تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819756666
منتقد حق فرش قرمز انداختن ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: منتقد، حق فرش قرمز انداختن ندارد
به سلامتی، قرار است که چهارمین فرش قرمز سینمای ایران هم، برگزار شود. توسط چه کسی و چه کسانی؟ توسط همان هایی که فرش قرمزهای قبلی را هم جمع و جور کرده بودند؛ توسط یکی از پربازدیدترین سایت های سینمایی ایران که البته منتقدان معروفی هم در آن، مشغول نوشتن و کار هستند.برگزاری چنین مراسم هایی در چنین سینمای بی رمقی، البته یک اتفاق خجسته و مهم به شمار می رود؛ و نوعی تزریق خون به پیکره این سینما است، و شاید نوعی نفس مصنوعی و هر چیز دیگری. در اصل برگزاری چنین مراسم هایی، هیچ شک و تردیدی وجود ندارد. پس مشکل و مساله اصلی کجا است؟*کسانی که در این سایت پربیننده و مطرح مشغول به کار هستند، البته در مجلات و سایت های دیگری هم دست به قلم می برند. در واقع، این دوستان، روزنامه نگارانی هستند که در حوزه تخصصی سینما، دارند فعالیت می کنند. پس قبل از اینکه سینمایی باشند، رسانه ای هستند. و البته کار در رسانه، باید و نبایدهای خاص خودش را هم دارد. روزنامه نگار جماعت، باید بی طرف باشد. البته روزنامه نگاران هم انسان هستند و هر انسانی، می تواند عقاید خاص به خودش را داشته باشد؛ اما وقتی که می خواهند خبری را نقل کنند یا رویدادی را نقد کنند یا هر کار رسانه ای دیگر، این علائق شخصی، باید کمترین دخالت ممکن را داشته باشند. اگر قرار باشد که منتقدان شناخته شده ایران، وارد بحث فرش قرمز و حمایت از یک فیلم و زلف گره زدن با عوامل آن شوند، طبیعی ترین و سریع ترین فکری که به ذهن می رسد؛ دست در یک کاسه داشتن آن ها خواهد بود. کاری به درست و غلط این ماجرا ندارم، اما این اتفاق، آبستن آن نتیجه گیری هم می تواند باشد؛ که چندان نتیجه گیری دور از ذهنی هم نیست.*اصل بی طرفی، یکی از ابتدایی ترین اصول کار روزنامه نگاری و رسانه است. و اصول رسانه نگاری نیز، اصولی هستند که نتیجه کار هر فعال رسانه ای را، می توان با آن سنجید و طبق آن، نمره اش را نشاند پای کارنامه رسانه ای او. وقتی که عده ای از رسانه نگاران حوزه سینمایی، دست به کار می شوند و فرش قرمز برگزار می کنند، آیا فردا می تواند انتظار داشت که در نقد چنین فیلمی، انصاف داشته باشند؟ می توانند انصاف داشته باشند، و می توانند هم نداشته باشند. اما ماجرا بر سر این است که چرا باید در حوزه رسانه، دست به فعالیت های اجرایی ای زد که پشت سرش، هزار حرف و حدیث باشد؟ که بسیاری از این حرف و حدیث ها، می توانند درست از آب در بیایند؟ در سواد و حرفه ای بودن کسانی که دارند دست به چنین کاری می زنند، البته حرف و حدیثی نیست؛ اما همیشه و همه جا، در پایبندی آن ها به اصول کار رسانه نگاری، می تواند جای اما و اگری وجود داشته باشد.* اصل بی طرفی، یکی از ابتدایی ترین اصول کار روزنامه نگاری و رسانه است. و اصول رسانه نگاری نیز، اصولی هستند که نتیجه کار هر فعال رسانه ای را، می توان با آن سنجید و طبق آن، نمره اش را نشاند پای کارنامه رسانه ای او. وقتی که عده ای از رسانه نگاران حوزه سینمایی، دست به کار می شوند و فرش قرمز برگزار می کنند، آیا فردا می تواند انتظار داشت که در نقد چنین فیلمی، انصاف داشته باشند؟ حتی در علاقه مند بودن منتقدان و رسانه نگاران سینمایی به فعالیت های اجرایی هم اما و اگری نمی تواند وارد کرد. بالاخره آن ها هم انسان هستند و دوست دارند که کار اجرایی کنند. اما بدون شک، باید تاوان این سوء ظن بزرگ را هم بپردازند؛ که البته این تاوان را، عالم نقد و نقادی باید پرداخت کند. بهتر آن نیست که کار اجرایی را، به سازمان های مردم نهاد فرهنگی و هنری واگذار کنیم و خود، به کار خود سرگرم باشیم؟ چطور از منتقدی که می رود و از کارگردانی معروف، مستندی می سازد و عالم و آدم می دانند که از فداییان این کارگردان معروف و صاحب سبک است، می توان انتظار نقد منصفانه درباره این شخصیت را داشت؟ کارگردان، با هر اندازه بزرگی و معروفی، کارگردان است و منتقد، منتقد. گلیم هر کسی هم اندازه اش مشخص است. بهتر نیست گلیم خودمان را، داشته باشیم و پایمان را اندازه گلیم دیگران دراز نکنیم؟ و اگر هم خیلی به گلیم دیگران علاقه مندیم، نقد را رها کنیم و برویم درگیر سینماگری و کارگردانی شویم؟ مخاطبان، باهوش ترین حلقه زنجیره بزرگ رسانه ها هستند. و منتقدانی چنین باسواد، لاجرم این اصل بدیهی را باید خوب درک و هضم کنند؛ اصلی که گاه، در سایه نام و اعتبار دوستان سینمایی نویس می رود و به خودشان این حق را می دهند که به واسطه این حجم از سواد و سابقه و شهرت، آن را کنار بگذارند...--------------------------------------------------------------------------------عیسی محمدیگروه سینما و تلویزیون تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 210]
-
گوناگون
پربازدیدترینها