تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849229490
مراسمي که از آن انتظاري نمي رفت
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار جمعه 17 اسفند 1386 تعداد مشاهده : 79 جام جم آنلاين: سال 86 براي ادبيات ، سال جشنواره ها و مسابقات مختلف بود؛ جشنواره ها و مسابقاتي که هر کدام در اندازه خود مي کوشيد روغني به چراغ فتيله سوخته ادبيات بريزد. جشن بزرگ داستان انقلاب اسلامي را نيز بايد در همين رسته اقدامات ارزيابي کرد؛ جشني که با فراخوان آن از ارديبهشت نويدبخش توجه جدي به يکي از موضوعات مغفول مانده ادبيات داستاني بود. در کنار اجراي اين جشن براي «داستان هاي چاپ نشده!» با انتشار کتاب هايي مانند «اسماعيل » اميرحسين فردي و «قطار 57» رضا رئيسي ، اميدواري ها براي تبديل شدن اين موضوع به يک دغدغه نويسندگي و سياستگذاري زيادتر شد. اما با همه اين موضوعات مثبت ، اين جشن در حالي به کار خود پايان داد که هيچ يک از آثار ارائه شده در آن نتوانسته بودند به عنوان اثر برگزيده شناخته شوند و به همين دليل هم همه اين اقدامات به چند تقدير و چند سخنراني اميدوارکننده ، محدود و فرجام گرفت . بررسي ادبيات انقلاب اسلامي و اين جشن بزرگ ، دستمايه گزارشي است که پيش رو داريد. اميد داشتيم با توجه به اهميت موضوع ، بتوانيم جوياي نظرات رياست حوزه هنري به عنوان متولي و باني اين برنامه باشيم که با وجود تماس هاي مکرر و مکاتبه نتوانستيم چند دقيقه اي پاي صحبت هاي مهندس بنيانيان بنشينيم. به اين لحاظ اگر يکطرفه به قاضي رفته ايم ، پيشاپيش عذرخواهي مي کنيم. در واقع ما نمي خواستيم يکطرفه برويم ، بلکه طرف ديگر حاضر به صحبت نشده است. شايد هم به علت نحوه برگزاري مراسم. داستان هايي که با دستمايه موضوع انقلاب اسلامي نگارش شده ، بسيار کم است. کشور ما و بالتبع آن هنر ايراني ، يکصد سال پرشتاب و پرحادثه اي را گذرانده که در آن جنگ ، تغيير و تحول ، اشغال ، درگيري و کشمکش همه و همه هنر اين سرزمين را متاثر کرده است. در واقع يکصد سالي که در آن ، 2سلسله حکومتي سرنگون شده و مدت زيادي جامعه درگير جنگ ها و تحولات سياسي بنيادي مانند انقلاب و کودتاست و هر تحولي به صورت زنجيروار وابسته به اتفاق قبلي است ؛ شناسايي يک ژانر يا گروه خاص داستاني از داستان هاي معاصر دشوار مي نمايد. همان گونه که محسن مومني ، يکي از برگزارکنندگان و داور اين مسابقه نيز اذعان مي کند: قالب زماني اين ادبيات را با مسامحه مي توان از سال هاي 41و 42محاسبه کرد؛ زيرا بستر انقلاب اسلامي در مقطع زماني ديگري است. جو غالب داستان نويسي در اين سال ها نيز متاسفانه برخاسته و متاثر از جريان چپ مارکسيستي است و اين دوره بخصوص نيز به همين دليل در سال هاي ايجاد و اوج ، روايتي درخور نمي يابد. امام خميني ره در هنگام تبعيد، جمله مشهوري دارند که فرموده اند: «سربازان من درون گهواره ها جا دارند» و اين سربازان ، زماني چشم بر حوادث پرشتاب پيروزي انقلاب مي گشايند