واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: 3واقعه مهم امروز براي ايران
![امام خميني](http://img.tebyan.net/big/1389/07/79302298813723815486193208168235248841210.jpg)
بخش سياسي- سيزدهم آبان سالگرد سه رويداد مهم در تاريخ ايران است تبعيد امام خميني به ترکيه در 13 آبان 1343، کشتار دانشآموزان در 13 آبان 1357 در دانشگاه تهران و تسخير سفارت آمريکا در 13 آبان 1358، سه رويداد متفاوت بودند، ولي هر يک در شکل دادن به حرکت انقلاب اسلامي نقش خاصي ايفا کردند. هويت هر سه رخداد، مبارزه با استکبار و عوامل آن است و به همين دليل اين روز «روز ملي مبارزه با استکبار» ناميده ميشود.تبعيد امام خميني در 13 آبان 1343 امام خميني توسط مأموران حکومت شاه بازداشت و پس از انتقال از قم به تهران، به ترکيه تبعيد شدند. اين تبعيد در پي اعتراض امام به سياستهاي حکومت پهلوي و از جمله تصويب لايحه کاپيتولاسيون به وقوع پيوست. امام 9 روز پيش از تبعيد، در مراسمي که به مناسبت ميلاد حضرت زهرا (س) در منزلشان برگزار شد، با ايراد نطقي جنايات و مفاسد کاپيتولاسيون را تشريح کردند. امام در سپيده دم 13 آبان توسط يک گروه از مأموران ساواک به سرپرستي سرهنگ مولوي ـ رئيس ساواک تهران ـ بازداشت شدند و هنوز آفتاب از افق سرنزده بوده که با يک فروند هواپيماي نظامي از فرودگاه مهرآباد به ترکيه تبعيد شدند. اطلاعيه کوتاه ساواک که از راديو و تلويزيون و روزنامهها انتشار يافت، چنين بود:«طبق اطلاع موثق و شواهد و دلائل کافي چون رويه آقاي خميني و تحريکات مشاراليه عليه منافع ملت و امنيت و استقلال و تماميت ارضي کشور تشخيص داده شد، لذا در تاريخ 13 آبان 1343 از ايران تبعيد گرديد.»1در پي تبعيد امام خميني عليرغم فضاي خفقان، موجي از اعتراضها به صورت تظاهرات در بازار تهران، تعطيلي طولاني دروس حوزهها و ارسال طومارها و نامهها به سازمانهاي بينالمللي و مراجع تقليد جلوهگر شد. آيتالله حاج مصطفي خميني نيز در روز تبعيد امام بازداشت و زنداني شد و پس از چندي در 13 دي 1343 به ترکيه نزد پدر تبعيد شد.دوران تبعيد امام به ترکيه بسيار سخت و شکننده بود. امام حتي از پوشيدن لباس روحانيت منع شده بودند. محل اقامت اوليه امام هتل بلوار پالاس آنکارا بود. اما فرداي آن روز براي مخفي نگاهداشتن محل اقامت، امام را به محلي واقع در خيابان آتاترک منتقل کردند. چند روز بعد (21 آبان 1343) براي منزويتر ساختن ايشان و قطع هرگونه ارتباط، محل تبعيد را به شهر بورسا واقع در 46 کيلومتري غرب آنکارا انتقال دادند. در اين مدت امکان هرگونه اقدام سياسي از امام خميني سلب شده و ايشان تحت مراقبت مستقيم مأمورين اعزامي ايران و نيروهاي امنيتي ترکيه قرار داشتند.امام در طول هجرت 14 ساله خود به روشنگري افکار عمومي ايران و جهان نسبت به ماهيت حکومت شاه پرداخته و زمينه انقلاب مردمي و سقوط رژيم پهلوي را فراهم ساختند. به همين دليل نقطه شروع دوره هجرت يعني 13 آبان 1343 و همچنين نقطه پايان آن يعني 12 بهمن 1357 به عنوان «يومالله» شناخته شده استامام خميني جمعاً 11 ماه در ترکيه به سر بردند، سپس ساواک با هماهنگي دولت ترکيه ايشان را در 13 مهر 1344 به عراق تبعيد کردند. ايشان به مدت 13 سال تحت نظارت توأم با فشار رژيم بعثي عراق بودند. در بحبوحه انقلاب اسلامي، و در نتيجه افزايش اختناق رژيم بغداد امام خميني تصميم به خروج از عراق و عزيمت به کويت گرفتند اما کويت تحت فشار شاه، از پذيرش امام و هيئت همراه امتناع ورزيد در نتيجه امام خميني در مهر 1357 راهي فرانسه شدند و در «نوفل لوشاتو» در حومه پاريس اقامت گزيدند. امام طي 4 ماه اقامت خود در فرانسه انقلاب اسلامي را تا مراحل پيروزي هدايت کردند و سپس در 12 بهمن 1357 به کشور بازگشتند. امام در طول هجرت 14 ساله خود به روشنگري افکار عمومي ايران و جهان نسبت به ماهيت حکومت شاه پرداخته و زمينه انقلاب مردمي و سقوط رژيم پهلوي را فراهم ساختند. به همين دليل نقطه شروع دوره هجرت يعني 13 آبان 1343 و همچنين نقطه پايان آن يعني 12 بهمن 1357 به عنوان «يومالله» شناخته شده است.کشتار دانشآموزان
