واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: ایسنا-«اگر سازم را لحظهاي از من جدا كنند، ميميرم. يادم هست در فرانسه هنگام اجراي موسيقي، يكي از شخصيتهاي مملكتي وارد سالن شد، من هم ورود او را با ساز خوشآمد گفتم اما با عكسالعمل ناشايست برگزاركنندگان برنامه مواجه شدم؛ در نهايت هم كمانچهام از بين رفت. حتا يك نفر گفت: اينا اصفهانين خيلي زرنگن، يه چيزي درست كردن گذاشتن تو دستگاه با اون داره حرف ميزنه! ساز بدبخت را بردند تكه پاره كردند ديدند هيچي توي آن نيست!» يكسال از خاموشي محمد طوغانيان دهكردي هنرمند چيرهدست كمانچهنوازي ميگذرد كه حيرت مخاطبان را برميانگيخت وقتي از دل كمانچهاش كلمات را جاري ميكرد. به گزارش خبرنگار بخش موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، وي كه در سن 89 سالگي درگذشت، يكي از شاگردان بيواسطهي ابوالحسن صبا بهشمار ميرفت كه در طول حياتش هر آنچه كه از بديههنوازي و موسيقي مقامي را در ساز كمانچه اجرا ميكرد، مورد استقبال و توجه قرار ميگرفت. طوغانيان دهكردي موسيقي را بهصورت شفاهي و غيرآكادميك از ابوالحسن صبا فرا گرفته بود. وي چند صباحي را با اصغر بهاري - كمانچهنواز - به اجراي برنامههاي فرهنگي در كشور پرداخت. از اين هنرمند سهنوار آلبوم موسيقي، كمانچه نوازي دهكردي و مندير بهجاي مانده است. او در كشورهاي آلمان و سوييس با گروههاي متعددي از استادان ايراني و موسيقيدان كشور برنامههايي را اجرا كرده بود. گفته ميشود كه طوغانيان دهكردي در نگهداشتن فرهنگ موسيقي بختياري و موسيقي دهكردي نقش چشمگيري داشته است. از خودش نقل شده است: «در كودكيام صداي ساز استاد "نايب علي" شوهر خواهرم مرا مجذوب خود كرد. در كنار او كه بودم تا حدودي با مايهها و دستگاههاي موسيقي ايراني و مقامهاي بختياري آشنا شدم. تا اينكه يك روز قرار شد نايب عليخان براي ديدن استاد صبا به منزل او در تهران برود. من هم از او خواستم كه مرا با خود ببرد. برادرم رمضان هم بود. در خدمت ابوالحسنخان كه بوديم بعد از پذيرايي، او به سراغ سازش رفت. من هم در گوشهي اتاق در عالم خودم بودم، اما نگاهم را از او برنميداشتم. شروع كرد به "دشتي"، من يك دفعه پريدم و گفتم: دادا رمضون ميدوني چي زنه؟ ناگهان ابوالحسن خان دست نگه داشت و گفت: پسر جون چي ميزنم؟ گفتم: دشتي. استاد گفت: اگر باز هم بزنم ميتوني بگي چيه؟ گفتم: ابوالحسن خان چه عرض كنم؟! شروع كرد به زدن. يادش بخير. من گفتم: ابوعطا ميزني. خلاصه از برادرم و نايب علي خان به اصرار خواستم كه در كنار استاد صبا باشم و بالاخره هم حدود " نه سال" نزد ايشان شاگردي كردم و در 22 سالگي به شهركرد برگشتم. آن زمان كه قرار بود به شهركرد برگردم، صبا دست مرا گرفت و به برادرم رمضان گفت: رمضان اين يادگار را از من داشته باش و دست مرا در دست او گذاشت.» از آن زمان است كه گفته ميشود طوغانيان دهكردي به بازآفريني مايههاي اصيل موسيقي بختياري پرداخته است. طوغانيان در سال 1369 در فستيوال آوينيون فرانسه در بخش موسيقي با اجراي زنده و اصيل گوشههاي محلي و مقامهاي بختياري تحسين همگان را برانگيخت. يكسال از خاموشي او با سازش گذشته است ،اما در اين مدت كمتر كسي دربارهي وي شنيده و يا خوانده است. پيكر محمد طوغانيان دهكردي در زادگاهش شهركرد و در بهشت دو معصوم اين شهر در سكوت بهخاك سپرده شده است. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 334]