که همه چيز در حال تحول است. برداشت هايي که عمده آن تاثيرگرفته از ماه هاي پرخروش سال 56و 57خورشيدي است ؛ و تصوير انقلاب در آن محدود به راهپيمايي ها و اعلاميه هاست . انقلاب ، پيروز مي شود و شاکله هنر انقلاب در حال شکل گيري است. با آغاز جنگ تحميلي ، تکليف مهمتري پيش مي آيد که آن دفاع از کيان اسلام و انقلاب است. نويسنده بايد درباره چيزهايي بنويسد که تربيت کننده نسل جهادگر و رزمنده است و کم کم موضوع انقلاب ، چرايي ، چيستي و مراحل آن به فراموشي کامل سپرده مي شود. جنگ تمام مي شود و هنوز هنر دغدغه جنگ را دارد و نسل ها نو مي شوند و هنوز کسي درباره انقلاب چيزي نگفته است. احمد دهقان ، نويسنده و داور جشن بزرگ داستان انقلاب در همين زمينه مي گويد: گذشت زمان باعث شده تلقي هاي متفاوت و بسيار سطحي اي در اين خصوص شکل بگيرد و همين نکته مانع مهمي براي توليد آثار فاخر در اين عرصه و فهم دقيق انقلاب اسلامي است. چرا ادبيات انقلاب اسلامي؟ ملت ايران در طول 30ساله اخير، هزينه هاي زيادي را براي پاسداشت انقلاب و نظام جمهوري اسلامي پرداخته است ؛ هزينه هايي که بدون تجلي ضرورت هاي انقلاب و براساس آن تبديل اسناد، مدارک و دلايل به يک پيش زمينه فکري و ذهني براي نسل هاي کنوني و آينده ، پرداختن آن مبهم به نظر مي رسد. گرچه انقلاب اسلامي به لحاظ فرهنگي و اعتقادي براي نسل اول آن ضرورت و حقيقتي واضح است ؛ اما احتياج به اين دارد که ضرورت ها و گوهر آن در تاريخ و فرهنگ ايران متجلي شود تا بتواند در هويت ايراني نقشي ماندگار بيافريند بنابراين گرچه اين واقعه شاه بيت همه مبارزات آزادي خواهانه يکصد ساله اخير ملت ايران است ؛ اما هنوز به عنوان حلقه گمشده ادبيات معاصر، موضوعي غايب در هنر ايراني است. يکي از نويسندگان در اين زمينه معتقد است : «اگر بسياري از کشورها، واقعه اي مشابه انقلاب اسلامي داشتند؛ خيلي بيشتر از ما براي معرفي آن به دنيا، داستان مي نوشتند و آن را وارد ادبيات جهاني مي نمودند.» اقدامي ديرهنگام ؛ اما عجولانه! برگزاري جشن بزرگ ، کارگاه و بررسي موضوع ادبيات انقلاب اسلامي ، اقدامي ارزنده از سوي حوزه هنري بود. در عين حال ، نمي توان از يک نکته مهم غفلت کرد که درباره احياي يک موضوع فراموش شده بايد با مطالعه بيشتري قدم برداشت. امروزه بسياري تصور مي کنند فراخوان اين حوزه براي جمع آوري قصه هاي انقلاب با اعلام جوايز ارزشمند مالي ، پيش از هر زمينه سازي و کالبدشکافي موضوع ضعف داستان نگاري درباره انقلاب ، يک نوع تحريک و دغدغه سازي ساختگي است ؛ گزاره اي که گردانندگان و داوران جشن نيز آن را رد نمي کنند. درواقع پيش از برپايي هر جشن بزرگ (يا به کار بردن واژه اي در اين سطح) بايد مطمئن بود که مدعوين اين جشن در معناي واقعي کلمه بزرگ هستند يا نه؟ فرجام جشن به ارائه آثاري نه چندان قوي که به تعبير مجيد قيصري داور جشن شتابزدگي در تدوين و ارائه در جاي جاي آن موج مي زد؛ نشان داد که صرف تشويق براي ايجاد آثار بزرگ در يک حوزه مفهومي کارگر نيست. قيصري در ادامه همين اظهارنظر توضيح مي دهد: «داستان بزرگ ، حاصل مشاهده دقيق يا مطالعه عميق است و با يک فراخوان سه چهار ماهه نمي توان انتظار داشت تشويق هر چقدر بالا هم باشد، به توليد کار ارزنده منتهي شود. البته نمي توان بيش از اين توقع داشت . متاسفانه در کشور ما اين گونه آزمون و خطاها بويژه در عرصه هنر فراوان است.» در مقابل محمد ناصري ، دبير اجرايي جشن معتقد است ؛ با وجود ضعف عمده بسياري از آثار، نگاه گردانندگان اين جشن به آينده بوده و انتظار خاصي از اين دوره نمي رفته است. هدف گيري اصلي ما براي سال هاي بعد و بويژه جشن هاي سي امين سال پيروزي انقلاب اسلامي است . ما مي خواستيم موج آفريني کنيم و در اين زمينه هم کم توفيق نبوده ايم. نبايد از دوره اول هر کاري انتظاري زياد داشت. ماجراي داستان چاپ نشده! محسن مومني که علاوه بر عضويت در هيات داوران ، در دفتر ادبيات حوزه نيز مسووليت دارد، ابراز رضايت شديدي از جذب استعدادها (افراد غيرحرفه اي) به اين جشن دارد. وي مي گويد: در جريان همين جشن تقريبا 10 نفري را شناسايي کرديم که گرچه آثار قوي خلق نکرده اند، مي توانند نويسندگان بزرگي باشند. اما درواقع همين موضوع يکي از نقاط ضعف کيفي جشن است ؛ زيرا اگر داستاني بلند از قبل توليد شده و چاپ نشده باشد؛ خود نشانه ضعف داستان است و از سويي نمي توان مهلت يک جشنواره ادبي را براي آفرينش يک کار بلند و شاخص کافي دانست. بنابراين کارکرد استعداديابي در جشنواره ها و مسابقات در اين سطح کمي غيرحرفه اي به نظر مي رسد. از سويي ، نگاه سختگيرانه هيات داوران که در اظهارنظرهاي اعضاي آن تاکيد شده ، نکته نافي ديگري بر توجيه ضعف هاي کارکردي و مطالعاتي اين طرح از قبل است. سميناري که جشن بزرگ شد! در اين جشن بزرگ از آغاز مقرر نبود که از کتاب هاي چاپ شده ، تقدير به عمل آيد و از سويي ديگر، به قول گرداننده هاي آن حرکتي رو به جلو براي آينده پيش بيني شده بود. حال سوال اين است که با اين اوضاع و احوال و اين که همه مي دانستند چه اتفاقي روي خواهد داد؛ چگونه اين اتفاق ، جشن بزرگ ناميده شد. اگر سميناري براي آسيب شناسي و بررسي راه هاي توسعه نگارش داستان هاي انقلاب اسلامي پيش از اجراي جشن بزرگ اتفاق مي افتد؛ شايد جشنواره پس از آن واقعا بزرگ و شايسته نامش مي شد. مجيد قيصري در پاسخ پرسش ما که مي پرسيم چشم انداز شما براي ادامه جريان اين جايزه بزرگ چيست ؛ مي گويد: هيچ چيز قابل پيش بيني نيست ؛ اگر سال آينده جشنواره برگزار نشود، چه کسي سوال مي کند و سراغ مي گيرد؟! مثل اين است که بگوييم آيا تيم فوتبال به جام جهاني مي رود؟ اما اين همه مهم نيست. مهم اين است که همه برگزارکنندگان براي دوره اول از دريافت 395داستان از سراسر کشور راضي و خشنودند. فعلا فقط تعداد آثار مهم است. محمدصادق دهنادي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 323]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها