایجاد شده ناشی از نبود تمرکز مدیریتی در تئاتر ایران صورت مسأله را که همان هویتبخشی سالنهای تئاتر است پاک میکند، یادآور شد: به شدت معتقدم که فقط هنرمندان تئاتر نیستند که هویت سالنها را تعریف میکنند. حلقه گمشدهای در تئاتر ما به نام مخاطب وجود دارد که هم مدیر و هم هنرمند تئاتری آن را فراموش کردهاند. فراموش میکنیم که مخاطب با انتخاب آثار به مدیران سالنها و هنرمندان تئاتر خط میدهند و هنرمندان تئاتر میتوانند در تعامل فکری با مخاطب خود به هویتبخشی مناسبی برای سالنها دست پیدا کنند.
وی متذکر شد: وقتی رابطه بین مخاطب و هنرمند همیشگی نباشد، نمیتوان برآورد درستی در این خصوص که چه کاری باید در چه سالنی اجرا شود، داشت. بخش فنی سالنها هم مسأله بزرگی در طرح هویتبخشی است. سالنهای ما سالن تئاتر نیستند و به قول دکتر رفیعی محل مناسبی برای اجرای تئاتر نیستند و به ناچار هم ما و هم مدیران از آنها به عنوان سالن تئاتر استفاده میکنیم.
هویتبخشی بر اساس داشتهها و واقعیتهای تئاتر خودمان باشد
نریمانی معتقد است وقتی هنرمندان به عنوان شورای هنری سالنها حضور دارند با سلایق گوناگونی وارد بخش تصمیمگیری میشوند. وی ادامه داد: شاید زمانی بگذرد و در صورت ثابت بودن مدیریت و شوراها سالنهای تئاتر شهر نیمچه هویتی پیدا کنند ولی این نگاه درستی نیست که با این سالنها، امکانات و حجم متقاضی تئاتر، میتوانیم به سالنها هویت ببخشیم.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: تئاتر ما یعنی همین کسانی که با تجربیات موفق و ناموفق خود تئاتر کار کردهاند. نباید نمونهای را که در خارج دیده شده در تئاتر ایران یا مجموعه تئاتر شهر پیاده کنیم. منظورم این نیست که هر تصمیمی که اینگونه گرفته میشود نادرست است بلکه حرف من این است که هر تصمیمی که برای تئاتر ایران یا تئاتر شهر گرفته میشود، باید بر اساس داشتهها و واقعیتهای تئاتر خودمان باشد.
دولت موظف است برای فعالیتهای هنری هزینه کند
وی با بیان اینکه دولتها در راه هویتبخشی سالنها به عنوان یک مانع عمل میکنند، یادآور شد: هر جا که دولت صلاحیت و قدرت تصمیمگیری را به هنرمندان میسپارد، اگر نتیجه کار خوب باشد آن را دلیل تصمیمگیری درست خود در سپردن امور به هنرمندان میداند. اگر نتیجه این روند هم منفی باشد دلیل آن را حضور نداشتن مدیریت دولتی و انجام امور توسط هنرمندان اعلام میکند.
نریمانی در پایان سخنان خود با بیان اینکه اگر دولت میخواهد جامعهای سالم و پر نشاط داشته باشد باید از هنر حمایت کند، بر این نکته تأکید کرد که دولت موظف است برای ایجاد فضاهای فرهنگی و فعالیتهای هنری هزینه کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 160]