واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: داغ بزرگی به دل عربها گذاشتیمبخش ورزشی_سجاد مرادی پس از كسب دو مدال طلا و نقره در بازیهای آسیایی گوانگجو عنوان بهترین و پرافتخارترین ورزشكار ایران
در بازیها را به خود اختصاص داد. البته این عنوانی نبود كه او به راحتی به دست بیاورد. این عنوانی بود كه پس از تمرینهای سخت در مرتفعترین نقاط ایران به دست آورد و این حاصل روزهایی است كه از فرط خستگی و فشاری كه بر روی او بود، هر آنچه در معده داشت، بالا میآورد. آری این حاصل روزهای سختی بود كه او گذرانده است. سجاد مرادی قهرمان و ركورددار دوهای نیمه استقامت ایران در ورزشگاه شهر گوانگجو به نام آئوتی كه تاریخیترین روزهای عمرش را در آن گذرانده، با خبرنگار ایسنا به گفتوگو نشست و از زحمتهایی كه برای این مدال كشیده، كسانی كه كمكش كردهاند و آرزوهایش گفت. در ادامه متن كامل گفتوگو با سجاد مرادی را خواهید خواند. آقای مرادی! فكر میكنم این موفقیت به راحتی به دست نمیآمد و حتما این باید حاصل تلاش و پشتكاری ویژه باشد. ـ درست است. من امسال برای بازیهای آسیایی سختترین تمرینهای عمرم را انجام دادم. در سختترین شرایط تمرین كردم. تمرینهایی را كردم كه تاكنون انجام نداده بودم. روزهایی بود كه در ارتفاع بیش از 1700 متری شهركرد این قدر به من فشار میآمد كه گریه میكردم. این قدر به من فشار میآمد كه حالم به هم میخورد و بالا میآوردم. این نتیجهای كه امروز گرفتهام، حاصل همه آن زحمتهایی است كه كشیدهام. البته من باید بهتر كار میكردم. ما آمده بودیم كه دو مدال طلا بگیریم كه متاسفانه یكی از آنها نقره شد. از این بابت چندان ناراحت نیستم. خدا را شكر میكنم. اما ایكاش دو طلا میشد. خانواده مرادی به عنوان خانوادهای كه چندین دونده داشتند، كسب چنین مدالی را در بازیهای آسیایی كم داشت. ـ واقعا همین طور بود. من خیلی زحمت كشیده بودم. پژمان برادر بزرگترم مربی ما بود و من و امیر هم با او تمرین میكردیم. خانوادهام كمك زیادی به ما كردند و حمایتهای خانوادگی خیلی مهم بود. از پژمان هم تشكر میكنم كه در سرما و گرما زحمت ما را كشید و این موفقیت نه تنها برای من، برای تیمی است كه من را حمایت كرد تا طلا بگیرم. شاید مهمترین بخش كار شما، كار زیبایی بود كه امیر، برادر كوچكترت كرد. چه برنامهریزیای برای این كار انجام داده بودید؟ ـ ببینید این بلایی بود كه همیشه عربها به سر ما میآوردند و نمیگذاشتند ما مدال بگیریم. خوشحالم كه این بار با كمك امیر، داغ بزرگی به دلشان گذاشتیم. البته ما برنامه خاصی برای این رقابت نداشتیم. خیلیها به ما میگفتند كه این كار را انجام دهید اما من قبول نمیكردم و در این مورد صحبتی هم با امیر نكرده بودم چرا كه او هم پا به پای من تمرین كرده بود. تمرینهای سختی كرده بود. وقتی من به خبرنگاران میگفتم كه هیچ كس به اندازه من تمرین نكرده بود او به من خندید. در گوشم گفت تو كه راست میگویی؟ چرا كه واقعا امیر زحمت بیشتری از من كشیده بود. او حداقل میتوانست در این بازیها مدال برنز بگیرد اما بدون هماهنگیای كه داشته باشیم، 10 دقیقه قبل از مسابقه پیش من آمد، گفت میخواهم این كار را انجام بدهم. برایم مهم نیست كه مدال نگیرم، گفت ما این مدال طلا را كم داریم و برای رسیدن به آن هر كاری میكنم. پس از آن در مسابقه انصافا خوب دوید و تلاش زیادی كرد. میدانستم اگر دو كند شود ما مدال نمیگیریم. بنابراین امیر تا آنجایی كه توانست با سرعت دوید و همه آنها را نیز دنبال خود دواند. من كه میدانستم موضوع از چه قرار است در باد آنها خوابیدم و در 200 متر پایانی توانستم با فاصله زیادی از خط پایان بگذرم. باورشان نمیشد كه این گونه از ما شكست بخورند. به هر حال من از امیر متشكرم. هرچه هم پاداش به من بدهند، من با او قسمت میكنم چرا كه تاثیر زیادی در موفقیت من داشت. موفقیت نتیجه روزهایی است كه در سختی تمرین گریه میكردم در صحبتهایت از تیمی كه حمایتت كردند گفتی. آن تیم چه كسانی بودند؟ ـ خب به غیر از مربیام كه پژمان بود، من باید تشكر ویژهای از كریمی به عنوان رییس فدراسیون كنم. هرچه خواستم به من داد. هیچ چیز كم نگذاشت. فكر میكنم او عامل اصلی در این موفقیت است. من به همه آنهایی كه از او انتقاد میكنند میگویم نتایج دوومیدانی را در گوانگجو ببینید. عظمت دوومیدانی را در بازیها ببینید. بگویید كه كدام رشته این قدر پراهمیت است. ما همان طور كه كریمی با جسارت پیش از شروع بازیها گفته بود بین 4 تا 6 مدال میگیریم، اكنون به آن موفقیت دست یافتیم. چه كسی جرات داشت در دوومیدانی این موضوع را پیشبینی كند؟ ما سال گذشته در رقابتهای قهرمانی آسیا سوم شدیم. چه كسی باورش میشد كه ما در آسیا سوم شویم. در این بازیها هم اگر سپهرزاد مصدوم نمی شد یك مدال دیگر داشتیم و همه اینها نتیجه زحمتهای كریمی است. البته به غیر از كریمی باید از مدیرعامل باشگاه ذوب آهن كه كمك زیادی به من كرد نیز تشكر كنم گرچه من در سال جاری با ذوب آهن قرارداد داشتم اما مدیرعامل باشگاه من را آزاد گذاشت تا بتوانم برای بازیها آماده شوم و عملكرد موفقیتآمیزی داشته باشم. او نیز كمك زیادی به من كرد. ای كاش كه این گونه آدمها در همه جای ورزش ما زیاد بودند تا ورزشكاران را درك كنند و به همه آنها برای موفقیت كمك كنند. به نظر من اینها عامل موفقیت من بودند. خب، این موفقیت پایان راه تو نیست. باید به فكر موفقیت در سطح جهانی باشی. تمام كسانی كه تو امروز با آنها مسابقه دادی، یا قهرمان جهان بودند، یا قهرمان آسیا و یا قهرمان المپیك. فكر نمیكنی كه بتوانی با همین روند در رقابتهای جهانی سال آینده نیز موفق باشی و مدال بگیری؟ ـ واقعا كسب مدال در جهان و المپیك تفاوت زیادی با آسیا دارد. فكر نكنید كه من اینجا آنها را شكست دادم، در رقابتهای جهانی هم میتوانم آنها را شكست دهم. این كار كار راحتی نیست. تمرینها و برنامهریزی ویژهای میخواهد. برای همین كار قرار است یك مربی خوب الجزایری كه هم در المپیك و هم در جهان مدال دارد، تا چند وقت دیگر به ایران بیاید و پس از عقد قرارداد كارم را با او شروع كنم. اگر خوب تمرین كنم و برنامهریزی داشته باشم و برخی حاشیهها را كنار بگذارم، شاید بتوانم در جهان هم موفق باشم اما این كار سادهای نیست و باید برای آن به صورت ویژه حمایت شوم. منظورت از حمایت ویژه چیست؟ ـ منظورم این است كه شرایط مالی فدراسیون دوومیدانی بهتر شود. ما اكنون چند برابر بودجهای كه در اختیار فدراسیون است برای كاروان مدال كسب كردیم. حتی برخی از "كریمی" (رییس فدراسیون دوومیدانی) انتقادهایی هم میكردند اما اگر ما بخواهیم بدون دغدغه كار كنیم، باید فدراسیون بیشتر حمایت شود و با كمك فدراسیون ما مشكل و دغدغه كمتری داشته باشیم. من امیدوارم كه مسوولان سازمان تربیت بدنی پس از بازیهای آسیایی گوانگجو به این دانش رسیده باشند كه دوومیدانی میتواند در آسیا موفق باشد و باید این تیم و فدراسیون برای موفقیتهای آتی بیشتر حمایت شوند. تنظیم برای تبیان/سمیه حدادی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 210]