محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827927342
دوستان بی خدا دشمنان آخرت
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دوستان بی خدا دشمنان آخرت
نقش دوست در سرنوشت انسانبدون شک عامل سازنده شخصیت انسان بعد از اراده و خواست و تصمیم او امور مختلفى است که از اهم آنها همنشین و دوست و معاشر است ، چرا که انسان خواه و ناخواه تأثیر پذیر است ، و بخش مهمى از افکار و صفات اخلاقى خود را از طریق دوستانش مى گیرد، این حقیقت هم از نظر علمى و هم از طریق تجربه و مشاهدات حسى به ثبوت رسیده است .این تأثیر پذیرى از نظر منطق اسلام تا آن حد است که در روایات اسلامى از پیامبر خدا حضرت سلیمان (علیه السلام ) چنین نقل شده : لا تحکموا على رجل بشىء حتى تنظروا الى من یصاحب ، فانما یعرف الرجل باشکاله و اقرانه و ینسب الى اصحابه و اخدانه ؛ درباره کسى قضاوت نکنید تا به دوستانش نظر بیفکنید چرا که انسان بوسیله دوستان و یاران و رفقایش شناخته مى شود.!امام امیر المؤ منین على بن ابیطالب (علیه السلام ) در گفتار گویاى خود مى فرماید: و من اشتبه علیکم امره و لم تعرفوا دینه ، فانظروا الى خلطائه ، فان کانوا اهل دین الله فهو على دین الله ، و ان کانوا على غیر دین الله فلا حظ له من دین الله ؛ هر گاه وضع کسى بر شما مشتبه شد و دین او را نشناختید به دوستانش نظر کنید، اگر اهل دین و آئین خدا باشند او نیز پیرو آئین خدا است ، و اگر بر آئین خدا نباشند او نیز بهره اى از آئین حق ندارد.و براستى گاه نقش دوست در خوشبختى و بدبختى یک انسان از هر عاملى مهمتر است، گاه او را تا سر حد فنا و نیستى پیش مى برد، و گاه او را به اوج افتخار مى رساند.انسان ممکن است تا مرز سعادت پیش برود، اما یک وسوسه شیطانى از ناحیه یک دوست بد او را به قهقرا بازگرداند و سرنوشتى مرگبار براى او فراهم سازد که از حسرت آن روز قیامت هر دو دست را به دندان بگزد، و فریاد یا ویلتى از او بلند شود.خیل روایاتی که در این زمینه وارد شده نشان میدهد که تا چه اندازه اسلام در مسأله انتخاب دوست سختگیر و دقیق و موشکاف است .در حدیثى از امام محمد تقى الجواد (علیه السلام ) مى خوانیم : ایاک و مصاحبة الشریر فانه کالسیف المسلول یحسن منظره و یقبح اثره ؛ از همنشینى بدان بپرهیز که همچون شمشیر برهنه اند، ظاهرش زیبا و اثرش بسیار زشت است !. دوست بد مرا گمراه کرد!روز قیامت صحنه هاى عجیبى دارد که در اینجا به یکی از آنها اشاره می شود و آن مسأله حسرت فوق العاده ظالمان از گذشته خویش است نخست مى فرماید:«وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا»(1) ؛ روزی که کافر دستان خود را به دندان گزد و گوید : ای کاش راهی را که رسول در پیش گرفته بود ، در پیش گرفته بودم.یعض از ماده عض (بر وزن سد) به معنى گاز گرفتن با دندان است و معمولا این تعبیر در مورد کسانى که از شدت حسرت و تأسف ناراحتند به کار مى رود،این کار شاید به خاطر این باشد که این گونه اشخاص هنگامى که گذشته خویش را مى نگرند خود را مقصر مى دانند و تصمیم بر انتقام از خویشتن مى گیرند و این نوعى انتقام است تا بتوانند در سایه آن کمى آرامش یابند.آنها که در معاشرت و دوستى حق دیگران را بطور کامل رعایت کنند و کمترین تعدى بر دوستان خود روا ندارند کمند، تنها کسانى مى توانند حق دوستان و آشنایان را بطور کاملا عادلانه ادا کنند که از سرمایه ایمان و عمل صالح بهره کافى داشته باشند.و براستى آن روز را باید یوم الحسرة گفت ، چنانکه در قرآن از روز قیامت نیز به همین عنوان یاد شده است (سوره مریم آیه 39) چرا که افراد خطاکار خود را در برابر یک زندگى جاویدان در بدترین شرائط مى بینند در حالى که مى توانستند با چند روز صبر و شکیبائى و مبارزه با نفس و جهاد و ایثار، آن را به یک زندگى پر افتخار و سعادتبخش مبدل سازند.
حتى براى نیکوکاران هم روز تأسف است ، تأسف از اینکه چرا بیشتر از این نیکى نکردند؟!سپس اضافه مى کند که این ظالم بیدادگر که در دنیائى از تأسف فرو رفته مى گوید: اى واى بر من کاش فلان شخص گمراه را دوست خود انتخاب نکرده بودم «یَا وَیْلَتَى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا»(2) ؛ وای بر من ، کاش فلان را دوست نمی گرفتم . روشن است که منظور از فلان همان شخصى است که او را به گمراهى کشانده : شیطان یا دوست بد یا خویشاوند گمراه. باز ادامه مى دهد و مى گوید: بیدارى و آگاهى به سراغ من آمده بود (و سعادت در خانه مرا کوبید) ولى این دوست بى ایمان مرا گمراه ساخت «لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِی وَكَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا» (3) ؛ با آنکه قرآن برای من نازل شده بود ، مرا از پیرویش باز می داشت و این ، شیطان همواره آدمی را تنها می گذارد . اگر از ایمان و سعادت جاویدان ، فاصله زیادى مى داشتم ، این اندازه جاى تاسف نبود، ولى تا نزدیک مرز پیش رفتم ، یک گام بیشتر نمانده بود که براى همیشه خوشبخت شوم ، اما این کور دل متعصب لجوج مرا از لب چشمه آب حیات تشنه بازگرداند و در گرداب بدبختى فرو برد.و در پایان آیه مى گوید: شیطان همیشه مخذول کننده انسان بوده است چرا که انسان را به بیراهه ها و مناطق خطر مى کشاند و بعد او را سرگردان رها کرده و به دنبال کار خود مى برد. حقیقت خذلان این است که کسى دل به یارى دیگرى ببندد ولى او درست در لحظات حساس دست از کمک و یاریش بردارد. دوستان بد دشمنان آخرت «الاَخِلاءُ یَوْمَئذِ بَعْضهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوُّ إِلا الْمُتَّقِینَ »(4) ؛ دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند مگر پرهیزگاران از حالت دوستانى که در مسیر گناه و فساد، و یا زرق و برق دنیا، دست مودت به هم مى دهند پرده برداشته مى گوید: همه دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند مگر پرهیزگاران ! این آیه که توصیفى از صحنه هاى قیامت است به خوبى نشان مى دهد که منظور از ساعت در آیه قبل نیز روز رستاخیز است ، روز از هم گسستن پیوندهاى دوستى ، مگر پیوندهائى که براى خدا و به نام خدا برقرار شده است .تبدیل شدن اینگونه دوستی ها به عداوت در آن روز طبیعى است ، چرا که هر کدام از آنها دیگرى را عامل بدبختى و بیچارگى خود مى شمرد: تو بودى که این راه را به من نشان دادى و مرا به سوى آن دعوت کردى ، تو بودى که دنیا را در نظر من زینت دادى و مرا به آن تشویق نمودى ، آرى تو بودى که مرا غرق غفلت و غرور ساختى و از سرنوشتم بیخبر کردى ، هر یک از آن ها به دیگرى اینگونه مطالب را مى گوید.تنها پرهیزگارانند که پیوند دوستى آنها جاودانى است ، چرا که بر محور ارزش هاى جاودانى دور مى زند، و نتایج پربارش در قیامت آشکارتر مى شود و آن را استحکام بیشترى مى بخشد.طبیعى است که دوستان در امور زندگى کمک یکدیگرند اگر دوستى بر اساس شر و فساد باشد شریک در جرم یکدیگرند، و اگر بر اساس خیر و صلاح باشد شریک در پاداش یکدیگر مى باشند، بنابراین جاى تعجب نیست که دوستى از قسم اول در آنجا تبدیل به دشمنى گردد، و از قسم دوم به دوستى محکمتر.امام صادق (علیه السلام ) مى فرماید: الا کل خلة کانت فى الدنیا فى غیر الله عز و جل فانها تصیر عداوة یوم القیامة بدانید هر دوستى که در دنیا براى خاطر خدا نباشد در قیامت تبدیل به عداوت و دشمنى مى شود. دوستان با وفا و راستین انسان تنها کسانى هستند که پیوندهاى مـعـنـوى ارتـبـاط آنـهـا را بـرقـرار مـى سـازد، ایـنـهـا دوسـتـان حـال ثـروت ، تـنگدستى ، پیرى و جوانى ، تندرستى و بیمارى ، و عزت و ذلتند، حتى رابطه هاى مودتشان بعد از مرگ نیز تداوم دارد. آرى آنها که در معاشرت و دوستى حق دیگران را بطور کامل رعایت کنند و کمترین تعدى بر دوستان خود روا ندارند کمند، تنها کسانى مى توانند حق دوستان و آشنایان را بطور کاملا عادلانه ادا کنند که از سرمایه ایمان و عمل صالح بهره کافى داشته باشند.
آزمون دوستانآزمونى که براى یک انسان پیش مى آید در عین حال آزمونى است براى دوستان و اطرافیان او، تا میزان صداقت و دوستى آنها به محک زده شود که تا چه حد وفا دارند، ایوب هنگامى که اموال و ثروت و سلامت خود را از دست داد دوستانش نیز خسته و پراکنده شدند، و دوستان و دشمنان زبان به شماتت و ملامت گشودند، و بهتر از هر زمان خود را نشان دادند، و دیدیم که رنج ایوب از زبان آنها بیش از هر رنج دیگر بود، چرا که طبق مثل معروف زخم هاى نیزه و شمشیر التیام مى یابد، ولى زخمى که زبان بر دل مى زند التیام پذیر نیست ! دوستان خدا کسانى نیستند که تنها به هنگام روى آوردن نعمت به یاد او باشند دوستان واقعى کسانى هستند که در بلا و نعمت در بیمارى و عافیت ، و در فقر و غنا به یاد او باشند، و دگرگونی هاى زندگى مادى ایمان و افکار آنها را دگرگون نسازد.و در حدیث دیگرى آمده است که : خداوند به موسى وحى فرستاد آیا هرگز عملى براى من انجام داده اى ؟ عرض کرد: آرى براى تو نماز خوانده ام ، روزه گرفته ام ، انفاق کرده ام ، و به یاد تو بوده ام ، فرمود: اما نماز براى تو نشانه حق است ، و روزه سپر آتش ، و انفاق سایه اى در محشر، و ذکر نور است ، کدام عمل را براى من بجا آورده اى،اى موسى ؟! عرض کرد: خداوندا خودت مرا در این مورد راهنمائى فرما، فرمود: هل والیت لى ولیا؟ و هل عادیت لى عدوا قط؟ فعلم موسى ان افضل الاعمال الحب فى الله و البغض فى الله ! ؛ آیا هرگز به خاطر من کسى را دوست داشته اى ؟ و به خاطر من کسى را دشمن داشته اى ؟ اینجا بود که موسى دانست برترین اعمال حب فى الله و بغض فى الله است (دوستى براى خدا و دشمنى براى خدا). دوستانى که به عشق بهره گیرى مادى دور انسان حلقه مى زنند آنچنان بى اعتبار و بـى وفـا هـستند که در همان لحظاتى که این نعمت ها از انسان جدا مى شوند با او وداع مى گویند، گویى تصمیم آن را از قبل گرفته بودند .ایـن گونه ماجراها که نمونه هایش را بارها شنیده و یا دیده ایم ثابت مى کند که جز بر خـدا نـمى توان دل بست ، دوستان با وفا و راستین انسان تنها کسانى هستند که پیوندهاى مـعـنـوى ارتـبـاط آنـهـا را بـرقـرار مـى سـازد، ایـنـهـا دوسـتـان حـال ثـروت ، تـنگدستى ، پیرى و جوانى ، تندرستى و بیمارى ، و عزت و ذلتند، حتى رابطه هاى مودتشان بعد از مرگ نیز تداوم دارد. فرآوری: محمدی_گروه دین و اندیشه تبیان پی نوشت ها : 1- سوره فرقان/ آیه 27.2- سوره فرقان/ آیه 28. 3- سوره فرقان/ آیه 29. 4- سوره زخرف/ آیه 67. با بررسی تفسیر نمونه/ جلد14، 15، 21، 19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]
-
گوناگون
پربازدیدترینها