![تسخير لانه جاسوسي در 13آبان](http://img.tebyan.net/big/1389/08/591091857520229125151137562451515612222164.jpg)
سيزدهم آبان 1357 و در روزهاي اوجگيري انقلاب اسلامي دهها نفر از دانشآموزان که براي انجام تظاهرات در محوطه دانشگاه تهران تجمع کرده بودند، هدف تيراندازي مأموران حکومت قرار گرفته و به شهادت رسيدند. به دليل بسته بودن درهاي دانشگاه هيچ يک از دانشآموزان نتوانستند از برابر آتش گلولههاي مأموران بگريزند و اين امر تلفات آنان را افزايش داده بود. اين جنايت توسط دولت «آشتي ملي» شريف امامي صورت گرفت.حادثه 13 آبان 1357 بعد از حادثه 17 شهريور آن سال، دومين خونريزي عمده دولت شريف امامي بود؛ در حالي که عمر سياسي اين دولت از 70 روز تجاوز نميکرد. ابعاد حادثه دانشگاه به حدي بود که وقتي در برنامه اخبار شبانگاهي گزارش تيراندازي مستقيم سربازان به روي دانشآموزان در دانشگاه از شبکه سراسري تلويزيون پخش شد، وزير علوم بلافاصله استعفا داد و فرداي آن روز کابينه شريف امامي نيز سقوط کرد. از آن پس روز 13 آبان «روز دانشآموز» ناميده شد.تسخير «لانه جاسوسي» سيزدهم آبان 1358 ساختمان سفارت آمريکا در تهران توسط جمعي از دانشجويان معترض تصرف گرديد از زمان پيروزي انقلاب اسلامي ايران تا زمان تسخير سفارت آمريکا در تهران ديپلماتهاي آمريکايي مستقر در سفارتخانه از هيچ تلاشي در جهت مقابله با نظام نوبنياد جمهوري اسلامي ايران فروگذار نميکردند. تماس با سرکردگان گروههاي ضد انقلاب ، ارتباط حمايتي با شبکههاي کودتا و براندازي در داخل کشور و تأمين مالي گروهکهاي تروريستي که در غرب و جنوب ايران به انفجار در لولههاي نفتي و يا ايجاد نا امني و بيثباتي در مناطق کردنشين مشغول بودند، از عملکردهاي مأموران سياسي فعال در ساختمان سفارت آمريکا بود. اين حقايق در اسناد لانه جاسوسي نيز آمده است. بعضي از مقامات بلند پايه دولت کارتر پس از شکست وي در انتخابات 1359 ش. در خاطرات خود، به نقش نامطلوب و مخرب دستگاه حکومتي آمريکا عليه ايران که از طريق سفارتخانه آن کشور در تهران هدايت ميشد اقرار کردند.
![تسخير لانه جاسوسي در 13آبان](http://img.tebyan.net/big/1389/08/17386170246150165185712109212222613491217223.jpg)
سفارت آمريکا در تهران طي زمستان 1357 تا پائيز 1358 به مرکز فرماندهي عمليات جاسوسي و خرابکاري عليه جمهوري اسلامي ايران تبديل شده بود؛ نظامي که عمر سياسي آن به يک سال نميرسيد. با اين حال سفارت آمريکا زماني توسط دانشجويان تسخير شد که آمريکا خواست مشروع ملت ايران در استرداد شاه و اموال و داراييهاي بلوکه شده ايران را ناديده گرفت و حتي امکاناتي وسيع در اختيار فراريان حکومت شاه گذاشت تا تشکيلات خود را عليه انقلاب سازماندهي و فعال کنند.تسخير لانه جاسوسي آمريکا در تهران از ابتدا با حمايت امام خميني مواجه گرديد. امام تصرف لانه جاسوسي توسط دانشجويان را «انقلاب دوم» لقب دادند و در سخناني، از اين اقدام حمايت کردند:«شما ميبينيد که الان مرکز فساد آمريکا را جوانها رفتهاند گرفتهاند و آمريکائيها را هم که در آنجا بودند، گرفتند و آن لانه فساد را بدست آوردند و آمريکا هيچ غلطي نميتواند بکند و جوانها مطمئن باشند که آمريکا هيچ غلطي نميتواند بکند.» 2پينويسها:1ـ روزها و رويدادها؛ انتشارات پيام مهدي؛ بهار 1379؛ ص 3902ـ صحيفه نور، ج 10، صص 157ـ 148؛ 16/8/1358منبع:موسسه مطالعات و پژوهش هاي سياسيتنظيم:سعيد آقازاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]